การทำอะไรหลายๆอย่าง พ่อแม่ ล้วนเป็นผู้ที่มีอิทธิพลมากที่สุด ในการตัดสินใจด้านต่างๆ
การเลี้ยงลูกให้อยู่ในกรอบโดยที่ไม่ได้ให้ลูกออกนอกกรอบเลย จากเมื่อก่อนที่พาไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้าง
ตอนนี้แทบไม่มีวันนั้น แม้กระทั่งไปซื้อของด้วยกันยังไม่มีโอกาส เพราะ...ไม่มีเวลา

การเลี้ยงลูกอยู่ในกรอบมาตั้งแต่เด็กๆ คอยปนะคบประหงบเปนอย่างดี
มีลูกสาว : ห้ามโน่นนี่นั้นสารพัด /// มีลูกชาย :  อะไรก้อได้
แม้กระทั่งจะขอไปดูหนังกับเพื่อนตอนมัธยม ยังไม่มีโอกาส ไปเที่ยวทะเลกับเพื่อน ไม่ได้ไป ไปไม่ได้เพราะเป็นผู้หญิง อันตราย จบ!!
ขอมาหลายครั้งจนรู้คำตอบ ว่าต่อให้ขอมากแค่ไหน ก้อไปไม่ได้อยู่ดี จนไม่กล้าขอ และทำตัวอยู่ในกรอบแบบนั้นอยู่เสมอมา

จนเวลาล่วงเลยมมาถึงการก้าวเข้าสู่มหาลัย >> ไม่มีสิทธิแม้แต่จะเลือกคณะเรียนเอง ทุกอย่างโดนพ่อแม่ลิขิตไว้หมดแล้ว ไม่มีโอกาสได้เรียนคณะชอบ ทั้งๆที่เรียนไปแล้วไม่มีความสุขในการเรียนเลย แต่ก้อพยายามที่จะทำให้เกรดดีมาตลอด พอพูดถึงเรื่องเก่าๆ ก้อบอกว่าเราไม่เก่งเอง สอบไปก้อไม่ติด จะยื่นทำไมให้เสียเวลา .... แล้วตอนนั้นทำไมไม่ให้โอกาสลูกบ้าง คะแนนก้อไม่ได้อยู่ในระดับที่น่าเกลียด สามารถยื่นได้ แต่...ไม่มีโอกาส
ต้องให้เรียนในมหาลัยใกล้บ้าน ไม่เปิดโอกาสให้เข้าไปเรียนที่อื่น เพราะเราเป็นผู้หญิง

จนกระทั่งล่วงเลยมาจนถึงวัยจะทำงานก้อต้องทำงานอยู่ใกล้บ้านไม่มีโอกาสที่จะไปไหน ชีวิตนี้ต้องวนเวียนอยู่แบบนี้
ไม่มีโอกาสที่จะตัดสินใจเองตั้งแต่เด็กๆ เพราะเราเป็นผู้หญิง

ผู้หญิงกับผู้ชายนี่มันต่างกันมากเลยเนอะ ในสาายตาของพ่อแม่ มีลูก 2 คน แต่เลี้ยงไม่เหมือนกัน
ผช..อยากได้อะไรก้อได้หมด เพราะเรียนเก่ง ผญ..เรียนๆไปเถอะ จบแล้วเดี่ยวก้อทำงานใกล้บ้านจะได้อยู่บ้าน

คิดดูแล้ว การเกิดเป็นผู้หญิง มันก็น่าน้อยใจเนอะ