เรื่องที่เราจะเล่าเป็นเรื่องของแฟนน้องชายเราค่ะ เรามีน้องชายคนเดียว โดยนิสัยน้องเราเนี่ยใจร้อน วู่วาม แต่ด้วยความเป็นเด็กผู้ชาย พ่อแม่เราก็ตามใจ ทีนี้ปัญหาเกิดเมื่อน้องชายเราที่เพิ่งเรียนจบ อาชีพการงานยังไม่มั่นคง เงินเดือนคือขั้นพื้นฐาน พาผู้หญิงเข้าบ้าน บ้านเราเป็นครอบครัวใหญ่ค่ะ มียายอยู่ด้วย น้องเราพาผู้หญิงเข้าบ้าน วันแรกพามาตอนกลางคืน ขึ้นห้อง ตอนเช้าพอยายเรารู้ก็ด่าเตลิดไปทั้งสองคน ทีนี้ก็หายไปหลายเดือนค่ะ จนยายเราใจอ่อน ยอมให้ผู้หญิงคนนี้อยู่บ้าน ส่วนนึงคือห่วงหลานชายค่ะ กลัวเตลิดไปไกลและส่วนน้อยก็สงสารแฟนน้อง แต่ไปๆมาๆ เริ่มไม่สงสารและ
ข้อแรกคือ ยังเรียนไม่จบ ชอบเที่ยว แต่มาอยู่บ้านเรา พ่อแม่ทางนั้นรับรู้ เราก็งงๆเหมือนกันค่ะ ว่าเค้าไม่ว่าอะไรสักคำเลยหรือ เพราะทางบ้านเรารับมาแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่ วันๆขลุกอยู่ในห้องน้อง ไม่ลงมาข้างล่าง ไม่เคยพบปะคนในครอบครัวคนอื่นๆเลย จะเห็นแค่ตอนไปเรียนกะออกไปข้างนอก ไม่ก็กลางคืน เหมือนผีเลยค่ะ จนเราเรียกว่า ผี ไปแล้ว
ข้อสอง ตื่นสาย ไม่ช่วยทำงานบ้าน  น้องเราทำงานตื่นแปดโมง แต่แฟนน้องเราสิบโมงยังไม่ตื่นเลยค่ะ นอนเก่งมาก และงานบ้านไม่มีช่วยนะคะ อย่าได้หวัง ไม่เคยลงมาช่วยกวาดบ้านถูบ้านเลย ไม่ช่วยงานบ้านเลยสักนิด อาจถือว่าพื้นที่ตรงนี้ฉันไม่ได้ใช้ ฉันไม่ต้องรักษาความสะอาด ห้องน้ำที่ใช้ร่วมกัน ยังไม่เคยเห็นนางขัดเลยค่ะ
ข้อสาม ไร้ระเบียบ คือหล่อนจะทิ้งของพวกเสื้อผ้าแช่ไว้ในกะละมัง ข้ามคืนเลยค่ะ แช่ข้าวของของนางไว้ยาวๆ อารมณ์จะซักค่อยซัก และซักแล้วก็วางกะละมังกะน้ำไว้แบบนั้นล่ะคะ ไม่ทิ้ง
ข้อสี่ ไม่เคารพผู้ใหญ่ วันไหนนางทะเลาะกะน้องเรา นางก็เดินผ่านพ่อแม่เราเฉยๆไม่ไหว้ค่ะ หรือวันไหนด่าน้องเรา ก็ด่าให้พ่อแม่ ให้เราฟัง ซึ่งข้อนี้เป็นอะไรที่เราไม่ชอบมากๆ คือเธอมาอยู่บ้านเขา เธอควรเคารพผู้ใหญ่ เธอมาขนาดนี้แล้ว เธอยังมาหาว่าบ้านฉันไม่ดีอีก แล้วเธออยู่ทำไม?
ข้อเสียแต่ละอย่างเป็นอะไรที่เราว่ามันไม่โอเคมาก หากในอนาคตจะอยู่ร่วมกัน น้องเราก็ใจร้อน แฟนน้องก็ยังเด็กมาก อารมณ์แรงทั้งคู่ และแน่นอนค่ะ คนรับผลกระทบคือคนในบ้าน เราอึดอัดใจมากที่เป็นแบบนี้ ถ้าน้องเราเลือกคนๆนี้มาเป็นคู่ชีวิต เราคงเป็นห่วงพ่อแม่เรามากที่ต้องรับผลกระทบจากอารมณ์ทั้งคู่ ผู้หญิงคนนี้แม้แต่ตอนเป็นแฟนยังไม่เคารพพ่อแม่ ไม่เคารพคนในบ้าน ไม่อยากจะคิดเลยว่า นานกว่านี้ นางจะเห็นหัวใครบ้าง เราพยายามคิดว่าคงเป็นเวรกรรมของน้องเราหรือเขาทั้งสองคน พอหมดกรรมก็คงไปเอง แต่แค่รู้สึกว่าทำไมคนในบ้านต้องมารับกรรมนี้ไปด้วย บางทีเราก็อยากให้พ่อแม่ใจแข็งให้เขาสองคนลองไปเผชิญคำว่า อยู่กันเองดู เพราะทุกวันนี้ค่าใช้จ่ายต่างๆในบ้าน พ่อแม่เราซับพอทหมด น้องเรายังไม่เจอความลำบาก ผู้หญิงยังไม่เจอความลำบาก ก็อาจอยู่ด้วยกันแบบเด็กๆ เราเพลียใจมากค่ะ ขอระบายนะคะ T T ไม่รู้จะทำไงให้ดีขึ้นได้แล้ว