เมื่อตอนเด็กๆ แม่เราเล่าให้ฟังว่า มีป้าที่เป็นแม่ค้าขายของอยู่ในตลาดสดแถวบ้านเรา เขาบ้าจี้มากกกกกกกกกก
ได้ยินเสียงหมุนจานกิโลกับพื้นไม่ได้เลย
แล้วก็มีคนชอบแกล้งป้า เอาจานกิโลกมาหมุนกับพื้น (เสียงแหง่วววว ๆ ๆ ๆ สมมุติว่าให้เป็นเสียงจานกิโลกหมุนกับพื้น)
ป้าแกก็บ้าจี้ ได้ยินทีไรต้องส่ายกัน หมุนๆๆ พร้อมกับย่อตัวลง ตามเสียงจานกิโล แหง่ววว ๆ ๆ ๆ  จนกว่ากิโลจะหยุดหมุน

ไอ้เราก็คิดว่าโม้ คนอะไรได้ยินเสียงหมุนจานกิโลกับพื้นแล้วต้องส่ายก้น
ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อว่าอาการบ้าจี้นี้มันจะมีจริงๆ เหรอ จนมาเจอกับย่าตัวเองนี่แหละ
โดนเอวไม่ได้เลย โดนทีไรต้องมี หะมี!!! เป็นคำอุทานออกมาทุกที!!

ยกตัวอย่างเช่น
เรา: ย่า!!!! พร้อมสะกิดเอว
ย่า: หมี!!!!
เรา : กินข้าวกับไร (สะกิดเอว)
ย่า: กินกับหมี!!!

อ่าวๆๆ ตอบแบบนี้สนุกไอ้หลานแล้วสิ ถามต่อๆๆ

เรา: อร่อยมั้ย!!
ย่า: อร่อยยยยยยยย
เรา: กินกับใคร?
ย่า: กินกับหมีเมิงงงงงงงง!!

ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาา ด้วยความที่ยังเป็นเด็กเห็นย่าบ้าจี้ก็สนุกใหญ่เลย

แต่พอเติบโตมาเหมือนบาปกรรมจะตามทันเรา ทุกวันนี้เราเลยบ้าจี้เหมือนย่าเลย ใครมาโดนเอวไม่ได้ จะอุทานแม่ร่วง!!! อยู่ตลอด
แล้วถ้าใครมาโดนเอวแบบตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ดี จะรู้สึกผวาไปหมดเลย เข้าใจเลยว่าตอนโดนแกล้งมันเหนื่อยขนาดไหน
อยากจะหายบ้าจี้เหมือนกัน แต่ไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่คิดว่าโอ้นี่คงเป็นเวรกรรมสินะ สมน้ำหน้าตัวเองจริงๆ



ปล. ระหว่างที่ตั้งกระทู้ก็เกิดความสงสัยว่า อาการบ้าจี้นี้มันเกิดเพราะอะไร แล้วเกิดได้ยังไง ทางการแพทย์มีคำอธิบายมั้ยหงะ และอาการแบบนี้จะหายได้หรือป่าว เผื่อจะได้เยียวยาตัวเอง กลัวว่าเวลาออกไปไหนมาไหน จะไปแม่ร่วงงงงงง!!! ต่อหน้าประชาชีให้เป็นที่อับอาย