เรื่องเล่าจากประสบการณ์โดยตรงของเจ้าของกระทู้ค่ะ เหตุเกิดขึ้นเมื่อประมาน 8 ปีที่แล้ว
เมื่อ 8 ปีที่แล้ว ดิชั้นมีอายุครบ 25 ปี (เบญจเพศ) ล่ะคะ เป็นคนที่ไม่เชื่อเรื่องแบบนี้เลย คิดแต่ว่าก็เป็นแค่ตัวเลขในช่วงอายุของคนทั่วไปเหมือนปีอื่นๆ แต่แล้วก็มีเหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นจริงๆ
ก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องประมานต้นปี มีพฤติกรรมแปลกๆค่ะ คือเวลาเดินทางไปไหนหากผ่านวัด จะเห็นร้านขายบรรดาพวงหรีด หรือดอกไม้ต่างๆ ที่ใช้ประกอบพิธี ในใจก็คิดแต่ว่า ถ้าเป็นของเรา เราจะเลือกอันนี้ เราชอบอันนี้ เป็นต้น และอีกอย่างคือ ชอบถ่ายรูปค่ะ แล้วก็อันรูปไว้คิดแต่ว่าถ้ารูปงานเราต้องเป็นรูปนี้รูปนั้น อยากให้รูปหน้างานออกมาสวยๆ ก็ไม่รู้ความคิดบ้าๆแบบนี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไร
จนกระทั่งผ่านมาจนถึงเดือนเกิด(เกือบปลายปี) ครบรอบ 25 ปี คุณพ่อดิฉันก็ชวนกันว่าให้ไปทำบุญรับอายุเบญจเพศ ที่วัดแถวสมุทรสงคราม ซึ่งลักษณะท่านเหมือนพระพุทธรูปประจำวันเกิดของดิฉันเพื่อความเป็นสิริมงคล (วันที่คุณพ่อชวนตรงกับวันพุธและเราก็นัดกันว่าวันเสาร์ที่จะถึงจะไปทำบุญกัน)
แล้วเรื่องราวไม่คาดฝัน คืนวันพฤหัสบดี ดิฉันเลิกงานกำลังเดินทางจะกลับบ้าน ในคืนนั้น มีอุปสรรคในการเดินทาง มากมาย เช่น ฝนตก รถประจำทางที่ขึ้นอยู่เป็นประจำไม่มี และประจวบกับต้องแข่งกับเวลาซึ่งหากไม่ไปตอนนี้ก็จะไม่มีรถกลับบ้าน
ทำให้ดิฉันตั้งใจ โบกรถ แท๊กซี่ เพื่อความรวดเร็วจะได้ไปต่อรถเข้าบ้านไปทันเวลา
โบก คันแรก ทำกำลังจะขึ้น ก็มี ผญ คนหนึ่งแซงขึ้นรถไปอย่างหน้าตาเฉย
คันที่สอง ที่ประสบเหตุ ดิฉันเรียกรถในระยะทางใกล้ๆ ใจก็กลัวเพราะข่าวแท็กซี่ทำร้ายผู้โดยสารมีอยู่มากมาย ระหว่างทางก็โทรศัพท์คุยกับคุณพ่อเรียบร้อย นัดรับกันที่ท่ารถทางจะเข้าบ้าน เห็นว่าจะถึงที่หมายแล้วดิฉันจึงวางสาย
*ทันใดนั้นเอง คนขับแท็กซี่ เบรกรถอย่างกระทันหัน แรงจะดิฉันเสียหลัก แล้วกระโดดข้ามมาเบาะหลังที่ดิฉันนั่งพร้อมด้วยมีดปักอกดิฉันโดยไม่รู้ตัว
ดิฉันเงยหน้ามาพร้อมด้วยความตกใจ และมองมาที่หน้าอกข้างขวาของตัวเอง มีดเล่มนั้น ทะลุเข้าไปแล้ว
คนขับตะคอกใส่ดิฉันพร้อมกล่าวว่า "อย่าร้องนะ" ดิฉันจึงถามเค้าไป"พี่ทำหนู ทำไม"
คนขับไม่ฟังพร้อมทั้งดึงมีดจากหน้าอกดิฉัน จ้วงแทงมาที่กลางหน้าอก และอีกครั้งที่หน้าอกข้างซ้าย เข้าไปอย่างจัง
ดิฉันตกใจมากและเหมือนตัวเองขาดสติไปชั่วขณะ ตอนนั้นดิฉันเห็นภาพเสมือนเป็นลางบอกเหตุว่าหากออกจากรถคันนี้ไม่ได้ คนขับจะพาดิฉันไปทิ้งที่แม่น้ำและดิฉันจะจมน้ำตาย
เมื่อได้สติ ดิฉันพยายามดิ้นรนทุกวิธีเพื่อออกจากรถคันนั้นให้ได้ มีดที่ปักอกข้างซ้ายนึกได้ว่ามันคือหัวใจ คนขับพยายามกดมีดและคว้านให้ปลายมีดลึกลงไปอีก ดิฉันได้แต่เอามือรับคมมีดไว้เพื่อหวังไม่ให้โดนหัวใจ หลังจากนั้น พยามยามเปิดประตูรถเพื่อหนีออกช่วงเวลานั้นเร็วมาก จะได้จังหวะ ดิฉันปล่อยมือที่จับมีด เปิดประตูรถและหนีลงมาได้ พร้อมเลือดที่โชกเต็มร่างกาย ทรุดลงกลางถนน พยายามร้องเรียกให้คนช่วย ส่วนคนขับตั้งหลักได้ขับรถหนีไป
เมื่อหนึออกมาได้ไม่มีใครช่วยเลย ทุกคนที่ผ่านมาต่างก็เบี่ยงรถหนีดิฉันไป จะดิชั้นต้องคลานเข้าริมฟุตบาท ข้างทาง
ตอนนั้นดิฉันเห็นเพียงแต่ ต้นไทรต้นใหญ่ มีรากยาวถึงพื้น พร้อมผ้าสีผูกกลางลำต้น "นึกในใจ หากไม่มีคนช่วยเราคงเป็นผีเฝ้าต้นไม้นี้แน่"
เชื่อเรื่องลางบอกเหตุ หรือลางสังหรณ์กันไหมคะ?
เมื่อ 8 ปีที่แล้ว ดิชั้นมีอายุครบ 25 ปี (เบญจเพศ) ล่ะคะ เป็นคนที่ไม่เชื่อเรื่องแบบนี้เลย คิดแต่ว่าก็เป็นแค่ตัวเลขในช่วงอายุของคนทั่วไปเหมือนปีอื่นๆ แต่แล้วก็มีเหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นจริงๆ
ก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องประมานต้นปี มีพฤติกรรมแปลกๆค่ะ คือเวลาเดินทางไปไหนหากผ่านวัด จะเห็นร้านขายบรรดาพวงหรีด หรือดอกไม้ต่างๆ ที่ใช้ประกอบพิธี ในใจก็คิดแต่ว่า ถ้าเป็นของเรา เราจะเลือกอันนี้ เราชอบอันนี้ เป็นต้น และอีกอย่างคือ ชอบถ่ายรูปค่ะ แล้วก็อันรูปไว้คิดแต่ว่าถ้ารูปงานเราต้องเป็นรูปนี้รูปนั้น อยากให้รูปหน้างานออกมาสวยๆ ก็ไม่รู้ความคิดบ้าๆแบบนี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไร
จนกระทั่งผ่านมาจนถึงเดือนเกิด(เกือบปลายปี) ครบรอบ 25 ปี คุณพ่อดิฉันก็ชวนกันว่าให้ไปทำบุญรับอายุเบญจเพศ ที่วัดแถวสมุทรสงคราม ซึ่งลักษณะท่านเหมือนพระพุทธรูปประจำวันเกิดของดิฉันเพื่อความเป็นสิริมงคล (วันที่คุณพ่อชวนตรงกับวันพุธและเราก็นัดกันว่าวันเสาร์ที่จะถึงจะไปทำบุญกัน)
แล้วเรื่องราวไม่คาดฝัน คืนวันพฤหัสบดี ดิฉันเลิกงานกำลังเดินทางจะกลับบ้าน ในคืนนั้น มีอุปสรรคในการเดินทาง มากมาย เช่น ฝนตก รถประจำทางที่ขึ้นอยู่เป็นประจำไม่มี และประจวบกับต้องแข่งกับเวลาซึ่งหากไม่ไปตอนนี้ก็จะไม่มีรถกลับบ้าน
ทำให้ดิฉันตั้งใจ โบกรถ แท๊กซี่ เพื่อความรวดเร็วจะได้ไปต่อรถเข้าบ้านไปทันเวลา
โบก คันแรก ทำกำลังจะขึ้น ก็มี ผญ คนหนึ่งแซงขึ้นรถไปอย่างหน้าตาเฉย
คันที่สอง ที่ประสบเหตุ ดิฉันเรียกรถในระยะทางใกล้ๆ ใจก็กลัวเพราะข่าวแท็กซี่ทำร้ายผู้โดยสารมีอยู่มากมาย ระหว่างทางก็โทรศัพท์คุยกับคุณพ่อเรียบร้อย นัดรับกันที่ท่ารถทางจะเข้าบ้าน เห็นว่าจะถึงที่หมายแล้วดิฉันจึงวางสาย
*ทันใดนั้นเอง คนขับแท็กซี่ เบรกรถอย่างกระทันหัน แรงจะดิฉันเสียหลัก แล้วกระโดดข้ามมาเบาะหลังที่ดิฉันนั่งพร้อมด้วยมีดปักอกดิฉันโดยไม่รู้ตัว
ดิฉันเงยหน้ามาพร้อมด้วยความตกใจ และมองมาที่หน้าอกข้างขวาของตัวเอง มีดเล่มนั้น ทะลุเข้าไปแล้ว
คนขับตะคอกใส่ดิฉันพร้อมกล่าวว่า "อย่าร้องนะ" ดิฉันจึงถามเค้าไป"พี่ทำหนู ทำไม"
คนขับไม่ฟังพร้อมทั้งดึงมีดจากหน้าอกดิฉัน จ้วงแทงมาที่กลางหน้าอก และอีกครั้งที่หน้าอกข้างซ้าย เข้าไปอย่างจัง
ดิฉันตกใจมากและเหมือนตัวเองขาดสติไปชั่วขณะ ตอนนั้นดิฉันเห็นภาพเสมือนเป็นลางบอกเหตุว่าหากออกจากรถคันนี้ไม่ได้ คนขับจะพาดิฉันไปทิ้งที่แม่น้ำและดิฉันจะจมน้ำตาย
เมื่อได้สติ ดิฉันพยายามดิ้นรนทุกวิธีเพื่อออกจากรถคันนั้นให้ได้ มีดที่ปักอกข้างซ้ายนึกได้ว่ามันคือหัวใจ คนขับพยายามกดมีดและคว้านให้ปลายมีดลึกลงไปอีก ดิฉันได้แต่เอามือรับคมมีดไว้เพื่อหวังไม่ให้โดนหัวใจ หลังจากนั้น พยามยามเปิดประตูรถเพื่อหนีออกช่วงเวลานั้นเร็วมาก จะได้จังหวะ ดิฉันปล่อยมือที่จับมีด เปิดประตูรถและหนีลงมาได้ พร้อมเลือดที่โชกเต็มร่างกาย ทรุดลงกลางถนน พยายามร้องเรียกให้คนช่วย ส่วนคนขับตั้งหลักได้ขับรถหนีไป
เมื่อหนึออกมาได้ไม่มีใครช่วยเลย ทุกคนที่ผ่านมาต่างก็เบี่ยงรถหนีดิฉันไป จะดิชั้นต้องคลานเข้าริมฟุตบาท ข้างทาง
ตอนนั้นดิฉันเห็นเพียงแต่ ต้นไทรต้นใหญ่ มีรากยาวถึงพื้น พร้อมผ้าสีผูกกลางลำต้น "นึกในใจ หากไม่มีคนช่วยเราคงเป็นผีเฝ้าต้นไม้นี้แน่"