เมื่อได้เข้ามาใช้ชีวิตที่เชียงใหม่ ได้หลงรักหนุ่มถาปัตย์ แต่เรื่องราวกลับไม่เป็นอย่างที่หวังไว้

.         หลังจากที่เราย้ายจากต่างจังหวัดเข้ามาทำงานที่เชียงใหม่ก็ได้คุยกับหนุ่มสถาปัตย์มหาวิทยาลัยชื่อดังของจังหวัดเชียงใหม่
ซึ่งเเรกแรกเราไม่ได้คิดอะไร เราก็คุยของเราปกติเอาเป็นว่าคุยแก้เหงาไม่มีใครคุยเราอกหักมา
เราย้ายมาเชียงใหม่ประมาณเดือนกุมภาพันธ์ เรื่องมันมีอยู่ว่า
เราได้โหลดโปรแกรมแชทโปรแกรมเอาไว้คุยแก้เหงาเป็นโปรแกรมผึ้งสีเหลืองเหลือง
         เราก็ได้ไปสะดุดตาตกหลุมรักไม่รู้ว่าความรู้สึกนั้นเป็นความรู้สึกยังไงกับหนุ่มคน 1
เราก็แอดเข้าไปคือตอนนั้นตื่นเต้นมากไม่รู้ว่าเค้าจะคุยกับเราหรือเปล่าผ่านไปประมาณ 1 วัน
เค้าก็รับแอดเราแล้วเขาก็คุยกับเราคือตอนนั้นเราตื่นเต้นมากเราไม่รู้ว่าเราจะคุยอะไรไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงก่อน
เราก็คุยกัน เราก็คุยกันปกติอารมณ์คนอยากรู้จักคือตอนนั้นเรายังไม่ได้คิดว่าเราต้องเอาเค้าเป็นแฟนได้
ซึ่งในความเป็นจริงแล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่จู่จู่แล้วจะมาชอบใครหรือว่ารักใครง่ายง่ายทางออนไลน์
หลังจากที่เราคุยกันประมาณเดือน 1 จนถึงวันที่ประมาณ 15 เมษาวันสงกรานต์
ซึ่งวันนั้นเราก็ชวนเค้าไปทานข้าวซึ่งเล่นสงกานเสร็จแต่เขาก็พยายามจะไม่มา
หรือว่าด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้แต่เราก็พยายามจะนัดเข้ามาเจอคือเราอยากเจออ่ะพูดตามตรง

แต่ก่อนจะเจออ่ะเราก็แอบไปสืบมาว่าน้องเค้าเรียนที่ไหนอยู่ปีไหน
แล้ แล้วจังหวะนั้นเราก็มีน้องเรียนอยู่ห้องเดียวกันกับเขาคนนี้เราก็ถามน้องว่ารู้จักคนนี้ไหม
น้องบอกว่ารู้จักเราก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้น้องฟังแต่น้องเราก็บอกให้ไม่เชื่อจริงดิทำไมคุยกันได้ไงไม่น่าเป็นไปได้
เราก็บอกว่าเราก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะมันเป็นไปแล้วแต่ก็ยังคุยแล้วยังชอบเราก็บอกว่าเราชอบ  

กลับเข้ามาในเรื่องต่อ เรานัดกันที่ร้านนมหน้ามอชอประมาณสี่ทุ่มคือน้องเค้าให้ไปรอที่ร้าน
ประมาณสี่ทุ่มน้องเค้าก็มา จังหวะที่เห็นนะครั้งแรกนี้คือแบบโคตรดีใจอ่ะตื่นเต้นแค่สบตาครั้งแรกก็ใช่แล้วอ่ะคือคือสเปค
คือเราก็เขินแล้วก็สั่งนมเรากินชาเขียวของส่วนเค้ากินชาเนสทีแล้วก็คุยกันคือที่ร้านคนเยอะมาก
เราก็คุยกันแต่เราก็เป็นตัวของตัวเราเอง เราก็คุยกันไป
เราก็คุยกันไปเรื่อยเรื่อยจนใกล้ร้านจะปิดประมาณเที่ยงคืนแล้วเราก็เลยขอถ่ายรูปเป็นรูปคุ่1 รูป
แล้วเราก็แอบถ่ายรูปเข้าไว้ก็หลายรูปอยู่ ตอนกลับ
ตอนกลับเค้าก็ขับรถตามเรามา มาส่งที่ห้องแต่เขาก็ไม่เข้าห้อง ส่งเเค่ด้านหน้า เค้าก็กลับแล้วกลับมาห้อง

      หลังจากนั้นเราก็โคตรตื่นเต้นเราอยากจะคุยอยากจะโทรหาเค้ามากแต่เราก็ไม่กล้ารบกวน
จึงรวบรวมสมาธิความกล้าเราก็โทรไปหา  คุยกันประมาณ ครึ่งชั่วโมงถึงชั่วโมงได้แล้วคือแบบคือsurprise มาก
เขาบอกว่าเขาชอบเราตั้งแต่แรกเจอ เราเป็นคนอบอุ่นเราน่ารัก.  
เขาก็บอกเค้าชอบ แต่เราก็บอกว่าเฮ้ยน้องเป็นผู้ชายจะมารักมาชอบกับพี่ได้ไง
ผู้ชายต้องคุ่กับผู้หญิงดิ แต่ในใจอ่ะโคตรดีใจ เขาบอกเขาชอบเราเค้าปลื้มเราครั้งแรกที่เจอ
แล้วเค้าก็บอกว่าก่อนหน้านี้เค้าคบกับผู้หญิงพยาบาลแต่เขาก็เลิกกับผู้หญิง
แล้วได้คุยกับเด็กผู้ชายคนหนึ่ง เรียนสถาบันไทยญี่ปุ่น ประมาณเดือนพฤศจิกาแล้วเค้าก็เลิกคุยกับเด็กผู้ชายคนนั้น
เขาบอกเดกคนนั้นเปนแฟนผู้ชายคนแรกของเค้า ประมาณเดือนมีนาเราก็เป็นผู้ชายคนที่ 2 ที่ได้คุยกับเขา
ที่ตกใจไปกว่านั้นก็คือน้องเค้าเคยมีแฟนเป็นผู้ชายเราก็ตกใจตกลงเขาจะเป็นหรือเปล่า
แต่เราก็ให้เค้ากลับไปคิดให้ดีดีตกลงเป็นไหมหรือแค่สับสน.

เราเลยบอกว่าเวลาเพื่อนเห็นแล้วเวลาไปไหนกับพี่ น้องจะรู้สึกยังไง    น้องเค้าบอกว่าไม่เป็นไรชอบไปแล้วรักไปแล้ว ไม่อายเพื่อน.  
    คือโคตรดีใจอ่ะคุยกันไม่เคยเจอกัน ได้เจอครั้งแรกเค้าชอบเราคือมันแค่นี้มันก็ประสบความสำเร็จแล้วใช่ป่าว
แล้ววันต่อมาเราก็ชวนเค้าไปซื้อของที่ตลาดให้ไปช่วยถือของไปด้วยกันโคตรมีความสุขอ่ะคือเค้าเทคแคร์เราดีมาก
ประมาณสี่ทุ่มเค้าไปส่งเราที่ตลาดเราก็กลับมาด้วยกัน แล้วเราก็ได้นั่งคุยกันมันมีหลายเรื่องที่เราคุยกัน
คือเราพยายามที่จะบอกว่ามันไม่น่าจะเป็นไปได้หรอกผู้ชายกับผู้ชายจะรักกันได้
น้องเค้าก็เป็นผู้ชายอ่ะเค้าก็เคยมีแฟนผู้หญิงมาแต่น้องเขาบอก เขาก็จะคุยกะเราเค้าชอบเรารู้สึกรักก็อยากดูแลเรา
ผมก็ได้แค่เขินทำอะไรไม่ถูกแล้วคุยกันประมาณชั่วโมงก่อนที่เค้าจะกลับไปเค้าบอกยังไงเค้าก็จะรอเรา  
เราจึงนอนหลับไป

แล้วรุ่งเช้าประมาณ 7 โมงเช้าเราจะกลับบ้านพอดีเค้าก็ไปส่งเราขึ้นรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัด
เราก็จะกลับบ้านประมาณ 2 3 วันเค้าก็ไปส่งแล้วขึ้นรถปกติ เราโคตรดีใจ เขาเทคแคร์เค้าดูแลเรา
  คือมันไม่เคยมีโมเมนต์แบบนี้พอกลับถึงบ้านแล้วก็คุยกับเค้า. เค้าโทรหาตอนนั้นยังไม่ได้คิดแบบนี่.
ก็คือยังไม่ใช่ก็คือคุยกันในฐานะพี่น้องที่เรารู้สึกดีด้วยแต่ในใจลึกลึกเราก็ก็รักเค้านะแต่เรื่องแบบนี้ค่อยเป็นค่อยไป.

หลังจากนั้นเค้าก็คุยกับเราเราก็เลยขอ Facebook เขาเขาให้ Facebook มาแล้วเป็นเพื่อนใน Facebook ซึ่งกันและกัน
แต่เราก็ไม่ได้ไปโพสต์หรือว่าไปทำอะไรกับ Facebook ของเค้าเพราะเป็นพื้นที่ส่วนตัว  
หลังจากที่เรากลับมาบ้านเราก็รู้สึกแปลกแปลกคือเค้าไม่ได้คุยกับเราเหมือนเดิมเราพยายามจะคุยกับเขาแต่เขาก็ไม่คุย
คือมันเปลี่ยนไปมาก.   เฮ้ยวันก่อนที่เราเจอกันเค้ายังบอกว่าเค้าชอบเรา รอเรา อยากคุยอยู่เลย.  

จนเรากลับมาเชียงใหม่กลับจากบ้านต่างจังหวัด
เขาบอกเราว่าไม่ต้องยุ่งไม่ต้องคุยไม่ต้องคบไม่ต้องอะไรเลยทั้งสิ้นคือเค้าบอกเค้าไม่ได้ชอบเราแล้วคือตอนนั้นเราอึ้งมาก
เราทำผิดอะไรว่ะเราไม่ได้ทำอะไรเลยไม่ต้องมาพูดหรือว่าพบเขาทำแบบนี้กับเราเราก็เลยแบบสงสัย
แต่เราจะพยามหาเหตุผลกับเขา เขาก็จะบอกว่าเราไม่ได้ผิดอะไรเค้าผิดเอง
เค้ากลับไปคิดเรื่องราวต่างๆมากมายเค้าบอกเค้าผิดเค้าไม่ดีเองที่ทำให้เรารู้สึกแบบนี้
คิดไรไม่ออกอึ้งแล้วช็อคไปแบบ  พึ่ อึ้งไปสักพักเราก็พยายามที่จะเจอเขาแต่เขาก็ไม่ว่างเจอตลอด


จนเวลาผ่านไป 1 เดือนประมาณพฤษภา 2 เดือนมิถุนาเราก็ยังพยายามจะคุยติดต่อแต่เขาก็ไม่คุยกะเรา.
แต่มันก็มีบางครั้งที่เค้าคุยกับเรา ในใจคิดว่า เค้าอาจจะมีเหตุผลเขาแต่เราก็ยังจะถามคำตอบเค้าก็ไม่บอกเรา
คือเค้าจะตัดบทที่จะไม่คุยกับเรา คือเราอยากรู้เฉยเฉยว่าเราทำอะไรผิด
เราก็บอกว่าไม่ต้องเป็นแฟนก็ได้เค้าบอกว่าไม่เป็น เป็นแค่คนร่วมโลกกันเท่านั้นพอ  
ซึ่งทุกวันนี้เราก็ไม่ได้คุยกันคือเราไม่กล้าทักไปแต่เราก็ยังมีไลน์เค้า มีเบอร์เขา
เราก็ส่งเมสเสจไปให้ เราก็บอกว่าเราเป็นห่วงมาก ไม่กล้าทักไปให้เค้ารำคาญ
คือทุกวันนี้ก็ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมคืออยากรู้เฉยเฉย แต่เรายอมรับว่าทุกวันนี้เรายังรักเค้าอยู่
คือมันเป็นผู้ชายในสเปค อุดมคติ.  หน้าตาเหมือนเรามาก.

เราถ่ายรูปคู่ให้เพื่อนเราดูเพื่อนบอกเหมือนแฝดเลย

ทุกวันนี้ก็ยังรอให้เขากลับมาคุยกัน
คือเราว่ามันเร็วไปอ่ะคือแบบมีความสุขแค่ไม่ถึงอาทิตย์จากนั้นคือทุกข์มาตลอด 2 เดือน.

ปกติไม่ได้ รู้สึกพิเศษแบบนี้กับใครเลย เวลาอยู่กับเขาเวลาคุยกับเขา รู้สึกใจเต้นทุกครั้ง ซึ่งคนอื่นไม่มีความรู้สึกแบบนี้เลย
ระหว่างนั้นก็มีคนมาจีบเราิยุ่เรื่อยๆ จนมาวันนี้คนเข้ามาจีบแต่เราไม่ได้ชอบไม่ได้รู้สึกอะไรพิเศษเหมือนกับหนุ่มถาปัตคนนั้นเลย  

เราก็เลยเล่าเรื่องนี้ให้น้องฟัง. น้องที่เรียนห้องเดียวกันกับเขาบอกว่า
เฮ้ยเพื่อนเค้าเป็นคนที่นิสัยดีจะเป็นคนแบบนี้ได้ไง หรือเค้าจะมีเหตุผลอะไรบางอย่าง.  
แต่น้องก็ตกใจว่าเพื่อนของเค้าเป็นเกย์รึ? หรือเปนไบ? ชอบผู้ชาย?  ซึ่งเรียนด้วยกันมาทั้งหมด 3 ปี ไม่มีใครรู้.    
ซึ่งตอนนี้ผมและน้องผมและเพื่อนสนิทก็สงสัยว่าตกลงเค้าเป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายรึว่าชอบผู้หญิง เค้าสับสน.    
และก็อยากรู้ว่าเหตุผลอะไรทำไมเค้าถึงหยุดที่จะคุยกะเราทั้งทั้งที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย

ทุกวันนี้ก็ยังเป็นห่วงยังรัก ยังรอที่เขากลับมาคุยกะเราเหมือนเดิม  ในสถานะไหนเราก้อโอเค  

เราอยากจะถามเพื่อนว่าเรา ควรจะทำยังไงดี?  

เดว10กคนี้ ก้อวันเกิดเขาเเล้ว. คือตั้งใจจะให้ของพิเศษสักชิ้น เราเปนคนโรเเมนติกมากๆๆ. บางทีก้อคิดว่ามันไร้สาระนะ ทั้งๆที่เขาไม่สนใจ

เราก้อยังทำอะไรดีดีให้เขา และไม่เคยโกดเค้าสักครั้งเลย

       เรายังบอกเขาว่าอีก 2 ปีถ้าเรียนจบ วันรับปริญญาเราจะถือช่อดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่ที่สุด.  
เขาชอบดอกกุหลาบสีขาว.  เขาก้อบอกว่าจะคอยดูว่าเราจะทำไหม.  
  
  เราเปนคนวาดรุปไม่เก่ง เเต่เราพยายามวาดรูปให้เขา    
      ทุกวันนี้ก็พยายามภาวนาว่าสักวัน ฟ้าจะส่งคนที่เหมือนเขาคนนั้น(หนุ่มถาปัต P. )แบบที่เราชอบและตรงสเปกมาให้เรา.    

ทุกวันนี้ก้อโสดดดดดต่อไป.  


ขอบคุณครั้งหนึ่งในความทรงจำ ตลอดไป.   เด๋วมีเรื่องราวคืบหน้าจะมาเล่าให้ฟังนะครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่