1. ที่มา

ฉันกลับบ้านในเช้าวันเสาร์ ซึ่งเป็นเวลาที่คุณย่ากำลังทานอาหารเช้าอยู่
ฉันวางห่อกระดาษหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะ คุณย่าชำเลืองมองอย่างสงสัย

"ได้ใบยี่หร่ามาค่ะ พี่ที่ทำงานบอกว่าหน้าฝน ใบยี่หร่า ใบกระเพราแย่งกันแตกยอด เลยตัดมาฝาก ทำอะไรทานดีคะ"
"ผัดเหมือนผัดกระเพราสิ แล้วใส่ใบยี่หร่า หอมน่าดูเลย" เสียงแม่ฉันดังขึ้นมา

"ทำไก่ผัดพริก แล้วใส่ใบยี่หร่าดีมั้ย แต่ต้องมีพริกแกงนะ" คุณย่าพูดเรียบๆ
"หนูไม่มีพริกแกง" ฉันว่า

"ตำสิ"



คุณย่าเป็นคนเก่าคนแก่ มีระบบความคิดความเชื่อที่แตกต่างจากรุ่นฉัน
แต่ก่อนนี้ คุณย่ามักจะพูดเสมอๆ เวลาเห็นฉันคาดผ้ากันเปื้อนว่า
"ดีแล้ว ฝึกทำอาหารเก่งๆ ผัวจะได้รัก"

หลังจากที่เข็นกันไม่ขึ้น ยังไง๊ยังไงก็ไม่มีแวว
คุณย่าเองก็เริ่มเรียนรู้ที่จะเปลี่ยนคำพูด เป็น...
"ดีแล้ว ฝึกทำอาหารเก่งๆ อยู่คนเดียวจะได้ไม่อดตาย"