ตะวันพาจันทรากลับกรุงเทพฯ เขาพาหญิงสาวไปที่บ้านท่านนายพลอุเทน ท่านนายพลถึงกับตกใจเมื่อรู้ว่าตะวันคือผู้ที่พาจันทราหนีไป

“  สุรียา ทำไมเธอทำอย่างนี้ รู้ไหมทุติยะส่งคนออกตามหาหนูจันทร์จนแทบจะพลิกแผ่นดิน แล้วนี่เธอพากันไปอยู่ที่ไหนมา ”
“  ผมไปอยู่ที่ภาคใต้ครับ ตอนนี้ผมอยากฝากจันทราให้อยู่กับท่านสักพัก ”
“  อยู่ได้ยังไง ทุติยะรู้จะได้มาเอาฉันตาย ถึงเขาจะเกรงใจฉัน แต่นี่ลูกสาวของเขาทั้งคนนะ ”
“  จันทร์กำลังท้อง ผมกลัวอาทุติยะจะทำลายลูกในท้องของจันทร์ซะก่อนที่เขาจะได้เกิด ”
“  หา  นี่ตั้งท้องด้วยหรือ เรื่องใหญ่มากแล้วนะสุรียา เธอเหยียบหน้าทุติยะเลยนะคราวนี้ ”
“  กรุณาเถอะครับ ให้จันทราอยู่กับท่านสักระยะ ขอให้ลูกของผมได้โตกว่านี้อีกสักนิด จนเขาไม่กล้าทำลายลูกในท้องของจันทรา ”

ท่านนายพลหันมองจันทราที่นั่งก้มหน้าอยู่ข้างๆตะวัน ท่านรู้สึกหนักใจนักที่จะช่วยตะวันในเรื่องนี้ คนของทุติยะหูตาอย่างกับสับปะรด มีหรือที่จันทราอยู่ที่นี่แล้วจะรอดพ้นสายตาของพวกทุติยะไปได้

“  ถ้าจะอยู่ที่นี่ ยายหนูนี่ก็ต้องไม่ออกไปไหนเลย จะทำได้ไหมล่ะ ”

ตะวันหันมองหญิงสาว จันทรานั่งเงียบ

“  จันทร์ คุณทำได้ไหม นึกว่าเห็นแก่ลูกนะ ”
“  ค่ะ จันทร์ทำได้ ”

จันทรารับปากเขา ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอถึงได้ยอมเชื่อฟังเขาทั้งๆที่เขาทำลายเธอจนขนาดนี้ คงเพราะสัญชาตญานของความเป็นแม่ละมัง เมื่อรู้ว่าลูกในท้องจะไม่ปลอดภัยเธอจึงยอมทำตามที่ตะวันขอร้อง

“  ท่านครับ ผมจะจดทะเบียนสมรสกับจันทรา เผื่อผมเป็นอะไรไปลูกของผมจะได้เป็นลูกที่ถูกต้องตามกฎหมาย ”
“  สุรียา นี่เธอเตรียมการไว้ขนาดนี้เชียวหรือ เธอฉลาดและรอบคอบมากเลยนะ ได้ ฉันจะให้คนของฉันไปรับเจ้าหน้าที่เขตที่ไว้ใจได้มา ยายหนูนี่อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ ”
“  จันทร์ คุณอายุเท่าไหร่แล้ว บอกท่านสิ ”
“  ยี่สิบย่างยี่สิบเอ็ดปีแล้วค่ะ ”
“  ดี อย่างนั้นทุกอย่างก็ไม่มีปัญหา ฉันจะจัดการเรื่องทะเบียนสมรสให้ ยายหนู เธอไปพักผ่อนก่อนนะ ฉันมีอะไรจะคุยกับสุรียาเขา ”

ท่านนายพลให้แม่บ้านพาจันทราไปพัก

“  สุรียา ทนายของฉันจัดการเรื่องหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ให้เป็นชื่อของสุรียาเรียบร้อยแล้ว วันพฤหัสที่จะถึงนี้ เธอและคนของพ่อของเธอจะมีหุ้นรวมกันหกสิบเปอร์เซ็นต์ สามารถออกเสียงถอดถอนทุติยะออกจากการเป็นประธานกรรมการของบริษัทได้ เธอจะพบคนของพ่อเธอก่อนไหม ”
“  ไม่ครับ เอาไว้เราพบกันในวันนั้นเลย  วันนี้ผมมีเอกสารจะให้ท่านช่วยเซ็นรับรองเป็นพยานอีกหนึ่งชุด ”
“  เอกสารอะไรหรือ ”

ตะวันหยิบเอกสารที่เขาเขียนขึ้นที่เกาะสมุยให้ท่านอุเทนอ่าน

“  พินัยกรรม นี่เธอทำพินัยกรรมเอาไว้ด้วยหรือนี่ ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ ”
“  ผมเคยจดทะเบียนสมรสกับจามจุรีเอาไว้ กลัวว่ามันจะมีผลในทรัพย์มรดกของผมถ้าหากผมเกิดตายไป พินัยกรรมนี่จึงกำกับอีกทีเพื่อกันการผิดพลาด ”
“  สุรียา เธอทำเหมือนเธอเตรียมพร้อมที่จะตายอย่างนั้นแหละ ”
“  ผมไม่กล้าประมาท อาทุติยะร้านกาจแค่ไหนท่านก็รู้ เพราะฉะนั้นถ้ามีวิธีไหนที่ให้สุรียาบดีและลูกของผมปลอดภัยผมจะทำ ”
“  เธอรอบคอบมากสุรียา รอบคอบจนฉันนึกไม่ถึง อย่างนี้สุรียาบดีไม่มีวันตกไปอยู่ในมือของคนอื่นแน่นอกจากสายเลือดที่แท้จริงของสุรียาบดีเท่านั้น ”

ก่อนกลับตะวันขึ้นไปหาจันทรา เขารั้งร่างบางของเธอเข้ามากอด จูบเบาๆที่ผมของเธออย่างสุดแสนห่วง

“  จันทรา ผมขอบคุณคุณที่สุด ขอบคุณเหลือเกิน ฝากลูกของผมไว้ด้วยเขาเกิดมาจากความเต็มใจและความภูมิใจของผมที่สุดนะ
จันทราน้ำตาไหล ตะวันจูบซับน้ำตาให้หญิงสาวและถอดแหวนเพชรออกจากนิ้วก้อยบรรจงสวมใส่นิ้วนางให้จันทรา

“  แหวนนี่ มันเป็นของแม่ผม ท่านให้ผมไปตั้งแต่ผมยังแดงๆ เพื่อเป็นทุนสำหรับผู้ที่พาผมหนี ผมจะถือว่ามันคือแหวนแต่งงานที่ผมมอบให้คุณ คุณเป็นภรรยาของผม ภรรยาที่ผมเต็มใจยอมรับที่สุด จันทรา ”

จันทรามองแหวนที่สวมนิ้วใจของเธอเหมือนถูกโซ่สายใยพันธนาการเธอเอาไว้ ให้ผูกพันกับตะวันตราบชั่วนิรันดร ตะวันจูบลาหญิงสาวแล้วกลับออกไป จันทรามองตามเขา เอามือลูบที่ท้อง เธอจะรักษาลูกของเขาเพราะนี่ก็คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอเหมือนกัน เขาเป็นลูกของเธอ ของเธอกับสุรียา สุรียาบดี

จามจุรีขับรถออกไปก่อนหน้าที่ตะวันจะเลี้ยวรถเข้ามาในคอนโด เขากลับขึ้นมาที่ห้องเมื่อเปิดประตูเข้ามา รู้สึกว่าห้องสะอาดสะอ้านเหมือนมีคนมาดูแลอยู่ตลอด เขาไม่ได้ฝากกุญแจห้องกับแม่บ้านไว้นี่นา คงจะเป็นจามจุรี เธอคงมาที่นี่ มารอเขา บนเตียงผ้าปูที่นอนเปลี่ยนผืนใหม่ แน่นอนแล้วจามจุรีคงมาจัดการทุกอย่างในห้องนี้ ตะวันเดินไปนั่งที่เตียง เตรียมคิดแผนการที่จะรับมือกับทุติยะในวันพฤหัสที่จะถึง พรุ่งนี้เขาต้องไปที่บ้านของท่านอุเทนจัดการทุกอย่างให้ถูกต้องตามกฎหมาย ไม่มีความหวาดหวั่นใดๆอยู่ในใจของชายหนุ่ม สวรรค์ประทานลูกให้กับเขาแล้ว จะเหลือก็แต่ว่าลูกของเขาจะเป็นหญิงหรือชาย ถ้าโชคเข้าข้างเขาอีกลูกของเขาคงเป็นผู้ชาย เมื่อนึกถึงลูกตะวันก็ขนลุกซ่านอย่างปิติ และห่วงหาอาทรเหลือเกิน

“  ลูกรักของพ่อ พ่อคงไม่มีวาสนาได้เห็นหน้าเจ้าหรอก ”

ตะวันไปที่บ้านของท่านนายพลอุเทนในวันรุ่งขึ้นเพื่อจดทะเบียนสมรสกับจันทรา หัวหน้าเขตถึงกับอึ้งเมื่อชื่อสกุลของบ่าวสาวเป็นนามสกุลเดียวกัน

“  มันจะดีหรือครับ เขาสองคนมีนามสกุลเดียวกัน ”
“  ไม่เป็นอะไรหรอก เขาแค่นามสกุลเดียวกัน แต่ทางสายเลือดแล้วเขาไม่เกี่ยวข้องกันหรอก ไม่ได้มีกฎหมายห้ามเอาไว้ไม่ใช่หรือว่าห้ามคนนามสกุลเดียวกัน จดทะเบียนสมรสกัน ”

ท่านอุเทนบอกกับหัวหน้าเขต

“  ครับ ถ้าไม่ใช่พี่น้องคลานตามกันมาก็ไม่เป็นอะไร ”

จันทราจึงเปลี่ยนจากนางสาวจันทรา สุรียาบดี เป็นนางจันทรา สุรียาบดี ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของสุรียา สุรียาบดี
ตะวันมอบทะเบียนสมรสให้กับจันทราไว้หนึ่งฉบับและเขาเองเอากลับไปหนึ่งฉบับ
ตะวันมาหามารดาของเขา ชายหนุ่มมายืนเกาะรั้วมองแม่และตาเอี้ยงที่กำลังช่วยกันปลูกต้นไม้

“  แม่ครับ ”
“  ตะวัน ลูกกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ โถ  แม่คิดถึงลูกมากเลยรู้ไหม ”

ตะวันเข้าไปกอดแม่ ตาเอี้ยงยิ้มหน้าบาน

“  ทำไมถึงคล้ำอย่างนี้วะ ไปทำอะไรมา ”
“  ผมไปอยู่ชายทะเลถ้าขาวก็ผิดปกติสิตา ”
“  คล้ำไปจริงๆด้วย ผมเผ้าก็ยาวเชียว ”
“  แต่มันดูแมนดีนะ หล่อกว่าเมื่อก่อนอีกว่ะผิวอย่างนี้ ”

ตาเอี้ยงชมชายหนุ่ม ทั้งสามเดินเข้าไปในบ้าน

“  คืนนี้จะค้างกับแม่ไหม จะได้คุยกันให้หายคิดถึง ไปเที่ยวซะตั้งนาน ”
“  ก็ได้ครับ แต่ผมไม่ได้เอาอะไรมาเลย ”
“  ไม่เป็นไรนี่ ชุดเก่าๆของลูกก็มีอยู่ เดี๋ยวแม่หาให้ ”

สุทธินีคลอเคลียอยู่กับลูกชายอย่างแสนคิดถึง ตะวันนอนหนุนตักแม่อย่างสบายใจ

“  ตักของแม่นี่นุ่มกว่าตักของสาวๆอีกนะ ”
“  พูดเข้า เคยไปหนุนตักสาวๆมาบ่อยหรือไง ”
“  แม่ ผมมีเมียแล้วนะ ”
“  จริงหรือ  นี่ล้อแม่เล่นหรือเปล่า ”
“  เรื่องลูกเรื่องเมียเอามาล้อเล่นได้หรือ ผมแต่งงานแล้วจริงๆ ”
“  เฮ้ย  ทำไมไม่บอกตาบอกแม่มั่งล่ะวะ ไปแอบแต่งงานตั้งแต่เมื่อไหร่ ”
“  ผมไม่ได้จัดงานแต่งงานอะไรหรอกตา เราแค่จดทะเบียนสมรสกันแล้วก็ให้ผู้ใหญ่ที่เคารพรับรู้ว่าเราเป็นสามีภรรยากันแล้วเท่านั้น ”
“  แล้วทำไมไม่พาเขามาหาแม่บ้าง แม่จะได้เห็นหน้าลูกสะใภ้ของแม่ จะได้รู้ว่าสะสวยแค่ไหน จึงมัดใจลูกชายของแม่ได้ ”
“  เขากำลังท้อง ตอนนี้คงยังพามาไม่ได้ ”
“  ตะวันนี่ลูกพูดจริงนะนี่ แม่กำลังจะมีหลานแล้วหรือ วิเศษเลยลูกแม่ดีใจจนจะพูดไม่ออกแล้วนะ ”
“  เออ  ตาก็ปลื้มโว้ย ตะวันมันจะมีลูก ตาก็ได้เป็นทวด ได้อยู่จนเห็นหน้าเหลนวุ๊ย ดีจริงๆ ”
“  เขาคนที่ไหนลูก ทำงานอยู่ด้วยกันกับลูกหรือเปล่า ”
“  เปล่าครับแม่ เขาเป็นลูกสาวของไอ้ทุติยะ ”
“  หา ”

ทั้งสุทธินีและตาเอี้ยงยิ้มค้าง โดยฉะเพราะสุทธินีถึงกับหน้าถอดสี

“  ตะวัน  นี่  นี่ลูก  แม่  ฟังไม่ผิดไช่ไหม ”
“  แม่จ๋า เมียของผมเป็นลูกของไอ้ทุติยะจริงๆ  ผมได้ลูกสาวของมันทั้งสองคนเลย ”

ตาเอี้ยงตบเข่าผาง

“  ให้มันได้อย่างนี้สิวะไอ้หลานชาย เด็ดหนวดเสือได้สะใจจริงๆ ”

แต่สุทธินีลมใส่

“  ลูก  ทำไมเอาคอไปขึ้นเขียงหา ”
“  แม่  คนหนึ่งผมทำไปเพื่อแลกกับผลตอบแทนที่คุ้มค่า ส่วนอีกคนผมต้องการฝากสายเลือดของผมไว้กับเธอ แล้วผมก็ทำสำเร็จ ”
“  แต่มันบาปนะลูก บาปกรรมที่สุด เด็กสองคนนั่นไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับพ่อของเขานะ ”
“  ผมไม่มีทางเลือก ถ้าผมไม่ทำอย่างนี้ ผมจะได้สุรียาบดีคืนมาหรือ แล้วผมจะรักษาสุรียาบดีเอาไว้ได้หรือ ”
“  แม่ไม่เข้าใจ แต่แม่ไม่เห็นด้วยที่ลูกทำอย่างนี้ อีกทั้งจะนำภัยมหันต์มาสู่ตัวของลูก ”
“  แม่ครับ วางใจเถอะทุกอย่างผมวางหมากไว้ให้เดินไปตามเกมส์หมดแล้วไม่มีจุดไหนที่จะพลาดได้ ”
“  แล้วคนไหนที่อุ้มท้องหลานของแม่ ”
“  จันทรา ลูกสาวคนเล็กของไอ้ทุติยะ ”
“  ชื่อจันทรารึ  มันคงเกิดมาเพื่อเอ็งโดยฉะเพราะนะตะวัน สุรียา จันทรา ”

ตาเอี้ยงพูด ตะวันหันมองผู้เฒ่า ใช่ สุรียาคู่กับจันทรา แต่สุรียาดวงนี้จะส่องแสงคู่กับจันทราไปได้นานขนาดไหน เขากลัวว่าจะสิ้นแสงสุรียาเสียก่อนเพราะราหูที่แสนจะร้ายกาจตนนั้น

แล้ววันประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้นประจำปีของบริษัททุติยะเอ็นจิเนียก็มาถึง ทุติยะ ทาทอง สวาท เนตร นิทัต อนุชารวมทั้งจามจุรี
เข้ามานั่งรอท่านนายพลอุเทนที่ยังเดินทางมาไม่ถึงในห้องประชุม จนใกล้เวลาพลเอกอุเทนก็เดินขึ้นมาในบริษัทโดยมีตะวันและทนายของท่านนายพลเดินตามเข้ามาด้วย พนักงานในบริษัททุกคนแปลกใจที่เห็นตะวันใส่สูทเรียบร้อยเดินตามหลังท่านอุเทนเข้าไปในห้องประชุม

“  นั่น คุณตะวันเข้าไปทำไมในห้องประชุม วันนี้ประชุมใหญ่ของบริษัท ห้ามบุคคลภายนอกเข้าไปยุ่งเกี่ยวเด็ดขาดนี่นา ”

ชาตรีหันมาถามเพื่อนร่วมงาน

“  ไม่รู้  เข้าไปแล้ว เข้าไปกับท่านนายพลด้วย ”
“  ไหนว่าลางาน นี่ยังไม่ครบสองเดือนเลย ”
“  คุณตะวันนี่เยี่ยมจริงๆ ลางานทีละสองเดือน ไม่เคยพบไม่เคยเห็น มานี่จะโดนไล่ออกไหมนะ ”
“  ไม่รู้ เดี๋ยวก็รู้หรอกน่า ”

ทุติยะลุกขึ้นยืนเมื่อท่านอุเทนเดินเข้ามาในห้องประชุม เขาถึงกับชักสีหน้าไม่พอใจทันทีที่เห็นตะวันก้าวตามท่านอุเทนเข้ามา จามจุรีดีใจจนแทบระงับไม่อยู่

“  ตะวัน ”

ตะวันมองเธอเฉย ทาทองและสวาทตาแทบถลน

“  คอยผมนานไหมทุกๆท่าน รถมันติด แต่ก็ยังไม่ได้เวลาไม่ใช่หรือ ”
“  ครับยังเหลือเวลาอีกสิบกว่านาที เชิญท่านนั่งเลยครับ ”

ทุติยะเชิญท่านอุเทน ท่านนายพลจึงหันไปบอกเลขาที่เตรียมรอจดรายงานการประชุม

“  หนู  ขอเก้าอี้เพิ่มอีกที่นะ ”
“  ค่ะท่าน ”
“  พวกท่านทุกคนก่อนอื่นผมขอแนะนำเจ้าของหุ้นที่แท้จริงสามสิบห้าเปอร์เซ็นต์ที่ผมเป็นผู้ดูแลอยู่ เขาผู้นั้นคือ สุรียา สุรียาบดี เขามาอยู่ ณ ที่นี้แล้ว ”

ท่านนายพลผายมือไปที่ตะวัน ที่ก้าวเข้ามาก้มหัวคำนับทุกคนที่นั่งอยู่  เหมือนฟ้าถล่มใส่ทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องประชุม ทุติยะและทาทองตาค้าง ใจสั่นระริก สวาทหันมองหน้าสามีอย่างตระหนก จามจุรีช๊อกทันทีเมื่อรู้ว่าตะวันคือใคร แต่เนตร อนุชาและนิทัตถึงกับลุกขึ้นไปจับมือกับชายหนุ่มอย่างดีใจที่สุด

“  คุณน่ะเอง ผมนึกไม่ถึงเลยนะว่าจะเป็นคุณ คุณสุรียา ผมดีใจเหลือเกิน ”
“  ไม่จริง ไอ้บ้านี่จะเป็นสุรียาได้อย่างไร ”

ทุติยะตั้งสติได้ตวาดลั่น ทาทองลุกขึ้นชี้หน้า

“  แก  จะมาแอบอ้างหรือไงไอ้ตะวัน ไม่มีทาง  ไหนล่ะหลักฐานว่าแกเป็นสุรียา ”
“  ใจเย็นๆ คุณหญิงทาทอง หลักฐานน่ะผมตรวจสอบมาเรียบร้อยแล้ว ผมรู้ว่าพวกคุณจะต้องไม่เชื่อ ผมจึงให้ทนายของผมมาเป็นคนชี้แจง ”
“  ไม่จริงทะนงทนายอะไร ท่านจะร่วมมือกับไอ้นี่ฮุบหุ้นของสุรียาหรือไง ”
“  คุณหญิงทาทอง ”

ท่านอุเทนเรียกเสียงเย็นแต่ทาทองหน้ามืดซะแล้ว