สวัสดีครับ ผมเขียนเรื่อง ลงพันทิปไปเรื่อง 1 เรื่อง เมื่อเจอผู้หญิง......รุก ผมคิดว่าเรื่องนี่น่าโหดร้ายที่สุดในชีวิตแล้วแต่ยังครับ ยังไม่เท่าไรเรื่องที่ผมจะเล่านี่เกิดขึ้นตอนเรียน มหาลัย แห่งหนึ่งแถวๆ สาธรตอนนั้นผมเรียนอยู่ ปี 2 ครับ ไปเทียวกับเพื่อนแถวๆ เซ้นทรัน -ล้าดพร้าว ช่วงดึกๆ ประมาณ 2 ทุ้ม ผมไปกับเพื่อนประมาณ 7 คนผมกำลังจะเดินเข้าห้างครับ เจอผู้หญิง 1คนครับ นั่งอยุ๋คนเดี่ยว (ตอนนั้นเพื่อนๆแซ่วสาวๆแถวนั้น) ผมก็เดินเข้าไปดูเห็นนั่งอยุ๋คนเดี่ยว
ผม - มานั่งทำอะไรตรงนี่คนเดี่ยวครับ
สาวนิรนาม- รอพ่อมารับ (น้ำเสียงนี่ไม่มีค่ะ เสียงแบบห้าวๆ)
ผม- ชื่ออะไรครับ ผมชื่อ โจ้นะ
สาวนิรนาม- เงียบไม่พูดอะไร (หน้าตาตอนนั้นของเขานี่ ลำคาญผมมาก 555)
ผม- งั้นไม่พูดไม่เป็นไร ผมรอเป็นเพื่อนนะครับ
นั่งเงียบกันประมาณ 5 นาที ครับ เพื่อนผมก็มาบอกว่าจะกลับแล้ว ผมก็เลยเดินไปส่งเพื่อนผมที่ ป่ายรถแม่ ปล่อยให้สาวหยิ่งคนนั้นนั่งคนเดี่ยว (คนอะไรหยิ่งมาก)
จากนั้นผมก็ส่งเพื่อนขึ้นรถ ผมก็จะรอดูผู้หญิงคนนั้นดูสิ ใครจะมารับ นิสัยผู้หญิงแบบนี่ ผมยืนดูเจ้าตัว นั่ง เป็นเวลา นานมากครับ เกือบ ครึ่ง ชม. ไม่เห็นมีใครมารับ ผมก็เลย แบกน้ำหน้าตัวเองไปคุยอีกที
ผม-นี่คุณยังไม่กลับอีกหรอ
สาวนิรนาม-เงียบ (นั่งฟังเพลงในโทรสับไม่สนใจอะไรเลย)
ผม-คุณกินอะไรไหมผมจะไปซื่อมาให้
สาวนิรนาม -แหงะมามองหน้า (ทำตาลำคาญ)
ผม-งั้นผมซื่อน้ำมาให้ระกัน
จากนั้นผมก็เดินไป เซเว่น ไปซื่อน้ำมากิน แล้วก็เอามาวางไว้ให้เธอ (กูต้องจุดธูปบอกไหมนิถึงจะรับรู้) จากนั้นเธอก็บอกว่า
สาวนิรนาม-ไม่กลับบ้านไง นี่มันดึกแล้ว
ผม- จะกลับยังไงก็คุณยังไม่กลับ
สาวนิรนาม- ไม่ต้องมายุ่งเรื่องของฉัน (น้ำเสียงออกแนวโหดแล้ว)
ผม- ผมรอให้คุณกลับก่อนผมถึงจะกลับเป็นผู้หญิงมานั่งคนเดียว มันอันตราย
สาวนิรนาม - เดี๋ยวพอฉันก็มารับแล้ว อีกไม่นาน (อีกไม่นานอะไรแว้ เป็นชัวโมงแล้วนี่ถ้าไม่ใช้ผู้หญิงนะท้าต่อยไปแล้ว หน้าตา+น้ำเสียงช่างกวนเสียจริง)
จากนั้นผมก็ถามชื่อเธออีก
ผม-สรุปคุณชื่อะไรนี่
สาวนิรนาม- มองหน้า (สายตา อำมหิตออกมาเลย ) ทำไมจะจีบฉันไง
ผม - ผมก็บอกว่าเปล่าแค่อยากร็จักชื่อเฉยๆ (ตอนนั้นใครจะไปบอกว่าจีบว่ะ เพื่อเขามีแฟนแล้ว จักได้ไม่-แห้ว)
ในความคิดผมผมว่าเธอน่ารักนะครับ ตัวเล็กๆ เรียน จุฬา แต่ดูการแต่งตัว ถือว่าจัดใช่ได้ จากนั้นผมกัยเธอก็เรื่มพูดคุยถามเรื่องน็นเรื่องนี่ สุดท้ายเธอก็บอกชื่อผมครับ เธอชื่อ พลอย (รูปก็งาม นามก็เพราะ) ผมนั่งคุยกับพลอยประมาณ 10-15 นาที่ได้ครับ ก็มีรถมารับเธอกลับบ้าน ก่อนที่เธฮจะกลับเธอได้ทิ้ง เบอร์โทรสับให้กับผม บอกว่าผมคุยสนุกดี จากนั้นเธอก็กลับบ้านไป ผมก็กลับมาที่พักผม
หลังจากนั้นประมาณ 2 วันผมก็ลองโทรไปเบอร์ที่เธอให้มา (ลองโทรไปดูว่าใช้เบอร์เธอป่ะแบบว่ากะจะจีบอะนะ)
ผม-สวัดดีครับ
พลอย- ค่ะ
ผม-ไม่ทราบว่านี่ใช้เบอร์พลอยป่ะครับ
พลอย-ใช่ค่ะ นี่ใครหรอ
ผม- นี่ผม โจ้ครับ จำได้ไหม
พลอย-จำได้ คนที่กวนๆอะนะ (คือจะบอกว่ากวนทีน..อ่ะนะ)
จากนั้นผมกับพลอยก็คุยกัยทุกวัน เป็นเวลา 1 เดือน เห็นจะได้ มีวันหนึ่งพลอยก็โทรมา
พลอย- โจ้ไปเทียวกันไหมวันเสาร์
ผม- ไปดิ
พลอย- งั่นไปเทียวห้างแถวรัชโยธินนะ
ผม- ได้ (ผมไม่รุ้ว่าห้าง รัชโยธินมันคืออะไร เพราะผมส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยไปเทียวไหน เก็บตัวอยุ่ในห้องเรื่องเทียวนี่ถ้าไม่มีเพื่อนช่วนก็ไม่ไป 555)
พลอย- เดี๋ยวไปรับที่หน้าหอนะ
ผม- แล้วรู้ได้ไงว่าหอโจ้อยุ่ที่ไหน
พลอย- เออ รู้ก็แล้วกัน
ผม - เครๆ
พอถึงวันเสาร์ ก็มีเสียงโทรสับ เข้ามา ตอนนั้น 10 โมงเข้า ผมยังไม่ตืนเลย ลืมด้วยว่ามีนัด 555
พลอย- แต่งตัวยัง
ผม - กำลังใส่เสื้อ (ยังไม่ได้อะไรเลย น้ำยังไม่อาบ ฟังยังไม่แปรง ชุดยังไม่เตรียม) อีก 20 นาที ลง ไป
จากนั้นผมก็รีบ ทำภาระกิจให้เสร็จ คือ ต้องบอกก่อนว่าเวลาผมไปเทียวไหน สไตร์ผมคือ เสื่อ รด. กางเกง ยีน เก่าๆ นี่แหละสไตร์ผม
ผมลงไปหาพลอยที่หน้าหอ.............แม่เจ้า พลอยแต่งตัวแบบ อุ บ๊ระ นางฟ้าชัดๆ พลอยก็บอกให้นั่งหน้าผมเข้าไปในรถตกใจกว่าอีก มีเพื่อนพลอยไปด้วยอีก 2 คน แต่ระคนนี่แม่เจ้า ยังกับลูกท่านหลายเธอ เลย ไฮโซสุดๆ ในระหว่างทางไปห้างนั้น พวกสาวๆ ก็คุยกัน อยู่ สามคน (นี่เห็นกูเป็น อากาศหรอว่ะ
ด) จากนั้นก็ไปห้าง พลอยก็พาไปกิน อะไรก็ไม่รู้ มันคล้ายๆมาม่า (ราเม่ง) อร้อยดี เห็นราคาแม่เจ้า ชามละ 150+ (แม่คุณนี่มันผสมเนื้อทองไปหรอไง แพงมาก) ไม่พอ อาหารแต่ละอย่างที่สั่งมาแม่คุณทูลหัวของบ่าว ไม่มีหลัก สิบเลย ผมคิดเลยนะครับว่า กูไม่มีเงินจ่ายแน่เลยเพราะ ต้องเข้าใจนะครับ ผมเรียนอยุ๋ ขอเงินแม่ใช้ จะทำไงดีนี่ถ้าแชร์กันคงพอได้ จากนั้นนั่งกินเสร็จ พลอยก็เรียก พนักงานมาเก็บเงิน แม่เจ้า 3800 บาท (กินอาหารมือนี่เท่ากับค่าข้าวของผม 2 เดือนเลย) พลอยก็ยืนบัตรอะไรก็ไม่รุ้ให้พนังงาน ผมก็ถามพลอยว่า ให้ต้องออกเงินเท่าไร(ในใจไม่ต่ำกว่า 1000 แน่ๆเพราะเราเป็นผู้ชายจะให้เลียงผู้หญิงได้ไง) พลอยบอกว่าไม่ต้องออกเลย เลียงเอง ผมคิดไม่ถึงเลยจะมีผู้หญิงเลียงอาหาร แต่ยังไม่เท่าไรเพื่อนพลอยที่พามานี่ระครับ บ่นงึม ผมฟังไม่ถนัด ก็เลยไม่สนใจ ตอนนี่เดินเทียวห้าง พลอยซื่อเสื้อ ราคา แพงๆ ผมคิดในใจ (เอาเงินมาจากไหนนี่ ) จังหวะนั้น ผมเห็ยแววตาเพื่อนของพลอยมองมา เหมื่อนดูถูกผมมากเลยครับ (สายตา มองตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาดูแคลน คนนะครับ) จากนั้นพลอยไปส่งเพื่อนที่บ้านพวกเขา จากนั้น พลอยก็มาส่งผม แล้วก็บอกว่า
พลลอย- วันนี่สนุกไหม
ผม-สนุกครับ
พลอย-ไม่ต้องคิดมากนะเรื่องเพื่อนและเรื่องที่พลอยเลียง วันนี่
ผม- ไม่ได้ครับพลอย เรื่องเพื่อนพลอยนี่ผมไม่คิดแต่เรื่อง ที่พลอยเลียงผมผมต้องเลียงคืนบ้างนะแต่ผมคงไม่มีเงินไปเลียงระดับแบบนั้นหรอก
พลอย-ไม่เป็นไรอย่าคิดมากนะ
ผม-ครับ (ตอนนั้นคิดเลยถ้ากูเป็นคนรวยนะ กูจะเลียง
หมดเลย 555)
จากนั้นผมคุยกับพลอยจนวันหนึ่ง ผมกับพลอยก็สนิทกัน มีวันหนึ่งพลอย มาหาที่หน้าห้อง
พลอย- โจ้ๆ อยู่ไหม (เสียงเคาะประตู)
ผม- อยู่ครับ แปบนะ
พลอย- โจ้พลอยฝากของแปบนะเดี๋ยวมาเอา
ผม-ของอะไรใหญ่เปล่า (เพราะห้องผมมันเล็กนะครับกลัวไม่มีที่ว่าง)
พลอย- ไม่หรอกเป็นซองกระดาษ 4 ซอง
ผม-ได้ๆจากนั้นผมก็เอาซองกระดาษมาไว้ที่ในตู้เก็บผ้า (ในนั้นผมไม่ร็นะครับว่ามันคืออะไร)
จากนั้นพลอยก็หายไป ติดต่อไม่ได้ เงียบไปเลย ปล่อยให้ผม.......งง (กูทำอะไรไม่ดีหรือเปล่าว่ะ) ทำให้ผมเป็นห่วงเธอ กลัวว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่า ที่อยู๋ของเธอผมก็ไม่มี คุยกันทางโทระสับอย่างเดี่ยว จากนั้น เธอหายไปประมาณ 4 เดือน กว่า ก็ได้ยืนเสียงเธอมาเคาะที่ประตูห้อง
พลอย - โจ้ๆ อยู่ไหม
ผม-พลอยหรอ
พลอย-ใช่ๆ
จากนั้นผมก็เปิดประตู แล้วถามพลอยว่าหายไหนมา พลอยไม่พูดอะไรพูดมาคำเดี่ยวว่า ซองที่ฝากไว้ยังอยุ่ไหม ผมบอกว่ายังอยู่จากนั้นพลอยก็ขอเข้ามาในห้อง ผมก็เลยไปเอาซองกระดาญที่พลอยฝากไว้มาให้ จากนั้นพลอยก็นั่งฉีก ซองนั้นออกสิ่งที่ผมเห็น.......แม่เจ้าแบงค์พันอยู่ในซองนั้นครับพ่อแม่พี่น้อง (มีเงินอยุ๋ในห้องผมหรอนี่ ) จากนั้นพลอยเขาก็นั่งนับเงินที่อยู่ในซองผมก็ช่วยพลอยนับครับ นับได้ทั้งหมด สี่แสนครับ จากนั้นพลอยก็เก็บเงินเอาใส่กระเป๋าที่เตรียมมา จากนั้นพลอยก็ไม่พูดอะไรปล่อยให้ผมยืนงง ในดงก่อไผ่ เจอก็กลับมาคุยกับผมอีก ด้วยความที่ผมสงสัยที่เธอหายไปผมจึงถามเธอว่า
ผม-พลอยหายไปไหนมานิ
พลอย- ไปทำธุระที่ต่างประเทศมา (แม่เจ้าเธอได้ไปต่างประเทศด้วย)
ผม-ทำไมไม่ติดต่อมาเลย รู้ไหมว่ากลัวจะเกิดอะไรไม่ดีกับพลอย
พลอย-ก็ไม่ได้เป็นอะไรหรอกแค่อยากรู้อะไรบ้างอย่าง
ผม-อะไรหรอ
พลอย-ก็อยากรุ้ว่าโจ้เป็นคนแบบไหน
ผมนี่ทำหน้างงเลยครับ (มันจะร็ได้ไงว่ากูเป็นคนแบบไหนว่ะ) จากนั้นพลอยก็เล่าให้ฟังว่า อยากรุ้ว่าโจ้จะเปิดซองดูไหมแล้วเห็นสิ่งที่พลอยเอามาฝากแล้วเกิดจะหายไปไหม ที่พลอยหายไปเพราะต้องการดูสิว่าโจ้จะเป็นยังไงเมื่อพลอยไม่ติดต่อมาจะมีใครรึเปล่า (จะให้กูไปมีใครว่ะ วันๆอยุ๋แต่ในห้อง เรียนจบก็กลับมานอนเทียวก็ไปกับเพื่อน) เธอก็เล่าให้ฟังต่างๆนาๆ ผมก็ฟัง ผมรู้เรื่องเธอน้อยมากเลยครับ แต่ผมก็มีความสุขนะครับเวลาอยู่ใกล้ๆเธอสุดท้ายเธอก็มาอยู่กับผมที่หอ แต่มาแค่ วัน ศุกร์นอนค้างถึงวันอาทิตย์ เพราะเธอก็ต้องไปเรียน เราอยุ๋ด้วยกันแบบนี่ประมาณ 5 เดือน วันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันเกิดเธอ เธอช่วนผมไปเทียวที่ผับแห่งหนึ่งแถวๆรัชดาบอกว่า มีพ่อเธอไปด้วย พอผมไปถึงพลอยก็เนะนำให้รู้จักพ่อของเธอครับ รูปร่างพ่อของพลอยดูเป็นคนน่าเกร่งขาม มากครับ มี บอดีการ์ด ตามาอีก 3 คน (พระเจ้ายังกับพวกมือปืน เลยหน้าเหี่ยมๆทั้นนั้น) จากนั้นพลอยก็พาไปที่โต๊ะที่จองไว้ ระหว่างนั้นผมสังเกตุเห็นเหมื่อนเขากันโต๊ะผม ไว้โต๊ะเดี่ยวมีพื่นพี่เต้นใหญ่มาก แบบว่าเหมื่อนจองพื่นที่ไว้ให้เต้นแล้วก็มี เชือกกันอนาเขตอะไรประมาณนี่นะครับ (นี่มันอะไรว่ะนี่มาเทียวไม่เคยเจอแบบนี่) จากนั้นผมก็นั่งกินกับพลอย และเพื่อนพลอย อีก 2 คน คือโต๊ะผม นั่งกัน 4 คน มีพลอย ผม และเพื่อนของพลอยอีก 2 คน แล้วเต๊ะข้างๆกันคือโต๊ะพ่อพลอยครับ เขานั่งคนเดี่ยวมี บอดีการ์ดยืนคุมอยู่ (นี่มันเจ้าพ่อเชียงไห้ ป่ะนี่
ด) พอเริ่มดึกๆ พลอยก็เริ่มเต้นครับ ต้องบอกก่อนว่า พลอยแต่ตัว แรงมาก สวยมากครับ ขนาดผมยังไม่คิดเลยว่าเธอจะแต่งแบบนี่มาเทียว เซ็กซี่เกิน จากนั้น ก็มีเด็กวัยรุ้น ผู้ชาย ครับเข้ามาจากไหนไม่รู้ เดินข้ามเส้นที่ทางร้านกันไว้ มาเต้นกับพลอบ จากนั้นพอพลอยเห็นครับเธอนั่งลงไม่เต้นต่อ แต่วัยรุ้นคนนั้นไม่ยอมลดความพยายามครับ พยายามจะขอเบอร์ จังหวะนั้นครับเมื่อวัยรุ้นจะจับมือ พลอย ผมหันไปดูหน้าพอพลอยครับ เหมือนเห็นพ่อพลอยพูดอะไรกับการ์ดที่มาจากนั้นไม่นาน การ์ดก็ลากวัยรุ้นคนนั้นไปหน้าพับครับ ไม่นานครับ การ์ดก็พาพวกผมลงไปข้างหน้าพับ สิ่งที่ผมเห็นนะครับ วันรุ้นคนนั้น โดนการ์ดทั้งเตะทั้งต่อย จากนั้นครับพ่อแม่พี่น้อง เพื่อนวัยรุ้นกลุ้มนั้นก็วิ่งเข้ามาเพื่อจะมาช่วยเพื่อน กำลังจะวิ่งเข้าไปนั้น การ์ดอีกคนก็ยกปืนขึ้นครับ เล่งมาทางกลุ้มที่กำลังจะเข้ามาช่วยเพื่อน พวกวัยรุ้นที่กำลังจะวิ่งเข้ามา พอเห็นปืนแค่นั้นแระครับ แยกย้ายกลับแท๊กซี่เลย (เพื่อนแท้กันจริงๆ) จากนั้นพวกการ์ดก็ปล่อยตัววัยรุ้น นั้นไป (แต่ดูจากสภาพ ผมว่าเป็นอะไรไม่มากครับ เพราะเหมื่อนเห็นพ่อพลอยบอกว่า พอแล้วอย่าไปทำมันมาก) ก่อนที่วัยรุ้นจะไป พ่อพลอยบอกว่าที่หลังอย่าทำแบบนี่กับผู้หญิงที่ไหนอีก มันไม่ใช่ลูกผู้ชาย ถ้ามีปันหาอะไรติดต่อมาที่นามบัตรนี่ จากนั้นพ่อพลอยก็พาพวกผมกลับไปส่งที่พัก ส่วนพลอยก็กลับบ้าน จากนั้นผมเริ่มคิดเรื่องของผมกับพลอยเลยครับว่า สภาพการใช้ชีวิตที่ต่างกัน
1. การใช้เงิน
2. การเทียว
3. สภาพทางบ้าน
4.นิสัยบ้างอย่างที่เข้ากันไม่ได้
จากวันนั้นประมาณ 2 อาทิตย์ ผมตัดสินใจครับ เลิกติดต่อกับพลอยเลย เปลียนเบอร์เปลียน หอพัก เพราะผมคิดว่าผมคงไม่ใช้แนวทางที่จะใช้ชีวิตกับพลอยได้ บ้างคนอาจคิดว่าผมโง้ ...... ที่ผมทิ้งบ่อเงินบ่อทอง แต่เชื่อได้เลยว่าครอบครัวทีผมโตมาเขาสั่งสอนให้ผมไม่ใช้คนเกาะผู้หญิง...กินครับ
ถ้าเป็นคุณจะเลือกแบบไหน แต่ผมจะบอกได้เลย ว่า รักคือการให้.....ให้คนที่รักมีความสุข
ทุกวันนี่ ผมติดตามเธอนะครับผ่านเฟตบุค แต่ได้แค่ แอบมองเป็นเวลา 6 ปี แล้ว ผมก็เห็นเธอมีความรักครั้งใหม่ ที่ดีและพร้อมทุกอย่าง (เหมื่อนตอนนี่จะไปเทียว ญี่ปุ่น) ทุกวันนี่ผมยังไม่มีใครไม่ใช้ไม่ลืมพลอยนะครับ.......แต่บ้างานเกินไป 555555 ขอฝากคนที่กำลังมีความรักนะครับ
ให้ท่องไว้เสมอ
รักไม่ใช้การครอบครอง.....ขอเพียงได้มองก็สุขสุดหัวใจ ....................ครับ
เมื่อเจอผู้หญิง.....ลูกมาเฟีย
ผม - มานั่งทำอะไรตรงนี่คนเดี่ยวครับ
สาวนิรนาม- รอพ่อมารับ (น้ำเสียงนี่ไม่มีค่ะ เสียงแบบห้าวๆ)
ผม- ชื่ออะไรครับ ผมชื่อ โจ้นะ
สาวนิรนาม- เงียบไม่พูดอะไร (หน้าตาตอนนั้นของเขานี่ ลำคาญผมมาก 555)
ผม- งั้นไม่พูดไม่เป็นไร ผมรอเป็นเพื่อนนะครับ
นั่งเงียบกันประมาณ 5 นาที ครับ เพื่อนผมก็มาบอกว่าจะกลับแล้ว ผมก็เลยเดินไปส่งเพื่อนผมที่ ป่ายรถแม่ ปล่อยให้สาวหยิ่งคนนั้นนั่งคนเดี่ยว (คนอะไรหยิ่งมาก)
จากนั้นผมก็ส่งเพื่อนขึ้นรถ ผมก็จะรอดูผู้หญิงคนนั้นดูสิ ใครจะมารับ นิสัยผู้หญิงแบบนี่ ผมยืนดูเจ้าตัว นั่ง เป็นเวลา นานมากครับ เกือบ ครึ่ง ชม. ไม่เห็นมีใครมารับ ผมก็เลย แบกน้ำหน้าตัวเองไปคุยอีกที
ผม-นี่คุณยังไม่กลับอีกหรอ
สาวนิรนาม-เงียบ (นั่งฟังเพลงในโทรสับไม่สนใจอะไรเลย)
ผม-คุณกินอะไรไหมผมจะไปซื่อมาให้
สาวนิรนาม -แหงะมามองหน้า (ทำตาลำคาญ)
ผม-งั้นผมซื่อน้ำมาให้ระกัน
จากนั้นผมก็เดินไป เซเว่น ไปซื่อน้ำมากิน แล้วก็เอามาวางไว้ให้เธอ (กูต้องจุดธูปบอกไหมนิถึงจะรับรู้) จากนั้นเธอก็บอกว่า
สาวนิรนาม-ไม่กลับบ้านไง นี่มันดึกแล้ว
ผม- จะกลับยังไงก็คุณยังไม่กลับ
สาวนิรนาม- ไม่ต้องมายุ่งเรื่องของฉัน (น้ำเสียงออกแนวโหดแล้ว)
ผม- ผมรอให้คุณกลับก่อนผมถึงจะกลับเป็นผู้หญิงมานั่งคนเดียว มันอันตราย
สาวนิรนาม - เดี๋ยวพอฉันก็มารับแล้ว อีกไม่นาน (อีกไม่นานอะไรแว้ เป็นชัวโมงแล้วนี่ถ้าไม่ใช้ผู้หญิงนะท้าต่อยไปแล้ว หน้าตา+น้ำเสียงช่างกวนเสียจริง)
จากนั้นผมก็ถามชื่อเธออีก
ผม-สรุปคุณชื่อะไรนี่
สาวนิรนาม- มองหน้า (สายตา อำมหิตออกมาเลย ) ทำไมจะจีบฉันไง
ผม - ผมก็บอกว่าเปล่าแค่อยากร็จักชื่อเฉยๆ (ตอนนั้นใครจะไปบอกว่าจีบว่ะ เพื่อเขามีแฟนแล้ว จักได้ไม่-แห้ว)
ในความคิดผมผมว่าเธอน่ารักนะครับ ตัวเล็กๆ เรียน จุฬา แต่ดูการแต่งตัว ถือว่าจัดใช่ได้ จากนั้นผมกัยเธอก็เรื่มพูดคุยถามเรื่องน็นเรื่องนี่ สุดท้ายเธอก็บอกชื่อผมครับ เธอชื่อ พลอย (รูปก็งาม นามก็เพราะ) ผมนั่งคุยกับพลอยประมาณ 10-15 นาที่ได้ครับ ก็มีรถมารับเธอกลับบ้าน ก่อนที่เธฮจะกลับเธอได้ทิ้ง เบอร์โทรสับให้กับผม บอกว่าผมคุยสนุกดี จากนั้นเธอก็กลับบ้านไป ผมก็กลับมาที่พักผม
หลังจากนั้นประมาณ 2 วันผมก็ลองโทรไปเบอร์ที่เธอให้มา (ลองโทรไปดูว่าใช้เบอร์เธอป่ะแบบว่ากะจะจีบอะนะ)
ผม-สวัดดีครับ
พลอย- ค่ะ
ผม-ไม่ทราบว่านี่ใช้เบอร์พลอยป่ะครับ
พลอย-ใช่ค่ะ นี่ใครหรอ
ผม- นี่ผม โจ้ครับ จำได้ไหม
พลอย-จำได้ คนที่กวนๆอะนะ (คือจะบอกว่ากวนทีน..อ่ะนะ)
จากนั้นผมกับพลอยก็คุยกัยทุกวัน เป็นเวลา 1 เดือน เห็นจะได้ มีวันหนึ่งพลอยก็โทรมา
พลอย- โจ้ไปเทียวกันไหมวันเสาร์
ผม- ไปดิ
พลอย- งั่นไปเทียวห้างแถวรัชโยธินนะ
ผม- ได้ (ผมไม่รุ้ว่าห้าง รัชโยธินมันคืออะไร เพราะผมส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยไปเทียวไหน เก็บตัวอยุ่ในห้องเรื่องเทียวนี่ถ้าไม่มีเพื่อนช่วนก็ไม่ไป 555)
พลอย- เดี๋ยวไปรับที่หน้าหอนะ
ผม- แล้วรู้ได้ไงว่าหอโจ้อยุ่ที่ไหน
พลอย- เออ รู้ก็แล้วกัน
ผม - เครๆ
พอถึงวันเสาร์ ก็มีเสียงโทรสับ เข้ามา ตอนนั้น 10 โมงเข้า ผมยังไม่ตืนเลย ลืมด้วยว่ามีนัด 555
พลอย- แต่งตัวยัง
ผม - กำลังใส่เสื้อ (ยังไม่ได้อะไรเลย น้ำยังไม่อาบ ฟังยังไม่แปรง ชุดยังไม่เตรียม) อีก 20 นาที ลง ไป
จากนั้นผมก็รีบ ทำภาระกิจให้เสร็จ คือ ต้องบอกก่อนว่าเวลาผมไปเทียวไหน สไตร์ผมคือ เสื่อ รด. กางเกง ยีน เก่าๆ นี่แหละสไตร์ผม
ผมลงไปหาพลอยที่หน้าหอ.............แม่เจ้า พลอยแต่งตัวแบบ อุ บ๊ระ นางฟ้าชัดๆ พลอยก็บอกให้นั่งหน้าผมเข้าไปในรถตกใจกว่าอีก มีเพื่อนพลอยไปด้วยอีก 2 คน แต่ระคนนี่แม่เจ้า ยังกับลูกท่านหลายเธอ เลย ไฮโซสุดๆ ในระหว่างทางไปห้างนั้น พวกสาวๆ ก็คุยกัน อยู่ สามคน (นี่เห็นกูเป็น อากาศหรอว่ะ
พลลอย- วันนี่สนุกไหม
ผม-สนุกครับ
พลอย-ไม่ต้องคิดมากนะเรื่องเพื่อนและเรื่องที่พลอยเลียง วันนี่
ผม- ไม่ได้ครับพลอย เรื่องเพื่อนพลอยนี่ผมไม่คิดแต่เรื่อง ที่พลอยเลียงผมผมต้องเลียงคืนบ้างนะแต่ผมคงไม่มีเงินไปเลียงระดับแบบนั้นหรอก
พลอย-ไม่เป็นไรอย่าคิดมากนะ
ผม-ครับ (ตอนนั้นคิดเลยถ้ากูเป็นคนรวยนะ กูจะเลียง
จากนั้นผมคุยกับพลอยจนวันหนึ่ง ผมกับพลอยก็สนิทกัน มีวันหนึ่งพลอย มาหาที่หน้าห้อง
พลอย- โจ้ๆ อยู่ไหม (เสียงเคาะประตู)
ผม- อยู่ครับ แปบนะ
พลอย- โจ้พลอยฝากของแปบนะเดี๋ยวมาเอา
ผม-ของอะไรใหญ่เปล่า (เพราะห้องผมมันเล็กนะครับกลัวไม่มีที่ว่าง)
พลอย- ไม่หรอกเป็นซองกระดาษ 4 ซอง
ผม-ได้ๆจากนั้นผมก็เอาซองกระดาษมาไว้ที่ในตู้เก็บผ้า (ในนั้นผมไม่ร็นะครับว่ามันคืออะไร)
จากนั้นพลอยก็หายไป ติดต่อไม่ได้ เงียบไปเลย ปล่อยให้ผม.......งง (กูทำอะไรไม่ดีหรือเปล่าว่ะ) ทำให้ผมเป็นห่วงเธอ กลัวว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่า ที่อยู๋ของเธอผมก็ไม่มี คุยกันทางโทระสับอย่างเดี่ยว จากนั้น เธอหายไปประมาณ 4 เดือน กว่า ก็ได้ยืนเสียงเธอมาเคาะที่ประตูห้อง
พลอย - โจ้ๆ อยู่ไหม
ผม-พลอยหรอ
พลอย-ใช่ๆ
จากนั้นผมก็เปิดประตู แล้วถามพลอยว่าหายไหนมา พลอยไม่พูดอะไรพูดมาคำเดี่ยวว่า ซองที่ฝากไว้ยังอยุ่ไหม ผมบอกว่ายังอยู่จากนั้นพลอยก็ขอเข้ามาในห้อง ผมก็เลยไปเอาซองกระดาญที่พลอยฝากไว้มาให้ จากนั้นพลอยก็นั่งฉีก ซองนั้นออกสิ่งที่ผมเห็น.......แม่เจ้าแบงค์พันอยู่ในซองนั้นครับพ่อแม่พี่น้อง (มีเงินอยุ๋ในห้องผมหรอนี่ ) จากนั้นพลอยเขาก็นั่งนับเงินที่อยู่ในซองผมก็ช่วยพลอยนับครับ นับได้ทั้งหมด สี่แสนครับ จากนั้นพลอยก็เก็บเงินเอาใส่กระเป๋าที่เตรียมมา จากนั้นพลอยก็ไม่พูดอะไรปล่อยให้ผมยืนงง ในดงก่อไผ่ เจอก็กลับมาคุยกับผมอีก ด้วยความที่ผมสงสัยที่เธอหายไปผมจึงถามเธอว่า
ผม-พลอยหายไปไหนมานิ
พลอย- ไปทำธุระที่ต่างประเทศมา (แม่เจ้าเธอได้ไปต่างประเทศด้วย)
ผม-ทำไมไม่ติดต่อมาเลย รู้ไหมว่ากลัวจะเกิดอะไรไม่ดีกับพลอย
พลอย-ก็ไม่ได้เป็นอะไรหรอกแค่อยากรู้อะไรบ้างอย่าง
ผม-อะไรหรอ
พลอย-ก็อยากรุ้ว่าโจ้เป็นคนแบบไหน
ผมนี่ทำหน้างงเลยครับ (มันจะร็ได้ไงว่ากูเป็นคนแบบไหนว่ะ) จากนั้นพลอยก็เล่าให้ฟังว่า อยากรุ้ว่าโจ้จะเปิดซองดูไหมแล้วเห็นสิ่งที่พลอยเอามาฝากแล้วเกิดจะหายไปไหม ที่พลอยหายไปเพราะต้องการดูสิว่าโจ้จะเป็นยังไงเมื่อพลอยไม่ติดต่อมาจะมีใครรึเปล่า (จะให้กูไปมีใครว่ะ วันๆอยุ๋แต่ในห้อง เรียนจบก็กลับมานอนเทียวก็ไปกับเพื่อน) เธอก็เล่าให้ฟังต่างๆนาๆ ผมก็ฟัง ผมรู้เรื่องเธอน้อยมากเลยครับ แต่ผมก็มีความสุขนะครับเวลาอยู่ใกล้ๆเธอสุดท้ายเธอก็มาอยู่กับผมที่หอ แต่มาแค่ วัน ศุกร์นอนค้างถึงวันอาทิตย์ เพราะเธอก็ต้องไปเรียน เราอยุ๋ด้วยกันแบบนี่ประมาณ 5 เดือน วันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันเกิดเธอ เธอช่วนผมไปเทียวที่ผับแห่งหนึ่งแถวๆรัชดาบอกว่า มีพ่อเธอไปด้วย พอผมไปถึงพลอยก็เนะนำให้รู้จักพ่อของเธอครับ รูปร่างพ่อของพลอยดูเป็นคนน่าเกร่งขาม มากครับ มี บอดีการ์ด ตามาอีก 3 คน (พระเจ้ายังกับพวกมือปืน เลยหน้าเหี่ยมๆทั้นนั้น) จากนั้นพลอยก็พาไปที่โต๊ะที่จองไว้ ระหว่างนั้นผมสังเกตุเห็นเหมื่อนเขากันโต๊ะผม ไว้โต๊ะเดี่ยวมีพื่นพี่เต้นใหญ่มาก แบบว่าเหมื่อนจองพื่นที่ไว้ให้เต้นแล้วก็มี เชือกกันอนาเขตอะไรประมาณนี่นะครับ (นี่มันอะไรว่ะนี่มาเทียวไม่เคยเจอแบบนี่) จากนั้นผมก็นั่งกินกับพลอย และเพื่อนพลอย อีก 2 คน คือโต๊ะผม นั่งกัน 4 คน มีพลอย ผม และเพื่อนของพลอยอีก 2 คน แล้วเต๊ะข้างๆกันคือโต๊ะพ่อพลอยครับ เขานั่งคนเดี่ยวมี บอดีการ์ดยืนคุมอยู่ (นี่มันเจ้าพ่อเชียงไห้ ป่ะนี่
1. การใช้เงิน
2. การเทียว
3. สภาพทางบ้าน
4.นิสัยบ้างอย่างที่เข้ากันไม่ได้
จากวันนั้นประมาณ 2 อาทิตย์ ผมตัดสินใจครับ เลิกติดต่อกับพลอยเลย เปลียนเบอร์เปลียน หอพัก เพราะผมคิดว่าผมคงไม่ใช้แนวทางที่จะใช้ชีวิตกับพลอยได้ บ้างคนอาจคิดว่าผมโง้ ...... ที่ผมทิ้งบ่อเงินบ่อทอง แต่เชื่อได้เลยว่าครอบครัวทีผมโตมาเขาสั่งสอนให้ผมไม่ใช้คนเกาะผู้หญิง...กินครับ
ถ้าเป็นคุณจะเลือกแบบไหน แต่ผมจะบอกได้เลย ว่า รักคือการให้.....ให้คนที่รักมีความสุข
ทุกวันนี่ ผมติดตามเธอนะครับผ่านเฟตบุค แต่ได้แค่ แอบมองเป็นเวลา 6 ปี แล้ว ผมก็เห็นเธอมีความรักครั้งใหม่ ที่ดีและพร้อมทุกอย่าง (เหมื่อนตอนนี่จะไปเทียว ญี่ปุ่น) ทุกวันนี่ผมยังไม่มีใครไม่ใช้ไม่ลืมพลอยนะครับ.......แต่บ้างานเกินไป 555555 ขอฝากคนที่กำลังมีความรักนะครับ
ให้ท่องไว้เสมอ
รักไม่ใช้การครอบครอง.....ขอเพียงได้มองก็สุขสุดหัวใจ ....................ครับ