เรื่องมีอยู่ว่า จขกท. รู้จักกับ 2 สาวนี้ค่ะ สมมุติว่าชื่อยิ้ม. กับ มิ้ม ก็แล้วกันนะคะ 2 คนนี้เป็นเด็ก ตจว.ด้วยกันทั้งคู่ค่ะ ยิ้ม. อายุมากกว่า มิ้ม หลายปี ซึ่งเรียนจบและมีงานทำเรียบร้อยแล้ว แต่ มิ้ม. เรียนไม่จบ ย้ายมหาลัยหลายที่ สุดท้ายก็ไม่จบค่ะ ถ้าตั้งใจเรียนจริงๆ ป่านนี้จบแล้วค่ะ คงมีงานดีๆ ทำที่มั่นคงเหมือนอย่าง มิ้ม ค่ะ
คือ ยิ้ม. เป็นเพื่อนบ้านของ มิ้ม. สมัยเรียนที่ ตจว. ยิ้ม. อยู่บ้านคนเดียวโดยมีพี่ๆ ส่งเงินมาให้ใช้เป็นประจำทุกเดือน ถึงบ้าน ยิ้ม. ไม่ได้รวย แต่เธอก็ไม่เคยลำบากเพราะพี่ๆ หาให้ทุกอย่าง ยิ้ม. เป็นน้องคนสุดท้องค่ะ บ้านที่ ยิ้ม. อยู่แวดล้อมไปด้วยญาติๆ เลยไม่ได้น่ากลัวอะไรเมื่อสมัยนั้นนะคะ เธอไม่เคยเกเร ไม่เคยมีเรื่องเสียหาย ส่วน มิ้ม. ตอนนั้นยังเด็กมาก เธอเป็นลูกของคนหน้าปากซอยมาจ้างคนข้างบ้าน ยิ้ม. เลี้ยง และอยู่บ้านนั้นจนโต และจนถึงปัจจุบัน ตอนนั้นยาย (คนรับจ้างเลี้ยง มิ้ม.) บอกให้ ยิ้ม. มานอนที่บ้าน เห็นว่ากำลังสาวเลยไม่อยากให้นอนที่บ้านเพียงลำพัง ซึ่ง ยิ้ม. ก็ได้อาศัยนอนอย่างเดียว แต่ไม่ได้กินอยู่บ้านเค้านะคะ แต่ก็ไม่ได้นาน พอโตขึ้น ยิ้ม เลยกลับไปนอนบ้าน
จนวันนึง ยิ้ม. ก็ขึ้นมาเรียนที่ กทม. และเรียนจนจบ และได้ทำงานที่ กทม. ตลอดเวลาที่ ยิ้ม. เรียน ที่ กทม. ยิ้ม. ไม่เคยหลงแสงสี ไม่เคยได้ยินเรื่องราวเสียหายที่เกิดขึ้นกับ ยิ้ม. เลย เธอเป็นคนสันโดษด้วยค่ะ เมื่อสมัยอยู่บ้านเธอไม่ค่อยยุ่งกับใคร คือ เรียนอย่างเดียว ใครจะอะไร พูดยังไง นินทาอะไร เธอก็ไม่สนใครทั้งนั้น แต่อย่าให้เข้าหูเธอ เธอจะตามไปด่า จนไม่กล้านินทาให้ได้ยินอีกเลย 555 (พอโตขึ้นยิ้มก็ปล่อยวางค่ะ)
จนเมื่อ มิ้ม. โตขึ้นและได้เข้ามาเรียนใน กทม. เมื่อหลายปีก่อน แม่แท้ๆ ของ มิ้ม รวมถึงยายที่เลี้ยง มิ้ม. ก็บอก มิ้ม ว่าให้ดู ยิ้ม. เป็นตัวอย่าง เพราะ มิ้ม หลงแสงสีมาก ตอนนั้น มิ้ม. ก็ได้เจอกับ ยิ้ม. บ้างแต่ไม่บ่อย บางทีก็มีไปหา ยิ้ม. ซึ่ง ยิ้ม. ก็ไม่ได้ว่าอะไร เธอคิดเป็นน้องคนนึง ทุกครั้งที่ไปหายิ้มจะเลี้ยงข้าว มิ้ม. ตลอดที่เจอ และ ยิ้ม. เคยเล่าให้พี่สาว จขกท. ฟังว่า เวลา มิ้ม. ไปที่ห้อง ยิ้ม เธอจะสำรวจทุกอย่าง ถามกระเป๋ายี่ห้อนี้แพงมั้ย ครีมยี่ห้อนี้กี่พัน รวมถึง พูดเปรียบเทียบต่างๆ นานาว่าไปหาใคร เขาเหล่านั้นมีอะไรกันบ้าง ส่วนใหญ่ก็คนรวยๆ ที่เธอกล่าวถึง ซึ่ง ยิ้มเป็นคนพูดกล่าวตักเตือนว่า ของทั้งหมดนี้ ไว้เรียนให้จบก่อน แล้วค่อยมีนะ ค่อยๆ เก็บเงินซื้อ และถ้าถึงตอนนั้นอาจจะเสียดายเงินก็ได้ เพราะกว่าเราจะได้เงินมาเราต้องเหนื่อยกับการทำงานนะ . ก็เตือนต่างๆ นานา ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ญาติ ซึ่งจริงๆ ยิ้ม ก็ไม่อยากจะยุ่ง เพราะ มิ้ม เกเรมาก พ่อแม่แท้ๆ มิ้ม. ยังไม่อยากอยู่กับเขา ไม่เอาเขาเลยมิ้ม. เห็นใครมีอะไร.ก็อยากมีตามเค้าไปหมด โดยไม่ได้มองตัวเอง สุดท้ายสิ่งที่ ยิ้ม. เตือน กลายเป็นว่า มิ้ม เกลียด ยิ้ม ด่า ยิ้มให้เพื่อนๆ ฟัง โพสต์ผ่านเฟสว่าเกลียด ยิ้ม. มาก (วัวลืมตีน) ซึ่งเรื่องนี้ ยิ้ม. ไม่รู้ เพราะ ยิ้ม. เลิกยุ่งเกี่ยวกับ มิ้มตั้งนานแล้ว เพราะว่าเตือนอะไรไม่ฟัง สุดท้าย มิ้ม. ก็เรียนไม่จบค่ะ แต่โพสต์ด่ายิ้ม. ลงเฟสตัวเองหนักมาก บอกว่ายิ้ม. เป็นคนวัวลืมตีน ลืมกำพืดตัวเอง ที่บ้านจนมากกกกกกกกกกกกกกกกก มาอาศัยนอนกินบ้านยายเธอ (จริงๆ แล้วนอนอย่างเดียวค่ะ ไม่ได้กิน อยู่ หรือเลี้ยงดู) ซึ่ง จขกท. มองว่า ยิ้ม. ไม่ใช่คนประเภท "วัวลืมตีน" ไม่เคยหยิ่งผยอง เวลาที่เจอคนบ้านเดียวกัน เธอจะเป็นฝ่ายวิ่งเข้าหาและทักทายเสมอ มีสัมมาคารวะเวลาเจอผู้ใหญ่ ครั้งนึงพี่ชายเพื่อนขึ้นไปรับปริญญาที่ กทม. ยิ้มจะอยู่ด้วยตลอด ซื้อโน่นซื้อนี่ติดมือไปฝากครอบครัวเพื่อนพี่ชายทุกวัน แต่เนื่องจากพ่อแม่ยิ้ม. เสียไปหมดทั้งคู่แล้ว เลยเหลือแต่พี่ๆยิ้ม. เลยไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่พี่ๆ และหลานๆ จะขึ้นไปหา และ ยิ้ม ก็เทคแคร์พี่ๆ และหลานๆ อย่างดี ไม่มีบกพร่อง จขกท. เลยสงสัย ว่าทั้งหมดที่กล่าวถึงยิ้ม เธอคือใช่คนที่มิ้มเรียกว่า " วัวลืมตีน" แบบนี้เหรอคะ จขกท. คิดว่าไม่น่าใช่ เพราะทุกครั้งที่ยิ้มกลับบ้าน พี่สาวเพื่อนเล่าให้ฟังว่า ยิ้ม. มักจะไปหาเพื่อนเก่าๆ เสมอ ยังคงอัธยาศัยดี มีมนุษย์สัมพันธ์เหมือนเดิมค่ะ
ปล. ถ้า ยิ้มรู้เรื่องที่ มิ้ม. โพสต์ประจานสามารถเอาเรื่อง มิ้มได้มั้ย แต่คิดว่ายิ้ม คงเฉยๆ ค่ะ พี่สาวเล่าว่า เธอปลง และปล่อยวางเยอะมากค่ะ เธอเป็นคนร่าเริง ที่แทบจะไม่มีความทุกข์ในชีวิตหรืออาจจะมีน้อยมากๆ คงไม่อยากไปยุ่งอะไรด้วย จขกท. คงไม่เอาพูดให้ ยิ้มฟังค่ะ เพราะพี่สาวเคยบอกว่า ยิ้ม เป็นคนปล่อยวางเป็น ใครจะคิดยังไงก็ช่างเค้า คงห้ามความคิดใครไม่ได้ ไม่งั้นก็คงไม่มีความสุข สิ่งหนึ่งที่ จขกท. ทราบคือยิ้มไม่เคยเป็นหนี้ ไม่มีบัตรเครดิต อยากได้อะไรยิ้ม จะเก็บตังค์ซื้อค่ะ อยู่ กทม. ก็จริง แต่ชีวิตยิ้ม เธอชอบสันโดษค่ะ
เลยนึกไม่ออก ว่าตรงไหนที่ ยิ้มกลายเป็นวัวลืมตีน เพราะยิ้มไม่เคยดูถูกใครค่ะ
แบบนี้เรียกว่า "วัวลืมตีน" หรือเปล่าคะ
คือ ยิ้ม. เป็นเพื่อนบ้านของ มิ้ม. สมัยเรียนที่ ตจว. ยิ้ม. อยู่บ้านคนเดียวโดยมีพี่ๆ ส่งเงินมาให้ใช้เป็นประจำทุกเดือน ถึงบ้าน ยิ้ม. ไม่ได้รวย แต่เธอก็ไม่เคยลำบากเพราะพี่ๆ หาให้ทุกอย่าง ยิ้ม. เป็นน้องคนสุดท้องค่ะ บ้านที่ ยิ้ม. อยู่แวดล้อมไปด้วยญาติๆ เลยไม่ได้น่ากลัวอะไรเมื่อสมัยนั้นนะคะ เธอไม่เคยเกเร ไม่เคยมีเรื่องเสียหาย ส่วน มิ้ม. ตอนนั้นยังเด็กมาก เธอเป็นลูกของคนหน้าปากซอยมาจ้างคนข้างบ้าน ยิ้ม. เลี้ยง และอยู่บ้านนั้นจนโต และจนถึงปัจจุบัน ตอนนั้นยาย (คนรับจ้างเลี้ยง มิ้ม.) บอกให้ ยิ้ม. มานอนที่บ้าน เห็นว่ากำลังสาวเลยไม่อยากให้นอนที่บ้านเพียงลำพัง ซึ่ง ยิ้ม. ก็ได้อาศัยนอนอย่างเดียว แต่ไม่ได้กินอยู่บ้านเค้านะคะ แต่ก็ไม่ได้นาน พอโตขึ้น ยิ้ม เลยกลับไปนอนบ้าน
จนวันนึง ยิ้ม. ก็ขึ้นมาเรียนที่ กทม. และเรียนจนจบ และได้ทำงานที่ กทม. ตลอดเวลาที่ ยิ้ม. เรียน ที่ กทม. ยิ้ม. ไม่เคยหลงแสงสี ไม่เคยได้ยินเรื่องราวเสียหายที่เกิดขึ้นกับ ยิ้ม. เลย เธอเป็นคนสันโดษด้วยค่ะ เมื่อสมัยอยู่บ้านเธอไม่ค่อยยุ่งกับใคร คือ เรียนอย่างเดียว ใครจะอะไร พูดยังไง นินทาอะไร เธอก็ไม่สนใครทั้งนั้น แต่อย่าให้เข้าหูเธอ เธอจะตามไปด่า จนไม่กล้านินทาให้ได้ยินอีกเลย 555 (พอโตขึ้นยิ้มก็ปล่อยวางค่ะ)
จนเมื่อ มิ้ม. โตขึ้นและได้เข้ามาเรียนใน กทม. เมื่อหลายปีก่อน แม่แท้ๆ ของ มิ้ม รวมถึงยายที่เลี้ยง มิ้ม. ก็บอก มิ้ม ว่าให้ดู ยิ้ม. เป็นตัวอย่าง เพราะ มิ้ม หลงแสงสีมาก ตอนนั้น มิ้ม. ก็ได้เจอกับ ยิ้ม. บ้างแต่ไม่บ่อย บางทีก็มีไปหา ยิ้ม. ซึ่ง ยิ้ม. ก็ไม่ได้ว่าอะไร เธอคิดเป็นน้องคนนึง ทุกครั้งที่ไปหายิ้มจะเลี้ยงข้าว มิ้ม. ตลอดที่เจอ และ ยิ้ม. เคยเล่าให้พี่สาว จขกท. ฟังว่า เวลา มิ้ม. ไปที่ห้อง ยิ้ม เธอจะสำรวจทุกอย่าง ถามกระเป๋ายี่ห้อนี้แพงมั้ย ครีมยี่ห้อนี้กี่พัน รวมถึง พูดเปรียบเทียบต่างๆ นานาว่าไปหาใคร เขาเหล่านั้นมีอะไรกันบ้าง ส่วนใหญ่ก็คนรวยๆ ที่เธอกล่าวถึง ซึ่ง ยิ้มเป็นคนพูดกล่าวตักเตือนว่า ของทั้งหมดนี้ ไว้เรียนให้จบก่อน แล้วค่อยมีนะ ค่อยๆ เก็บเงินซื้อ และถ้าถึงตอนนั้นอาจจะเสียดายเงินก็ได้ เพราะกว่าเราจะได้เงินมาเราต้องเหนื่อยกับการทำงานนะ . ก็เตือนต่างๆ นานา ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ญาติ ซึ่งจริงๆ ยิ้ม ก็ไม่อยากจะยุ่ง เพราะ มิ้ม เกเรมาก พ่อแม่แท้ๆ มิ้ม. ยังไม่อยากอยู่กับเขา ไม่เอาเขาเลยมิ้ม. เห็นใครมีอะไร.ก็อยากมีตามเค้าไปหมด โดยไม่ได้มองตัวเอง สุดท้ายสิ่งที่ ยิ้ม. เตือน กลายเป็นว่า มิ้ม เกลียด ยิ้ม ด่า ยิ้มให้เพื่อนๆ ฟัง โพสต์ผ่านเฟสว่าเกลียด ยิ้ม. มาก (วัวลืมตีน) ซึ่งเรื่องนี้ ยิ้ม. ไม่รู้ เพราะ ยิ้ม. เลิกยุ่งเกี่ยวกับ มิ้มตั้งนานแล้ว เพราะว่าเตือนอะไรไม่ฟัง สุดท้าย มิ้ม. ก็เรียนไม่จบค่ะ แต่โพสต์ด่ายิ้ม. ลงเฟสตัวเองหนักมาก บอกว่ายิ้ม. เป็นคนวัวลืมตีน ลืมกำพืดตัวเอง ที่บ้านจนมากกกกกกกกกกกกกกกกก มาอาศัยนอนกินบ้านยายเธอ (จริงๆ แล้วนอนอย่างเดียวค่ะ ไม่ได้กิน อยู่ หรือเลี้ยงดู) ซึ่ง จขกท. มองว่า ยิ้ม. ไม่ใช่คนประเภท "วัวลืมตีน" ไม่เคยหยิ่งผยอง เวลาที่เจอคนบ้านเดียวกัน เธอจะเป็นฝ่ายวิ่งเข้าหาและทักทายเสมอ มีสัมมาคารวะเวลาเจอผู้ใหญ่ ครั้งนึงพี่ชายเพื่อนขึ้นไปรับปริญญาที่ กทม. ยิ้มจะอยู่ด้วยตลอด ซื้อโน่นซื้อนี่ติดมือไปฝากครอบครัวเพื่อนพี่ชายทุกวัน แต่เนื่องจากพ่อแม่ยิ้ม. เสียไปหมดทั้งคู่แล้ว เลยเหลือแต่พี่ๆยิ้ม. เลยไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่พี่ๆ และหลานๆ จะขึ้นไปหา และ ยิ้ม ก็เทคแคร์พี่ๆ และหลานๆ อย่างดี ไม่มีบกพร่อง จขกท. เลยสงสัย ว่าทั้งหมดที่กล่าวถึงยิ้ม เธอคือใช่คนที่มิ้มเรียกว่า " วัวลืมตีน" แบบนี้เหรอคะ จขกท. คิดว่าไม่น่าใช่ เพราะทุกครั้งที่ยิ้มกลับบ้าน พี่สาวเพื่อนเล่าให้ฟังว่า ยิ้ม. มักจะไปหาเพื่อนเก่าๆ เสมอ ยังคงอัธยาศัยดี มีมนุษย์สัมพันธ์เหมือนเดิมค่ะ
ปล. ถ้า ยิ้มรู้เรื่องที่ มิ้ม. โพสต์ประจานสามารถเอาเรื่อง มิ้มได้มั้ย แต่คิดว่ายิ้ม คงเฉยๆ ค่ะ พี่สาวเล่าว่า เธอปลง และปล่อยวางเยอะมากค่ะ เธอเป็นคนร่าเริง ที่แทบจะไม่มีความทุกข์ในชีวิตหรืออาจจะมีน้อยมากๆ คงไม่อยากไปยุ่งอะไรด้วย จขกท. คงไม่เอาพูดให้ ยิ้มฟังค่ะ เพราะพี่สาวเคยบอกว่า ยิ้ม เป็นคนปล่อยวางเป็น ใครจะคิดยังไงก็ช่างเค้า คงห้ามความคิดใครไม่ได้ ไม่งั้นก็คงไม่มีความสุข สิ่งหนึ่งที่ จขกท. ทราบคือยิ้มไม่เคยเป็นหนี้ ไม่มีบัตรเครดิต อยากได้อะไรยิ้ม จะเก็บตังค์ซื้อค่ะ อยู่ กทม. ก็จริง แต่ชีวิตยิ้ม เธอชอบสันโดษค่ะ
เลยนึกไม่ออก ว่าตรงไหนที่ ยิ้มกลายเป็นวัวลืมตีน เพราะยิ้มไม่เคยดูถูกใครค่ะ