มีใครเคยเผลอทำไม่ดี(พูดจากระแทกเสียงใส่เพราะตอนนั้นอยู่ในช่วงอารมณ์หงุดหงิด)กับคนที่ดีต่อตัวเรามากๆ(จนนับถือเขาเป็นเหมือนพี่สาวแท้ๆ) จนคนที่ดีต่อเราคนนั้นเสียความรู้สึกกับเราอย่างมากแล้วมีคน(ที่จ้องทำลายผมอยู่แล้วเพราะพี่เขาให้ความเมตตาเอ็นดูผมอย่างมากก่อนเกิดเรื่องเข้าใจผิด)คอยเสี้ยมให้พี่เขา เข้าใจผมแบบผิดๆมากขึ้นจนถึงขั้นกล่อมให้คนรักของพี่เขาและตัวพี่เขาคิดไปว่าผมคิดมิดีมิร้ายกับพี่เขา แล้วเขาก็เชื่อคนเสี้ยม(เพราะคนเสี้ยมเป็นผู้หญิงเหมือนพี่เขาและรู้จักกันมาก่อนพี่เขารู้จักผม) ผมรู้สึกผิดหลังจากวันที่ทำตัวไม่ดีกับพี่เขาจึงพยายามติดต่อพี่เขาเพื่อขอโทษในสิ่งที่ผมทำผิดที่พูดจาไม่ดีต่อพี่เขาในวันถัดจากวันที่ทำไม่ดี แต่หลังจากที่ดันเข้าใจผมผิด พี่เขาและคนรักของพี่เขาก็เปลี่ยนเป็นหวาดกลัวผมตามอคติที่ถูกบางคนเสี้ยมไปเสียแล้ว จนคนรักของพี่เขาห้ามพี่เขารับการติดต่อจากผมเพื่อฟังการอธิบายและการขอโทษจากผม และถึงขั้นคิดว่าผมจะคุกคามพี่เขา จนเกือบจะแจ้งความจับผมในตอนนั้น และหลังจากนั้นอีก2วันพี่เขาก็บอกว่าผมกับพี่เขาอยู่ห่างกันสักพักเถอะ จนตอนนี้ห่างหายกันไปตามที่พี่เขาต้องการแบบหน่วงๆเพราะผมอึดอัดใจอย่างมากที่ไม่มีโอกาสอธิบายกับพี่เขาและครอบครัวของพี่เขาให้เข้าใจความจริงได้ว่าผมไม่ได้คิดอะไรเกินเลยและที่เอ่ยคำขอโทษไปเพราะรู้สึกผิดต่อพี่เขาและครอบครัวพี่เขาจริงๆ ไม่ได้ขอโทษเพียงแค่ให้เรื่องจบๆไปเท่านั้นอย่างที่เขาถูกเสี้ยม... เคยเครียดหนักกับเรื่องนี้จนร่างกายทรุดรวนไปทั้งระบบร่างกาย ความดันขึ้นแบบพรวดพราดเข้าโรงพยาบาลมาแล้ว และเรื่องราวนี้ผ่านมาเกือบๆปีแล้ว แต่ผมยังรู้สึกผิดต่อพี่เขาและครอบครัวพี่เขามาจนถึงทุกวันนี้และเสียดายโอกาสตอบแทนบุญคุณที่พี่เขามีต่อผมต้องหมดไปด้วยจากความเข้าใจผิดที่เกิดขึ้น มีใครเคยเจอเรื่องถูกเข้าใจผิดแบบนี้บ้างป่ะครับ แล้วแก้ไขสถานการณ์กันอย่างไรครับ...