สวัสดีครับเพื่อน ๆ พี่ ๆ ชาวห้องบลูแพลนเน็ตทุกคนครับ ผมขอฝากรีวิวแรกใน PANTIP ด้วยนะครับ หลังจากอ่านรีวิวการเดินทาง และการท่องเที่ยวตามที่ต่าง ๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ ครั้งนี้ผมขอมารีวิวการเดินทางของผมด้วยนะครับ ป.ล.ขออภัยนะครับ ถ้าเรียบเรียงข้อความผิดพลาด หรือภาพถ่ายที่ออกมาไม่ค่อยสวย จะฝึกปรือฝืมือต่อไปครับ สัญญา <_ _>

สำหรับทุกคนสามารถติดตามรายละเอียดภาพ รวมถึงข้อมูลได้จากเพจ https://www.facebook.com/lifeisatravelbytee2015?ref=aymt_homepage_panel นี้เลยนะครับ เพิ่งสร้างเพื่อรวบรวมสถานที่ที่ผมเคยไป แบ่งปันประสบการณ์ บรรยากาศ  555

     การเดินทางไปภาคเหนือครั้งนี้เกิดจากการที่ผมเดินทางไปเชงเม้งที่พังงา โดยเดินทางด้วยนกแอร์ไปลงที่ภูเก็ต ระหว่างที่บิน ๆๆๆ อยู่ก็หยิบนิตยสาร NoK jib jib มาอ่าน ซึ่งเป็นฉบับเดือนเมษายน 2558  (เป็นจังหวัดน่าน) หลายท่านคงจะเริ่มทราบแล้วว่าผมแพลนไปที่ไหน ????  ซึ่งทำให้เกิดแรงบันดาลใจขึ้นมา

     การเดินทางไปครั้งนี้นอกจากเกิดแรงบันดาลใจแล้ว เกิดจากตอนนั่งทำงานหน้าคอมมีโปรฯ นกแอร์มาพอดี เอ้ย ลองดูจังหวัดน่านดิ ดูไปดูมากลายเป็นซื้อตั๋วเลยทีเดียววว แต่เห็นว่าวันหยุดได้หยุด 3 วันพอดี แถมไปเดือนเมษายนอีกต่างหาก (คนเค้าไปภาคเหนือตอนหน้าหนาว แต่นิไปภาคเหนือหน้าร้อน คิดแตกต่างจากชาวบ้านจริงๆ )  พอถึงวันออกเดินทางก็เดินทางไปสนามบินดอนเมือง เครื่องออกตั้ง 12.10 น. ขี้เกียจนั่งแท๊กซี่เลยนั่ง BTS ลงหมอชิตแล้วต่อรถเมล์สาย A1 (หมอชิต-ดอนเมือง) โหถึงป้ายรถเมล์ 10 โมงเช้า คนก็เยอะพอสมควร และแล้วก็มาถึงสถานีขนส่งดอนเมือง

โห! คนเยอะจังขนาดวันธรรมดานะนี่ สถานีขนส่งดอนเมือง จากนั้นก็ผ่าน ๆ บลา ๆ บลา ๆ ไหนดูสิได้เกทไหน ได้เกท 46 (แหม ได้ซะไกลเลย แต่ก็ดีนะครับเงียบดี นอนหลับสักงีบ เเบบสงบ)

พอไปถึงแหมบรรยากาศเงียบดี เหมาะการหลับยามท้องฟ้าครึ้ม ๆๆๆ แถมไปช่วงมีพายุฤดูร้อนอีก (กรรม)
รอไป รอมา ใน Boarding Pass บอกขึ้นเครื่อง 11.30 น. แต่เอ๊ ! นิมัน 11.20 น.ยังไร้วี่เเวน้องนก หายไปไหนนกเราาา

ทำไมปล่อยงวงช้างโดดเดี่ยว เยี่ยงนั้น ต่อมา 11.30 ก็ยังไม่มา ตายเเล้วโดย Canceled  ไฟลท์โดยไม่รุตัวหรือเปล่า รออีกนิดก็ได้ 11.55 เริ่มเห็นน้องนกมา (แอบคิดว่าใช่ที่จะไปน่านหรือเปล่าหว่า)  



น้องนกมาแล้วครับ ทำให้ตกใจหมดนิว่า ยกเลิกเที่ยวบินซะแล้วเรา หลังจากนั้นก็ขึ้นเครื่องครับ ใน Boarding Pass บอกว่าเครื่องออก 12.10 น. แต่ปรากฏเครื่องช้าไป 15 นาที ไม่เปนไรใจเย็น เราต้องเนิบ เนิบเหมือนจังหวัดที่จะไป

และแล้วเราก็เดินทางมาถึงจังหวัดน่าน จังหวัดที่โอบล้อมด้วยเทือนเขาผีปันน้ำและทิวเขาหลวงพระบาง จังหวัดที่ (ต้องตั้งใจไป เน้น ต้องตั้งใจไป จริง ๆ) เพราะเป็นจังหวัดที่ไม่ใช่ทางผ่าน อย่างที่หลายคนทราบกันดี  เดินทางมาถึงท่าอากาศยานน่านนคร (เน้น น่านนคร) นะครับ

ท้องฟ้าแจ่มใส กับน้องนกหยกนภา ที่พาเรามาส่ง ไร้พายุฤดูร้อน (รึป่าว) ป้ายต้อนรับน่ารัก ๆ ว่ามาถึง น่านแล้วเจ้าาาา  
ภาพบรรยากาศภายในสนามบินน่านนคร

ภาพนอกอาคารผู้โดยสารครับ

ชมความงามของท่าอากาศยานน่านนคร ผมตะลึงในความสวยปนความทันสมัยเลยครับ อาคารนี้เพิ่งปรับปรุงใหม่ครับ แอร์เย็นเชียววหล่ะท่าน ชมตัวอาคารแล้วก็เตรียมตัวเข้าที่พักก่อนครับ เพื่อจะเริ่มทริปของตัวเอง ตอนแรกอ่านรีวิวว่ามีสองแถวสีฟ้าตรงสนามบิน แต่ออกไปไม่เห็นเอาไงดี เลยตัดสินใจนั่งแท๊กซี่เลยหล่ะกัน (ค่าโดยสาร 100 บาท) ไปตรงที่พักตรงใกล้วัดภูมินทร์ ไหนบอกจะแบ็คแพ็คไหงมานั่งแท๊กซี่ แต่ 100 บาทของผมนิคุ้มเลยนะครับ น้องคนครับ ขอเอ่ยชื่อแหละกัน ชื่อ ตี๋เล็ก ครับ ขับรถอย่างช้า ๆ แนะนำสถานที่ที่ผ่าน บรรยากาศ แหม 100 บาทนิได้ไกด์นำเที่ยวด้วยแหะ แนะนำสถานที่ท่องเที่ยว ผับ บาร์ แหม น้องจะชวนกินเหล้ารึไงนิ และแล้วก็มาถึงที่พักของผมครับ

ที่พักของผมคือ โรงแรมเวียงภูมินทร์ครับ อยู่ตรงซอย ผากอง 2 ซึ่งอยู่ใกล้กับคุ้มเมืองมินทร์เลยครับ บรรยากาศสงบ เงียบ แถมใกล้วัดภูมินทร์และศูนย์บริการนักท่องเที่ยว น่านอีก ฟินเลยย ตอนแรกดูในแผนที่ โรงแรมนี้ไกลวัดภูมินทร์กับศูนย์บริการจัง พอมาจริง ๆ ใกล้ ซะยิ่งกว่าใกล้ซะอีกครับ แล้วก็ทำการ check in เสร็จก็ขอเก็บข้าวของแปบนึง เอาหล่ะครับ ถึงเวลาที่สายลมต้องเป็นอิสระ เตรียมตัวหยิบกล้อง สะพายเป้ ปั่นจักรยาน (เนื่องจากทริปนี้คิดแบบปุบปับ เลยติดต่อโรงแรมขอยืมจักรยานไปปั่นรอบเมืองน่าน ซะเลย ฟรีซะด้วยครับ) ปั่นออกมาไม่ถึง 3 นาทีเจอสถานที่สำคัญเลยครับ


ภาพด้านบนคือ วัดภูมินทร์ครับ หลายท่านคงเคยได้ยินนะครับว่า วัดแห่งนี้สำคัญและเลื่องลือในเรื่องภาพวาด ?????? ติดตามกันต่อเลยครับ

ชมความงามภายนอกตัววัดภูมินทร์ แล้วมากราบสักการะ พระพุทธมหาพรหมอุดมศักยมุนี

แล้วเราก็ตื่นตาตื่นใจกับภาพวาดจิตรกรรมฝาผนัง

ภาพนี้เป็นภาพได้ชื่อว่า "โมนาลิซ่าเมืองไทย" ครับ โชว์อกด้วยครับ เค้าบอกว่าถ้าผู้หญิงโชว์อก แสดงว่ายังโสดครับ ถ้าแต่งงานแล้วจึงจะมีผ้าเล็ก ๆ มาปิดหน้าอกครับ
ต่อไปชมภาพจิตรกรรมฝาผนังไปเรื่อย ๆ แล้วสายตาก็สะดุดภาพหญิงชายคู่หนึ่งที่ในไกด์ไลน์ หรือประชาสัมพันธ์ท่องเที่ยวบอกว่า มาน่าน ต้องมาดูภาพนี้ ไม่งั้นก็ไม่ถึง น่าน น่านไง น่านไง ภาพที่ว่าคือภาพนี้ครับ

ภาพนี้ได้ชื่อว่า เป็นภาพกระซิบรักบรรลือโลก เลยทีเดียวครับ มีชื่อว่า "ปู่ม่านย่าม่าน" ปู่ย่า ในภาษาล้านนา คือ เลยวัยหนุ่มสาวแล้วครับ ส่วนม่าน แปลว่า พม่า ครับ
หลังสักการะแล้วชมความงามของภาพวาดฝาผนังแล้ว ก็เดินออกไปถ่ายรูปชมความงามตัววัดภูมินทร์ครับ สดใสเลยครับ



หลังจากนั้นก็ข้ามฝั่งมายังศูนย์บริการนักท่องเที่ยว เทศบาลเมืองน่านครับ มาขอข้อมูล รวมถึงโครงการ "ปั่น เนิบ เนิบ" โดย ททท.แพร่ครับ
[/img]
พอขอข้อมูลการเดินทางทั่ว อ.เมือง น่าน เสร็จ พี่เจ้าหน้าที่เลยบอกว่า จะมีรถรางชมเมือง ตอน 15.30 น. เราก็บอกปฏิเสธไป เกิดอยากปั่นจักรยานมากกว่า แต่พี่เค้าน่ารักครับ เลยใจอ่อนนั่งรถราง เสียตัง 30 บาท จากนั้นผมก็เอาจักรยานไปจอดตรงวัดภูมินทร์ครับ
ภาพด้านล่างนี้คือ โครงการ " ปั่น เนิบ เนิบ @ แพร่ น่าน อุตรดิตถ์" โดยการชวนมาปั่นจักรยาน ชวนปั่นชิล ๆ ตั้งแต่วันนี้ - สิงหาคม 2558 ใครสนใจติดต่อได้เลยครับ ททท. แพร่

กางแผนที่ดูสิมีที่ไหนบ้างงงง ระหว่างรอรถราง ก็จิบชาเขียว (พอดีชอบกินชาเขียว เลยคิดว่า มาเสาะหาชาเขียวทั่วอาณาจักรไทย)

ต่อไปนี้คือ มุมตรงศูนย์บริการนักท่องเที่ยวครับ น่าฮักหลายยย


และนี้คือ จุดบ่งบอก ว่า "น่าน คือ 1 ใน 12 เมืองต้องห้าม....พลาด" ตามนโยบาย ททท. ปี 2558 ท่องเที่ยวิถึไทยครับ


รถรางนำชมเมืองน่าน สนับสนุนโดยเทศบาลน่าน น่าฮักแท้ ๆๆ


วัดพระศรีพันต้นครับ ซึ่งจุดเริ่ม หลัก กม. 0 หน้าวัดครับ อุโบสถสีทองงดงามครับ (เดี๋ยวผมมารีวิวอีกทีนะ)

[/img]
โฮงเจ้าฟองคำ เป็นโฮงเจ้าผู้ครองนครน่าน (อันนี้จะบอกรายละเอียดในการเดินทางวันที่ 2 ครับ)
จากนั้นก็นั่งรถรางชมเมืองน่านเป็นเวลา 1 ชั่วโมงนั่งฟังน้องไกด์นำชมเมืองอู้คำเมือง เพลินดีครับ จากนั้นผมก็กลับไปเอาจักรยานที่จอดไว้ที่วัดภูมินทร์มาไว้ปั่นรอบเมือง ปล่อยใจเป็นของเรา

ก่อนออกจากวัดภูมินทร์ของลอดประตูใต้พญานาค ซึ่งคนพื้นที่บอกว่า ถ้าใครลอดประตูนี้จะได้กลับมาที่น่านอีก ถ้าลอดหลายทีคงได้เขย สะใภ้เลยทีเดียวครับ