ก่อนอื่นเราขอร้องนะค่ะ เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่ออยากแก้ไขตัวเอง ได้โปรดอย่าด่าหรือว่าเราเลยนะค่ะ

พ่อแม่มักเป็นห่วงหรือทำอะไรหลายอย่างให้เราเสมอ แต่เหตุมันเกิดจากว่า บางทีในบางส่วนเขาก็ห่วงเราเกินไป
บวกกับตัวเรานั้นเป็นคนที่แคร์สายตารอบข้างมากกว่าคนในครอบครัวตัวเอง ง่ายๆเหมือนต้องการให้คนรอบข้างรักเรา สนใจเราตลอด
ตอนนี้เราเริ่มรู้ตัวเองแล้ว แต่ทั้งๆที่รู้ก็ละเลยตลอด อย่างเช่น เวลาที่ครอบครัวทำอะไรให้เรา เราก็รู้สึกเฉยๆไปเลย
ตรงกันข้าม กับเพื่อน กับคนอื่นๆ เราไม่อายที่จะช่วยเหลือ กล่าวขอบคุณ กล่าวขอโทษ และทั้งๆที่รู้ว่าท่านนั้นพูดไม่เก่ง สอนไม่เป็น
และการกระทำหลายๆอย่างที่บ่งบอกว่าท่านนั้นรักเรา แต่เรากลับมองข้ามทุกครั้ง เศร้าทีถึงจะสำนึกได้ พอมีความสุขหรือมีอะไรก็ละเลย
จนตอนนี้พ่อกับแม่เราเหนื่อยใจ อ่อนใจกับเราในจุดนี้ แต่ท่านก็ยังคงทนเราเสมอมา

เพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านตอนนี้อาจจะกำลังคิดว่าคิดว่าเราคงเป็นลูกที่แย่และเลวมาก และเราก็คิดว่าตัวเราเองคงแย่จริงๆ
เราเกลียดที่ตัวเองเป็นแบบนี้มากค่ะ

ใครมีวิธีแก้ไข หรือแนะนำเราบ้างไหมค่ะ เราอยากเปลี่ยนจุดนี้ของตัวเองมากๆ ช่วยทำให้เด็กคนนี้กลับมาเป็นเด็กกตัญญูของพ่อแม่อีกครั้งที