นี่เป็นกระทู้แรกของผม สืบเนื่องจากตอนนี้ผมกำลังอยู่ในช่วงที่หมดกำลังใจ และมีความรู้สึกหนักหน่วงอยู่ในใจ
เรื่องของเรื่องคือ ผมเป็นพนักงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ทำงานในบริษัทแห่งนี้ ตอนนี้ก็ก้าวเข้าสู่ปีที่ 5 แล้ว ซึ่งปกติก็ไม่เคยไม่ปัญหากับใคร
หรือเมื่อถึงคราวต้องเผชิญหน้ากับใครก็สามารถจัดการได้เสมอ ไม่ถึงขั้นต้องแตกแยกกับใคร ความสัมมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน เนื่องจากในบริษัทก็มีกลุ่มคนที่จับกลุ่มกันหลายกลุ่ม ตามอายุบ้าง ตามสายงานบ้าง แต่สายงานที่ผมอยู่ ก็มีแบ่งย่อยเป็นหลายกลุ่มเช่นกัน ผมก็เป็นหนึ่งในกลุ่ม พนักงานเจเนอเรชั่นใหม่ มีสามชิกประมาณ 15 คน คนในกลุ่มนี้เป็นคนรุ่นใหม่ทั้งหมด อายุไม่เกิน 30 ซึ่งเป็นกลุ่มที่มีอิทธิพลในฝ่ายพอสมควร เนื่องจากเป็นกลุ่มคนที่ไม่ค่อยยอมใคร
ปะทะได้กับทุกระดับ ผมก็หนึ่งในนั้น ที่จริงแล้วผมไม่ได้สนิทกับใครในกลุ่มนี้เลย มีไปไหนมาไหนกับสมาชิกบ้าง แต่ผมมีกลุ่มเล็กๆ 3 คนที่สนิทกันมากกว่าครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่ออาทิตย์ก่อน ผู้จัดการได้เรียกประชุมและเรียกคุยเป็นการส่วนตัว เรื่องการมาสาย การท่องโซเชี่ยวในเวลางาน กล่าวได้ว่าเป็นการเรียกเพื่อตักเตือนภายในแผนกที่ค่อนข้างซีเรียสพอสมควร จึงทำให้หลายคนไม่พอใจเป็นอย่างมาก และพยายามหาคนที่ทำเรื่องนี้ให้ปะทุขึ้นมา และผมก็เลยถูกตกป็นจำเลย เนื่องจากผมจะค่อนข้างสนิทกับผู้จัดการ และก่อนเกิดเหตุหนึ่งวันหลังเวลาเลิกงานมีผมอยู่กับผู้จัดการสองคน ทุกคนเลยเข้าใจว่าผมฟ้องผู้จัดการ
แต่เหตุการณ์ไม่ได้จบเพียงเท่านั้น ที่จริงแล้วเรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ทางผู้ใหญ่จับตามองมานานแล้ว ถึงพฤติกรรมกลุ่มผม และมีคนเคยมาบอกผมเช่นกัน
คนที่บอกเป็นระดับหัวหน้าเห็นว่าผมพอสนิทกับกลุ่มนี้อยู่ แต่ผมก็ไม่รู้จะบอกเพื่อนอย่างไร
แต่วันนั้นตอนที่ผมอยู่กับผู้จัดการ ก็ได้มีการซักถามผมจริง ซึ่งแกรู้จักนิสัยและพฤติกรรมของแต่ละคนดีอยู่แล้ว แกถามว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนี้รู้สึกเหมือนว่าแต่ละคนไม่มีความกระตือรือร้นอยากทำงาน แกก็ถามผมว่าคนนั้นคนนี้มีปัญหาเพราะอะไร จริงไหม ผมก็ตอบว่าจริง และเสนอว่าเราควรปัดฝุ่นและสร้างแรงบันดาลใจให้พนักงานก่อน และเรื่องมาสายควรรีบแก้ไขก่อนเป็นอันดับแรก ดีกว่ารอให้ต่างหน่วยงานแจ้งไปที่สำนักงานใหญ่ เพราะว่าถ้าเป็นอย่างนั้นบรรดาผู้จัดการต้องคอยตอบคำถาม
พอวันรุ่งขึ้นผู้จัดการก้เรียกหัวหน้าฝ่ายประชุมทันที และให้หัวหน้าฝ่ายไปจัดการลูกน้องในสังกัด เท่านั้นละครับทั้งระดับหัวหน้าฝ่ายและลูกน้องต่างโดนสอบสวนและตักเตือนเช่นเดียวกัน จึงทำให้เป็นเหตุไม่พอใจผม เพราะหัวหน้าฝ่ายไปบอกลูกน้องว่า ไปทำอะไรให้ผมไม่พอใจหรือเปล่า ผมถึงไปฟ้องนาย
ตอนนี้ตั้งแต่ระดับหัวหน้าฝ่ายลงมาไม่มีใครพูดกับผมเลย มีแต่ทำประชด และไม่มองหน้ากันไปเลย
ผมควรแก้ปัญหาอย่าไรดีครับ
ตอนนี้ผมได้แต่เงียบไม่ตอบโต้ เพราะพูดอะไรไปตอนนี้ก้คงเหมือนเป็นการแก้ตัวมากกว่า พวกเค้าคงไม่รับฟังใดๆ เพราะเค้าเลือกมองแต่ด้านลบของผมไปแล้ว แต่ยังดีที่มีบางส่วนที่เข้าใจผม
เมื่อมิตรภาพในที่ทำงานล่มสลาย เพราะความเข้าใจผิด ผมควรทำอย่างไร
เรื่องของเรื่องคือ ผมเป็นพนักงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ทำงานในบริษัทแห่งนี้ ตอนนี้ก็ก้าวเข้าสู่ปีที่ 5 แล้ว ซึ่งปกติก็ไม่เคยไม่ปัญหากับใคร
หรือเมื่อถึงคราวต้องเผชิญหน้ากับใครก็สามารถจัดการได้เสมอ ไม่ถึงขั้นต้องแตกแยกกับใคร ความสัมมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน เนื่องจากในบริษัทก็มีกลุ่มคนที่จับกลุ่มกันหลายกลุ่ม ตามอายุบ้าง ตามสายงานบ้าง แต่สายงานที่ผมอยู่ ก็มีแบ่งย่อยเป็นหลายกลุ่มเช่นกัน ผมก็เป็นหนึ่งในกลุ่ม พนักงานเจเนอเรชั่นใหม่ มีสามชิกประมาณ 15 คน คนในกลุ่มนี้เป็นคนรุ่นใหม่ทั้งหมด อายุไม่เกิน 30 ซึ่งเป็นกลุ่มที่มีอิทธิพลในฝ่ายพอสมควร เนื่องจากเป็นกลุ่มคนที่ไม่ค่อยยอมใคร
ปะทะได้กับทุกระดับ ผมก็หนึ่งในนั้น ที่จริงแล้วผมไม่ได้สนิทกับใครในกลุ่มนี้เลย มีไปไหนมาไหนกับสมาชิกบ้าง แต่ผมมีกลุ่มเล็กๆ 3 คนที่สนิทกันมากกว่าครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่ออาทิตย์ก่อน ผู้จัดการได้เรียกประชุมและเรียกคุยเป็นการส่วนตัว เรื่องการมาสาย การท่องโซเชี่ยวในเวลางาน กล่าวได้ว่าเป็นการเรียกเพื่อตักเตือนภายในแผนกที่ค่อนข้างซีเรียสพอสมควร จึงทำให้หลายคนไม่พอใจเป็นอย่างมาก และพยายามหาคนที่ทำเรื่องนี้ให้ปะทุขึ้นมา และผมก็เลยถูกตกป็นจำเลย เนื่องจากผมจะค่อนข้างสนิทกับผู้จัดการ และก่อนเกิดเหตุหนึ่งวันหลังเวลาเลิกงานมีผมอยู่กับผู้จัดการสองคน ทุกคนเลยเข้าใจว่าผมฟ้องผู้จัดการ
แต่เหตุการณ์ไม่ได้จบเพียงเท่านั้น ที่จริงแล้วเรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ทางผู้ใหญ่จับตามองมานานแล้ว ถึงพฤติกรรมกลุ่มผม และมีคนเคยมาบอกผมเช่นกัน
คนที่บอกเป็นระดับหัวหน้าเห็นว่าผมพอสนิทกับกลุ่มนี้อยู่ แต่ผมก็ไม่รู้จะบอกเพื่อนอย่างไร
แต่วันนั้นตอนที่ผมอยู่กับผู้จัดการ ก็ได้มีการซักถามผมจริง ซึ่งแกรู้จักนิสัยและพฤติกรรมของแต่ละคนดีอยู่แล้ว แกถามว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนี้รู้สึกเหมือนว่าแต่ละคนไม่มีความกระตือรือร้นอยากทำงาน แกก็ถามผมว่าคนนั้นคนนี้มีปัญหาเพราะอะไร จริงไหม ผมก็ตอบว่าจริง และเสนอว่าเราควรปัดฝุ่นและสร้างแรงบันดาลใจให้พนักงานก่อน และเรื่องมาสายควรรีบแก้ไขก่อนเป็นอันดับแรก ดีกว่ารอให้ต่างหน่วยงานแจ้งไปที่สำนักงานใหญ่ เพราะว่าถ้าเป็นอย่างนั้นบรรดาผู้จัดการต้องคอยตอบคำถาม
พอวันรุ่งขึ้นผู้จัดการก้เรียกหัวหน้าฝ่ายประชุมทันที และให้หัวหน้าฝ่ายไปจัดการลูกน้องในสังกัด เท่านั้นละครับทั้งระดับหัวหน้าฝ่ายและลูกน้องต่างโดนสอบสวนและตักเตือนเช่นเดียวกัน จึงทำให้เป็นเหตุไม่พอใจผม เพราะหัวหน้าฝ่ายไปบอกลูกน้องว่า ไปทำอะไรให้ผมไม่พอใจหรือเปล่า ผมถึงไปฟ้องนาย
ตอนนี้ตั้งแต่ระดับหัวหน้าฝ่ายลงมาไม่มีใครพูดกับผมเลย มีแต่ทำประชด และไม่มองหน้ากันไปเลย
ผมควรแก้ปัญหาอย่าไรดีครับ
ตอนนี้ผมได้แต่เงียบไม่ตอบโต้ เพราะพูดอะไรไปตอนนี้ก้คงเหมือนเป็นการแก้ตัวมากกว่า พวกเค้าคงไม่รับฟังใดๆ เพราะเค้าเลือกมองแต่ด้านลบของผมไปแล้ว แต่ยังดีที่มีบางส่วนที่เข้าใจผม