คบกับแฟนมา8ปีแล้วค่ะตลอดเวลาที่เราคบกันมาดิฉันจะเป็นฝ่ายโทรหาเขาทุกครั้ง
ไม่มีวันวันไหนที่ไม่โทรหาเลยถึงแม้วันไหนที่เราทะเลาะกัน ดิฉันก็ต้องเป็นฝ่ายโทรหาเขาเอง
เพราะเขาเป็นคนที่ไม่เคยง้อใครไม่เคยบอกรักใครไม่เคยบอกคิดถึงใครซึ่งเขาเป็นคนที่เย็นชามาก
ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องราวแบบนี้มันทำให้น้อยใจทุกครั้งที่ไม่เคยได้รับคำว่ารักและคิดถึงจากปากเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว
แต่ตรงข้ามกันทุกครั้งที่เราเจอกันเขาจะดูแลดีมากเป็นห่วงเมื่อต้องปล่อยให้เราอยู่ห้องคนเดียวเมื่อเขาไปทำงาน
คอยถามไถ่ว่าต้องการอยากไเที่ยวที่ไหนบ้าง อยากทานอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า
ซึ่งได้รับรู้ถึงความรู้สึกว่าเขารักเราจริงแต่ก็นั่นแหละมันก็อดไม่ได้ที่จะคิดน้อยใจเลยจริงๆ
ทำให้คิดอยู่เสมอว่าเขารักเราจริงหรือเปล่าหรือแค่คบกันไปเรื่อยๆให้เวลามันผ่านไปหรือคบกันไปเรื่อยๆจนกว่าจะเจอคนที่ใช่สำหรับเขา
ดิฉันเคยขอเลิกมาหลายครั้งแต่เขาไม่ยอมเลิกไม่ยอมปล่อย และยืนยันว่าถ้าหากทิ้งเขาไปเขาคงจะไปบวชขอไม่คบใครอีกเลย
เรื่องที่เราทะเลาะกันครั้งใหญ่ก้คือเรื่องแต่งงาน เพราะเขาไม่มีคำว่า"แต่งงาน" ในสมองเขาเลย อ้างแต่ว่ารออีกปี และรออีกปี
จนมาถึงปัจจุบันดิฉันไม่เอ่ยเรื่องแต่งงานกับเขาอีกเลย คิดเสมอว่าดิฉันเป็นผู้หญิงที่โชคร้ายไม่มีโอกาสได้ใส่ชุดเจ้าสาวเหมือนคนอื่นๆเขา

นิสัยแบบนี้เขายังรักดิฉันอยู่รึเปล่าคะ แล้วทำไมเขาถึงไม่เคยคิดเรื่องแต่งงานเลย และทำไมถึงไม่เคยพูดแสดงความรู้สึกกันเลย