สวรรค์บาป ตอนที่ 15>> http://ppantip.com/topic/33975769

ตอนที่ 16 เขาคือตัวจริง

มีเสียงรถยนต์แล่นมาจอดที่หน้าตึก ยุติการโต้เถียงของสองพี่น้องลง สุทธิ์นันท์รีบพาตัวเองออกไปภายนอกอย่างรวดเร็ว และในนาทีต่อมา ชญามินธิ์ก็รีบล้างมือรีบร้อนตามพี่ชายออกไปบ้างด้วยหล่อนจำได้ดีเหลือเกินว่าเสียงโต้ตอบที่แว่วออกมาจากห้องรับแขกนั้นคือเสียงของผู้เป็นมารดาอย่างแน่นอน

“คุณแม่ขา” ชญามินธิ์ถลาเข้าไปกอดมารดาอย่างยินดี “มินธิ์คิดถึงคุณแม่เหลือเกินค่ะ ไปเที่ยวที่ชุมพรเป็นอย่างไรคะเจอพี่นนท์หรือเปล่า?”  

“สบายดีลูก ไปหาน้ำเย็นให้แม่แก้วซี...” คุณลีลาวดีนั่งอิงศีรษะกับพนักเก้าอี้และหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ

เพียงครู่เดียวชญามินธิ์ก็นำน้ำเย็นมาให้ผู้เป็นมารดาและสุทธิ์นันท์ก็ได้พูดขึ้นมาว่า

“คุณแม่กำลังเหนื่อยมา เดี๋ยวไปบอกให้คนรับใช้เอาของและกระเป๋าคุณแม่ไปเก็บบนห้องด้วยนะยายมินธิ์” สุทธิ์นันท์บอกน้องสาวซึ่งหล่อนก็พยักหน้ารับ และเดินออกไปจากที่นั่นอย่างว่าง่าย

แต่ครั้นเมื่อได้อยู่ตามลำพังสองคนกับผู้เป็นมารดา สุทธิ์นันท์ก็รีบไปนั่งเคียงข้างผู้เป็นมารดาเขย่าแขนถามอย่างร้อนรน

“คุณแม่ครับ...สรุปแล้วเรื่องทั้งหมดผ่านไปด้วยดีใช่ไหมครับ และพี่นนท์ก็ยอมแต่งงานกับกะเทยนั่น”

คุณลีลาวดีลืมตาขึ้นมามองบุตรชายโดยไม่ได้กล่าวอะไร สุทธิ์นันท์โงกหน้าเข้าใกล้มารดา เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรนยิ่งขึ้น

“บอกผมซีครับ ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างที่บ้านนั้น”

“แม่จะดีใจมาก ถ้าหากลูกไปบ้านนั้นแทนตานนท์” คุณลีลาวดีกล่าว...พลางก็ทรงตัวขึ้นนั่งตรงและถอนใจยาว “รู้หรือเปล่าว่ากว่าหนึ่งอาทิตย์ ที่แม่อยู่ที่นั่น แม่ได้เห็นอะไรเยอะมาก...ไม่ว่าจะเกี่ยวกับตัวชลิตา...หรือแม้แต่คุณตรีรัตน์! ถ้าลูกไม่ไปแม่คิดว่าลูกจะพลาดโอกาสดีๆไปและจะมอบโอกาสนี้ให้กับตานนท์ไปโดยที่เขาไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผลประโยชน์นี้เลย...ซึ่งแม่คิดว่ามันไม่ยุติธรรมที่ตานนท์จะได้ครอบครอง!”

“พลาดโอกาสดีๆ?” สุทธิ์นันท์ทวนคำ “ได้โปรดเถิดครับคุณแม่ช่วยอธิบายให้ผมฟังเร็วๆหน่อยเถิด”

“ชลิตา...เป็นคนที่สวยมาก สวยกว่าแม่ดารากาญน์กนกของแกตั้งไหนๆ...และยิ่งกว่านั้น...คือทรัพย์สินของพวกนั้นมันมากกว่าของเราไม่รู้จะกี่เท่า!...แม่ไม่อยากให้ชานนท์ซึ่งเป็นคนนอกต้องมาฉวยสิ่งที่จะต้องเป็นของเรา!”

“คุณแม่ครับ...ผมบอกตั้งหลายครั้งแล้วว่าผมไม่มีวันไปใยดีกะเทยอย่างนั้น...ผมเป็นผู้ชายเต็มร้อยนะครับ...ผมไม่อยากจะเป็นยอดชายแบบพี่นนท์หรอก!”

คุณลีลาวดีหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เพื่อจะแสดงภาพที่หล่อนได้ถ่ายไว้ในวันงานหมั้นของชลิตาและชานนท์ หล่อนนำภาพเดี่ยวของชลิตาในชุดไทย
ประยุกต์สีฟ้าอ่อนสวยงามเหมือนนางในวรรณคดีให้กับสุทธิ์นันท์ดู

เขาแทบจะไม่อยากจะเชื่อในสายตาตัวเอง...ชลิตา....นี่หรือสาวประเภทสอง...นี่หรือผู้ชาย...ทำไมถึงสวยมากขนาดนี้...สวยเหมือนภาพวาด เหมือนไม่ใช่คน แต่เธอคือนางฟ้าดีๆนี่เอง...นี่เขาไม่อยากจะเชื่อสายตาที่เห็นเลยจริงๆ เขานิ่งอึ้งไปนาน...

“แม่อยากให้แกลองคิดดู ชลิตาสวยขนาดนี้...แม่รู้นะว่าแกก็เริ่มจะหวั่นไหวขึ้นมาบ้างตาสุทธิ์...และตอนนี้ตานนท์กำลังมือขึ้นเชียวล่ะ ยายตากำลังหลงใหลได้ปลื้มรสสวาทของตานนท์จนโงหัวไม่ขึ้น...”

สุทธิ์นันท์นิ่งเงียบไปเหมือนใช้ความคิด คุณลีลาวดีรีบพูดต่อว่า...

“แม่อยากให้ลูกคิดให้มากๆ ถ้าอยากจะให้ชานนท์ได้ดีกว่าลูก แม่ก็ตามใจแกนะ...”

“อ้อ...แต่ตอนนี้มันตาบอด...กำลังหาทางรักษาคิดว่าไม่นานหรอก...น่าจะกลับมามองเห็นได้”

สุทธิ์นันท์หันมามองมารดาอย่างสนใจ.... “อะไรนะฮะ ตาบอด! แล้วจะหายหรือเปล่าครับ เป็นกะเทยตาบอดอย่างนั้น สวยแค่ไหนผมก็ไม่อยากได้หรอก
ครับ...ตอนแรกผมก็คิดว่า...อืม...แต่ตอนนี้ไม่ดีกว่าครับ”

“แต่ชลิตาจะต้องหาย แม่มั่นใจอาจจะเป็นเพราะเส้นประสาทอะไรสักอย่างที่ตอนนี้แม่ได้ข่าวว่ามีหมอมาจากต่างประเทศเขาเชี่ยวชาญมาก เมื่อได้รับการผ่าตัดก็จะกลับมามองเห็นได้...ชลิตาไม่ได้ตาบอดโดยกำเนิดนะลูก ถ้าไม่เกิดอุบัติเหตุเสียก่อน”

“อืมมมมม์” สุทธิ์นันท์ทำหน้าเครียดเหมือนใช้ความคิด...

“แม่อยากให้แกไปบ้านเกียรติยานนท์ และแสดงตัวให้คุณตรีรัตน์เห็นว่าแกคือสุทธิ์นันท์ตัวจริง  และเขี่ยให้ตานนท์ออกมาจากวงจรชีวิตของชลิตาซะ ทำให้มันรักแกหลงแก ทั้งแม่ทั้งลูก และจัดการเอาสมบัติพวกมันมาให้หมด...จากนั้นแกจะมีเมียสักกี่คนแม่ก็ไม่ว่า...”

แววตาริษยา ฉายฉานออกมาจากดวงตาของคุณลีลาวดี สุทธิ์นันท์มองเห็นแววตากริยาอย่างนั้นของผู้เป็นมารดาก็รู้สึกโดยสัญชาตญาณว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดา!

ทั้งสองคนนิ่งไปครู่หนึ่งเหมือนใช้ความคิด ก่อนที่สุทธิ์นันท์จะพูดออกมา...

“ผมจะลองดู...ผมจะไปบ้านเกียรติยานนท์ ในเร็ววันนี้ เพื่อจะไปทวงสิทธิ์ของผม!” สุทธิ์นันท์ยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย เขาไม่ต้องการเห็นชานนท์พี่ชาย
บุญธรรมของเขาต้องได้ดีและมีความสุขกับสิ่งที่เขาควรจะได้รับ ไม่มีวันเสียหรอก!

ทางด้านคุณลีลาวดี เมื่อได้ยินอย่างนั้นก็ดีใจมาก...ถึงอย่างไรลูกแท้ๆมันก็บงการง่ายกว่าลูกเขาเต่าเลี้ยง! โอกาสที่หล่อนจะเอาทุกอย่างจากพี่สาวกลับคืนมา....มันเริ่มจะกลายเป็นความจริงเข้ามาทุกที!

******