เรื่องของห้องแชท.......
" F A C E B O O K "ปัจจุบันคงไม่มีใครไม่รู้จัก ป้าร้านก๋วยเตี๋ยวที่ชอบใช้อายชาโดว์สีฟ้าแตะขอบตาเบาๆที่อยู่ข้างเซเว่น....
เด็กแว๊นที่ตัดผมทรงหมาหลังอาน สักลายหัวใจตรงต้นแขนที่หน้าปากซอย.... น้องข้างบ้านที่ชอบกัดยางลบดินสอที่เรียนอนุบาลสอง ...
แม้กระทั่งช่างซ่อมรถจักรยานที่อยู่ข้างร้านก๋วยเตี๋ยวของป้าอีกที ทุกคนต่างมีเฟสบุ๊คเป็นของตัวเอง....
"ห้องแชท" แน่นอนหลายคนมองว่าเป็นสิ่งธรรมดา แต่สำหรับผม ไม่ ธ ร ร ม ด า เลย....
18.49 น. ของเย็นวันพุธ.... "นี่มันคนสวยคณะสังคมนี่นา" ประโยคขึ้นต้นการสนทนาที่ไม่เคยสนทนามาก่อน
เป็นการทักทายผ่านทาง แ ช ท เ ฟ ส บุ๊ ค แน่นอน นี่คงเป็นเรื่องปกติของใครหลายๆคน แต่คงไม่ใช่ผม...
เพราะนี่คือสิ่งที่พิเศษ และมีความหมายมาก มองผ่านๆอาจเป็นแค่การสนทนาฉันท์เพื่อน
หารู้ไม่โดยไนย์แล้วเต็มไปด้วยความคาดหวัง เต็มไปด้วยอนูความรัก ของผู้ชายคนนึง ที่จะสื่อให้ผู้หญิงคนนึงได้รับรู้....
ตื๋อ ดึ่ง !!!! เสียงห้องแชทดังขึ้น พร้อมด้วยรูปภาพ ที่ถ่ายจากชีวิตประจำวัน ถ่ายด้วยลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์...
" เธอส่งรูปเธอมา " ไม่รู้ว่าส่งด้วยความตั้งใจ ไม่ตั้งใจ ส่งด้วยอารมณ์เหงา เปรี่ยว หรืออะไรก็ตามแต่
สำหรับผม.. ขอเหมารวมทั้งหมดว่าเป็น " ค ว า ม สุ ข " ละกัน .....
จากหนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง กลายเป็นหลายๆครั้ง ทุกวันๆ ราวกับว่าผมได้ไปในที่นั้นๆกับเธอ
"คนขี้อวด" เป็นคำๆเดียวที่ผมอุทานออกมาทุกครั้งที่เธอส่งรูปมาให้.
กลายเป็นความสุขเล็กๆที่เริ่มก่อตัวขึ้น ผมมีความสุขที่ได้เห็น ที่ได้รับรู้ ในสิ่งที่เธอได้รับรู้....
อีกหนึ่งคำถามที่ผุดตามมาคือ "ส่งมาทำไม คิดอะไรกับเรารึป่าว"
ความคิดยังสับสนงุนงง แต่ไม่กล้าแม้แต่จะคิดไกล ปล่อยให้มัน เ ป็ น เ รื่ อ ง ข อ ง ค ว า ม รู้ สึ ก ละกัน.......
"ไอ้บ้า" เป็นคำแรก ที่ผมใช้ต่อว่าเธอ ไม่ใช่การอุทานแต่อย่างใด แต่เป็นการตั้งใจ ทำไมต้องไอ้บ้า ไอ้บ้าตั้งใจยังไง...
เชื่อว่าหลายคนคงเคยดู มิวสิคเพลง ความรักดีดีอยู่ที่ไหน ของพีท พีระ ที่หนีจากพี่ บอย พีทเม็คเกอร์
มาปล่อยเพลงที่สร้างความจรรโลงหู รู้สึกเจ็บกระดองใจทุกครั้งที่ฟัง....
"ไอ้บ้า" สาวไต้หวันหน้าสวยฉงนสงสัยกับคำนี้ หนุ่มไทยอธิบายเป็นภาษาปักกฤษ ที่ว่า "it mean love"
ไม่ใช่แค่สาวไต้หวัน เข้าใจอย่างนั้น ....
ตัวผมเองก็นำมาเหมารวมว่ามันคือ " รัก " เหมือนกัน...นี่คือสาเหตุของคำว่าไอ้บ้า...
ผมใช้"ไอ้บ้า"คำนี้ตั้งแต่วันแรกที่เราคุยกัน วันที่สอง วันที่สาม รวมๆแล้วผมใช้คำนี้ กับเธอ ทุกวัน.....
สรุปแล้ว ผมบอกรักเธอไปตั้งแต่ วั น แ ร ก ที่คุยกัน......เรื่องราวต่างๆขับเคลื่อนไปพร้อมๆกับเสียงหัวเราะ รอยยิ้ม
อาจจะมีเสียน้ำตาบ้างเป็นสีสัน รวมๆแล้วมันก็คือ ค ว า ม รั ก
ที่เราสองคนส่งผ่านกันทาง " ห้ อ ง แ ช ท " .....
ขอบคุณที่ร่วมสร้างเรื่องราวดีๆ ให้เกิดขึ้นในชีวิตผู้ชายคนนี้...
ขอบคุณทุกๆรูปที่ส่งมา ทั้งตั้งใจ และไม่ตั้งใจ
ขอบคุณเพลง ระหว่างเราสองคน ที่ส่งให้ฟัง เ พ ล ง แ ร ก
ขอบคุณ ห้ อ ง แ ช ท และ.......
ขอบคุณที่มาเติมชีวิตของผู้ชายคนนี้ให้ เต็ม
ป า ริ ฉั ต ร
ไอ้บ้า .....
" F A C E B O O K "ปัจจุบันคงไม่มีใครไม่รู้จัก ป้าร้านก๋วยเตี๋ยวที่ชอบใช้อายชาโดว์สีฟ้าแตะขอบตาเบาๆที่อยู่ข้างเซเว่น....
เด็กแว๊นที่ตัดผมทรงหมาหลังอาน สักลายหัวใจตรงต้นแขนที่หน้าปากซอย.... น้องข้างบ้านที่ชอบกัดยางลบดินสอที่เรียนอนุบาลสอง ...
แม้กระทั่งช่างซ่อมรถจักรยานที่อยู่ข้างร้านก๋วยเตี๋ยวของป้าอีกที ทุกคนต่างมีเฟสบุ๊คเป็นของตัวเอง....
"ห้องแชท" แน่นอนหลายคนมองว่าเป็นสิ่งธรรมดา แต่สำหรับผม ไม่ ธ ร ร ม ด า เลย....
18.49 น. ของเย็นวันพุธ.... "นี่มันคนสวยคณะสังคมนี่นา" ประโยคขึ้นต้นการสนทนาที่ไม่เคยสนทนามาก่อน
เป็นการทักทายผ่านทาง แ ช ท เ ฟ ส บุ๊ ค แน่นอน นี่คงเป็นเรื่องปกติของใครหลายๆคน แต่คงไม่ใช่ผม...
เพราะนี่คือสิ่งที่พิเศษ และมีความหมายมาก มองผ่านๆอาจเป็นแค่การสนทนาฉันท์เพื่อน
หารู้ไม่โดยไนย์แล้วเต็มไปด้วยความคาดหวัง เต็มไปด้วยอนูความรัก ของผู้ชายคนนึง ที่จะสื่อให้ผู้หญิงคนนึงได้รับรู้....
ตื๋อ ดึ่ง !!!! เสียงห้องแชทดังขึ้น พร้อมด้วยรูปภาพ ที่ถ่ายจากชีวิตประจำวัน ถ่ายด้วยลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์...
" เธอส่งรูปเธอมา " ไม่รู้ว่าส่งด้วยความตั้งใจ ไม่ตั้งใจ ส่งด้วยอารมณ์เหงา เปรี่ยว หรืออะไรก็ตามแต่
สำหรับผม.. ขอเหมารวมทั้งหมดว่าเป็น " ค ว า ม สุ ข " ละกัน .....
จากหนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง กลายเป็นหลายๆครั้ง ทุกวันๆ ราวกับว่าผมได้ไปในที่นั้นๆกับเธอ
"คนขี้อวด" เป็นคำๆเดียวที่ผมอุทานออกมาทุกครั้งที่เธอส่งรูปมาให้.
กลายเป็นความสุขเล็กๆที่เริ่มก่อตัวขึ้น ผมมีความสุขที่ได้เห็น ที่ได้รับรู้ ในสิ่งที่เธอได้รับรู้....
อีกหนึ่งคำถามที่ผุดตามมาคือ "ส่งมาทำไม คิดอะไรกับเรารึป่าว"
ความคิดยังสับสนงุนงง แต่ไม่กล้าแม้แต่จะคิดไกล ปล่อยให้มัน เ ป็ น เ รื่ อ ง ข อ ง ค ว า ม รู้ สึ ก ละกัน.......
"ไอ้บ้า" เป็นคำแรก ที่ผมใช้ต่อว่าเธอ ไม่ใช่การอุทานแต่อย่างใด แต่เป็นการตั้งใจ ทำไมต้องไอ้บ้า ไอ้บ้าตั้งใจยังไง...
เชื่อว่าหลายคนคงเคยดู มิวสิคเพลง ความรักดีดีอยู่ที่ไหน ของพีท พีระ ที่หนีจากพี่ บอย พีทเม็คเกอร์
มาปล่อยเพลงที่สร้างความจรรโลงหู รู้สึกเจ็บกระดองใจทุกครั้งที่ฟัง....
"ไอ้บ้า" สาวไต้หวันหน้าสวยฉงนสงสัยกับคำนี้ หนุ่มไทยอธิบายเป็นภาษาปักกฤษ ที่ว่า "it mean love"
ไม่ใช่แค่สาวไต้หวัน เข้าใจอย่างนั้น ....
ตัวผมเองก็นำมาเหมารวมว่ามันคือ " รัก " เหมือนกัน...นี่คือสาเหตุของคำว่าไอ้บ้า...
ผมใช้"ไอ้บ้า"คำนี้ตั้งแต่วันแรกที่เราคุยกัน วันที่สอง วันที่สาม รวมๆแล้วผมใช้คำนี้ กับเธอ ทุกวัน.....
สรุปแล้ว ผมบอกรักเธอไปตั้งแต่ วั น แ ร ก ที่คุยกัน......เรื่องราวต่างๆขับเคลื่อนไปพร้อมๆกับเสียงหัวเราะ รอยยิ้ม
อาจจะมีเสียน้ำตาบ้างเป็นสีสัน รวมๆแล้วมันก็คือ ค ว า ม รั ก
ที่เราสองคนส่งผ่านกันทาง " ห้ อ ง แ ช ท " .....
ขอบคุณที่ร่วมสร้างเรื่องราวดีๆ ให้เกิดขึ้นในชีวิตผู้ชายคนนี้...
ขอบคุณทุกๆรูปที่ส่งมา ทั้งตั้งใจ และไม่ตั้งใจ
ขอบคุณเพลง ระหว่างเราสองคน ที่ส่งให้ฟัง เ พ ล ง แ ร ก
ขอบคุณ ห้ อ ง แ ช ท และ.......
ขอบคุณที่มาเติมชีวิตของผู้ชายคนนี้ให้ เต็ม
ป า ริ ฉั ต ร