เราทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งย่านสาทร เมื่อต้นเดือน พฤษภาคม ของปีที่แล้วมีน้องพนักงานใหม่เข้ามาในแผนก หัวหน้าก็ให้เราเป็นคนสอนงาน เราคิดว่าน้องเค้า หน้าตาน่ารักดีเนอะ ใสใส เราก็ทักทายพูดคุยด้วยตามปกติ แต่น้องเค้าดูไม่ค่อยอยากพูดด้วย แล้วก็แบบถามคำตอบคำ ตอนแรกก็คิดว่าน้องเค้าคงเขินๆอยู่ ผ่านไปซัก อาทิตย์เราก็เริ่มสังเกตุว่ากับคนอื่นน้องเค้าก็พูดคุยปกติจะมีก็แต่เราที่น้องทำเหมือนไม่อยากพูดด้วย ผ่านมาถึง 1เดือน น้องที่ทำงานที่สนิทด้วย  2 คนมาคุยกับเราว่า
    “พี่ดุน้องเค้าริเปล่า เพราะน้องเค้าไปบอกนิดว่าไม่อยากให้เราสอนงาน” (น้องสองคนนี้ชื่อนิดกับหนิง)
เรานี้เงิบเลย งงเล็กน้อย
    “เฮ้ยพี่ดุหรอ แกว่าพี่ดุไหมหนิง” หันมาถามหนิงทันที
    “ไม่นะพี่หนูว่าพี่ใจดีกับน้องเกินไปด้วยซ้ำ หนูเห็นบางทีพี่ถามอะไรน้องมันไม่ตอบพี่ก็ไม่ว่ามันด้วย ถ้าเป็นพวกหนนูนะพี่ด่าแล้ว แล้วก็หัวเราะ”
    “เอาไงดีวะนิด พี่ให้แกสอนแทนและกันจะได้ไม่มีปัญหา พี่ว่าน้องมันก็น่ารักดีเข้ากับทุกคนได้”
(เว้นพี่ คิดในใจ)
    “ได้อะได้แต่หัวหน้าจะว่าเปล่าพี่”
    “เออเดี๋ยวพี่เคลียร์เอง” ยอมบากหน้าเข้าไปอ้างสาระพัดกับหัวหน้าว่างานยุ่งบ้างอะไรบ้าง(ดีนะวันนั้นหัวหน้าอารมณ์ดีเลยไม่โดนด่า)
ผ่านไป 1เดือน งานอะไรที่เราสอนไปพอคนอื่นถามว่าเราสอนยังนางก็บอกว่ายัง จนนิดกับหน่อยเดินมาถาม เพราะนางบอกว่าไม่สอนแต่หน่อยเห็นว่าสอนไปแล้ว เราเลยตัดปัญหาว่านางคงจำไม่ได้กลัวบอกว่าจำไม่ได้คงจะโดนว่า เลยสรุปให้นิดสอนอีกครั้ง  เพื่อนสมัยเรียนมหาลัยก็โทรมา
    “เฮ้ยแก  ศุกร์นี้เค้าจะนัดกันนะเพื่อนๆมาหมดแกจะมาด้วยมะ”
    “ที่ไหนวะ”
    “ที่...ใกล้ที่ทำงานแกนะ”
    “เออกี่โมงโทรมาแล้วกันวันนี้งานเยอะวะ”
    “เดี๋ยวแกรู้ยังผู้ชายคนนั้นมีแฟนใหม่แล้วนะงานศุกร์นี้มันจะมาด้วยนะ แฟนมันหน้ารักดีวะ”  
    “เออดีแล้วแหลาะแล้วนี้แกไปรู้หน้าตาแฟนมันได้งะ”
    “อ้าวก็แฟนมันมาขอเป็นเพื่อนในเฟรชนิ แต่แมร่งพร่ำอะไรไม่รู้ทั้งวัน วันนี้ก็อีกเหมือนโดนพี่ที่ทำงานด่า แบบแกล้งๆเพราะมันสวยกว่าอะ ถ้าจริงคนแมร่งก็ชั่วเนอะอยากเห็นหน้าพี่ที่ทำงานมันวะ”
    “เออช่างมันเหอะมันจะบ่นอะไรก็บ่นเหอะ”
    “แหม อารมณ์ไม่ดีหึงหรอที่เค้ามีแฟนใหม่นะแกยังไม่มีซักคน 555”
    “อีบ้าไม่ใช่โว้ยเรื่องมันนานแหลาะที่พูดเนี้ยหงุดหงิดอยู่โว้ยน้องที่งานแมร่งกวนประสาท”
    “ไอนิดกับไอหน่อยอะนะ”
    “ไม่ใช่น้องใหม่โว้ยเดี๋ยวค่อยเล่างานท่วม เจอกันวันศุกร์”  
วันพฤหัส เดินผ่านไปทางห้องครัว
    “อะไรพรุ่งนี้จะไปไหนแล้วไหมไม่ให้เค้าไปด้วย” อื่นๆๆๆ เดินเข้าไปเจอน้องใหม่คุยโทรศัพท์หน้าตาไม่ดีอยู่ พอเห็นเรานางก็เดินสวนไป เหมือนไม่พอใจ เราก็ไม่สนใจกลับมานั่งทำงานชิวๆโดนเรียกเข้าห้องบ้างเป็นระยะ ช่วงบ่าย
    “พี่ๆเนี้ยแฟนน้องมันหน้าตาดีวะ”
    “อะไปรู้ของเค้าอีก”
    “เห็นมันลงอยู่ในเฟรชอะ อยากดูปะ”
    “เออเอามาดูดิ” เริ่มสุมหัว “พี่จินดูเปล่ามามา” ระหว่างนิดกำลังหาอยู่ ประตูห้องเปิดออกมา
    “ดูอะไรกันผมดูบ้างดิ”
     “เปล่าพี่มีอะไรเปล่าเนี้ย”
     “จะเรียกคุณนั้นแหลาะคุณทำอะไรมาส่งผมเนี้ย”
     “อันไหนอะพี่ให้ทำหลายอัน”
     “มามาเข้ามา”
     “อดดูเลยพี่จินดูเผื่อด้วยนะ”
ช่วงบ่ายก็เป็นการเริ่มสัมภาษณ์ประวัติรักของนางกับแฟนนางได้ยินมาเป็นระยะ นางจะพูดเหมือนอวดๆเสียงดังตลอดเวลา ว่ารักกันมาก แฟนแสนดีสารพัดเราก็เฉยๆ
วันศุกร์มาถึง
    “พี่เย็นนี้มีนัดกับผู้ชายใช่มะ”
    “ ไหมอะ”
    “ แหมจัดเต็มขนาดนี้”
    “แกลืมเปล่าวันนี้วันศุกร์ฉันก็สวยประจำอยู่แล้ว”
    “ไม่อะ เนอะหน่อยปกติไม่เขียนคิ้วนี้ต้องไม่ปกติ”
    “แหมสังเกตุจังนะ วันนี้นัดกับเพื่อนมหาลัยวะไปย่านคนพลุกพล่านเลยต้องเต็มหน่อย”
เม้าท์มอยต่ออีกนิดหน่อย นางเดินทางหยุดมองที่เราแวบนึงแล้วเดินผ่านไปเหมือนไม่พอใจไปนั่งโต๊ะนาง
    “หน่อยว่าชักจะมากไปแล้วนะหน่อยไม่เข้าใจเลยว่ามันไม่พอใจอะไรพี่วะ”
    “ช่างมันเถอะพี่ไม่สนใจ”
    “พี่ไม่ใช่แค่นี้นะเวลาอยู่กับพวกหนูถ้าพูดถึงพี่มันก็ไม่พอใจไม่รู้มันอะไรนักหนาหนูกับหน่อยเริ่มไม่โอแล้วนะเราอยู่ด้วยกันมาไม่มีปัญหานี้เข้ามาแค่ 2 เดือน”
    “เออน่ามันไม่อยากให้พูดถึงก็ไม่ต้องพูดแค่ทำงานโอเคก็พอเถอะ ไปทำงานเดี๋ยวหัวหน้ามางานจะเข้า ช่วงบ่ายเค้าไม่อยู่ค่อยเม้าท์”
    “พี่ไปยังไงเนี้ย ตอนเย็นอะ เค้าผ่านทางนั้นไปไหม”
    “ก็ดีนะแกก็รู้ว่าพี่ชอบหลง 555”
    “เออไปส่งเค้าก็ดีนะหน่อยพี่เค้าชอบมั่ว”
    “พี่จะไปไหนหรอค่ะเย็นนี้” เงียบด้วยความตะลึงกันหมดแผนก นางกินยาผิดเปล่าวะ
    “อ้อพี่มีนัดทานข้าวกับเพื่อนนะ หน่อยเพื่อนพี่นัดที่หน้าตึกวะเดี๋ยวมันมารับ” ก้มหน้าก้มตาอ่านไลท์
    “พี่ไปที่ไหนหรอค่ะ”
    “อ้อร้าน...นะ”
    “วันนี้หนูจะไปพอดีเลยค่ะขอไปด้วยได้ไหมค่ะ” นิดหน่อยหันมองหน้ากันทันที
    “พี่ขอถามเพื่อนก่อนนะว่าเค้ามาไงแล้วเดี๋ยวพี่บอก” “ ค่ะ”  ก้มหน้าก้มตาไลท์ต่อ
    “อ้าวเพื่อนพี่มารับไม่ได้แล้ว เดี๋ยวไปกับหน่อยก็ได้”
    “ได้พี่หนูผ่านร้านอยู่แล้ว”
ตกเย็นนางก็นั่งแต่งหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย
    “พี่ไม่เติมแป้งหรอ”
    “ไม่อะสวยแล้ว” นิดเดินมายื่นถุงเครื่องสำอางให้
    “เอาไปเติมปากหน่อยเถอะซีดเชียว จะไปเจอแฟนเก่าด้วยไม่ใช่หรอ”
    “อะไรไม่มี”
    “แหมๆระวังไฟจะติดนะ” หน่อยเสริมอย่างเมามัน
    “บ้าหรอมันไม่เอาฉันหรอก”
    “อย่าๆได้ข่าวมาว่าทิ้งเค้านิเค้าเสียอกเสียใจอยู่เป็นปี ตามมาตากฝนอยู่ตั้งหลายครั้ง”
หันขวับไปมองหน้าพี่จิน
    “พี่ไม่ได้เล่านะเค้ารู้กันทั่วบริษัท”
    “เลิกกันนานยังนิพี่”
    “โอ๊ยตั้งแต่มันเข้ามาทำงานใหม่ๆแล้ว อายุ 25อะ นี้จะ 30 แล้วคิดดูป่านี้เค้ามีแฟนใหม่แล้วมั้ง”
    “มีแล้วพี่เพื่อนเม้าท์ให้ฟังอยู่  เห็นว่าน่ารักด้วยนะ”
    “งั้นรีบเติมเลยพี่เผื่อวันนี้เค้าพาแฟนใหม่มาด้วย”
    “เออๆยุ่งจริงไอพวกนี้ ทาสักนิดก็ได้สวยเข้าไว้ให้มันเสียดายเล่น เผื่อมันจะทิ้งแฟนใหม่มันมานั่งตากฝนอีก 555”
ปังหันไปมองพร้อมกันทั้ง 4 คน “ขอโทษค่ะพอดีวางแฟ้มแรงไปหน่อย”
ระหว่างนั่งรถนางก็ถามเยอะไปหมดจำไม่ได้ “พี่ไม่มีแฟนหรอค่ะ พี่ไม่มีคนจีบหรอ” พอตอบว่าไม่มีนางบอกว่า       “ก็น่าจะลำบากอยู่พี่อายุเยอะแล้วถึงพี่จะหน้าตาโอเคก็เถอะ” ข่มอารมณสุดฤทธิ์ อื่นๆอีกมากมาย พอรถจอดเลยรีบลงกลัวจะจิ๊กหัวตบนางซะก่อน นางลงมาเดินตามติดเหมือนมาด้วยกัน
กำลังมองหาเพื่อนๆอยู่นั้นนางก็หันมาบอกว่า พี่คะแยกกันตรงนี้นะหนูนัดแฟนไว้ แล้วก็เดินไป เฮ้ยยยยใครขอให้มันมาด้วยวะ
    “แกแกทางนี้” เสียงเรียกจากห้องมืด
    “มากับใครวะฉันเห็น”
    “น้องที่ทำงานนะนางมากินข้าวร้านนี้เหมือนกันอย่าไปสนใจเลยมากับครบยังเนี้ย”
    “แหมๆๆจะเจาะถึงใครริเปล่านั้นมันมาแล้ว”
    “อะไหนแฟนมันอะอยากเห็นอะ”
    “มันบอกไม่ได้เอามาน้องเค้าทำงานเลิกมืด”
    “หรอเสียดายวะ”
ผู้ชายคนนั้นนั่งอยู่มุมห้องมืดกับกลุ่มเพื่อผู้ชาย  เสียงทักทายดังมาตามปกติ จนเดินไปนั่งข้างเพื่อน
    “เป็นไงบ้างสบายดีไหม ไม่เจอกันนานเลย”
    “สบายดีสิ”
    “นายละเป็นไงบ้างแฟนไม่มาด้วยหรอ”
    “เฮ้ยอย่าใกล้กันมากนะระวังไฟลุก” เสียงแซวจากด้านหลัง
    “ไอบ้าพวกนี้คุยกันเฉยๆโว๊ย” ผู้ชายคนนั้นั่งยิ้มเฉยๆ
    “ไม่มาอะเค้าทำงานเลิกดึก”
    “หรอแล้วทำงานที่ไหนเนี้ยตอนนี้”
    “ก็ที่เดิมที่เธอพาเราไปสมัครแหลาะ”
คุยกันเรื่อยเปื่อยสักพัก เพื่อนๆเรียกไปร้องเพลง เจ้าเดิม แกร้องเพลงคู่กันดิไม่เห็นนานแล้วอยากฟัง เลือกให้เสร็จบังคับให้ถ่ายเซลฟี่คู่กันอีก พร้อมลงเฟรชประกาศให้ชาวโลกรู้ นั่งได้ซักพัก เสียงโทรศัพท์สั่นน่ากลัวมาก
แกเดี๋ยวรับสายก่อนนะเบอร์ใครไม่รู้วะ เดินออกมานอกห้อง “สวัส...ดี”  
    “พี่นี้หนูเองนะ” นางเอาเบอร์มาจากไหนวะ
    “อืมว่าไง”
    “ตอนนี้พี่อยู่ตรงไหนอะ” งงเล็กน้อยแต่ก็คิดว่านางคงเป็นอะไรซักอย่าง อยู่ร้านเดิมแหลาะมีอะไรริเปล่า
    “พี่อยู่ตรงไหนเดี๋ยวเดินไปหา” เสียงเครือมาก
    “เป็นไรริเปล่ามีอะไรให้ช่วยไหมร้องไห้ทำไม”
    “พี่อยู่ตรงไหนจะเดินไปหา” ตะคอกเสียงดังมากพร้อมเสียงสะอื้น
    “อยู่หน้าห้องคาราโอเกะห้องใหญ่เลยนะ” ซักพักนางเดินตรงมาหาแบบเอาเรื่องมากก ผลักเราอย่างแรง
    “ทำไมพี่ทำแบบนี้อะเลิกกันไปแล้วไม่ใช่หรอหน้าด้านจะแย่งแฟนคนอื่น” อึ้งค่ะ ดีว่าเพื่อนออกมาห้ามนางไม่งั้นเราอาจโดนนางตบ
    “อะไรเนี้ยใครไปทำอะไรเธอหา อารมณ์มาเต็ม”
    “แฟนเธออะใครฉันยังไม่รู้จักเลยหา” เข้าไปผลักนางบ้างนางล้มไปนั่งที่พื้น “กินยาผิดเปล่าเนี้ย”
    “ใจเย็นก่อนแก” ตอนนี้คนเริ่มมองเยอะ เพื่อนเลยลากเข้าห้องพร้อมกับบางส่วนเข้าไปดูนางแล้วก็ลากนางเข้ามาด้วย
    “ก็ผู้ชายคนนั้นไง” อึ้งค่ะ
    “พี่จะเอาไงทำไมไม่จบๆกันไปติดต่อกันอยู่ตลอดเลยสิ รูปก็ไม่ยอมลบ ทำโฟลเดอร์ใส่รหัสล็อคอีก แล้วก็บอกแต่ว่าพี่ดีอย่างโน้นดีอย่างนี้ ให้ดูพี่เค้าไว้นะ แล้วพี่ก็ด้วยไม่ยอมมีแฟนซักทีรออะไรไหนบอกว่าไม่เอา”         นางพูดไปร้องไห้ไปจากสวยๆตอนนี้สยองมาก
    “เอานายรีบมาเลยมาเคลียร” เราเดินไปดึงคนนั้นมาแบบไม่เบามือ
    “อะไรของนาย ทำไมนายดูแลคนของนายไม่ได้วะให้มาหาเรื่องเราเนี้ยเราก็ว่าเข้ามาทำงานใหม่ทำไมเหมือนเกลียดกู เคลียรเลยให้จบนะไม่งั้นเจอ”
    “ใจเย็นแกมันไม่ได้ตั้งใจมั้ง ก็ทำไปได้ให้แฟนใหม่นั่งดูรูปแฟนเก่าตอนรักๆกันอีกใครจะทนได้” เพื่อนกล่าวแบบเซ็งๆ
    “ไม่ใช่รูปเก่าอย่างเดียวรูปใหม่ๆก็มีตามไปนั่งเซฟมาจากเฟรชบุ๊คอีกวันนี้ขอมาก็ไม่ให้มา บางทีก็นั่งดูรูปแล้วก็ยิ้มคนเดียว”
    “โห้นี้เชี่ยจริง ถามนะแล้วทำไมไม่เลิกกับมันละ” เพื่อนหันไปถามนาง
    “ไปกลับไปคุยกันที่บ้าน” พร้อมกับลากนางให้ไปด้วย
    “ไม่ไปจะคุยที่นี้ให้รู้เรื่อง ทำไมอะหนูทำอะไรก็ไม่เคยดีเลยหรอ ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันดีตรงไหนทำงานก็ไม่ค่อยทำวันๆก็เอาแต่เข้าห้องหัวหน้า พูดก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง สวยก็น้อยกว่าหนูทำไมพี่ถึงไม่ลืมมันอีกอะ”
    “อ้าวไมพูดแบบนี้อะ” เพื่อนรีบเอามือปิดปากพร้อมกับบอกว่า ใจเย็นเงียบเหอะโตแล้ว น้องยังเด็ก อื่นๆ เย็นนิดหน่อยพร้อมหันไปหาผู้ชายคนนั้น
    “นายเคลียร์เลยก่อนองค์จะประทับไม่งั้นนายโดนแน่”
    “ปะกลับบ้านแล้วค่อยคุยกัน”
    “ไม่จะคุยเลยไหมคุยต่อหน้ามันไม่ได้หรอ อีนี้มันดีตรงไหน” อุ๊ยขึ้นอี
    “อย่าหยาบคายเค้าอายุเยอะกว่า”
    “ทำไมจะเรียกไม่ได้ชอบยุ่งกับผัวคนอื่น ก็แบบนี้คนดีๆที่ไหนทำ ที่ทำงานก็ไม่เห็นมีใครชอบมัน ทุกคนก็นินทามันทั้งนั้นว่าไม่ทำงานเอาแต่ประจบหัวหน้า มันไปวันๆ” สิ้นสุดความอดทน
หยิบถังน้ำแข็งสาดไปที่เค้าคนนั้น พร้อมกับปาถังน้ำแข็งใส่ (ถังเหล็ก)ไม่หลบ แต่หันไปหานางแทน