เราคิดว่าตัวเองน่าจะเป็นโรคแพนิคจนมีอาการซึมเศร้าร่วมด้วย เราอยากไปหาหมอมากแต่ไม่กล้าไปเพราะพ่อแม่ก็ไม่รู้ว่าเราเป็นแบบนี้ เราฝันทุกคืนมาเป็นเวลา 1 ปีแล้ว ก่อนหน้าที่เราจะเป็นแบบนี้คือเรามีปัญหากับคนที่โรงเรียนแล้วเราเครียดมากจน คิดกังวลว่าเค้าจะมาทำร้าย เรานอนไม่หลับ ร้องไห้ อาเจียน นอนสั่น อยากฆ่าตัวตาย หลังจากคืนนั้นเราก็พยายามนั่งสมาธิ สวดมนต์ โทรไปร้องไห้กับพี่ที่เราสนิทด้วย เราพยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้นแต่มันก็ยังคงแย่อยู่ เราพยายามสวดมนต์นั่งสมาธิทุกวัน ไม่เล่นโซเซี่ยลไม่ออกไปไหนเป็นเวลา 3 เดือนเราเริ่มดีขึ้นแต่ก็ยังคิดถึงเรื่องที่แย่ๆที่เกิดขึ้นกับเราอยู่ เราพยายามใช้ชีวิตให้เป็นปกติ พยายามไม่ฟุ้งซ้าน หาวิธีทำให้จิตใจเราดีขึ้น ตอนนี้ครบ 1 ปีแล้วเราเหมือนจะผ่านมันมาได้ใช้ชีวิตจนเกือบปกติได้ แต่วันนี้เรากลับมีอาการวิตกกังวลอีกแต่ไม่มีเรื่องที่ทำให้เราเป็นแบบนั้น เราไม่อยากออกไปไหน ทุกครั้งที่เราต้องออกไปทำธุระข้างนอกหรือเพื่อนนัดไปเที่ยวเราจะรู้สึกไม่อยากไปและกังวลมากไม่รู้เพราะอะไร เราเป็นโรคกระเพาะอยู่แล้ว ยิ่งทำให้เราเพิ่มความกังวลเรื่องโรคกระเพาะเพิ่มขึ้นไปอีก เราไม่รู้จะทำไงดี..โรคนี้มันมีโอกาสหายได้ด้วยตัวเองโดยไม่ต้องไปพบแพทย์มั้ย แล้วเราอยู่ในระยะไหนคะ ใครรู้ช่วยตอบที