สวัสดีครับ
คือเป็นอีกเรื่องนึง ที่สงสัยมานานแล้วว่า
ในขณะที่ฟังธรรม (ทาง Internet, Mp3 ) ไม่ว่าจะในขณะนั่งทำงาน นั่งในรถ พักผ่อน ก่อนนอน ซึ่งในขณะจิตนั้น ก็สนใจฟังบ้าง ใจไหลไปกับเรื่องงานบ้าง เรื่องที่เกิดขึ้นข้างหน้าบ้าง (เช่นเวลาขับรถ) ฟังก่อนนอนจนเคลิ้มหลับไปบ้าง โดยที่ไม่ได้ตั้งสติเพื่อที่จะรับฟังจนจบ บางทีพอระลึกสติมาได้ ก็จะกลับมาสนใจฟัง หรือไม่บางครั้ง ก็มีท่อนที่ฟังแล้วมันโดนใจ ก็จะกลับมาสนใจฟังต่อ เป็นๆ หายๆ อย่างนี้มาโดยตลอด
บางครั้งก็คิดว่า เหมือนเป็นการไม่เคารพต่อครูบาอาจารย์ เหมือนเวลาที่ครูสอน แล้วเรานั่งคุย นั่งเหม่อ นั่นแหละ
อย่างนี้ถือว่าเป็นอกุศลกรรมหรือไม่ครับ?
ฟังธรรม แต่ใจไม่จดจ่อในการฟัง ถือว่าเป็นอกุศลกรรมหรือไม่?
คือเป็นอีกเรื่องนึง ที่สงสัยมานานแล้วว่า
ในขณะที่ฟังธรรม (ทาง Internet, Mp3 ) ไม่ว่าจะในขณะนั่งทำงาน นั่งในรถ พักผ่อน ก่อนนอน ซึ่งในขณะจิตนั้น ก็สนใจฟังบ้าง ใจไหลไปกับเรื่องงานบ้าง เรื่องที่เกิดขึ้นข้างหน้าบ้าง (เช่นเวลาขับรถ) ฟังก่อนนอนจนเคลิ้มหลับไปบ้าง โดยที่ไม่ได้ตั้งสติเพื่อที่จะรับฟังจนจบ บางทีพอระลึกสติมาได้ ก็จะกลับมาสนใจฟัง หรือไม่บางครั้ง ก็มีท่อนที่ฟังแล้วมันโดนใจ ก็จะกลับมาสนใจฟังต่อ เป็นๆ หายๆ อย่างนี้มาโดยตลอด
บางครั้งก็คิดว่า เหมือนเป็นการไม่เคารพต่อครูบาอาจารย์ เหมือนเวลาที่ครูสอน แล้วเรานั่งคุย นั่งเหม่อ นั่นแหละ
อย่างนี้ถือว่าเป็นอกุศลกรรมหรือไม่ครับ?