ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! อาหาร ๔ อย่างเหล่านี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อความดำรง
อยู่ของภูตสัตว์ทั้งหลาย หรือว่า เพื่ออนุเคราะห์แก่สัมภเวสีสัตว์ทั้งหลาย.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย!เปรียบเหมือนช่างย้อม หรือช่างเขียน, เมื่อมีน้ำย้อมคือครั่ง ขมิ้น คราม
หรือสีแดงอ่อน ก็จะพึงเขียนรูปสตรี หรือรูปบุรุษ ลงที่แผ่นกระดาษ หรือฝาผนัง หรือผืนผ้า
ซึ่งเกลี้ยงเกลา ได้ครบทุกส่วน, อุปมานี้ฉันใด;
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! อุปไมยก็ฉันนั้น ถ้ามีราคะ(ความกำหนัดยินดี) มีนันทิ(ความเพลิดเพลิน)
มีตัณหา (ความทะยานอยาก) ในกพฬิการาหาร, ในผัสสาหาร ,ในมโนสัญเจตนาหาร,
ในวิญญาณาหาร ไซร้, วิญญาณ ก็เป็นสิ่งที่ตั้งอยู่ได้ เจริญ
งอกงามอยู่ได้ ในกพฬิการาหาร,ในผัสสาหาร ,ในมโนสัญเจตนาหาร,
ในวิญญาณาหารนั้น. วิญญาณที่ตั้งอยู่ได้ เจริญงอกงามอยู่ได้ มีอยู่
ในที่ใด.การหยั่งลงแห่งนามรูป ก็มีอยู่ในที่นั้น. การหยั่งลงแห่งนามรูปมีอยู่ ในที่ใด,
ความเจริญแห่งสังขารทั้งหลาย ก็มีอยู่ในที่นั้น. ความเจริญแห่งสังขารทั้งหลาย มีอยู่
ในที่ใด การบังเกิดในภพใหม่ต่อไป ก็มีอยู่ในที่นั้น. การบังเกิดในภพใหม่ต่อไป
มีอยู่ ในที่ใด, ชาติรามรณะต่อไป ก็มีอยู่ในที่นั้น. ชาติรามรณะต่อไป มีอยู่ ในที่ใด,
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! เราเรียกที่นั้นว่า "เป็นที่มีโศก มีธุลี มีความคับแค้น" ดังนี้.
ว่าด้วยอาการเกิดดับแห่งอาหารสี่
อยู่ของภูตสัตว์ทั้งหลาย หรือว่า เพื่ออนุเคราะห์แก่สัมภเวสีสัตว์ทั้งหลาย.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย!เปรียบเหมือนช่างย้อม หรือช่างเขียน, เมื่อมีน้ำย้อมคือครั่ง ขมิ้น คราม
หรือสีแดงอ่อน ก็จะพึงเขียนรูปสตรี หรือรูปบุรุษ ลงที่แผ่นกระดาษ หรือฝาผนัง หรือผืนผ้า
ซึ่งเกลี้ยงเกลา ได้ครบทุกส่วน, อุปมานี้ฉันใด;
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! อุปไมยก็ฉันนั้น ถ้ามีราคะ(ความกำหนัดยินดี) มีนันทิ(ความเพลิดเพลิน)
มีตัณหา (ความทะยานอยาก) ในกพฬิการาหาร, ในผัสสาหาร ,ในมโนสัญเจตนาหาร,
ในวิญญาณาหาร ไซร้, วิญญาณ ก็เป็นสิ่งที่ตั้งอยู่ได้ เจริญ
งอกงามอยู่ได้ ในกพฬิการาหาร,ในผัสสาหาร ,ในมโนสัญเจตนาหาร,
ในวิญญาณาหารนั้น. วิญญาณที่ตั้งอยู่ได้ เจริญงอกงามอยู่ได้ มีอยู่
ในที่ใด.การหยั่งลงแห่งนามรูป ก็มีอยู่ในที่นั้น. การหยั่งลงแห่งนามรูปมีอยู่ ในที่ใด,
ความเจริญแห่งสังขารทั้งหลาย ก็มีอยู่ในที่นั้น. ความเจริญแห่งสังขารทั้งหลาย มีอยู่
ในที่ใด การบังเกิดในภพใหม่ต่อไป ก็มีอยู่ในที่นั้น. การบังเกิดในภพใหม่ต่อไป
มีอยู่ ในที่ใด, ชาติรามรณะต่อไป ก็มีอยู่ในที่นั้น. ชาติรามรณะต่อไป มีอยู่ ในที่ใด,
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! เราเรียกที่นั้นว่า "เป็นที่มีโศก มีธุลี มีความคับแค้น" ดังนี้.