ฮอนด้าคิดมาตั้งนานว่าจะลงโพสนี้ไหม
เพราะโพสแรก และโพสสุดท้ายที่ลง
ก็คือเมื่อ ประมาณ 1 ปีที่แล้วพอดี
เรื่อง "ใครว่าฉันวิ่งมาราธอนไม่ได้"
http://ppantip.com/topic/32184791
และหลังจากกระทู้ฮอนด้าอันนั้น
ชีวิตฮอนด้าก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
และชีวิตของผู้อ่านบางคนก็เปลี่ยนไปด้วยค่ะ ^^
ครั้งนี้กลับมาอีกครั้ง กับอีกหนึ่งสิ่งที่ฮอนด้าภูมิใจค่ะ นั่นคือ "ไตรกีฬา"
หลังจากจบมาราธอนแรก ความคิดฮอนด้าเปลี่ยนไปมาก
ฮอนด้าเริ่มเชื่อ และมั่นใจว่า
"ถ้าเราตั้งใจ ไม่ว่าอะไรก็เป็นไปได้"✌️
ฮอนด้าจึงเริ่มเขียน list ออกมา เกี่ยวกับ
Things I wanna do before I die
บอกใครไป ก็มีแต่คนหัวเราะว่า
"อะไร? ตัวเท่าเนี้ย! เพิ่งจะอายุ 24 ปี
ชีวิตอีกยาวไกล เริ่มเขียนอะไรแบบนี้แล้วเหรอ?"
ใช่ค่ะ! ฮอนด้ากลัวอ่ะค่ะ ชีวิตไม่แน่นอนจริงๆนะ 😖
ฮอนด้าเขียนสิ่งที่อยากทำ อยากเป็นลงไป ไม่ว่าจะเป็น
ที่ที่อยากไปซักครั้งในชีวิต สิ่งที่อยากทำ หรืออะไรก็ได้ คือเยอะแยะไปหมดค่ะ
และแน่นอน หนึ่งในสิ่งที่เขียนลงไปนั้นคือ half ironman finisher
(ว่ายน้ำ 1.9 km - ปั่นจักรยาน 90 km - วิ่ง 21 km = ทำรวดเดียวทีเดียวต่อกันเลย)
คิดว่า ผู้หญิงคนไหนที่ทำได้ ต้องยอดมนุษย์ สุดยอดที่สุดในสามโลกเลย
ดังนั้นถ้าเราทำได้ซักครั้งในชีวิต คงภูมิใจไม่น้อยเลยทีเดียว
แต่ฮอนด้าบอกตัวเองทุกครั้งว่า "ที่ทำอยู่นี่คือ งานอดิเรก
อย่าให้มันต้องไปกระทบด้านอื่นๆของชีวิตนะ"
ดังนั้นการจบ half ironman ได้ จึงเป็นเรื่องใหญ่มากๆกับชีวิตฮอนด้า
ฮอนด้าเริ่มซ้อมไตรกีฬามาตั้งแต่ต้นปี (6เดือน)
โดยที่ก่อนหน้านี้ ลงไตรแบบทีมมาโดยตลอด
และแน่นอนค่ะ ฮอนด้าเป็นไม้วิ่ง🏃
ทีมแรกที่ลงด้วยกัน คือ การร่วมตัว สามสาวนักวิ่งที่อยากจะ Go Tri ค่ะ มี พี่กล้วย-ว่าย พี่ฮั้ว-ปั่น ฮอนด้า-วิ่ง
Xtremely Sweet = พี่อุ้ย หวานหวาน และฮอนด้าค่ะ และฮอนด้าก็ยังคงเป็นไม้วิ่งเหมือนเดิม
Woodland faries = น้องขิม-ว่าย หวาน-ปั่น ฮอนด้า-วิ่ง
ฮอนด้าหลงรักบรรยากาศงานไตรค่ะ
ฮอนด้าเลยขอไปเป็นติ่ง นักไตร โดยการเล่นเป็นทีมก่อน
คิดว่า ฮอนด้ายังไม่พร้อมที่จะ..ว่าย..ปั่น...วิ่ง คนเดียว
จนกว่าจะมั่นใจ...ฮอนด้าก็กลัวที่จะลงเดี่ยวค่ะ
แต่ตลอดเวลา ตั้งแต่ ที่เริ่มคิดจะเล่นไตร
ฮอนด้ามี พี่กระสุน ที่คอยดูแลการฝึกซ้อมให้มาตลอด
และก็มีพี่ๆอีกหลายคนเหมือนกัน ที่ให้พี่สุนดูให้
แก๊งพวกเราชื่อ Tri-Bullet ค่ะ
ส่วนหนึ่งของพี่ๆที่ซ้อมมาด้วยกันค่ะ ความจริงยังมีอีกหลายคนเลย แต่ไม่ได้อยู่ในรูปนี้
ไตรกีฬา สำหรับฮอนด้า มันคือการท้าทายทั้งร่างกายและจิตใจ
ตั้งแต่ตอนซ้อมแล้ว... ต้องแบ่งเวลากันยิบๆเลย
นับถือ พี่ๆหลายๆคนใน tri-bullet จริงๆ
ที่บางคนก็มีงานประจำ เข้างานก็เป็นกะ
แต่ยังหาเวลามาซ้อมได้
ตั้งแต่เล่นไตรมา ฮอนด้าเจอ พี่ๆหลายๆคน ที่ใช้ชีวิต อย่างน่าอัศจรรย์จริงๆ
จนบางครั้ง ต้องหันกลับมามองตัวเองบ่อยๆ แล้วถามตัวเองว่า
เราใช้ชีวิตคุ้มแล้วหรือยัง?
เข้าใจแล้วว่า ทำไมกีฬานี้ถึงเรียกกันว่า ครึ่งคนเหล็ก
คนที่มาทำอะไรแบบนี้แล้ว แต่ละคนเขาไม่ธรรมดาจริง
แต่พอเรามาทำได้เอง มันก็เป็นอย่างที่พี่ปิ๊กเคยกล่าวไว้นั่นแหละ
เล่นจบ ว่าย 1.9 ปั่น 90 วิ่ง 21 แล้วก็ อื้อ..จบ ...
เย้! หายเหนื่อย...เอ่อ แล้วไงเหรอ??? มันจะอะไรมากมาย
มันก็แค่นั้นจริงๆ
แต่มันคือ journey ที่ผ่านมาต่างหากค่ะ
ตลอดเส้นทางระยะเวลาที่ผ่านมาในการซ้อม
ทุกสิ่งที่เราใส่เข้าไป เพื่อมาถึงจุดจุดนี้
ต้องมาเข้า ตารางซ้อม มาเรียนว่ายน้ำใหม่
มาฝึกปั่นจักรยาน แล้วก็ได้แผลจากจักรยานล้มไปเป็นของแถมอีก
เวลา ความพยายาม ความทุ่มเท
กำลังใจที่มอบให้แก่เพื่อนๆที่ซ้อมมาด้วยกัน
วินัย ความเสียสละ ... มันมากมายเลยจริงๆ
ฮอนด้าว่า นั่นแหละ ที่ทำให้คุณเป็นครึ่งคนเหล็ก
และมันทำให้ฮอนด้าภูมิใจค่ะ
ดังนั้นฮอนด้าคิดว่า การที่เรียกกันว่า half ironman
มันไม่ใช่แค่ว่าคุณเล่นจบหรือปล่าว
หรือไปเร็วแค่ไหน อึดพอไหม
แต่มันคือ ที่ผ่านมา เราได้ใช้ชีวิตมายังไงต่างเรา
เราต้องซ้อมมาขนาดไหน ต้องแบ่งเวลาให้เพียงพอ
ให้ได้ซ้อม ทั้ง ว่าย ปั่น วิ่ง ต้องใช้ความอดทนมากมาย
สู้กับใจที่ท้ออยู่บ่อยครั้ง
จะเล่นไตร ที่มีระยะทางยาวๆอย่างนี้
ต้องมี เบื่อ ไม่อยากซ้อม อยากเลิก ไม่อยากทำแล้วบ้างหล่ะ
แต่เราจะทำยังไงให้ตัวเอง ยังยึดมั่นคงอยู่ ไม่ยอมเลิกกลางทาง
ผ่าน Half Ironman ครั้งนี้
มันทำให้เราแกร่งขึ้น ทั้งกายและใจเลยจริงๆ
ดังนั้นสำหรับฮอนด้า แค่คิดว่าจะเริ่มทำ และเริ่มซ้อม คุณก็ที่สุดแล้วจริงๆ
ปลายทางเป็นยังไง เล่นจบ ไม่จบ ขึ้นโพเดี้ยม ไม่ขึ้น มันไม่สำคัญเลย
เพราะมันทำให้ฮอนด้ารู้สึกว่า ฮอนด้าได้ใช้เวลา ใช้ชีวิตในช่วงที่ผ่านมา อย่างคุ้มค่าที่สุดแล้ว
แค่นี้ก็เกินพอแล้วค่ะ
หนึ่งปีผ่านไป ฮอนด้าขี้โม้ยังไง ก็ยังขี้โม้อยู่ดี 555
จาก เวลานี้ ปีที่แล้ว จบ มาราธอนแรก
เป็น เวลานี้ ปีนี้ จบ half ironman แรก
ฮอนด้าว่า ฮอนด้าแข็งแรงขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจเลยนะ
แต่โพสนี้คงเป็นโพสทิ้งทวนค่ะ
ฮอนด้ากำลังจะไปเรียนต่อต่างประเทศ
อย่างที่บอกชีวิตคนเราไม่แน่นอน
ต่อจากนี้ฮอนด้าก็ยังไม่รู้ว่า
จะได้เล่นกีฬา และมีactive lifestyle แบบนี้อยู่ไหม
ไปที่นู่นจะเป็นยังไง แต่ที่แน่ๆ ฮอนด้าไม่เสียใจเลย
ที่ครั้งหนึ่ง ฉันได้ลองทำ และเล่นไตรกีฬาจบระยะ
Half Ironman
คิดอะไร อยากทำอะไร ให้รีบทำนะคะ
& Keep challenging yourself
ขอให้ทุกคนโชคดี รวมถึงตัวฮอนด้าเองด้วย^^
ปล. ถ้าใครอยากทราบว่าหนึ่งปีที่ผ่านมา
ป๋มไปทำอะไรมาบ้าง... ตามไปอ่านที่ฮอนด้าโม้ทิ้งไว้ได้ที่
https://www.facebook.com/hondapetchapornc ค่ะ
ฉันเป็น ครึ่งคนเหล็ก (half ironman) ละนะ ^^
เพราะโพสแรก และโพสสุดท้ายที่ลง
ก็คือเมื่อ ประมาณ 1 ปีที่แล้วพอดี
เรื่อง "ใครว่าฉันวิ่งมาราธอนไม่ได้"
http://ppantip.com/topic/32184791
และหลังจากกระทู้ฮอนด้าอันนั้น
ชีวิตฮอนด้าก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
และชีวิตของผู้อ่านบางคนก็เปลี่ยนไปด้วยค่ะ ^^
ครั้งนี้กลับมาอีกครั้ง กับอีกหนึ่งสิ่งที่ฮอนด้าภูมิใจค่ะ นั่นคือ "ไตรกีฬา"
หลังจากจบมาราธอนแรก ความคิดฮอนด้าเปลี่ยนไปมาก
ฮอนด้าเริ่มเชื่อ และมั่นใจว่า
"ถ้าเราตั้งใจ ไม่ว่าอะไรก็เป็นไปได้"✌️
ฮอนด้าจึงเริ่มเขียน list ออกมา เกี่ยวกับ
Things I wanna do before I die
บอกใครไป ก็มีแต่คนหัวเราะว่า
"อะไร? ตัวเท่าเนี้ย! เพิ่งจะอายุ 24 ปี
ชีวิตอีกยาวไกล เริ่มเขียนอะไรแบบนี้แล้วเหรอ?"
ใช่ค่ะ! ฮอนด้ากลัวอ่ะค่ะ ชีวิตไม่แน่นอนจริงๆนะ 😖
ฮอนด้าเขียนสิ่งที่อยากทำ อยากเป็นลงไป ไม่ว่าจะเป็น
ที่ที่อยากไปซักครั้งในชีวิต สิ่งที่อยากทำ หรืออะไรก็ได้ คือเยอะแยะไปหมดค่ะ
และแน่นอน หนึ่งในสิ่งที่เขียนลงไปนั้นคือ half ironman finisher
(ว่ายน้ำ 1.9 km - ปั่นจักรยาน 90 km - วิ่ง 21 km = ทำรวดเดียวทีเดียวต่อกันเลย)
คิดว่า ผู้หญิงคนไหนที่ทำได้ ต้องยอดมนุษย์ สุดยอดที่สุดในสามโลกเลย
ดังนั้นถ้าเราทำได้ซักครั้งในชีวิต คงภูมิใจไม่น้อยเลยทีเดียว
แต่ฮอนด้าบอกตัวเองทุกครั้งว่า "ที่ทำอยู่นี่คือ งานอดิเรก
อย่าให้มันต้องไปกระทบด้านอื่นๆของชีวิตนะ"
ดังนั้นการจบ half ironman ได้ จึงเป็นเรื่องใหญ่มากๆกับชีวิตฮอนด้า
ฮอนด้าเริ่มซ้อมไตรกีฬามาตั้งแต่ต้นปี (6เดือน)
โดยที่ก่อนหน้านี้ ลงไตรแบบทีมมาโดยตลอด
และแน่นอนค่ะ ฮอนด้าเป็นไม้วิ่ง🏃
ทีมแรกที่ลงด้วยกัน คือ การร่วมตัว สามสาวนักวิ่งที่อยากจะ Go Tri ค่ะ มี พี่กล้วย-ว่าย พี่ฮั้ว-ปั่น ฮอนด้า-วิ่ง
Xtremely Sweet = พี่อุ้ย หวานหวาน และฮอนด้าค่ะ และฮอนด้าก็ยังคงเป็นไม้วิ่งเหมือนเดิม
Woodland faries = น้องขิม-ว่าย หวาน-ปั่น ฮอนด้า-วิ่ง
ฮอนด้าหลงรักบรรยากาศงานไตรค่ะ
ฮอนด้าเลยขอไปเป็นติ่ง นักไตร โดยการเล่นเป็นทีมก่อน
คิดว่า ฮอนด้ายังไม่พร้อมที่จะ..ว่าย..ปั่น...วิ่ง คนเดียว
จนกว่าจะมั่นใจ...ฮอนด้าก็กลัวที่จะลงเดี่ยวค่ะ
แต่ตลอดเวลา ตั้งแต่ ที่เริ่มคิดจะเล่นไตร
ฮอนด้ามี พี่กระสุน ที่คอยดูแลการฝึกซ้อมให้มาตลอด
และก็มีพี่ๆอีกหลายคนเหมือนกัน ที่ให้พี่สุนดูให้
แก๊งพวกเราชื่อ Tri-Bullet ค่ะ
ส่วนหนึ่งของพี่ๆที่ซ้อมมาด้วยกันค่ะ ความจริงยังมีอีกหลายคนเลย แต่ไม่ได้อยู่ในรูปนี้
ไตรกีฬา สำหรับฮอนด้า มันคือการท้าทายทั้งร่างกายและจิตใจ
ตั้งแต่ตอนซ้อมแล้ว... ต้องแบ่งเวลากันยิบๆเลย
นับถือ พี่ๆหลายๆคนใน tri-bullet จริงๆ
ที่บางคนก็มีงานประจำ เข้างานก็เป็นกะ
แต่ยังหาเวลามาซ้อมได้
ตั้งแต่เล่นไตรมา ฮอนด้าเจอ พี่ๆหลายๆคน ที่ใช้ชีวิต อย่างน่าอัศจรรย์จริงๆ
จนบางครั้ง ต้องหันกลับมามองตัวเองบ่อยๆ แล้วถามตัวเองว่า
เราใช้ชีวิตคุ้มแล้วหรือยัง?
เข้าใจแล้วว่า ทำไมกีฬานี้ถึงเรียกกันว่า ครึ่งคนเหล็ก
คนที่มาทำอะไรแบบนี้แล้ว แต่ละคนเขาไม่ธรรมดาจริง
แต่พอเรามาทำได้เอง มันก็เป็นอย่างที่พี่ปิ๊กเคยกล่าวไว้นั่นแหละ
เล่นจบ ว่าย 1.9 ปั่น 90 วิ่ง 21 แล้วก็ อื้อ..จบ ...
เย้! หายเหนื่อย...เอ่อ แล้วไงเหรอ??? มันจะอะไรมากมาย
มันก็แค่นั้นจริงๆ
แต่มันคือ journey ที่ผ่านมาต่างหากค่ะ
ตลอดเส้นทางระยะเวลาที่ผ่านมาในการซ้อม
ทุกสิ่งที่เราใส่เข้าไป เพื่อมาถึงจุดจุดนี้
ต้องมาเข้า ตารางซ้อม มาเรียนว่ายน้ำใหม่
มาฝึกปั่นจักรยาน แล้วก็ได้แผลจากจักรยานล้มไปเป็นของแถมอีก
เวลา ความพยายาม ความทุ่มเท
กำลังใจที่มอบให้แก่เพื่อนๆที่ซ้อมมาด้วยกัน
วินัย ความเสียสละ ... มันมากมายเลยจริงๆ
ฮอนด้าว่า นั่นแหละ ที่ทำให้คุณเป็นครึ่งคนเหล็ก
และมันทำให้ฮอนด้าภูมิใจค่ะ
ดังนั้นฮอนด้าคิดว่า การที่เรียกกันว่า half ironman
มันไม่ใช่แค่ว่าคุณเล่นจบหรือปล่าว
หรือไปเร็วแค่ไหน อึดพอไหม
แต่มันคือ ที่ผ่านมา เราได้ใช้ชีวิตมายังไงต่างเรา
เราต้องซ้อมมาขนาดไหน ต้องแบ่งเวลาให้เพียงพอ
ให้ได้ซ้อม ทั้ง ว่าย ปั่น วิ่ง ต้องใช้ความอดทนมากมาย
สู้กับใจที่ท้ออยู่บ่อยครั้ง
จะเล่นไตร ที่มีระยะทางยาวๆอย่างนี้
ต้องมี เบื่อ ไม่อยากซ้อม อยากเลิก ไม่อยากทำแล้วบ้างหล่ะ
แต่เราจะทำยังไงให้ตัวเอง ยังยึดมั่นคงอยู่ ไม่ยอมเลิกกลางทาง
ผ่าน Half Ironman ครั้งนี้
มันทำให้เราแกร่งขึ้น ทั้งกายและใจเลยจริงๆ
ดังนั้นสำหรับฮอนด้า แค่คิดว่าจะเริ่มทำ และเริ่มซ้อม คุณก็ที่สุดแล้วจริงๆ
ปลายทางเป็นยังไง เล่นจบ ไม่จบ ขึ้นโพเดี้ยม ไม่ขึ้น มันไม่สำคัญเลย
เพราะมันทำให้ฮอนด้ารู้สึกว่า ฮอนด้าได้ใช้เวลา ใช้ชีวิตในช่วงที่ผ่านมา อย่างคุ้มค่าที่สุดแล้ว
แค่นี้ก็เกินพอแล้วค่ะ
หนึ่งปีผ่านไป ฮอนด้าขี้โม้ยังไง ก็ยังขี้โม้อยู่ดี 555
จาก เวลานี้ ปีที่แล้ว จบ มาราธอนแรก
เป็น เวลานี้ ปีนี้ จบ half ironman แรก
ฮอนด้าว่า ฮอนด้าแข็งแรงขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจเลยนะ
แต่โพสนี้คงเป็นโพสทิ้งทวนค่ะ
ฮอนด้ากำลังจะไปเรียนต่อต่างประเทศ
อย่างที่บอกชีวิตคนเราไม่แน่นอน
ต่อจากนี้ฮอนด้าก็ยังไม่รู้ว่า
จะได้เล่นกีฬา และมีactive lifestyle แบบนี้อยู่ไหม
ไปที่นู่นจะเป็นยังไง แต่ที่แน่ๆ ฮอนด้าไม่เสียใจเลย
ที่ครั้งหนึ่ง ฉันได้ลองทำ และเล่นไตรกีฬาจบระยะ
Half Ironman
คิดอะไร อยากทำอะไร ให้รีบทำนะคะ
& Keep challenging yourself
ขอให้ทุกคนโชคดี รวมถึงตัวฮอนด้าเองด้วย^^
ปล. ถ้าใครอยากทราบว่าหนึ่งปีที่ผ่านมา
ป๋มไปทำอะไรมาบ้าง... ตามไปอ่านที่ฮอนด้าโม้ทิ้งไว้ได้ที่
https://www.facebook.com/hondapetchapornc ค่ะ