[วสันตะดิลก, ๑๔.]
มัทนา    ฟังถ้อยดำรัสมะธุระวอน            ดนุนี้ผิเอออวย.
         จักเป็นมุสาวะจะนะด้วย            บมิตรงกะความจริง.
         อันชายประกาศวะระประทาน     ประดิพทธะแด่หญิง,
         หญิงควรจะเปรมกะมะละยิ่ง     ผิวะจิตตะตอบรัก;
         แต่หากฤดีบอะภิรมย์             จะเฉลยฉะนั้นจัก
         เป็นปดและลวงบุรุษะรัก         ก็จะหลงละเลิงไป.
         ตูข้าพระบาทสิสุจริต                บมิคิดจะปดใคร,
         จึ่งหวังและมุ่งมะนะสะใน         วรเมตตะธรรมา.
         อันว่าพระองค์กรุณะข้อย         ฤก็ควรจะปรีดา,
         อีกควรฉลองวรมหา                กรุณาธิคุณครัน;
         ดังนี้คะนึงฤก็ระบม                 อุระแห่งกระหม่อมฉัน,
         ที่ตนบอาจจะอภิวัน-                ทะนะตอบพระวาจา
         ให้ถูกประดุจสุระประสงค์,         ผิวะทรงพระโกรธา,
         หมฺ่อมฉันก็โอนศิระณบา-         ทะยุคลและกราบกราน.