นี่เป็นกระทู้แรก ถ้าอธิบายแล้วทุกคนอ่านไม่เข้าใจต้องขออภัย มาณที่นี้ด้วยนะค่ะ
คือเราคบกับแฟน ได้ 2ปีกว่า เรามีอะไรกันแล้ว แต่พ่อเราพึ่งรู้ ผ่านไปไม่นาน พ่อเราต้องเข้าผ่าตัด แล้วมาพักฟื้นที่บ้าน ทำงานไม่ค่อยไหว แฟนเราเลยให้ถามพ่อ ว่าให้เขามาอยู่ช่วยทำงานไหม พ่อเราก็บอกให้เขามาได้ (ตอนนั้นเราเรียนอยู่) แล้วแฟนเรากับพ่อก็ไปทำงานด้วยกัน. แต่เราไม่รู้หรอกว่า เวลาเขาอยู่ด้วยกันสองคน คือ แฟนเรากับพ่อเรา ไม่รู้เขาคุยอะไรกันบ้าง ส่วนเราฝึกงานอยู่ แล้วแฟนเราโทรมาหาเรา เล่าให้เราฟัง ว่าพ่อคุยเรื่องแต่งงาน. และค่าสินสอด. พ่อเราเรียก 66,666 ทอง 2บาท แล้วแฟนเราก็บอกเราว่า เหมือนพ่อตัวเองขายลูกกินเลยอ่ะ
เราคิดดูมันเยอะไปก็ใช่สำหรับบางคน แต่ถึงยังไงเราว่าก็ไม่หน้าพูดแบบ จริงไหม เราเสียความรู้สึกนะ
แต่เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง ปัจจุบันเวลาทะเลาะกันเขาดูถูกเราเหมือนกันนะ เราก็น้อยใจแต่ทำอะไรไม่ได้
ปัจจุบันเราก็อยู่ด้วยกัน บางครั้งเราคิดถึงคำนี้ตลอด เราจำฝังใจ เราน้อยใจพูดอะไรมากไปก็ไม่ดีอีก
กับแฟนคนนี้ พ่อแม่เราไม่ชอบตั้งแต่ครั้งแรกห้ามเราคบ ห้ามทุกๆอย่าง. และตอนนี้ก็ไม่ชอบ เพราะพ่อบอกให้ไปช่วยงานเขาก็ไม่ไป เขาบอกขี้เกียจ ไม่อยากไป นอนตื่นสาย พ่อบอกเราเสมอ ว่า ถ้าอยู่กับผู้ชายคนนี้ต่อไป ชีวิตเราจะลำบาก แต่เราก็เห็นด้วยกับพ่อนะ แต่เรากำลังทำใจ อยู่ด้วยกันมาเรื่องผู้หญิงไม่มี. กินเหล้า สูบบุหรี่ ไม่ขยันทำมาหากิน เราก็ไม่รู้เลยอนาคตจะเป็นไง ไร้จุดหมาย เราคิดว่าเราจะกับมารักตัวเอง อยู่คนเดียว เราจะเห็นแก่ตัวมากไปหรือป่าว
ชีวิตครอบครัว บางครั้งแค่รัก แค่ซื่อสัตย์ มันไม่พอ
มันต้องรู้จักวางแผน ขยัน คิดถึงอนาคต รู้จักสู้ ไม่ใช้
แค่อยู่เฉยๆ รอขอตังพ่อแม่อย่างเดียว ทำมาหากิน
เล่าอาจจะปนกันต้องขอโทษด้วยนะค่ะ
แค่อยากระบาย
เราควรทำไงดี ไปต่อดีไหม
คิดยังไง กับคำว่า "ขายลูกกิน"
คือเราคบกับแฟน ได้ 2ปีกว่า เรามีอะไรกันแล้ว แต่พ่อเราพึ่งรู้ ผ่านไปไม่นาน พ่อเราต้องเข้าผ่าตัด แล้วมาพักฟื้นที่บ้าน ทำงานไม่ค่อยไหว แฟนเราเลยให้ถามพ่อ ว่าให้เขามาอยู่ช่วยทำงานไหม พ่อเราก็บอกให้เขามาได้ (ตอนนั้นเราเรียนอยู่) แล้วแฟนเรากับพ่อก็ไปทำงานด้วยกัน. แต่เราไม่รู้หรอกว่า เวลาเขาอยู่ด้วยกันสองคน คือ แฟนเรากับพ่อเรา ไม่รู้เขาคุยอะไรกันบ้าง ส่วนเราฝึกงานอยู่ แล้วแฟนเราโทรมาหาเรา เล่าให้เราฟัง ว่าพ่อคุยเรื่องแต่งงาน. และค่าสินสอด. พ่อเราเรียก 66,666 ทอง 2บาท แล้วแฟนเราก็บอกเราว่า เหมือนพ่อตัวเองขายลูกกินเลยอ่ะ
เราคิดดูมันเยอะไปก็ใช่สำหรับบางคน แต่ถึงยังไงเราว่าก็ไม่หน้าพูดแบบ จริงไหม เราเสียความรู้สึกนะ
แต่เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง ปัจจุบันเวลาทะเลาะกันเขาดูถูกเราเหมือนกันนะ เราก็น้อยใจแต่ทำอะไรไม่ได้
ปัจจุบันเราก็อยู่ด้วยกัน บางครั้งเราคิดถึงคำนี้ตลอด เราจำฝังใจ เราน้อยใจพูดอะไรมากไปก็ไม่ดีอีก
กับแฟนคนนี้ พ่อแม่เราไม่ชอบตั้งแต่ครั้งแรกห้ามเราคบ ห้ามทุกๆอย่าง. และตอนนี้ก็ไม่ชอบ เพราะพ่อบอกให้ไปช่วยงานเขาก็ไม่ไป เขาบอกขี้เกียจ ไม่อยากไป นอนตื่นสาย พ่อบอกเราเสมอ ว่า ถ้าอยู่กับผู้ชายคนนี้ต่อไป ชีวิตเราจะลำบาก แต่เราก็เห็นด้วยกับพ่อนะ แต่เรากำลังทำใจ อยู่ด้วยกันมาเรื่องผู้หญิงไม่มี. กินเหล้า สูบบุหรี่ ไม่ขยันทำมาหากิน เราก็ไม่รู้เลยอนาคตจะเป็นไง ไร้จุดหมาย เราคิดว่าเราจะกับมารักตัวเอง อยู่คนเดียว เราจะเห็นแก่ตัวมากไปหรือป่าว
ชีวิตครอบครัว บางครั้งแค่รัก แค่ซื่อสัตย์ มันไม่พอ
มันต้องรู้จักวางแผน ขยัน คิดถึงอนาคต รู้จักสู้ ไม่ใช้
แค่อยู่เฉยๆ รอขอตังพ่อแม่อย่างเดียว ทำมาหากิน
เล่าอาจจะปนกันต้องขอโทษด้วยนะค่ะ
แค่อยากระบาย
เราควรทำไงดี ไปต่อดีไหม