กาลครั้งหนึ่ง บ้านหลังนึงสวยงามหลังใหญ่ มีเด็กชายคนนึงอาศัยอยู่ในบ้านของเจ้าของหลังนั้นมาเป็นระยะเวลานาน โดยไม่ได้อยู่เฉยๆ โดยทำงานรับใช้เป็นการตอบแทน วันนึงเด็กชายเผลอไปทำแจกันใบเล็กๆ ของเจ้าของบ้านแตก หลังจากนั้นเจ้าของบ้านบังคับให้อยู่กะที่ ไม่ให้ไปไหน เพราะถ้าเธอออกไป ชั้นกลัวเธอไปทำเรื่องเดือดร้อนอีก
โดยลงโทษด้วยการกักบริเวณห้ามออกจากบ้าน ไม่ต้องทำงานรับใช้อีกต่อไป เป็นเวลา x เดือน เด็กชายจำยอมได้แต่รอคอยให้ถึงเวลา แต่พอถึง x เดือน เด็กชายคนนั้นขออิสรภาพ แต่เจ้าของบอกว่า อยู่ไปแบบนี้เรื่อยๆก่อนนะ ได้แต่ขอร้องเจ้าของบ้านให้เห็นใจ แต่สิ่งที่ได้กลับมา คือ ได้แต่ได้ยินเสียงเจ้าของบ่น เจ้าของบอกว่า 'ดื้อจัง ทำไมไม่อยู่ในที่ๆเราจัดไว้ให้เธอล่ะ อยู่เฉยๆได้มั้ย' #ถ้าคุณเป็นเด็กชายคนนั้นยังอยากจะอยู่บ้านหลังนี้อยู่มั้ย