กลับมาพบกับเรื่องเจ้าสาวแห่งทางสายไหมกันอีกเดือนนะครับ
หายไปสองเดือนอีกรอบเพราะเดือนที่แล้วไม่ใช่เนื้อเรื่องหลักแต่เป็นการ์ตูน 4 ช่อง เลยคิดว่าอย่าเอามาลงดีกว่าแฮะ
ลองไปชมเนื้อหาตอนนี้กันได้นะครับ
ภาพเปิดตอนนี้
ต่อจากตอนที่แล้วที่ปาริญากับคาโมลาเป็นเพื่อนกันเรียบร้อย
เปิดตอนมาที่ปาริญากับคาโมลาชวนกันไปอบนัน (ขนมปัง) ที่โรงอบประจำเมืองด้วยกัน (ระหว่างทางมีคุยกันเรื่องปาริญาอบขนมปังเก่งด้วย) โดยพอไปถึง พวกผู้หญิงที่อยู่ที่โรงอบก็ทำท่าแปลกใจที่เห็นปาริญากับคาโมลามาด้วยกัน (เพราะมีข่าวลือในหมู่พวกผู้หญิงว่าสองคนนี้ไม่ถูก) แต่พอได้รู้ว่าทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันแล้วก็ไม่พูดอะไรมากกว่านั้น
ภาพนี้ไม่มีอะไร เห็นคาโมลาน่ารักเลยเอามาลงเฉยๆ
ระหว่างนั้นปาริญาก็คอยสังเกตท่าทางการพูดการจาของคาโมลาตลอด พลางนึกชื่นชมนิสัยนุ่มนวลน่ารักของอีกฝ่าย ในขณะที่ตัวเองได้แต่ตะกุกตะกักเวลามีใครคุยอะไรด้วย จนคาโมลาต้องคอยตามน้ำให้ตลอด
หลังจากนั้นก็ไปนั่งนวดแป้งด้วยกัน ระหว่างนั้นปาริญาก็เลียบๆ เคียงๆ ถามคาโมลาว่ามีคู่หมายแล้วหรือยัง คาโมลาก็บอกว่ายังหรอก เรื่องนั้นพ่อยังไม่ได้ตัดสินใจเลย ว่าจบก็ถามกลับเรื่องปาริญากับอูมาร์ที่เป็นคู่หมั้นว่าเป็นยังไงบ้าง ได้ยินว่าไปได้สวยไม่ใช่เหรอ ปาริญาก็ชะงัก ตะกุกตะกักบอกว่าหมู่นี้มีอะไรหลายๆ เรื่องเลยเข้าหน้ากันไม่ค่อยติดเท่าไหร่ คาโมลาเลยแนะนำว่างั้นลองเอานันที่อบเสร็จวันนี้ไปให้เขาสิ จะได้คุยอะไรกันได้ ปาริญาก็ชะงักไปนิดหนึ่งก่อนจะตัดสินใจทำตามคำแนะนำของคาโมลา
ฉากตัดไปทางไอ้หนุ่มอูมาร์ที่กำลังช่วยงานบูรณะเมืองกับพวกผู้ชายคนอื่นอยู่ ระหว่างนั้นก็มีคนมาบอกอูมาร์ว่ามีคนมาหา อูมาร์เลยผละจากไซต์งานไปดู ปรากฎว่าเป็นปาริญาที่เอานันที่เพิ่งอบเสร็จมาให้นั่นเอง
แต่ปาริญายังกระดากใจที่จะสู้หน้าอูมาร์ เลยเอาหัวแอบอยู่หลังห่อผ้าตลอดไม่ยอมมองหน้าอูมาร์ กลายเป็นภาพตลกๆ ดังในภาพข้างล่างนี้
ส่งห่อนันให้เสร็จ ปาริญาก็หันหลังทำท่าจะวิ่งหนีเอาดื้อๆ ไอ้หนุ่มตกใจที่เห็นอยู่ๆ ปาริญาก็วิ่งหนี เลยลืมตัวเข้าไปคว้าแขนปาริญาไว้ เล่นเอาปาริญาถึงกับสะดุ้งตัวเกร็งเพราะไม่เคยถูกผู้ชายอื่นนอกจากพ่อรึคนในครอบครัวแตะเนื้อต้องตัวมาก่อนจนหยุดวิ่งหนี
ฝ่ายไอ้หนุ่มพอเห็นผู้สาวไม่หนีแล้ว ก็เลยพูดถึงตอนไปเห็นปาริญาขุดคูกับพวกเด็กๆ ในตอนนั้น ปาริญาก็สะดุ้งอีกรอบ โบกไม้โบกมือแก้ตัวเป็นชุดๆ ว่าไม่ใช่นะ นั่นแค่นานๆ ทีเท่านั้น ปกติชั้นไม่ได้เป็นแบบนั้นนะ
เห็นปาริญาออกท่าออกทางเหมือนรังเกียจแบบนั้น ไอ้หนุ่มก็ถามตรงๆ ว่าปาริญาไม่ได้คิดจริงจังเรื่องแต่งงานกับเขา ไม่ได้อยากแต่งงานกับเขางั้นเหรอ ปาริญาโดนถามเข้าแบบนั้นก็งงตาค้าง ไอ้หนุ่มก็พูดต่อไปว่าปาริญาที่เขาเห็นที่คูน้ำตอนนั้นท่าทางร่าเริงสนุกสนาน ผิดกับเวลาที่อยู่กับเขาเหมือนเป็นคนละคน จนอดสงสัยไม่ได้ว่าปาริญาเกลียดเขาหรือเปล่า เขาจึงอยากบอกปาริญาว่าเรื่องแต่งงานเป็นเรื่องที่พ่อแม่จะตัดสินใจ คนเป็นลูกยังไงก็ไม่มีสิทธิ์ค้านก็จริง แต่ถ้าปาริญาไม่พอใจอะไรเขาก็บอกมาตรงๆ เถอะ
เจอไอ้หนุ่มพูดใส่แบบนี้เข้า ปาริญาก็ถึงกับจิตหลุดไปชั่วขณะเพราะสถานการณ์ดันเป็นคนละเรื่องกับที่ตัวเองมโนไปโข ในสมองเห็นภาพตัวเองวิ่งจู๊ดไปขอคำแนะนำจากแม่ใหญ่บ้านคาร์ลุค แล้วโดนแม่ใหญ่ถีบหัวส่งให้ไปเคลียร์กับไอ้หนุ่มเอาเอง ได้แต่ตะกุกตะกักพูดไม่เป็นภาษา
จังหวะนั้นเองที่ปาริญานึกได้ถึงตอนที่คุยกับคาโมลาเรื่องทำยังไงถึงจะคุยกับคนอื่นได้อย่างเป็นธรรมชาติ จำได้ว่าตอนนั้นคาโมลาแนะนำว่าไม่จำเป็นต้องพูดเก่งหรอก วิธีสื่อความรู้สึกของตัวเองไปให้ถึงคนอื่นน่ะมีหลายวิธีจะตายไป
ด้วยเหตุนี้ ปาริญาจึงตัดสินใจใช้วิธีที่ตนเองถนัดที่สุดในการสื่อความรู้สึกถึงคนอื่น นั่นคือ
"ความหมายของลวดลายบนนัน" นั่นเอง
เริ่มจากแผ่นแรก นันลายเล็บเหยี่ยว มีความหมายว่าขับไล่สิ่งชั่วร้าย แทนคำอวยพรขอให้อูมาร์กับญาติพี่น้องมีสุขภาพแข็งแรงตลอดไป
ต่อด้วยแผ่นที่สอง นันลายดอกแดนดีไลออน เมล็ดดอกแดนดีไลออนจะพัดลอยไปตามลม แทนคำอวยพรขอให้อูมาร์กับญาติพี่น้องได้ประสบเรื่องดี
และแผ่นที่สาม นันลายขดเชือก แทนคำอวยพรให้ได้
"ผูกสัมพันธ์" กันตลอดไป
อธิบายความหมายของลวดลายบนนันแต่ละแผ่นจบ ปาริญาก็หน้าแดงหลับตาปี๋ ก่อนจะเค้นคำพูดออกมาว่า
"เพราะงั้นชั้นไม่ได้เกลียดอะไรคุณหรอกค่ะ"
ได้ยินดังนั้น ไอ้หนุ่มก็หน้าบานทันควัน ปาริญาเลยถามไอ้หนุ่มกลับว่าชอบตัวเองตรงไหน คิดดีแล้วเหรอที่จะมาเป็นคู่หมายกับผู้หญิงอย่างชั้น ไอ้หนุ่มนิ่งคิดอยู่หน่อยหนึ่งก็ตอบกลับว่าผู้หญิงน่ะชอบร้องไห้ใช่มั้ยล่ะ เขาน่ะรับมือเวลาผู้หญิงร้องไห้ไม่ค่อยถูก แล้วก็คิดว่านิสัยปาริญาน่าจะเข้ากับตัวเองได้ดี เพราะงั้นได้เป็นคู่หมายกับปาริญาแบบนี้ก็ถือว่าดีแล้วนั่นละ
ปาริญาได้ฟังคำตอบดังนั้นก็ถึงกับทำหน้าเลื่อนลอยเหมือนไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินแบบนั้นจริงๆ ได้แต่ยืนเงียบอยู่แบบนั้นไม่รู้จะตอบยังไง
ระหว่างนั้นก็มีรถม้าของคนในเมืองวิ่งผ่านมา อูมาร์เห็นฟ้าจะมืดอยู่แล้ว เลยชวนปาริญาขอติดรถม้ากลับบ้านด้วยกัน
ระหว่างที่นั่งรถม้าไปนั้น ปาริญาก็ได้แต่แอบคิดในใจว่า
"ถ้าได้แต่งงานก็คงดี แต่จะดียิ่งกว่าถ้าคู่แต่งงานคืออูมาร์"
- จบตอน 52 -
เป็นอันว่าเคลียร์ปมคับข้องระหว่างกันได้เรียบร้อยแล้วแฮะ สำหรับคู่อูมาร์ - ปาริญาในตอนนี้
ที่เหลือก็รอลุ้นกันปีหน้าละครับว่าจะได้เห็นพิธีแต่งงานเมื่อไหร่
ชอบฉากที่ปาริญาอธิบายความหมายลวดลายบนนันแต่ละแผ่นแฮะ ดูแล้วสมกับเป็นปาริญาดีจริงๆ
SPOILER!!! เจ้าสาวแห่งทางสายไหม ตอนที่ 52 - นัน (ขนมปัง) ของปาริญา
หายไปสองเดือนอีกรอบเพราะเดือนที่แล้วไม่ใช่เนื้อเรื่องหลักแต่เป็นการ์ตูน 4 ช่อง เลยคิดว่าอย่าเอามาลงดีกว่าแฮะ
ลองไปชมเนื้อหาตอนนี้กันได้นะครับ
ภาพเปิดตอนนี้
ต่อจากตอนที่แล้วที่ปาริญากับคาโมลาเป็นเพื่อนกันเรียบร้อย
เปิดตอนมาที่ปาริญากับคาโมลาชวนกันไปอบนัน (ขนมปัง) ที่โรงอบประจำเมืองด้วยกัน (ระหว่างทางมีคุยกันเรื่องปาริญาอบขนมปังเก่งด้วย) โดยพอไปถึง พวกผู้หญิงที่อยู่ที่โรงอบก็ทำท่าแปลกใจที่เห็นปาริญากับคาโมลามาด้วยกัน (เพราะมีข่าวลือในหมู่พวกผู้หญิงว่าสองคนนี้ไม่ถูก) แต่พอได้รู้ว่าทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันแล้วก็ไม่พูดอะไรมากกว่านั้น
ภาพนี้ไม่มีอะไร เห็นคาโมลาน่ารักเลยเอามาลงเฉยๆ
ระหว่างนั้นปาริญาก็คอยสังเกตท่าทางการพูดการจาของคาโมลาตลอด พลางนึกชื่นชมนิสัยนุ่มนวลน่ารักของอีกฝ่าย ในขณะที่ตัวเองได้แต่ตะกุกตะกักเวลามีใครคุยอะไรด้วย จนคาโมลาต้องคอยตามน้ำให้ตลอด
หลังจากนั้นก็ไปนั่งนวดแป้งด้วยกัน ระหว่างนั้นปาริญาก็เลียบๆ เคียงๆ ถามคาโมลาว่ามีคู่หมายแล้วหรือยัง คาโมลาก็บอกว่ายังหรอก เรื่องนั้นพ่อยังไม่ได้ตัดสินใจเลย ว่าจบก็ถามกลับเรื่องปาริญากับอูมาร์ที่เป็นคู่หมั้นว่าเป็นยังไงบ้าง ได้ยินว่าไปได้สวยไม่ใช่เหรอ ปาริญาก็ชะงัก ตะกุกตะกักบอกว่าหมู่นี้มีอะไรหลายๆ เรื่องเลยเข้าหน้ากันไม่ค่อยติดเท่าไหร่ คาโมลาเลยแนะนำว่างั้นลองเอานันที่อบเสร็จวันนี้ไปให้เขาสิ จะได้คุยอะไรกันได้ ปาริญาก็ชะงักไปนิดหนึ่งก่อนจะตัดสินใจทำตามคำแนะนำของคาโมลา
ฉากตัดไปทางไอ้หนุ่มอูมาร์ที่กำลังช่วยงานบูรณะเมืองกับพวกผู้ชายคนอื่นอยู่ ระหว่างนั้นก็มีคนมาบอกอูมาร์ว่ามีคนมาหา อูมาร์เลยผละจากไซต์งานไปดู ปรากฎว่าเป็นปาริญาที่เอานันที่เพิ่งอบเสร็จมาให้นั่นเอง
แต่ปาริญายังกระดากใจที่จะสู้หน้าอูมาร์ เลยเอาหัวแอบอยู่หลังห่อผ้าตลอดไม่ยอมมองหน้าอูมาร์ กลายเป็นภาพตลกๆ ดังในภาพข้างล่างนี้
ส่งห่อนันให้เสร็จ ปาริญาก็หันหลังทำท่าจะวิ่งหนีเอาดื้อๆ ไอ้หนุ่มตกใจที่เห็นอยู่ๆ ปาริญาก็วิ่งหนี เลยลืมตัวเข้าไปคว้าแขนปาริญาไว้ เล่นเอาปาริญาถึงกับสะดุ้งตัวเกร็งเพราะไม่เคยถูกผู้ชายอื่นนอกจากพ่อรึคนในครอบครัวแตะเนื้อต้องตัวมาก่อนจนหยุดวิ่งหนี
ฝ่ายไอ้หนุ่มพอเห็นผู้สาวไม่หนีแล้ว ก็เลยพูดถึงตอนไปเห็นปาริญาขุดคูกับพวกเด็กๆ ในตอนนั้น ปาริญาก็สะดุ้งอีกรอบ โบกไม้โบกมือแก้ตัวเป็นชุดๆ ว่าไม่ใช่นะ นั่นแค่นานๆ ทีเท่านั้น ปกติชั้นไม่ได้เป็นแบบนั้นนะ
เห็นปาริญาออกท่าออกทางเหมือนรังเกียจแบบนั้น ไอ้หนุ่มก็ถามตรงๆ ว่าปาริญาไม่ได้คิดจริงจังเรื่องแต่งงานกับเขา ไม่ได้อยากแต่งงานกับเขางั้นเหรอ ปาริญาโดนถามเข้าแบบนั้นก็งงตาค้าง ไอ้หนุ่มก็พูดต่อไปว่าปาริญาที่เขาเห็นที่คูน้ำตอนนั้นท่าทางร่าเริงสนุกสนาน ผิดกับเวลาที่อยู่กับเขาเหมือนเป็นคนละคน จนอดสงสัยไม่ได้ว่าปาริญาเกลียดเขาหรือเปล่า เขาจึงอยากบอกปาริญาว่าเรื่องแต่งงานเป็นเรื่องที่พ่อแม่จะตัดสินใจ คนเป็นลูกยังไงก็ไม่มีสิทธิ์ค้านก็จริง แต่ถ้าปาริญาไม่พอใจอะไรเขาก็บอกมาตรงๆ เถอะ
เจอไอ้หนุ่มพูดใส่แบบนี้เข้า ปาริญาก็ถึงกับจิตหลุดไปชั่วขณะเพราะสถานการณ์ดันเป็นคนละเรื่องกับที่ตัวเองมโนไปโข ในสมองเห็นภาพตัวเองวิ่งจู๊ดไปขอคำแนะนำจากแม่ใหญ่บ้านคาร์ลุค แล้วโดนแม่ใหญ่ถีบหัวส่งให้ไปเคลียร์กับไอ้หนุ่มเอาเอง ได้แต่ตะกุกตะกักพูดไม่เป็นภาษา
จังหวะนั้นเองที่ปาริญานึกได้ถึงตอนที่คุยกับคาโมลาเรื่องทำยังไงถึงจะคุยกับคนอื่นได้อย่างเป็นธรรมชาติ จำได้ว่าตอนนั้นคาโมลาแนะนำว่าไม่จำเป็นต้องพูดเก่งหรอก วิธีสื่อความรู้สึกของตัวเองไปให้ถึงคนอื่นน่ะมีหลายวิธีจะตายไป
ด้วยเหตุนี้ ปาริญาจึงตัดสินใจใช้วิธีที่ตนเองถนัดที่สุดในการสื่อความรู้สึกถึงคนอื่น นั่นคือ "ความหมายของลวดลายบนนัน" นั่นเอง
เริ่มจากแผ่นแรก นันลายเล็บเหยี่ยว มีความหมายว่าขับไล่สิ่งชั่วร้าย แทนคำอวยพรขอให้อูมาร์กับญาติพี่น้องมีสุขภาพแข็งแรงตลอดไป
ต่อด้วยแผ่นที่สอง นันลายดอกแดนดีไลออน เมล็ดดอกแดนดีไลออนจะพัดลอยไปตามลม แทนคำอวยพรขอให้อูมาร์กับญาติพี่น้องได้ประสบเรื่องดี
และแผ่นที่สาม นันลายขดเชือก แทนคำอวยพรให้ได้ "ผูกสัมพันธ์" กันตลอดไป
อธิบายความหมายของลวดลายบนนันแต่ละแผ่นจบ ปาริญาก็หน้าแดงหลับตาปี๋ ก่อนจะเค้นคำพูดออกมาว่า "เพราะงั้นชั้นไม่ได้เกลียดอะไรคุณหรอกค่ะ"
ได้ยินดังนั้น ไอ้หนุ่มก็หน้าบานทันควัน ปาริญาเลยถามไอ้หนุ่มกลับว่าชอบตัวเองตรงไหน คิดดีแล้วเหรอที่จะมาเป็นคู่หมายกับผู้หญิงอย่างชั้น ไอ้หนุ่มนิ่งคิดอยู่หน่อยหนึ่งก็ตอบกลับว่าผู้หญิงน่ะชอบร้องไห้ใช่มั้ยล่ะ เขาน่ะรับมือเวลาผู้หญิงร้องไห้ไม่ค่อยถูก แล้วก็คิดว่านิสัยปาริญาน่าจะเข้ากับตัวเองได้ดี เพราะงั้นได้เป็นคู่หมายกับปาริญาแบบนี้ก็ถือว่าดีแล้วนั่นละ
ปาริญาได้ฟังคำตอบดังนั้นก็ถึงกับทำหน้าเลื่อนลอยเหมือนไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินแบบนั้นจริงๆ ได้แต่ยืนเงียบอยู่แบบนั้นไม่รู้จะตอบยังไง
ระหว่างนั้นก็มีรถม้าของคนในเมืองวิ่งผ่านมา อูมาร์เห็นฟ้าจะมืดอยู่แล้ว เลยชวนปาริญาขอติดรถม้ากลับบ้านด้วยกัน
ระหว่างที่นั่งรถม้าไปนั้น ปาริญาก็ได้แต่แอบคิดในใจว่า "ถ้าได้แต่งงานก็คงดี แต่จะดียิ่งกว่าถ้าคู่แต่งงานคืออูมาร์"
- จบตอน 52 -
เป็นอันว่าเคลียร์ปมคับข้องระหว่างกันได้เรียบร้อยแล้วแฮะ สำหรับคู่อูมาร์ - ปาริญาในตอนนี้
ที่เหลือก็รอลุ้นกันปีหน้าละครับว่าจะได้เห็นพิธีแต่งงานเมื่อไหร่
ชอบฉากที่ปาริญาอธิบายความหมายลวดลายบนนันแต่ละแผ่นแฮะ ดูแล้วสมกับเป็นปาริญาดีจริงๆ