อยู่คนเดียวแล้วคิดมาก ชอบร้องไห้

สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะตือเวลาเราอยู่คนเดียวแล้วชอบคิดจุดด้อยของตัวเอง แล้วร้องไห้ตลอด ท้าวความก่อนนะคะ ตอนนี้เราอายุ25ปีค่ะ. ปัจจุบันอาศัลอยู่กับแฟนสองคน แฟนเราทำงานไปเช้าเย็นกลับ บ้างวันมีเข้าเวรต้องค้างคืนที่ทำงาน ส่วนเราปกติก่อนโควิดก็ทำงานค่ะ แต่ช่วงโควิดโรงงานปิดเลยพักอยู่บ้านเกือบ4เดือนแล้วค่ะ คือเรารุ้สึกแปลกๆกับตัวเองมาสักพักแล้วค่ะ ทั้งแต่เรียนจบก็ไม่ชอบพบเจอใคร ชอบอยู่คนเดียว ตอนทำงานก็ไม่ค่อยอยากพูดกับใครยกเว้นเพื่อนที่สนิท เลิกงานก็รีบกลับบ้าน กลับมาเจอเเฟนก็ปกติดีค่ะพูดคุย มีความสุขที่อยู่ด้วยกัน แต่พอต้องพักงานช่วงโควิดอาการเริ่มหนักขึ้น คือเวลาเเฟนไปทำงานแล้วเราอยู่คนเดียว รุ้สึกในใจมันหน่วงอยากร้องไห้ คิดถึงแต่จุดด้อยของตัวเอง รุ้สึกตัวเองไม่มีค่า ทั้งๆที่แฟนและครอบครัวไม่เคยด่าหรือว่าเราเลยค่ะ  (เราเป็นคนที่เวลามีปัญหาหรือไม่สบายใจเรื่องอะไรไม่เคยบอกหรือระบายกับใครเลย จะเก็บไว้คนเดียว กลัวคนอื่นจะเดือดร้อนและเครียดกับเรื่องของเรา) หลายครั้งแล้วค่ะตอนนี้เวลาอยู่คนเดียวที่คิดจะฆ่าตัวตาย รุ้สึกอยู่ไปก็เหนื่อย อยู่ไปก็สร้างเวรสร้างกรรมเพิ่ม แต่อีกใจก็นึกถึงหน้าแฟนหน้าพ่ออม่พี่หลาน ตอนที่ยิ้มมีความสุขด้วยกัน ทำให้แต่ละวันผ่านเรื่องฆ่าตัวตายมาได้ แต่ก็ยังคิดจะฆ่าและร้องไห้กับตัวเองทุกวัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่