ตั้งแต่ปั่น audax 200 ผ่านมา ทุกครั้งจะบอกตัวเองว่า แค่นี้แหละ พอแล้ว ทั้งเหนื่อย ทั้งร้อน แถมปั่นช้าอีก แต่พอมีรายการ audax 300 ก็เหมือนมีอะไรดลใจ  ลงทะเบียนซะอย่างนั้น แล้วก็เหมือนฉายหนังเรื่องเดิม โอ๊ย!!! ร้อนอ่ะ  เหนื่อยด้วย  ปั่นช้าจนเต่าจะมาแทะยาง (หรือเต่าจะมาตามแทะยางจริงๆ  จนยางรั่วไป 5 รอบ)  ปั่นจบปุ๊ป ก็บอกตัวเองว่า พอแค่นี้แหละ  ไม่เอาแล้ว  มันเกินกำลังที่ตัวเองจะทำได้แล้ว

แต่พอรู้ว่ามีรายการ audax 400 ก็ดันลงทะเบียน (อีกแล้ว) ครั้งนี้ยังไม่ทันเริ่มปั่น ความกังวลเข้ามาในหัวหลายข้อเลย

1.    กลัวยางรั่วมากๆ (เปลี่ยนยางหลังที่รั่วไปหลายรอบเป็น Panaracer Rimbo แล้ว)
2.    ไปซ้อมปั่นกับกลุ่มที่อยุธยา (เส้นทาง audax 200) แดดร้อนมาก ตะคริวขึ้น ขาเจ็บ  ปั่นได้ระยะทางประมาณ 150 โล (ครั้งแรกที่เป็นตะคริวกับการปั่นระยะทางไกล)
3.    ล่าสุดซ้อมเมื่อวานที่ชอคโกแลตวิว ลมแรงโฮก ความเร็วตก หลุดกลุ่ม
4.    ใส่คลีทครั้งแรก พึ่งออกถนนจริงเมื่อวาน (ยังไม่ล้ม  แต่ต่อไปไม่รู้ชะตากรรมเลยค่ะ)

ตั้งแต่ปั่นรายการ audax มา ไม่เคยกังวลเท่าครั้งนี้เลย TT  ครั้งนี้ใช้ใจสู้อย่างเดียวคงไม่พอ จริงๆ  แต่ก็ยังไม่ถอดใจนะคะ  ครั้งนี้ซ้อมเปลี่ยนยางเอง  (อยากช่วยเหลือตัวเองบ้าง ให้คนอื่นมาช่วยมากพอละ)  , เปลี่ยนเวลานอนให้เร็วขึ้น , ซ้อมปั่นบนเทรนเนอร์  (ซ้อมใส่คลีท + ปลดคลีทไปด้วย)  หากไม่ไหวจริงๆ บอกพี่ให้เตรียมตัวมารอรับที่จุด checkpoint  เสาร์นี้แล้วนะคะ ใครที่ไป audax 400 พักผ่อนให้มากๆ  ขอให้ทุกท่านจบได้ตามความตั้งใจ