๛ คื อ ก า ร เ ดิ น ท า ง ... พร้อมหรือยัง? ๛

กระทู้สนทนา

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต

คาถาธรรมบท มลวรรคที่ ๑๘

บัดนี้ท่านเป็นดุจใบไม้เหลือง

อนึ่ง แม้บุรุษของพระยายมก็ปรากฏแก่ท่านแล้ว ท่านตั้งอยู่ในปากแห่งความเสื่อม

อนึ่งเสบียงเดินทางของท่านก็ยังไม่มี ท่านจงทำที่พึ่งแก่ตน จงรีบพยายาม จงเป็นบัณฑิต

ท่านเป็นผู้มีมลทินอันขจัดแล้ว ไม่มีกิเลสเครื่องยียวนจักถึงอริยภูมิอันเป็นทิพย์

บัดนี้ท่านเป็นผู้มีวัยอันชรานำเข้าไปแล้ว เตรียมจะไปยังสำนักของพระยายม

อนึ่ง ที่พักในระหว่างของท่านก็ยังไม่มี และเสบียงเดินทางของท่านก็ยังไม่มี

ท่านจงทำที่พึ่งแก่ตน จงรีบพยายาม จงเป็นบัณฑิต

ท่านเป็นผู้มีมลทินอันขจัดแล้ว ไม่มีกิเลสเครื่องยียวน จักไม่เข้าถึงชาติและชราอีก

นักปราชญ์ทำกุศลทีละน้อยๆ ในขณะๆ พึงขจัดมลทินของตนออกได้โดยลำดับ

เหมือนช่างทองขจัดมลทินของทอง ฉะนั้น

สนิมเกิดขึ้นแต่เหล็กเอง ครั้นเกิดขึ้นแต่เหล็กนั้นแล้ว ย่อมกัดเหล็กนั้นแหละ ฉันใด

กรรมของตนย่อมนำบุคคลผู้มักประพฤติล่วงปัญญาชื่อโธนา ไปสู่ทุคติ ฉันนั้น

...

เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ บรรทัดที่ ๘๙๕ - ๙๔๕. หน้าที่ ๓๙ - ๔๑.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=25&A=895&Z=945&pagebreak=0
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=28
ศึกษาพระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย ได้ที่ :-
[28] http://budsir.mahidol.ac.th/cgi-bin/Budsir.cgi/SearchItem?mode=1&valume=25&item=28&Roman=0

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆

ชีวิตคือการเดินทาง

เมื่อเราเกิด ก็คือเดินทางมาสู่โลกนี้
เมื่อเราตาย ก็คือออกเดินทางต่อไปยังโลกหน้า
จึงไม่มีใครตาย
มีแต่คนที่เดินทางมา
แล้วก็เดินทางต่อไป
มีเท่านั้น
คิดอย่างนี้ ก็ไม่มีใครตาย
มีแต่คนที่ออกเดินทางไปก่อนเรา

ทุกคนต้องออกเดินทางแบบนี้
เราเอง สักวันหนึ่งก็ต้องออกเดินทางแบบเดียวกันนี้
การเดินทางชนิดนี้ต้องไปคนเดียว
ไม่มีใครพาใครไปด้วยได้
ในระหว่างทางก็ไม่มีใครช่วยใครได้
ทุกคนต้องช่วยตัวเอง

สิ่งสำคัญในการเดินทางคือ "เสบียง"
และการเดินทางชนิดนี้ในระหว่างทางก็ไม่มีเสบียง
ต้องเตรียมหาไปเองตั้งแต่ยังอยู่ในโลกนี้
เตรียมแทนกันก็ไม่ได้
ของใครของมัน

อะไรคือเสบียง ?

บุญ

ความดีทุกอย่างนั่นแหละคือบุญ
นั่นแหละคือเสบียง

อย่างอื่นใช้เป็นเสบียงไม่ได้
ทรัพย์สมบัติ ตำแหน่ง ฐานะ เกียรติยศ ชื่อเสียง อำนาจ ฯลฯ
ใช้เป็นเสบียงไม่ได้เลย
เป็นได้แต่อุปกรณ์หรือช่องทางช่วยให้หาเสบียงได้ง่ายขึ้นและมากขึ้นเท่านั้น - สำรับผู้ใช้เป็น

สำหรับคนที่ไม่เชื่อว่าชีวิตคือการเดินทางแบบนี้
หรือไม่เชื่อว่าตายแล้วต้องเกิดอีก
ก็ไม่มีใครว่าอะไร
และไม่ต้องกลัวว่าใครจะว่าอะไรด้วย
เพราะตัวใครตัวมันอยู่แล้ว

เชื่อหรือไม่เชื่อ ถึงเวลาก็รู้เอง
เผชิญปัญหาหรือชะตากรรมเอาเอง
ถึงเวลา ก็ไม่มีใครช่วยใครได้อยู่แล้ว
แฟร์ที่สุดอยู่แล้ว

จะพอช่วยอะไรกันได้บ้างก็เฉพาะเวลาที่ยังไม่ได้ออกเดินทางนี่เท่านั้น
เช่น ช่วยแนะนำวิธีเตรียมหาเสบียง
ช่วยเตือนให้ตบย่ามดูบ่อยๆ ว่าในย่ามมีเสบียงพอหรือยัง
ช่วยได้แค่นี้

เชื่อหรือไม่เชื่อ ก็ช่วยอะไรกันอีกไม่ได้
อีกอย่างหนึ่งก็คือ
ไม่มีใครหรืออะไรจะมารับรองได้ว่าใครจะต้องออกเดินทางเมื่อไร
ตรงนี้แหละสำคัญที่สุด

เพราะฉะนั้น อย่าลืม
ตบย่ามดูบ่อยๆ ว่ามีเสบียงหรือยัง
ถ้าจะต้องออกเดินทางเดี๋ยวนี้

พร้อมหรือยัง

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
๗ พฤษภาคม ๒๕๕๘