บริษยาsamsung เงินทุนมหาศาล
ยังต้องพ่ายพิษเศรษฐกิจ แล้วคนสายป่านสั้นๆ
เงินทุนน้อย จะทำอย่างไร

ถึงตอนนี้ต้องมานั่งคิดอีกทีว่าถ้า
1.  โรงงานต่างๆพากันพร้อมตัวกันย้ายไปประเทศเพื่อนบ้าน
       เช่นเวียดนาม อิโด แล้วเขาไม่กลับมานี่เราจะทำอย่างไร
       เราต้องเข้าใจก่อนนะว่า ก่อนเขาไปเขาจะต้องลงทุนสร้างโรงงาน
        กว่าเค้าจะคุ้มทุนคง อีกหลายสิบปี  ถามว่า แล้วภาคการส่งออก เดี้ยง
        แน่

2.  ถ้าโรงงาน พากันปิดคัวไปหมดถามว่า พนักงานกีล้านคนที่ทำงานในบ้านเรา  พากันตกงาน โจร ไม่ปล้นร้านค้ากันทั่ว  เหรอ แค่ตอนนี้ยังปลันกันทุกวี่วัน

3. คนหาเช้ากินคำ่พวกรากหญ้า ถามว่าจะเอาเงินที่ไหนกิน ไม่มีงานทำเพราะต้องแย่งงานกัน คนตกงานพร้อมกัน ไม่มีที่รองรับคนทำงาน ถามคือจะเอาไรกิน

4. พวกห้องเช่า อพาตเม้น ถ้าคนไม่มีงานทำจะมีตังค์เช่าหรอ จะรับประทานยังแย่  รวมไปถึงพวกค้าขาย คนไม่มีเงินกิน จะซื้อของฟุ่มเฟยก็ยาก
ข้าวของราคาจะตกตำ่แต่ไม่มีคนอยากได้ คล้ายวิกฤตต้มยำกุ้ง ตอนนั้นภาคอสังหา และ ภาคการเงินที่ค่าเงินอ่อนตัวอย่างรุนแรง เลยพังทั้งระบบ
แต่ตอนนี้มันเป็น จาก คนที่มีเงินน้อยพวกรากหญ้าที่สร้างหนี้เกินตัวแล้วภาวะเศรษฐกิจ ตก อย่างเร็ว ประกอบกับภาวะที่ต่างชาติไม่มาจีบเราทิ้งอย่างเดียว

แล้วภาครัฐยังบอกว่ายังดีอยู่หรอ

คำถามคือ ถ้ารัฐยังเป็นอยู่แบบนี้ไม่มีมาตราการกระตุ้นหรือปล่อยไปแบบนี้อีกอย่างหนึ่งเราไม่ใช่  แดงเหลือง แต่ว่ารัฐจากการยึดอำนาจต่างชาติไม่มาจีบเรา จะเอาไทยพึ่งไทย ไม่มีเงินต่างชาติ   ลำบากแน่













ขอระบายหน่อย  สวัสดี