กลับมาพบกับเรื่องเจ้าสาวแห่งทางสายไหมกันอีกเดือนนะครับ...ถึงจะช้าไปจนเกือบขึ้นตอนใหม่ของเดือนใหม่แล้วก็เถอะ


ช่วงที่ผ่านมายุ่งเละเทะ เลยลืมไปเลยว่าจะเขียนตอนนี้ จนมาเห็นข่าวเรื่องพี่ไทยมีปัญหากับชาวอุยกูร์ช่วงนั่นแหละถึงได้นึกออก เพราะน้องปาริญาเจ้าสาวคนล่าสุดของเรื่องนี้เองก็เป็นชาวอุยกูร์เหมือนกัน

ว่าแล้วก็ไปชมรายละเอียดตอนใหม่กันเลยน่อครับ






ภาพเปิดตอนนี้






เปิดตอนมาต่อจากเมื่อ 2 ตอนก่อนที่อูมาร์ ว่าที่เจ้าบ่าวของปาริญากับพ่อคุยๆ กันว่าจะมาช่วยงานฟื้นฟูเมืองของปาริญาที่โดนถล่มเละในการปะทะเมื่อครั้งก่อน

โดยในตอนนี้ อูมาร์กับพ่อก็มาถึงเมืองของปาริญาแล้ว พ่อแม่ปาริญารู้ข่าวก็กุลีกุจอออกมาต้อนรับเป็นการใหญ่ พวกชาวเมืองที่อยากรู้อยากเห็นก็ออกมามุงดูกันเพียบว่าว่าที่เจ้าบ่าวของปาริญาเป็นคนยังไง (โดยเฉพาะพวกสาวๆ มีจับกลุ่มวิจารณ์ + นินทาโน่นนี่อยู่ห่างๆ ตามประสาชาวบ้านด้วย พ่อของคาร์ลุคต้องเข้ามากันออกไม่ให้มาเกะกะคนอื่น)

ทักทายกันเสร็จก็มาเริ่มงานกัน โดยยูซุฟพี่เขยของคาร์ลุคก็ถามว่าอูมาร์ทำอะไรเป็นบ้าง จะได้จัดงานให้ได้ อูมาร์ก็ตอบว่าก็เลี้ยงแกะได้ ตักน้ำได้ ทำอิฐสำหรับก่อบ้านเป็น แล้วก็ใช้ลูกคิดคำนวณบัญชีเป็นแค่นั้น


วิธีทำอิฐตากแห้งของชาวเอเชียกลาง




ได้ยินดังนั้น ยูซุฟก็ส่งตัวอูมาร์ไปหาเจ้าเมืองทันที เจ้าเมืองรู้ว่าอูมาร์คำนวนตัวเลขเป็นก็ใช้ให้อูมาร์ช่วยคำนวณรายจ่ายวัสดุต่างๆ ที่ใช้ในการบูรณะเมือง อูมาร์ก็คำนวนได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำจนคนรอบข้างถึงกับออกปากถามว่าเรียนมาจากไหนเหรอ ถึงได้คำนวณได้เก่งแบบนี้ อูมาร์ก็ตอบว่าบ้านเขาเป็นที่พักกองคาราวานขายสินค้า ก็เลยได้พ่อค้าเจ้าของคาราวานที่เป็นลูกค้าประจำช่วยสอนให้ เจ้าเมืองพอใจในผลการทำงานของอูมาร์มาก จึงให้ไปช่วยคำนวณจำนวนวัตถุดิบที่จำเป็นต้องใช้บูรณะเมืองเพิ่มเติม




ข่าวเรื่องคู่หมายของปาริญาใช้ลูกคิดคำนวณตัวเลขได้เป็นที่เอ็นจอยปากกันในหมู่สมาคมแม่บ้านประจำเมืองเป็นอย่างมาก ด้านปาริญาพอรู้ว่าคู่หมายตัวเองมาช่วยงานถึงเมืองก็ถึงกับเขินทำอะไรไม่ถูก พ่อแม่ปาริญาหวังจะเพิ่มค่าความสนิทสนมของลูกสาวกับว่าที่เจ้าบ่าวก็ใช้ให้ปาริญาเอาน้ำเอาท่าเอาอาหารไปให้ ปาริญาก็หน้าแดงแปร๊ดโบกไม้โบกมือปฏิเสธเป็นพัลวัน แต่ทนลูกยุของพ่อแม่กับสมาคมแม่บ้านประจำเมืองไม่ไหว

และผลก็คือสิ่งที่เกิดขึ้นในภาพข้างล่างนี่แล




ไอ้หนุ่มอูมาร์ถึงกับตาค้างเมื่อเห็นคู่หมายตัวเองแต่งตัวจัดเต็มมาส่งข้าวส่งน้ำให้ ปาริญาก็พยายามออกปากขอโทษที่ครั้งก่อนเคยผลักล้มแถมยังพูดจาไม่ดีใส่ ทีแรกก็ได้แค่ตะกุกตะกักอยู่ในคอ ไม่กล้าหลุดปากออกไปด้วยความเขิน แต่สุดท้ายก็ออกปากขอโทษไปสำเร็จจนได้

ปรากฏว่าไอ้หนุ่มอูมาร์กลับเอียงคองงๆ ว่าขอโทษเรื่องอะไร เล่นเอาปาริญาเป็นงง บอกว่าก็ตอนที่ผลักล้มแถมยังพูดจาไม่ดีตอนนั้นไง ไอ้หนุ่มถึงค่อยทำท่านึกออก แล้วบอกว่าตอนนั้นตัวเองแค่คิดว่าปาริญาอารมณ์ไม่ดีอะไรตรงไหนรึเปล่าแค่นั้นแหละ

ปาริญาถึงกับอึ้ง เพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีผู้ชายคนไหนบอกกับตัวเองแบบนี้เลย เลยได้แต่บิดตัวกระมิดกระเมี้ยนด้วยความเขินเท่านั้น

ทำไปทำมาก็เสไปคุยกันเรื่องผ้าปักเจ้าสาวของปาริญาที่เละหมดเพราะเมืองถูกโจมตีครั้งนั้น ปาริญาก็สะดุ้งเพราะโดนถามเรื่องที่ไม่อยากพูดถึงมากที่สุด ก็ได้แต่พูดวกอ้อมไปอ้อมมาว่าตัวเองพยายามเร่งปั่นเต็มที่ ว่ามีคนโน้นคนนี้ช่วยสอนช่วยโน่นนี่ให้ เพราะงั้นไม่มีปัญหาแน่ๆ ปรากฏว่าเจอไอ้หนุ่มถามทีเดียวว่าแล้วต้องใช้เวลาเท่าไหร่ถึงจะทำใหม่เสร็จหมด

เจอถามคำถามที่ไม่อยากตอบที่สุดเข้าแบบนั้น ปาริญาก็ได้แต่อ้ำอึ้งอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะตอบอ้อมแอ้มว่า คงซัก 3 - 4 ปีโน่นแหละ ไอ้หนุ่มก็ทำท่าตกใจว่านานงี้เลยเหรอ ปาริญาเห็นคู่หมายทำท่าแบบนั้นก็กลัวว่าอีกฝ่ายจะไม่พอใจ รีบออกปากว่าถ้าเร่งมือก็อาจเสร็จเร็วกว่านั้นก็ได้ ตัวเธอเองก็อยากเร่งปั่นให้เสร็จโดยเร็วเหมือนกัน





โมเมนต์หนักอึ้ง (ในความคิดปาริญาฝ่ายเดียว) ผ่านไปอย่างเชื่องช้า จนพ่อไอ้หนุ่มมาตามตัวให้รีบกลับบ้าน ไอ้หนุ่มถึงขอตัวผละไป พร้อมกับหันมาสัญญาว่า พรุ่งนี้จะมาใหม่นะ

และด้วยคำพูดนั้นแค่คำเดียว ก็ทำเอาปาริญาถึงกับเก็บไปนอนฟินอยู่บ้านทั้งคืน เป็นอันจบตอนนี้




- จบตอน 48 -








อ่านตอนนี้จบแล้วได้แต่คิดแฮะ ว่าปาริญานี่ได้คู่หมั้นดีจริงๆ เลยวุ้ย ทั้งเก่งทั้งนิสัยดีไม่พอ ยังเข้าใจอารมณ์อึนๆ ติ๊สๆ ของอีหนูอีก

แบบนี้แต่งไปรับรองอยู่กันยืดแน่ๆ


แต่จะได้แต่งเมื่อไหร่คงต้องรอลุ้นกันต่อละครับ