มีหลายๆคนพอเศรษฐกิจไทยไม่ดี ก็โทษว่าเป็นเพราะรัฐบาลนั้นทำ รัฐบาลนี้ทำ เป็นเพราะนโยบายนั้นไม่ดี นโยบายนี้ไม่ดี ถ้าโทษแล้วทำให้สบายใจขึ้นก็โทษไปเถอะ แต่จะบอกให้ว่าที่เศรษฐกิจไทยเป็นแบบนี้เพราะเราหลายๆคนนั่นแหละ สาเหตุหลัก ทำไมเป็นเช่นนั้น
   หลายทศวรรษก่อน ประเทศญี่ปุ่นเข้ามาลงทุนสร้างโรงงานในไทย ตั้งใจจะให้ไทยเป็น HUB เป็นจุดกระจายสินค้าในแถบภูมิภาคนี้ มีเม็ดเงินมาลงทุนมหาศาล มีการสร้างโรงงานมากมาย แต่ละโรงงานที่เกิดขึ้น ก็ต้องมีการออเดอร์สินค้าจากบริษัทอื่นมาเพื่อทำการผลิตสินค้า ทำให้เกิดการจ้างงาน เกิดการกระจายรายได้ แต่แล้วผ่านมาหลายสิบปี เกิดปัญหาทางการเมือง เกิดการชุมนุมประท้วง เกิดเหตุการณ์ทางการเมืองที่ไม่แน่นอน หลายต่อหลายครั้ง
เคราะห์ซ้ำกรรมซัด เกิดน้ำท่วมขึ้นอีก บริษัทบางบริษัทที่เริ่มไม่พอใจ ก็ถอนการลงทุน ย้ายฐานการผลิต ขณะที่ประเทศรอบข้างแต่ก่อนที่เป็นคอมมิวนิสล้าหลัง ก็เริ่มพัฒนาตัวเองขึ้นมาเป็นคู่แข่งประเทศเราอย่างเห็นได้ชัดเช่นเวียดนาม ทำให้ตัวเลือกในภูมิภาคนี้มีมากขึ้น ไม่ใช่ไทยประเทศเดียวแล้ว
   
อีกทั้งเศรษฐกิจญี่ปุ่นที่ตกต่ำ ไม่ว่าจะเป็น Sony หรือ Sharp และอีกหลายบริษัทที่เริ่มแช่งขันกับทางบริษัทเกาหลีใต้ไม่ได้ ทำให้ต้องปลดพนักงาน หรือปิดโรงงานไปบางแห่ง  หนึ่งโรงงานใหญ่ที่ปิดไปเท่ากับ หลายโรงงานเล็กๆที่ต้องขาดออเดอร์ พนักงานบริษัทหลายคนต้องถูกเลิกจ้างทำให้ขาดรายได้
อีกทั้งชาวนา ที่ไม่ได้เงินจากโครงการจำนำข้าว ชาวสวนยางที่มีปัญหาจากราคายางตกต่ำ เมื่อคนหลายคนในประเทศนี้ หรือคนส่วนใหญ่ของประเทศไทยมีกำลังซื้อที่ลดลงอย่างเห็นได้ชัด ปัญหาเศรษฐกิจฝืดเคืองจึงเกิดขึ้น หากไม่มีการแก้ปัญหาอย่างเป็นรูปธรรม หากยังสร้างปัญหาการเมืองต่อไป หากเอาแต่โทษคนอื่นอยู่ วันนึงปัญหามันอาจจะลุกลามไปถึงตัวคุณ ไม่ช้าก็เร็ว