เรื่องต่อๆไปนี้จะเป็นเรื่องค่อนข้างสั้นนะคะ ไม่มีสตอรี่ยาวๆๆเเบบเรื่องผีอินเทรนด์ก่อนๆหน้านี้
บางเรื่องที่เราเคยเจออาจจะไม่ใช่ผีเป็นตัวๆเเต่เป็นเรื่องลึกลับที่หาคำตอบไม่ได้มากกว่าค่ะ
ประเดิมที่เรื่องเเรกเลย.......หุ่นนางรำ....
เราเรียนรร.เกี่ยวกับนาฏศิลปที่นึงค่ะ หน้าห้อง ผ.อจะมีชุดโซฟาสำหรับรับเเขกค่ะ เเละหลังโต๊ะรับเเขกจะมี
หุ่นตัวพระ ตัวนาง ตัวเท่าคนจริงๆเนี่ยค่ะ ยืนโชว์ท่ารำอยู่ค่ะ เเต่ทั้ง2ตัว อยู่ในตู้กระจกนะคะ
มีสายสิญจ์พันรอบข้อมือ ข้อเท้าไว้ เเละที่สำคัญ เค้าว่ากันว่า...เอาเส้นผมกับเล็บคนที่ตายไปแล้วจริงๆ มาทำด้วยอ่ะ
บอกเลยว่ารูปจริง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
พอเลิกเรียน ตกเย็นๆใกล้ค่ำ นร.ที่ยังไม่กลับบ้านก็จะมานั่งเป่าปี่ เล่นระนาด ซ้อมรำกันตามเรื่อง
ตามสาขาที่เรียนเป็นเรื่องปกติค่ะ เดินไปไหนมาไหน ก็จะได้ยินเสียงปี่พาทย์มั่ง เสียง ระนาดมั่ง เป็นเรื่องปกติของทุกวัน
เรื่องที่เราได้ยินมาคือซัก2ทุ่มได้ ((นึกภาพสิค่ะ รร.เก่าเเก่ๆขลังๆ ปิดไฟทุกตึก ตอน2ทุ่ม TT))
ลุงยามที่อยู่หน้าทางเข้า-ออก เห็นคนกลับกันหมดแล้ว ก็จะเริ่มถือไฟฉายเดินตรวจตราเพื่อที่จะปิดประตู รร. ค่ะ
ลุงยามเดินมาถึงองค์พระกลางรร.เลย เป็นองค์พระที่ลูกศิษย์ที่นี่ทุกคนเคารพนับถือมาก
เเล้วลุงยามก็ได้ยินเสียงบรรเลงของวงปี่พาทย์ค่ะ ซึ่งลุงยามก็งงว่า ยังมีคนอยู่หรอ ลุงเค้าเลยเดินไปดู
ลุงยามเห็นคนรำอยู่ค่ะ ซึ่งใส่ชุดครบองค์เลย เป็นเพชรเเววววาวทั้งชุด เเต่งหน้าเเต่งตัวครบ
ยืนรำอยู่หน้าองค์พระ ตอนมืดๆ พร้อมเสียงปี่พาทย์บรรเลง ลุงยามไม่ได้เอะใจอะไร คิดว่ามีคนมาเเก้บนรึป่าว
(ซึ่งปกติไม่มี จะเเก้บนเป็นพวกน้ำเเดง พวงมาลัยมากว่า ) ลุงก็ตรวจตราเเถวๆนั้นไปก็ไม่ได้สนใจอะไร
สักพักเสียงเพลงเงียบลง ลุงเเกเลยหันไปดู เเกไม่เห็นคนรำอยุ่เเล้ว ทีนี้เเกเลยคิดว่า โดนเข้าให้เเล้ว
ก็ด้วยความที่เเกเป็นยามอ่ะเนอะ เเกคงไม่กลัว เเกเลยเดินเข้าไปตรงนั้น เห็นเพชรหล่นอยู่1เม็ดค่ะ
เเกเลยคิดว่าสงสัยไม่ใช่ผีเเล้วเเหละ คงเป็นคน เเล้วเห็นเดินหลังไวๆไปเมื่อกี้
เเกก็เลยเดินตาม กะเอาเพชรไปคืนค่ะ สรุป นางรำตัวนั่นเดินเข้าไปในตู้กระจกจ้าา เเล้วเเข็งทื่อ เป็นหุ่นเหมือนเดิมมมม ที่สำคัญเพชรในสร้อยที่คอหุ่นนั่น หลุดออกไปเม็ดนึง
ซึ่งต่อๆมาเรื่องนี้ถูกพูดถึงกันให้ทั่ว หุ่น2ตัวนั่นก็ได้ย้ายไปเก็บใน พิพิธภัณฑ์สถานเเห่งชาติเเล้วค่ะ
ตอนที่ได้ยินเรื่องนี้เราก็ไปดูหุ่นนะ ทั้งที่หน้าห้องผอ.เเล้วก็ที่พิพิธภัณฑ์ เเต่เราก็ว่าไม่รู้เป็นหุ่นคู่ไหนกันเเน่...
2.เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ของยายเราที่มีเเม่กับป้า อยู่ในเหตุการณ์ด้วย
คือสมัยก่อนยายเราอยู่บนเรือค่ะ เหมือนเรือเป็นบ้านอ่ะ ทีนี้พอเรือมาจอดเเถวปากคลองตลาด เห็นเเม่เราเรียกว่า ปณ.เก่า งี้นะ
ก็ปกติ ทีนี้ตอนดึกยายเราขายของมาเสร็จก็พา พาเเม่ ป้า ไปอาบน้ำที่ท่าน้ำค่ะ คืออาบในคลองนั่นเเหละ
ก่อนลงคลองมันจะมีไม้อันนึงที่พาดเป็นสะพานไว้ให้คนเดินค่ะไม้หน้ากว้างประมาณฟุตเดียวนะคะ เวลาเดินต้องเดินทีละคน เดินสวนกันไม่ได้
เเล้วทีนี้ยายเดินมาก็เห็นคนอาบอยู่ก่อนเเล้ว ไกลกันประมาณ10เมตรได้ ทุกคนเห็นเค้าเเช่อยู่ในน้ำ
เค้าคนนั้นทำผมทรงดอกกระทุ่ม ใส่กระโจมอกสีทึมๆ หันหลังอยู่ เเล้วยายเราก็เลยพูด((ยายบอกว่าพูดเบาๆๆๆ)) เดี๋ยรอเค้าขึ้นมาก่อนเราค่อยเดินลงไป
ทีนี้ เค้าคนนั้นคงจะหูดี เค้าได้ยินค้าาาา...เค้าเลยหันมาดูตรงยายเรา เเต่ๆ......
หันมาเเต่หัวจ้าาาาา... หมุนมาเเต่หัว ตัวอยู่ที่เดิมม TT วิ่งสิคะ รออะไร ยายเราเเผ่นคนเเรกเลยจ้า555 ตามด้วย ป้าเเละเเม่55555
เเต่เรื่องผีๆเเถว ปณ.เก่า มีอีกนะ เห็นเเม่เราว่าเเถวๆนั้นสมัยก่อนเป็นเรือนขังทาส คนเเถวนั้นเจอกันจนชินชา
2 เรื่องน่ากลัวมั้ยอ่ะ เราว่ามันไม่ค่อยน่ากลัว ไม่ค่อยพีค เท่าเรื่องที่เเต่งกันนะ 5555 เเต่เรื่องเเรกอ่ะ เค้าเล่าๆกันมา ไม่รู้ว่าจะเสริมเติมกันไปแค่ไหน
เเต่เรื่องยายเรา อ่ะ จริงเเท้เเน่นอน ยายกะเเม่เราคงไม่มานั่งโกหกเราหรอกนะ
3. เรื่องต่อไป ซ่อนหายยยย....
เรื่องนี้เป็นพัฒนาการของยายจากที่อยู่เรือ ตอนนี้ขยับมาเช่าบ้านอยู่ก็เเถวๆนั้นเเหละ เเถวๆปณ.เก่า
อย่างที่บอกคนเเถวนั้นเริ่มชินกับเรื่องผีๆ ไม่ค่อยมีใครกลัวอะไรมากมาย
มีตั้งเเต่เเม่ค้าที่หาบขนมขายชีมาถามทางป้าหน้าปากซอย(เป็นซอยตัน) ว่าจะไปไหนซักที่เนี่ยเเหละ เเต่ป้าคนนั้นไม่รู้จักที่ๆเเม่ค้าจะไป
พอถามไม่ได้ความ ทีนี้เเม่ค้าก็หาบขนมเดินเข้าไปในซอย เเต่ระหว่างสวนกันป้าคนนั้นรู้สึกเเปลกๆ เลยก้มไปดูข้างล่าง
เเม่ค้าไม่มีขา!!..รู้สึกว่าตั้งเเต่เข่าลงไป จะเป็นเเบบโปร่งเเสงอ่ะ
เอ่ออ..คือจะเล่าซ่อนหาย ดันไปเรื่องเเม่ค้าขนม เอาๆเข้าเรื่องนะ
เด็กๆเเม่เราเล่นซ่อนเเอบกับเด็กในซอยนั่นเเหละ เวลาน่าจะซักเที่ยงคืน ตีหนึ่ง เด็กประมาณ8-9คน
สมัยนั้นพวกพ่อเเม่(เเถวนั้น)เค้าจะเลี้ยงลูกค่อนข้างปล่อยกันอ่ะ คือเช้ามาก็ออกทำมาหากิน กลับดึกดื่นๆ
ก็เล่นกันตามเรื่อง เข้าเสต็ปเดิม หาไม่เจอ1คน....เด็กๆก็ช่วยกันหา หาทุกซอกทุกมุมก็หาไม่เจอ
เลยคิดว่าน้องคนนี้ง่วงนอนแล้วกลับบ้านรึเปล่า?? เเต่ก็กลัวว่าจะหายจริงๆ เลยไปตามที่บ้าน ในซอยนั่นเเหละ
ระหว่างทางถามคนนั้น คนนี้ก็ไม่มีใครเห็น ไปถึงบ้าน อ้าว..ก้ไม่มี หาไปหามาจนกลายเป็นเรื่องใหญ่
ทีนี้มีผู้ใหญ่มาช่วยหากันเเล้วค่ะ หาตั้งเเต่ตี1นั่นอ่ะ จนเกือบเช้า เเล้วมีผู้ใหญ่คนนึงเค้าเลยบอกว่าให้ลองไปจุดธูปที่ศาลพระภูมิดู
ให้ขอขมาท่าน หรือขอให้ท่านช่วยก็ได้ เเล้วพอแม่ของเด็กก็ทำจชตามค่ะ พอไหว้เจ้าที่เสร็จ รู้มั้ยคะ เด็กอยู่ไหน
นอนหลับอยู่ใต้ศาลนั่นเเหละค่ะ เช้ามาก็ถามๆกัน เด็กนั่นเล่าว่า มีเด็กถอดเสื้อ มาขอเล่นด้วยเค้าก็ให้เล่นปกติ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
เเล้วเค้าก็วิ่งไปแอบ เค้ายังเห็นพวกเพื่อนๆเล่นกัน เเต่ตอนที่เพื่อนๆ ผูใหญ่หากันชุลมุนน่ะ เค้าไม่เห็นไม่รู้เรื่องเลย
4 นี่เรื่องของเรา เคยเล่าเเล้ว ขอก็อปมาวางเเล้วกันนะคะ
....คือตอนเราจะคลอดลูกอ่ะ อาการเราไม่ปกติ เเล้วหมอก็เเนะนำให้ไปผ่าคลอด
ระหว่างทางเค้าเข็นเราผ่านพระ ที่เป็นเหมือนพระคู่บ้านคู่เมืองค่ะ เราก็กลัวๆเเล้วปวดท้อง มึนๆด้วย
เราก็เลยบอกไปว่า ถ้าเราคลอดลูกมาปกติดีไม่มีเหตุร้ายๆขึ้น เราจะเอาพวงมาลัยมาถวาย9พวง
((เวลาตอนนั้นประมาณ3ทุ่มค่ะ บรรยากาศ รพ.อ่ะค่ะ น่ากลัวมาก เราก็สลึมสลือ ปวดท้อง เเล้วโดนยาชา บล็อคหลังด้วย))
เรื่องก็ผ่านไปปกติ ลูกเราปกติดี อ้วนท้วน ออกจากรพ.มาได้14วันพอดี เราจำได้เเม่นเลย
ลูกเรานอนหลับอยู่ที่บ้าน อยู่ๆเค้าร้องเเบบจ๊ากยาวๆๆ เเล้วดังๆค่ะ ซึ่งปกติไม่เคยเป็นเลย เรากับเเม่รีบวิ่งไปดู
ลูกเราฉี่เเตก ร้องไห้เเบบหมดลม เเล้วหน้าเป็นสีม่วงเลยค่ะ ย้ำว่าสีม่วง เหมือนโดนบีบคอ เหมือนไม่มีอากาศหายใจอ่ะ
ทั้งตัวนี่งอหมด ปลายมือปลายเท้า งอหงิก ตัวเป็นสีเขียวๆเลย เหมือนร้องเเล้วหมดลม เกร็งเเข็งทั้งตัวเลยค่ะ
ยายเราได้ยินเสียง เลยรีบมาดูด้วย ยายเรารีบบอกเอาไปรพ.ๆๆๆ เราก็พาลูกไปรพ.ทันทีเลย
ไปหาหมอ เข้าตู้อบ ติดสายนู่นนี่ ระโยงระยางไปหมด น่าสงสารมากๆ เเต่ไม่เป็นไรเเล้วนะคะ
หมอก็ถามอาการ เเล้วก็รอดูอาการอยู่2วัน นอนในตู้อบนั่นเเหละ เราก็สงสารลูกมาก กลัวไปหมด
นึกได้อีกทีเรื่องพวงมาลัย เราเลยเอาถวายเเล้วขอขมา จนวันนี้ลูกเรา8ขวบเเลวค่ะ ไม่มีอาการอะไรเเบบนั้นอีกเลย
เเม่เราบอกว่า เค้าอาจจะมาเตือนก็ได้....
นึกไม่ออกแล้วอ่ะ จริงๆมีอีกหลายเรื่องนะ
เเต่มันไม่ค่อยพีค ไม่ค่อยหลอนเเบบเรื่องคนอื่นนี่สิ..ไม่รู้เล่าไปจะมีคนกลัวรึป่าวด้วย5555
ขอบคุณที่รับชมกันนะจ๊ะ
เล่ามั่งดิ...เรื่องผีที่เคยฟังและเคยประสบเอง @__@
บางเรื่องที่เราเคยเจออาจจะไม่ใช่ผีเป็นตัวๆเเต่เป็นเรื่องลึกลับที่หาคำตอบไม่ได้มากกว่าค่ะ
ประเดิมที่เรื่องเเรกเลย.......หุ่นนางรำ....
เราเรียนรร.เกี่ยวกับนาฏศิลปที่นึงค่ะ หน้าห้อง ผ.อจะมีชุดโซฟาสำหรับรับเเขกค่ะ เเละหลังโต๊ะรับเเขกจะมี
หุ่นตัวพระ ตัวนาง ตัวเท่าคนจริงๆเนี่ยค่ะ ยืนโชว์ท่ารำอยู่ค่ะ เเต่ทั้ง2ตัว อยู่ในตู้กระจกนะคะ
มีสายสิญจ์พันรอบข้อมือ ข้อเท้าไว้ เเละที่สำคัญ เค้าว่ากันว่า...เอาเส้นผมกับเล็บคนที่ตายไปแล้วจริงๆ มาทำด้วยอ่ะ
บอกเลยว่ารูปจริง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
พอเลิกเรียน ตกเย็นๆใกล้ค่ำ นร.ที่ยังไม่กลับบ้านก็จะมานั่งเป่าปี่ เล่นระนาด ซ้อมรำกันตามเรื่อง
ตามสาขาที่เรียนเป็นเรื่องปกติค่ะ เดินไปไหนมาไหน ก็จะได้ยินเสียงปี่พาทย์มั่ง เสียง ระนาดมั่ง เป็นเรื่องปกติของทุกวัน
เรื่องที่เราได้ยินมาคือซัก2ทุ่มได้ ((นึกภาพสิค่ะ รร.เก่าเเก่ๆขลังๆ ปิดไฟทุกตึก ตอน2ทุ่ม TT))
ลุงยามที่อยู่หน้าทางเข้า-ออก เห็นคนกลับกันหมดแล้ว ก็จะเริ่มถือไฟฉายเดินตรวจตราเพื่อที่จะปิดประตู รร. ค่ะ
ลุงยามเดินมาถึงองค์พระกลางรร.เลย เป็นองค์พระที่ลูกศิษย์ที่นี่ทุกคนเคารพนับถือมาก
เเล้วลุงยามก็ได้ยินเสียงบรรเลงของวงปี่พาทย์ค่ะ ซึ่งลุงยามก็งงว่า ยังมีคนอยู่หรอ ลุงเค้าเลยเดินไปดู
ลุงยามเห็นคนรำอยู่ค่ะ ซึ่งใส่ชุดครบองค์เลย เป็นเพชรเเววววาวทั้งชุด เเต่งหน้าเเต่งตัวครบ
ยืนรำอยู่หน้าองค์พระ ตอนมืดๆ พร้อมเสียงปี่พาทย์บรรเลง ลุงยามไม่ได้เอะใจอะไร คิดว่ามีคนมาเเก้บนรึป่าว
(ซึ่งปกติไม่มี จะเเก้บนเป็นพวกน้ำเเดง พวงมาลัยมากว่า ) ลุงก็ตรวจตราเเถวๆนั้นไปก็ไม่ได้สนใจอะไร
สักพักเสียงเพลงเงียบลง ลุงเเกเลยหันไปดู เเกไม่เห็นคนรำอยุ่เเล้ว ทีนี้เเกเลยคิดว่า โดนเข้าให้เเล้ว
ก็ด้วยความที่เเกเป็นยามอ่ะเนอะ เเกคงไม่กลัว เเกเลยเดินเข้าไปตรงนั้น เห็นเพชรหล่นอยู่1เม็ดค่ะ
เเกเลยคิดว่าสงสัยไม่ใช่ผีเเล้วเเหละ คงเป็นคน เเล้วเห็นเดินหลังไวๆไปเมื่อกี้
เเกก็เลยเดินตาม กะเอาเพชรไปคืนค่ะ สรุป นางรำตัวนั่นเดินเข้าไปในตู้กระจกจ้าา เเล้วเเข็งทื่อ เป็นหุ่นเหมือนเดิมมมม ที่สำคัญเพชรในสร้อยที่คอหุ่นนั่น หลุดออกไปเม็ดนึง
ซึ่งต่อๆมาเรื่องนี้ถูกพูดถึงกันให้ทั่ว หุ่น2ตัวนั่นก็ได้ย้ายไปเก็บใน พิพิธภัณฑ์สถานเเห่งชาติเเล้วค่ะ
ตอนที่ได้ยินเรื่องนี้เราก็ไปดูหุ่นนะ ทั้งที่หน้าห้องผอ.เเล้วก็ที่พิพิธภัณฑ์ เเต่เราก็ว่าไม่รู้เป็นหุ่นคู่ไหนกันเเน่...
2.เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ของยายเราที่มีเเม่กับป้า อยู่ในเหตุการณ์ด้วย
คือสมัยก่อนยายเราอยู่บนเรือค่ะ เหมือนเรือเป็นบ้านอ่ะ ทีนี้พอเรือมาจอดเเถวปากคลองตลาด เห็นเเม่เราเรียกว่า ปณ.เก่า งี้นะ
ก็ปกติ ทีนี้ตอนดึกยายเราขายของมาเสร็จก็พา พาเเม่ ป้า ไปอาบน้ำที่ท่าน้ำค่ะ คืออาบในคลองนั่นเเหละ
ก่อนลงคลองมันจะมีไม้อันนึงที่พาดเป็นสะพานไว้ให้คนเดินค่ะไม้หน้ากว้างประมาณฟุตเดียวนะคะ เวลาเดินต้องเดินทีละคน เดินสวนกันไม่ได้
เเล้วทีนี้ยายเดินมาก็เห็นคนอาบอยู่ก่อนเเล้ว ไกลกันประมาณ10เมตรได้ ทุกคนเห็นเค้าเเช่อยู่ในน้ำ
เค้าคนนั้นทำผมทรงดอกกระทุ่ม ใส่กระโจมอกสีทึมๆ หันหลังอยู่ เเล้วยายเราก็เลยพูด((ยายบอกว่าพูดเบาๆๆๆ)) เดี๋ยรอเค้าขึ้นมาก่อนเราค่อยเดินลงไป
ทีนี้ เค้าคนนั้นคงจะหูดี เค้าได้ยินค้าาาา...เค้าเลยหันมาดูตรงยายเรา เเต่ๆ......
หันมาเเต่หัวจ้าาาาา... หมุนมาเเต่หัว ตัวอยู่ที่เดิมม TT วิ่งสิคะ รออะไร ยายเราเเผ่นคนเเรกเลยจ้า555 ตามด้วย ป้าเเละเเม่55555
เเต่เรื่องผีๆเเถว ปณ.เก่า มีอีกนะ เห็นเเม่เราว่าเเถวๆนั้นสมัยก่อนเป็นเรือนขังทาส คนเเถวนั้นเจอกันจนชินชา
2 เรื่องน่ากลัวมั้ยอ่ะ เราว่ามันไม่ค่อยน่ากลัว ไม่ค่อยพีค เท่าเรื่องที่เเต่งกันนะ 5555 เเต่เรื่องเเรกอ่ะ เค้าเล่าๆกันมา ไม่รู้ว่าจะเสริมเติมกันไปแค่ไหน
เเต่เรื่องยายเรา อ่ะ จริงเเท้เเน่นอน ยายกะเเม่เราคงไม่มานั่งโกหกเราหรอกนะ
3. เรื่องต่อไป ซ่อนหายยยย....
เรื่องนี้เป็นพัฒนาการของยายจากที่อยู่เรือ ตอนนี้ขยับมาเช่าบ้านอยู่ก็เเถวๆนั้นเเหละ เเถวๆปณ.เก่า
อย่างที่บอกคนเเถวนั้นเริ่มชินกับเรื่องผีๆ ไม่ค่อยมีใครกลัวอะไรมากมาย
มีตั้งเเต่เเม่ค้าที่หาบขนมขายชีมาถามทางป้าหน้าปากซอย(เป็นซอยตัน) ว่าจะไปไหนซักที่เนี่ยเเหละ เเต่ป้าคนนั้นไม่รู้จักที่ๆเเม่ค้าจะไป
พอถามไม่ได้ความ ทีนี้เเม่ค้าก็หาบขนมเดินเข้าไปในซอย เเต่ระหว่างสวนกันป้าคนนั้นรู้สึกเเปลกๆ เลยก้มไปดูข้างล่าง
เเม่ค้าไม่มีขา!!..รู้สึกว่าตั้งเเต่เข่าลงไป จะเป็นเเบบโปร่งเเสงอ่ะ
เอ่ออ..คือจะเล่าซ่อนหาย ดันไปเรื่องเเม่ค้าขนม เอาๆเข้าเรื่องนะ
เด็กๆเเม่เราเล่นซ่อนเเอบกับเด็กในซอยนั่นเเหละ เวลาน่าจะซักเที่ยงคืน ตีหนึ่ง เด็กประมาณ8-9คน
สมัยนั้นพวกพ่อเเม่(เเถวนั้น)เค้าจะเลี้ยงลูกค่อนข้างปล่อยกันอ่ะ คือเช้ามาก็ออกทำมาหากิน กลับดึกดื่นๆ
ก็เล่นกันตามเรื่อง เข้าเสต็ปเดิม หาไม่เจอ1คน....เด็กๆก็ช่วยกันหา หาทุกซอกทุกมุมก็หาไม่เจอ
เลยคิดว่าน้องคนนี้ง่วงนอนแล้วกลับบ้านรึเปล่า?? เเต่ก็กลัวว่าจะหายจริงๆ เลยไปตามที่บ้าน ในซอยนั่นเเหละ
ระหว่างทางถามคนนั้น คนนี้ก็ไม่มีใครเห็น ไปถึงบ้าน อ้าว..ก้ไม่มี หาไปหามาจนกลายเป็นเรื่องใหญ่
ทีนี้มีผู้ใหญ่มาช่วยหากันเเล้วค่ะ หาตั้งเเต่ตี1นั่นอ่ะ จนเกือบเช้า เเล้วมีผู้ใหญ่คนนึงเค้าเลยบอกว่าให้ลองไปจุดธูปที่ศาลพระภูมิดู
ให้ขอขมาท่าน หรือขอให้ท่านช่วยก็ได้ เเล้วพอแม่ของเด็กก็ทำจชตามค่ะ พอไหว้เจ้าที่เสร็จ รู้มั้ยคะ เด็กอยู่ไหน
นอนหลับอยู่ใต้ศาลนั่นเเหละค่ะ เช้ามาก็ถามๆกัน เด็กนั่นเล่าว่า มีเด็กถอดเสื้อ มาขอเล่นด้วยเค้าก็ให้เล่นปกติ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
เเล้วเค้าก็วิ่งไปแอบ เค้ายังเห็นพวกเพื่อนๆเล่นกัน เเต่ตอนที่เพื่อนๆ ผูใหญ่หากันชุลมุนน่ะ เค้าไม่เห็นไม่รู้เรื่องเลย
4 นี่เรื่องของเรา เคยเล่าเเล้ว ขอก็อปมาวางเเล้วกันนะคะ
....คือตอนเราจะคลอดลูกอ่ะ อาการเราไม่ปกติ เเล้วหมอก็เเนะนำให้ไปผ่าคลอด
ระหว่างทางเค้าเข็นเราผ่านพระ ที่เป็นเหมือนพระคู่บ้านคู่เมืองค่ะ เราก็กลัวๆเเล้วปวดท้อง มึนๆด้วย
เราก็เลยบอกไปว่า ถ้าเราคลอดลูกมาปกติดีไม่มีเหตุร้ายๆขึ้น เราจะเอาพวงมาลัยมาถวาย9พวง
((เวลาตอนนั้นประมาณ3ทุ่มค่ะ บรรยากาศ รพ.อ่ะค่ะ น่ากลัวมาก เราก็สลึมสลือ ปวดท้อง เเล้วโดนยาชา บล็อคหลังด้วย))
เรื่องก็ผ่านไปปกติ ลูกเราปกติดี อ้วนท้วน ออกจากรพ.มาได้14วันพอดี เราจำได้เเม่นเลย
ลูกเรานอนหลับอยู่ที่บ้าน อยู่ๆเค้าร้องเเบบจ๊ากยาวๆๆ เเล้วดังๆค่ะ ซึ่งปกติไม่เคยเป็นเลย เรากับเเม่รีบวิ่งไปดู
ลูกเราฉี่เเตก ร้องไห้เเบบหมดลม เเล้วหน้าเป็นสีม่วงเลยค่ะ ย้ำว่าสีม่วง เหมือนโดนบีบคอ เหมือนไม่มีอากาศหายใจอ่ะ
ทั้งตัวนี่งอหมด ปลายมือปลายเท้า งอหงิก ตัวเป็นสีเขียวๆเลย เหมือนร้องเเล้วหมดลม เกร็งเเข็งทั้งตัวเลยค่ะ
ยายเราได้ยินเสียง เลยรีบมาดูด้วย ยายเรารีบบอกเอาไปรพ.ๆๆๆ เราก็พาลูกไปรพ.ทันทีเลย
ไปหาหมอ เข้าตู้อบ ติดสายนู่นนี่ ระโยงระยางไปหมด น่าสงสารมากๆ เเต่ไม่เป็นไรเเล้วนะคะ
หมอก็ถามอาการ เเล้วก็รอดูอาการอยู่2วัน นอนในตู้อบนั่นเเหละ เราก็สงสารลูกมาก กลัวไปหมด
นึกได้อีกทีเรื่องพวงมาลัย เราเลยเอาถวายเเล้วขอขมา จนวันนี้ลูกเรา8ขวบเเลวค่ะ ไม่มีอาการอะไรเเบบนั้นอีกเลย
เเม่เราบอกว่า เค้าอาจจะมาเตือนก็ได้....
นึกไม่ออกแล้วอ่ะ จริงๆมีอีกหลายเรื่องนะ
เเต่มันไม่ค่อยพีค ไม่ค่อยหลอนเเบบเรื่องคนอื่นนี่สิ..ไม่รู้เล่าไปจะมีคนกลัวรึป่าวด้วย5555
ขอบคุณที่รับชมกันนะจ๊ะ