ต้นเหตุของข้อสงสัยนี้เริ่มมาจากหม่อมย่า(ย่านั่นแหละครับ) ท่านป่วยเป็นโรคมะเร็งในกระเพาะอาหารเนื่องจากเบื่ออาหารเพราะใส่ฟันปลอม แกบอกว่า มันเคี้ยวไม่สะดวก มันไม่รู้สึกเลยว่ามีฟันอยู่ ทำให้ไม่อยากกินอะไรเลย แกเป็นแบบนี้จนกระทั่งแม้แต่ข้าวต้ม โจ๊ก ไข่ลวก(ใข่ขาวล้วน) เผือกบด ฟักทองบด ผักต้มแกงจืดเปื่อยๆ ก็ไม่อยากกินครับ(จึงต้องจับปั่นรวมกับข้าวต้มหมด...)
ปัจจุบัน ย่าก็ผ่ากระเพาะออกเรียบร้อย เหลือแต่ท่ออาหารส่วนบน ประกบกับลำไส้ คุณหมอเขาบอกว่า ให้ย่าพยายามกินบ่อยๆ แต่น้อยๆ เพื่อให้ลำไส้ค่อยๆแปลงสภาพเป็นกระเพาะ แล้วก็แนะเพิ่มว่า การดื่มน้ำมากๆ จะช่วยให้ระบบย่อยดี ขับของเสียดี จะช่วยให้กินข้าวได้มากขึ้น
เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ คือว่า วันหนึ่งเนี่ย ย่าเขากินน้ำน้อยมาก น้ำขวดขนาด 7 บาท หมดไปไม่ถึงครึ่ง แกบอกมันแน่นท้อง ดื่มมากไม่ได้ แต่.... น้ำเก๊กฮวย จับเลี้ยง น้ำแดง ชานม หรือแม้กระทั่งชาชง ก็ดื่มจนหมดแบบภายในครู่เดียว... แต่พอบอกว่า อย่ากินเยอะ เก็บท้องไว้กินน้ำกินข้าวด้วย แกบอกว่าแน่นท้อง แล้วแกก็กินน้ำหวานจนหมด...เกรียนมั้ยล่ะ...
ผมจึงลองมานึกดูว่า เฮ้ย ไม่ใช่แค่ย่านี่หว่าที่กินน้ำน้อย เพื่อนผู้หญิง แฟน น้ำสะใภ้ พี่ที่ทำงาน ทุกคน ล้วนแต่ดื่มน้ำเปล่าน้อยกันทุกคน แต่ถ้าเป็นน้ำหวาน กาแฟสตาปั๊ก ชานม ชาอิจิต้น She เหล่านั้น ดื่มได้ดื่มดีครับ
ผมเคยปรึกษากับเพื่อนผู้หญิงเรื่องนี้เหมือนกัน มันบอกว่า เพราะถ้ากินน้ำเยอะ จะเข้าห้องน้ำบ่อย...แล้วถ้าต้องไปเข้าห้องน้ำนอกบ้าน มันเป็นอะไรที่น่าสะพรึงมาก อะไรประมาณนั้น ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะเอาอะไรไปเถียง เพราะห้องน้ำสาธารณะก็น่าสะพรึงจริงๆ
แต่ต่อให้เป็นวันหยุดอยู่บ้าน ก็ยังดื่มน้ำน้อยอยู่ดี ผมไม่เข้าใจจริงๆว่าเพราะอะไร จึงอยากจะหาสาเหตุจริงๆว่ามันเกิดจากอะไร เผื่อว่าผมจะช่วยให้ย่าดื่มน้ำบริสุทธิ์มากขึ้นได้ครับ