` ผมอยากตายครับ ผมรู้สึกว่าชีวิตนี้ ด้อยกว่าคนอื่นมาก ตั้งแต่เด็กจนโต ผมถูกเลี้ยงดูแบบคนธรรมดาทั่วไป ทางบ้านที่รับผมมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ที่พ่อกับแม่ทิ้งผมไป เขาฐานะ แค่พอมีพอกินนะ ผมเปนคนดีฟังคำสั่งสอน ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ซึ่งตอนที่ผมเรียน ผมก้อได้รับรู้และจดจำเรื่อยมา ผมรู้สึกได้ถึงความแตกต่างว่า ผมกับคนอื่นชีวิตแตกต่างกัน เด็กคนอื่นได้เที่ยวเล่นตามประสาวัยรุ่น ส่วนผมที่เรียนแล้ว ก้อทำงานได้เงินเล็กๆน้อยๆ เพื่อเปนความรู้ มาถึงวันหนึ่ง ที่ผมได้จบ ม.3 พ.ศ 2548 ผมก้อไม่ได้เรียนต่อครับ
เพราะทางบ้านผมมันจน ไม่มีเงินส่งเสียให้เรียนต่อในระดับต่อไป ผมน้อยใจตัวเองมาก ว่าทำไมผมถึงต้องเจอกับเรื่องแบบนี้ และตอนนั้นผมก้อคิดว่าผมไม่อยากรบกวนพวกท่าน จึงไปหัดทำงาน และเชื่อว่าประสบการทำงานอาจจะช่วยเราได้ ผมก้อทำงานเท่าที่ทำได้ อะไรที่ได้เงินผมก้อทำ สุจริตนะ ผมก้อหัดลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ แต่ก้อไม่ประสบความสำเร็จ จนวันนึง ผมได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง เขาได้คบกับผมเปนแฟน และผมก้อรักและเชื่อใจเขามาก เพราะเพื่อที่จะเติบโตในเรื่องของ อนาคต ทุกๆอย่าง ผมจึงตัดสินใจที่จะมาทำงาน และไปสมัครเรียน กศน.ต่อ เพื่อที่จะได้วุฒิ มากขึ้น มีเขาคอยให้กำลังใจ แต่เมื่อชีวิตไม่เปนอย่างฝัน ทุกอย่างไม่มีอะไรยั่งยืน ผมไม่เคยคิดเลย ว่าวันนึงผมต้องเลิกกับคนที่เขาดีกับผมขนาดนี้ ผมไม่เคยนึกถึงความรุ้สึกของเขาเลย ผมมั่นใจตัวเองมากเกินไป คิดว่าตัวเองเก่งเพราะเรียนรุ้ด้วยตัวเองมาตลอด ผมจึงรุ้ว่าวันที่ผมเสียใจมากได้มาถึง ผมไม่เปนอันทำอะไร ตอนนี้ผมรุ้สึกขาดเขาไม่ได้ ผมไม่มีทางออกใดๆ ผิดหวังทุกๆอย่าง แม้กระทั่งเรื่องความรัก ผมมันบ้าไปเอง ผมไม่รุ้จะทำยังไงให้เทอกลับมา ผมเลยคิดอยากจะตายครับ ผมจริงจังมาก ผมเครียด
` ผมท้อแท้ในชีวิตมาก รู้สึกคิดสั้น ไม่มีสมาธิ เป็นคนด้อยโอกาส ไม่มีพ่อแม่ ผมรุ้สึกอยากตายครับ แต่มันจะทรมานมากรึปล่าว
เพราะทางบ้านผมมันจน ไม่มีเงินส่งเสียให้เรียนต่อในระดับต่อไป ผมน้อยใจตัวเองมาก ว่าทำไมผมถึงต้องเจอกับเรื่องแบบนี้ และตอนนั้นผมก้อคิดว่าผมไม่อยากรบกวนพวกท่าน จึงไปหัดทำงาน และเชื่อว่าประสบการทำงานอาจจะช่วยเราได้ ผมก้อทำงานเท่าที่ทำได้ อะไรที่ได้เงินผมก้อทำ สุจริตนะ ผมก้อหัดลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ แต่ก้อไม่ประสบความสำเร็จ จนวันนึง ผมได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง เขาได้คบกับผมเปนแฟน และผมก้อรักและเชื่อใจเขามาก เพราะเพื่อที่จะเติบโตในเรื่องของ อนาคต ทุกๆอย่าง ผมจึงตัดสินใจที่จะมาทำงาน และไปสมัครเรียน กศน.ต่อ เพื่อที่จะได้วุฒิ มากขึ้น มีเขาคอยให้กำลังใจ แต่เมื่อชีวิตไม่เปนอย่างฝัน ทุกอย่างไม่มีอะไรยั่งยืน ผมไม่เคยคิดเลย ว่าวันนึงผมต้องเลิกกับคนที่เขาดีกับผมขนาดนี้ ผมไม่เคยนึกถึงความรุ้สึกของเขาเลย ผมมั่นใจตัวเองมากเกินไป คิดว่าตัวเองเก่งเพราะเรียนรุ้ด้วยตัวเองมาตลอด ผมจึงรุ้ว่าวันที่ผมเสียใจมากได้มาถึง ผมไม่เปนอันทำอะไร ตอนนี้ผมรุ้สึกขาดเขาไม่ได้ ผมไม่มีทางออกใดๆ ผิดหวังทุกๆอย่าง แม้กระทั่งเรื่องความรัก ผมมันบ้าไปเอง ผมไม่รุ้จะทำยังไงให้เทอกลับมา ผมเลยคิดอยากจะตายครับ ผมจริงจังมาก ผมเครียด