เรื่องราวความรักเรื่อ่งนี้ กำลังเกิดขึ้นอยู่ ณ ปัจจุบัน ผมปาตี้ครับ เรื่องราวความรักครั้งนี้จะทำยังไง....จะตัดสินใจยังไง
รักทั้งคู่ห่วงทั้งคู่ ผมไม่รู้หรอกหรอกว่าผลสรุปผมจะเดินจากพวกเขาไปเองหรือต้องมีใครที่เสียใจ ถ้าจะเสียใจ ผมยอมเจ็บคนเดียวตอนนี้เรื่องราวมันเริ่มไม่สนุกอีกต่อไป พี่ทีเขาเป็นคนที่นิสัยดีเป็นคนง่ายๆ นิสัยน่ารักเหมือนหน้าตาเขาแหละ พี่ทีเองเป็นคนขี้อ้อนนะแต่เวลางอลนิก็เอาเรื่องเหมือนกัน ปาตี้เองคบกับพี่เขามาได้สี่ปีแต่เราก้ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลานะครับเพราะต่างคนก็ต่างมีงานทำเพราะคบกันมาตั้งแต่ก่อนจบมหาวิทยาลัย คือปาตี้เองก็จะมีเพื่อนคนนึงพากันเที่ยวเป็นได้ทั้งเพื่อนที่ในเวลาเสียใจ เวลาเมา เวลาลำบากเพื่อนคนนี้ก็ ดีกับผมมากมาก ก็คือพูดง่ายๆว่ามันก็เคยบอกรักผมแหละแต่ขอเป็นเพื่อนเนอะจะได้สบายใจ พี่ทีเองก็รู้จักเพื่อนคนนี้ดีเรื่องราวต่างๆในชีวิตผมนิคือพูดง่ายๆว่าจะเล่าให้มันฟังตลอด จนมาวันนึงผมก็ไปเที่ยวปกติกับเพื่อนคนนี้แหละที่ชื่อ นิว นิวเองวันนั้นก็เสียใจเป็นอะไรกะไม่รู้ ปาตี้เองก็ทะเลาะกับพี่ที ก็เลยออกไปเที่ยวผับตามประสาวัยรุ่นแหละครับ ขณะที่นั่งรถก็พูดคุยกันถึงเรื่องราวเก่าสมัยที่ตอนยังไม่รู้จักดูแลตัวเองไม่รู้จักควบคุมอาหาร ก็ขำกันไป จนมาติดไฟแดง นิว ก็เลยซวว่า เห้ยวันนี้แก ว่าจะมีคนมาจีบฉันไหม โอ้ยอย่างแกนะหรา จะมีคนมาจีบ ก็แซวกันเรื่องปกติ นิวก็สวนกลับแหมพอรูปหล่อ ใช่สิ นิกูดิ เห้อเพื่อนมันก็นอยๆตามประสาเพื่อนนั้นแหละ จนนิวถามปาตี้ว่าถ้ามีคนมาขอเบอแกละวันนี้ ผมก็เลยสวนกลับไป โอ้ยๆๆ เบอไม่ต้องกุญแจห้องไปเลยพี่ 5555555555555+ พูดแล้วก็พรางขำกันไป คืนนั้นแหละได้ทำให้ผมรู้จักกับคนคนนึง ที่แสนดีแลดูอบอุ่นเขาอายุก็น่าจะราวๆ27-28 ปีนี่แหละ ก็เป็นแหล่งเที่ยวของชาวสีม่วง พูดง่ายๆเลยว่าใครเข้าไปคือรู้เลย ผมเองก็เหมือนคนอื่นแต่จะโดดเด่น คือตัวสูงเวลาแต่งตัว มันก็เลยทำให้ดูดีผสมผสานกับแสงสี พอเดินเข้าไปคนอื่นก็มองปกติเพราะโต๊ะอื่นเขามากับเยอะแยะ แต่นี่มากันสองคน ขาเที่ยวประจำ จนได้มองเห็นพี่คนนึงเขาก็มากับเพื่อนเหมือนกัน ก็เลยถามเดกเสริ์ฟว่าโต๊ะนั้นคือใครเห็นคุยสนิทกัน ผมถามแค่นั้นแหละครับ ไม่ต้องถามอะไรอีกเลยเด็กเสริ์ฟคนนี้ยิ่งกว่ากูเกิ้ล บอกรายละเอียดดีเทล มาหมดเลย จนเป็นอย่างที่ผมคุยกับนิวคือยังไงทุกคืนก็มีคนมาขอเบอร์แลกไลน์ มันเป็นเรื่องปกติแต่ผมก็ไม่ได้อะไรมาก็แค่คุยกันไป ได้เบอร์มาเขียนมาเมมไปเมาส่างไปก็ลืม มันก็เรื่องปกติและเป็นประจำที่ผมไปเที่ยวกับชิน ก็แอบมองก็เลยเข้าไปชนแก้วทักทายถามชื่อตามมารยาทแหละครับ เขาก็เหมือนจะสนใจเรา ก็พูดคุยกันไป ก็ได้เบอร์ ได้ไลน์ กันก็พูดคุยกัน
พอเริ่มคุยกันสักพักก็นัดกินข้าวกันแล้วก็ตกลงคบหาดูใจกันแต่ในขณะนั้นเหมือนไม่มีพี่ทีอยู่ในหัวใจแล้ว แต่ลึกๆๆก็คิดถึง เขาไม่ได้หายไปไหนครับ พูดง่ายๆว่าคบทั้งสองคนในเวลาเดียวกัน ถามว่าเราผิดไหมผิดนะแต่ตอนนี้ย้อนเวลาไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว จนคบกันไปได้สามเดือนกว่า ผมก็ไปเดินห้างปกติกับพี่เอ ก็เชคอิน พี่ที เขาก็เข้ามาเห็น ความลับไม่มีแล้ว พี่ทีรูแล้วพี่เอรู้แล้ว พี่ที ยอมที่จะเลิกงานออกมาปะทะกันกับพี่ เอ ถามโทรตามจิกตลอดว่าอยู่ไหบอกมา ด้วยเราคิดว่าถ้าเราสามคนเจอกันอะไรจะเกิดขึ้น พี่เอก็ไม่พูดด้วยแล้ว จนไปนั่งคิดกลับมาที่ห้องก็ทะเลาะกับพี่เอ ถึงเวลาที่ผมต้องเลือก
มันเลือกไม่ได้ผมยอมตัดสินใจ เลือกคนที่คบมา5ปี เพื่อที่จะมาคบกับคนที่คบได้เพียงแค่1ปี แต่มันเหมือนฝันร้าย ผมเองก็ยังแอบติดต่อคุยกับพี่ที คือลืมไม่ได้ไม่ลง...เวลาทะเลาะกับพี่เอ ผมก้อจะไลน์คุยหรือไม่ก็แอบโทรหา ร้องให้ เขาก็จะปลอบผมเสมอ ว่าไม่เป็นไรยังมีพี่อยู่นะอย่าเสียใจ เขาจะว่าอะไรเขาจะไปก็ปล่อยเขาไป มันเป็นเหตุการณ์ที่ผมจะไม่มีวันลืม ผมคิดว่ามันคงเป็นเวรกรรมมั้งครับ คือผมก็เห็นโทรศัพท์ พี่เอวางอยู่ก็เลยขอหยิบขึ้นมาเล่น เลยเข้าไปดูในเฟสบุ๊ค ข้อความ พูดง่ายๆก็คือเชคโทรศัพท์ ดันเปิดไปเจอข้อความเขานัดกับใครคนนึง
ไปหลับนอนด้วยกัน ถึงกับอึ้งน้ำตาตกในผมทำไรไม่ถูกเลย ได้แค่มีพี่ทีที่คอยปลอบว่า...ถึงยังไงพี่ก็ยังรักและคิดถึงเป็นห่วงพี่จะรอ.จะนานแค่ไหนก็รอและรักเสมอ.........แต่เรื่องก็ไม่วาย พี่เอก็เข้ามาขอโทษก็พูดต่างๆนานา จนทำให้เรารู้สึกผิด แล้วให้อภัย.ผมก็เป็นคนใจอ่อนอะดิ ก็ยอมให้อภัยเรื่องราวเหล่านี้มันคงเป็นเวรกรรมที่ทำ ตอนนี้ปัจจุบันเลย ผมมีทั้งพี่ที่ พี่เอ ทั้งคู่ มีความดีต่างกันมีนิสัยต่างกัน แต่พี่ทีทั้งๆที่รู้ว่ามีพี่เอก็ยอมรับได้เพราะเขาบอกว่าเขารักยอมอดทนเพื่อ
วันนึงผม ไม่มีใครแล้วยังมีเขายังรักและห่วงเสมอ .............ทุกครั้งที่พูดกันเขาก็จะพูดคำๆนี้เสมอ ส่วนพี่เอแล้วละนะเขาไม่รู้หรอกว่าผมมีอีกคน เพราะเขาก็คงคิดว่าผมเลิกกันไปแล้ว แต่ไม่เลย ผมเอง ไม่เคยทิ้งใคร ไม่เคยลืมใครได้เลย ณ ตอนนี้มีคำถามากมายว่าทำไมไม่เลือกใครสักคน เอาสักคน "ถ้าฉันเลือกเธอฉันก็เสียดายเขา ถ้าฉันเลือกเขาฉันก็เสียดายเธอ " รักทังคู่ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะรักกันกันทั้งสามคน ผมเองก็ไม่อยากให้เสียใจ อยากให้รู้ว่ารักและห่วงใยทั้งสองคน ถ้าวันนึงต้องมีใครเจ็บ ผมจะเป็นคนเจ็บเอง ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะตัดสินใจยังไง ว่าจะหนีออกไปจากชีวิตเขาทั้งสองคนเลยดีไหม หรือควรจะทำยังไงดี ไม่อยากให้ใครต้องมาเสียใจ อยากบอกว่ายังไงก็ยังรัก ในโลกนี้มันมีความวกวนสับสนไปหมด มันก็เหมือนผมตอนนี้ความทุกข์ใจมันเริ่มเข้ามาสู่ ไม่รู้จะข้ามมันไปยังไง ผมหวาดหวั่น ไปทั้งหมด กลัวความเจ็บปวดที่เคยเจอ เคยมีคนดูถูกตัวเองแล้ว มันรู้ว่าการเสียใจเป็นยังไง .................................................เดี๋ยวมีต่อนะครับ
เลือกเธอเขาก็เสียใจ ถ้าเลือกเขาเธอก็จะเสียใจ.......(GAY18+)
รักทั้งคู่ห่วงทั้งคู่ ผมไม่รู้หรอกหรอกว่าผลสรุปผมจะเดินจากพวกเขาไปเองหรือต้องมีใครที่เสียใจ ถ้าจะเสียใจ ผมยอมเจ็บคนเดียวตอนนี้เรื่องราวมันเริ่มไม่สนุกอีกต่อไป พี่ทีเขาเป็นคนที่นิสัยดีเป็นคนง่ายๆ นิสัยน่ารักเหมือนหน้าตาเขาแหละ พี่ทีเองเป็นคนขี้อ้อนนะแต่เวลางอลนิก็เอาเรื่องเหมือนกัน ปาตี้เองคบกับพี่เขามาได้สี่ปีแต่เราก้ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลานะครับเพราะต่างคนก็ต่างมีงานทำเพราะคบกันมาตั้งแต่ก่อนจบมหาวิทยาลัย คือปาตี้เองก็จะมีเพื่อนคนนึงพากันเที่ยวเป็นได้ทั้งเพื่อนที่ในเวลาเสียใจ เวลาเมา เวลาลำบากเพื่อนคนนี้ก็ ดีกับผมมากมาก ก็คือพูดง่ายๆว่ามันก็เคยบอกรักผมแหละแต่ขอเป็นเพื่อนเนอะจะได้สบายใจ พี่ทีเองก็รู้จักเพื่อนคนนี้ดีเรื่องราวต่างๆในชีวิตผมนิคือพูดง่ายๆว่าจะเล่าให้มันฟังตลอด จนมาวันนึงผมก็ไปเที่ยวปกติกับเพื่อนคนนี้แหละที่ชื่อ นิว นิวเองวันนั้นก็เสียใจเป็นอะไรกะไม่รู้ ปาตี้เองก็ทะเลาะกับพี่ที ก็เลยออกไปเที่ยวผับตามประสาวัยรุ่นแหละครับ ขณะที่นั่งรถก็พูดคุยกันถึงเรื่องราวเก่าสมัยที่ตอนยังไม่รู้จักดูแลตัวเองไม่รู้จักควบคุมอาหาร ก็ขำกันไป จนมาติดไฟแดง นิว ก็เลยซวว่า เห้ยวันนี้แก ว่าจะมีคนมาจีบฉันไหม โอ้ยอย่างแกนะหรา จะมีคนมาจีบ ก็แซวกันเรื่องปกติ นิวก็สวนกลับแหมพอรูปหล่อ ใช่สิ นิกูดิ เห้อเพื่อนมันก็นอยๆตามประสาเพื่อนนั้นแหละ จนนิวถามปาตี้ว่าถ้ามีคนมาขอเบอแกละวันนี้ ผมก็เลยสวนกลับไป โอ้ยๆๆ เบอไม่ต้องกุญแจห้องไปเลยพี่ 5555555555555+ พูดแล้วก็พรางขำกันไป คืนนั้นแหละได้ทำให้ผมรู้จักกับคนคนนึง ที่แสนดีแลดูอบอุ่นเขาอายุก็น่าจะราวๆ27-28 ปีนี่แหละ ก็เป็นแหล่งเที่ยวของชาวสีม่วง พูดง่ายๆเลยว่าใครเข้าไปคือรู้เลย ผมเองก็เหมือนคนอื่นแต่จะโดดเด่น คือตัวสูงเวลาแต่งตัว มันก็เลยทำให้ดูดีผสมผสานกับแสงสี พอเดินเข้าไปคนอื่นก็มองปกติเพราะโต๊ะอื่นเขามากับเยอะแยะ แต่นี่มากันสองคน ขาเที่ยวประจำ จนได้มองเห็นพี่คนนึงเขาก็มากับเพื่อนเหมือนกัน ก็เลยถามเดกเสริ์ฟว่าโต๊ะนั้นคือใครเห็นคุยสนิทกัน ผมถามแค่นั้นแหละครับ ไม่ต้องถามอะไรอีกเลยเด็กเสริ์ฟคนนี้ยิ่งกว่ากูเกิ้ล บอกรายละเอียดดีเทล มาหมดเลย จนเป็นอย่างที่ผมคุยกับนิวคือยังไงทุกคืนก็มีคนมาขอเบอร์แลกไลน์ มันเป็นเรื่องปกติแต่ผมก็ไม่ได้อะไรมาก็แค่คุยกันไป ได้เบอร์มาเขียนมาเมมไปเมาส่างไปก็ลืม มันก็เรื่องปกติและเป็นประจำที่ผมไปเที่ยวกับชิน ก็แอบมองก็เลยเข้าไปชนแก้วทักทายถามชื่อตามมารยาทแหละครับ เขาก็เหมือนจะสนใจเรา ก็พูดคุยกันไป ก็ได้เบอร์ ได้ไลน์ กันก็พูดคุยกัน
พอเริ่มคุยกันสักพักก็นัดกินข้าวกันแล้วก็ตกลงคบหาดูใจกันแต่ในขณะนั้นเหมือนไม่มีพี่ทีอยู่ในหัวใจแล้ว แต่ลึกๆๆก็คิดถึง เขาไม่ได้หายไปไหนครับ พูดง่ายๆว่าคบทั้งสองคนในเวลาเดียวกัน ถามว่าเราผิดไหมผิดนะแต่ตอนนี้ย้อนเวลาไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว จนคบกันไปได้สามเดือนกว่า ผมก็ไปเดินห้างปกติกับพี่เอ ก็เชคอิน พี่ที เขาก็เข้ามาเห็น ความลับไม่มีแล้ว พี่ทีรูแล้วพี่เอรู้แล้ว พี่ที ยอมที่จะเลิกงานออกมาปะทะกันกับพี่ เอ ถามโทรตามจิกตลอดว่าอยู่ไหบอกมา ด้วยเราคิดว่าถ้าเราสามคนเจอกันอะไรจะเกิดขึ้น พี่เอก็ไม่พูดด้วยแล้ว จนไปนั่งคิดกลับมาที่ห้องก็ทะเลาะกับพี่เอ ถึงเวลาที่ผมต้องเลือก
มันเลือกไม่ได้ผมยอมตัดสินใจ เลือกคนที่คบมา5ปี เพื่อที่จะมาคบกับคนที่คบได้เพียงแค่1ปี แต่มันเหมือนฝันร้าย ผมเองก็ยังแอบติดต่อคุยกับพี่ที คือลืมไม่ได้ไม่ลง...เวลาทะเลาะกับพี่เอ ผมก้อจะไลน์คุยหรือไม่ก็แอบโทรหา ร้องให้ เขาก็จะปลอบผมเสมอ ว่าไม่เป็นไรยังมีพี่อยู่นะอย่าเสียใจ เขาจะว่าอะไรเขาจะไปก็ปล่อยเขาไป มันเป็นเหตุการณ์ที่ผมจะไม่มีวันลืม ผมคิดว่ามันคงเป็นเวรกรรมมั้งครับ คือผมก็เห็นโทรศัพท์ พี่เอวางอยู่ก็เลยขอหยิบขึ้นมาเล่น เลยเข้าไปดูในเฟสบุ๊ค ข้อความ พูดง่ายๆก็คือเชคโทรศัพท์ ดันเปิดไปเจอข้อความเขานัดกับใครคนนึง
ไปหลับนอนด้วยกัน ถึงกับอึ้งน้ำตาตกในผมทำไรไม่ถูกเลย ได้แค่มีพี่ทีที่คอยปลอบว่า...ถึงยังไงพี่ก็ยังรักและคิดถึงเป็นห่วงพี่จะรอ.จะนานแค่ไหนก็รอและรักเสมอ.........แต่เรื่องก็ไม่วาย พี่เอก็เข้ามาขอโทษก็พูดต่างๆนานา จนทำให้เรารู้สึกผิด แล้วให้อภัย.ผมก็เป็นคนใจอ่อนอะดิ ก็ยอมให้อภัยเรื่องราวเหล่านี้มันคงเป็นเวรกรรมที่ทำ ตอนนี้ปัจจุบันเลย ผมมีทั้งพี่ที่ พี่เอ ทั้งคู่ มีความดีต่างกันมีนิสัยต่างกัน แต่พี่ทีทั้งๆที่รู้ว่ามีพี่เอก็ยอมรับได้เพราะเขาบอกว่าเขารักยอมอดทนเพื่อ
วันนึงผม ไม่มีใครแล้วยังมีเขายังรักและห่วงเสมอ .............ทุกครั้งที่พูดกันเขาก็จะพูดคำๆนี้เสมอ ส่วนพี่เอแล้วละนะเขาไม่รู้หรอกว่าผมมีอีกคน เพราะเขาก็คงคิดว่าผมเลิกกันไปแล้ว แต่ไม่เลย ผมเอง ไม่เคยทิ้งใคร ไม่เคยลืมใครได้เลย ณ ตอนนี้มีคำถามากมายว่าทำไมไม่เลือกใครสักคน เอาสักคน "ถ้าฉันเลือกเธอฉันก็เสียดายเขา ถ้าฉันเลือกเขาฉันก็เสียดายเธอ " รักทังคู่ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะรักกันกันทั้งสามคน ผมเองก็ไม่อยากให้เสียใจ อยากให้รู้ว่ารักและห่วงใยทั้งสองคน ถ้าวันนึงต้องมีใครเจ็บ ผมจะเป็นคนเจ็บเอง ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะตัดสินใจยังไง ว่าจะหนีออกไปจากชีวิตเขาทั้งสองคนเลยดีไหม หรือควรจะทำยังไงดี ไม่อยากให้ใครต้องมาเสียใจ อยากบอกว่ายังไงก็ยังรัก ในโลกนี้มันมีความวกวนสับสนไปหมด มันก็เหมือนผมตอนนี้ความทุกข์ใจมันเริ่มเข้ามาสู่ ไม่รู้จะข้ามมันไปยังไง ผมหวาดหวั่น ไปทั้งหมด กลัวความเจ็บปวดที่เคยเจอ เคยมีคนดูถูกตัวเองแล้ว มันรู้ว่าการเสียใจเป็นยังไง .................................................เดี๋ยวมีต่อนะครับ