" .. กิเลสมันอยู่นอกคัมภีร์ เข้ามาอยู่ในหัวใจเรานี้ทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น ปัญญาจึงผลิตขึ้นให้ทันกัน
เราได้เงื่อนได้หลักฐานมาจากการศึกษาเล่าเรียนพอประมาณแล้ว
จงนำมาตีแผ่ออกแต่ละแขนง ๆ ให้เป็นอุบาย วิธีการของตนเอง นำมาใช้ฆ่ากิเลส ปราบกิเลสภายในใจ
นี่ชื่อว่า เป็นผู้มีความแยบคายไปตามจริตนิสัยของแต่ละราย ๆ ที่ควรนำมาใช้สำหรับตน ซึ่งถูกต้องด้วยกันทั้งนั้น

อิริยาบถทั้งสี่ ยืน เดิน นั่ง นอน ขอให้มีสติอยู่โดยสม่ำเสมอ แม้จะไม่ได้พิจารณาอะไร
ความรู้สึกตัวให้เป็นสัมปชัญญะ พยายามฝึกให้ดี "เมื่อสติมีความสืบเนื่องอยู่กับตัว" ท่านเรียก "สัมปชัญญะ"
ถ้านึกรู้เป็นขณะ ๆ ไปเรียกว่า "สติ" ถ้าละเอียดเข้าไปจนถึงกับเป็นอัตโนมัติของสติของปัญญาแล้ว
ท่านก็เรียก "มหาสติ มหาปัญญา" เพราะเป็นไปได้อย่างนั้นจริง ๆ .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน