จากที่ทิ้งไว้เมื่อตอนที่แล้ว ว่าเบียร์เม็กซิกันเป็นเบียร์ที่อร่อย
เบียร์เม็กซิกันที่ว่า ก็ได้แก่ Corona, DOS EQUIS XX (จำไม่ได้แล้วว่าอ่านออกเสียงยังไง รู้แค่ว่ามี double x), TECATE
และสุดยอดของเบียร์เม็กซิกันที่ซื้อบ่อยมากจาก Super Market คือ Modelo (อันนี้เรียกได้แม่นเป๊ะ ว่าโมเดลโล)
ซึ่งขวดสวย จับเต็มมือ อร่อย เป็นเบียร์ที่โปรดปราน

ถ้าพูดถึงเรื่องรสชาติ
เบียร์เม็กซิกันและเบียร์ต่างๆ ที่จะพูดถึงต่อไปนี้ รสชาติก็คือเบียร์ Lager ทั่วไปนั่นเอง
แตกต่างกันบ้างตามความซ่า ความ Dry และความขมเล็กๆ น้อยๆ
บางตัวอาจจะมี ALE ปนมาบ้าง แต่รสชาติก็จะบางๆ ไม่เข้มข้น
เหมาะกับการดื่มๆ ลื่นๆ เพลินๆ เป็นอย่างยิ่ง
ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับเบียร์อเมริกันจืดๆ ที่วางขายใน Super Market
อย่าง Bud light, Budwiser
ก็ถือว่าเบียร์สัญชาติอื่นอร่อยกว่ามาก

ความน่าประหลาดใจของการไปอยู่ซานดิเอโกอย่างหนึ่ง
ก็คือ การที่เรากินอาหารเอเชียบ่อยเหลือเกิน
ขนาดสองวันแรกที่ไปถึง ก็ยังกินแต่อาหารเกาหลีกับอาหารไทย
จนบางทีก็คิดว่า นี่กูมาอยู่ประเทศอะไรกันแน่...

และเช่นเดียวกัน
ที่พึ่งพายามราตรีนอกเหนือจากอพาร์ตเมนท์เพื่อน ก็คือร้านอาหารเอเชียกึ่งบาร์เหล่านี้
เพราะ หนึ่ง เปิดดึก สอง อาหารถูกปาก สาม เบียร์ดื่มง่าย
สี่ บางร้านมีทาวเวอร์ และบางร้านมีโปรโมชั่น

เริ่มที่ร้านอาหารไทยก่อน
Koon Thai Kitchen คือที่หนึ่ง เพราะอาหารจัดจ้าน มีเบียร์ทาวเวอร์
ตอนอยู่ซานดิเอโก เราทำงานอยู่ที่นี่
จะนัดดื่มกับเพื่อนร่วมงาน ก็นัดดื่มในร้านที่ทำงานอยู่เนี่ยแหละ
ประเด็นสำคัญก็คือ ลูกค้าอเมริกันจะตื่นเต้นกับเบียร์ทาวเวอร์มากๆ
เวลายกออกไปเสิร์ฟ ลูกค้าแทบทุกโต๊ะจะมองตาม อลังการเหลือเกิน
ซึ่งทุกคนอาจจะไม่รู้ความลับว่า เราเอาเบียร์สิงห์และช้างเป็นขวดๆ เทลงทาวเวอร์
จำนวน 7 ขวดต่อ 1 ทาวเวอร์ ถ้าเทห่วยก็จะมีฟองเยอะจนล้น
ตักฟองทิ้ง ใส่แท่งน้ำแข็ง แล้วยกออกไปเสิร์ฟ (พอฟองหาย เบียร์ก็ลดลงมาเยอะหน่อย)
ก็ตอนนั้นยังไม่มีเบียร์ไทยที่เป็นดราฟท์นี่นา แต่คาดว่าตอนนี้น่าจะมีแล้วล่ะค่ะ

นอกจากนี้ก็มีเบียร์ไทยอีกแบรนด์ ขายอยู่ที่ร้านอาหารไทยชื่อ Amarin
เบียร์ตัวนี้ชื่อว่า Phuket หรือ ภูเก็ตนั่นเอง
ความเจ๋งอยู่ตรงที่ว่า เบียร์นี้ไม่มีขายในประเทศไทย หรือถึงจะมีก็หายาก
ความกวนตีนอยู่ตรงที่ว่า เวลาลูกค้าที่ไม่ใช่คนไทยมาสั่ง
จะเรียกชื่อเบียร์นี้พร้อมรอยยิ้มกวนๆ หรือไม่ก็เขินๆ ว่า 'ฟัคเก็ต'....
และเราก็ต้องยิ้มและตอบแบบจริงจังว่า อิส คอล ภูเก็ต อะ โพรวินซ์ อิน ไทยแลนด์
หรือ มันอ่านว่าภูเก็ตนะนาย เป็นชื่อจังหวัดในประเทศไทย
ฟ้งฟัคอะไร ไม่ใช่ซะหน่อย ยูโน้ววว

ร้านอาหารของคนไทยอีกร้าน ชื่อว่า Dragon ตั้งอยู่ย่านชาวสีม่วงของซานดิเอโก
ร้านนี้คอนเซ็ปต์เป็น Asian Fusion เปิดถึงตีสี่ทุกวัน ขายแอลกฮอล์แทบทุกประเภท
มีเบียร์ยี่ห้อ Tsingtao ขาย ซึ่งเป็นเบียร์จีน
เวลาเราไปที่นี่ก็จะดื่มแต่ตัวนี้ เพราะที่อื่นหาดื่มไม่ค่อยได้
ตอนที่อยู่ไทยเมื่อนานมาแล้ว เราเคยดื่มเบียร์นี้ที่คาราโอเกะใน Tops RCA
เพื่อนเราเรียกมันว่า ชิงเต่า
แต่ที่ร้าน Dragon เรียกว่า สิงเทา
ใครรู้ชื่อที่ถูกต้อง ช่วยบอกเราทีว่าต้องเรียกยังไง

เอาล่ะ มาถึงร้านเอเชียสัญชาติต่อไป คือ ร้านเกาหลีและเบียร์เกาหลี
ร้านประจำที่ไปบ่อยมาก ชื่อ Thang Thang (อ่านว่า แตงแตง แปลว่าอะไรไม่รู้)
พนักงานเสิร์ฟกล้ามใหญ่ หน้าตาดี และมีแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย T_T
มีอาหารเกาหลีหลายเมนู รสชาติงั้นๆ แต่ขายเบียร์ Hite แบบทาวเวอร์!!
ไอ้เราก็นึกว่ามีแต่คนไทยเท่านั้นที่ดื่มกันไม่รู้จักพอ
เพิ่งรู้ว่า เฮ้ย เกาหลีก็มีทาวเวอร์นะเว้ยย

การดื่มเบียร์ที่ร้านนี้ จะต้องมีการสั่งโซจูมาร่วมดื่มด้วย
เทผสมบ้าง ดื่มเบียร์ตามด้วยชอตบ้าง
จับบอมบ์บ้าง (เอาชอตโซจูกระแทกโต๊ะ แล้วหย่อนลงแก้วเบียร์เลย)
แต่ในที่สุดแล้วก็พบว่า ดื่มเบียร์อย่างเดียวก็พอแล้วมั้ย
ไม่อย่างนั้นวันต่อไป จะไม่มีชีวิตไปทำอะไรเลย

อีกหนึ่งร้านที่โปรดปรานมาก คือร้านอาหารญี่ปุ่นแบบปิ้งย่าง ชื่อ Hinotez
ไปบ่อยเพราะร้านกว้าง สะอาด อาหารอร่อย
และเหตุผลหลักคือ โปรโมชั่น เบียร์สด Sapporo แก้วละ $2
ตั้งแต่ 4 ทุ่ม-ตี 1นานพอที่จะทำให้เมาไม่รู้เรื่อง
สองเหรียญเท่านั้นนน แก้วเบ้อเริ่มเลยยย หกสิบบาททททท
เบียร์สดแก้วละหกสิบกับลิ้นวัวย่างและสลัดซูชิ มันช่างเข้ากันเหลือเกิน
และถ้าอากาศหนาวมากๆ ก็สั่งสาเกร้อนมาดื่ม
ปล่อยให้ไหลลงไปตามทางเดินอาหาร
ตบด้วยเบียร์
สุดยอดอะไรอย่างนี้...

ความทรงจำที่ดีที่สุดในวันเกิดอายุ 30 ปีเต็ม
คือการจัดงานเลี้ยงวันเกิดกับเพื่อนที่ Hinotez นี่เอง
พนักงานจัดห้องเสื่อญี่ปุ่นให้เราไปนั่งขัดสมาธิดื่มเบียร์ และเดินข้ามหัวกันไปมา
สั่งเบียร์ญี่ปุ่นแก้วละ $2 มาทีละ 10-20 แก้ว
และของขวัญวันเกิดจากร้านคือเบียร์สดแก้วใหญ่ขนาดประมาณ 1 ฟุต

จะเหลืออะไรคะ..
สนุกสนานและเมาเละเทะน่ะสิ

นอกจากบรรดาเม็กซิกันและเอเชี่ยนเบียร์ที่ทำลายสมองเราบ่อยๆ
เวลาไปลองอาหารร้านไหนในอเมริกา ก็มักจะหาโอกาสลองเบียร์ตัวฮิตในร้านด้วย
เช่น ร้านอาหารอินเดีย เบียร์อร่อยกว่าข้าว
ส่วนร้านอาหารอิตาเลียนก็จะดื่มไวน์
มีร้านที่ไปบ่อย แต่ไม่เคยลองเบียร์เค้าสักที คือร้านอาหารสัญชาติเวียดนาม
เพราะมักจะเป็นร้านที่เราพึ่งพาเวลาแฮงค์
กินได้แค่เฝอร้อนๆ กับเครื่องดื่มประจำชาติเวียดนาม
ก็คือ กาแฟนมข้นหวานเจี๊ยบขมปี๋นั่นเอง

การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนที่ 1 http://ppantip.com/topic/33957415
การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนที่ 2 http://ppantip.com/topic/33957424
การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนที่ 3 http://ppantip.com/topic/33957486
การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนที่ 5 http://ppantip.com/topic/33990273
การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนที่ 6 http://ppantip.com/topic/34017308
การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนที่ 7 http://ppantip.com/topic/34076186
การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนที่ 8 http://ppantip.com/topic/34199394
การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนที่ 9 http://ppantip.com/topic/34305261
การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนที่ 10 http://ppantip.com/topic/34433760
การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนที่ 11 http://ppantip.com/topic/34730107
การเดินทางตามล่าหาเบียร์ : ตอนพิเศษ http://ppantip.com/topic/34810416