ไม่ได้จะประชดชีวิตอะไร แค่ระบาย แค่คิดไม่ออกว่าควรจะทำยังไงดี ?
    
    หนูเป็นเป็นเด็กอายุ 17 กำลังจะขึ้น ม.6 มีพี่ชายค่ะ แต่พี่ชายไปเรียนมหาวิทยาลัย หนูไม่มีใครจะให้ระบาย
    ครอบครัวหนูหลังจากพี่ไปเรียนมหาลัยก็มีแค่ 3 คน คือ พ่อ แม่ และหนู
    พ่อกับแม่หนูทะเลาะกัน มานานมากแล้ว น่าจะตั้งแต่หนูยังอยู่ชั้นประถม ทะเลาะกันเรื่องพ่อมีผู้หญิงคนอื่น
    พ่อหนูเป็นคนเจ้าชู้ มีผู้หญิงคนอื่นไปเรื่อย แม่จับได้ที เค้าก็เปลี่ยนคนที ชอบกลับมาทะเลาะกันที่บ้านเป็นประจำ
    ทะเลาะกันด้วยถ้อยคำหยาบ ๆ แม่หนูเป็นคนขี้น้อยใจ ชอบชักสีหน้า ไม่ค่อยจะถูกกับพวกญาติของพ่อ เพราะแบบนี้แหละ
    เวลาแม่ว่าพ่อเรื่องผู้หญิงคนอื่น พ่อก็จะยกประเด็นที่แม่ชอบชักสีหน้า ไม่ถูกกับคนอื่นมาด่าแม่ทุกครั้ง
    พ่อชอบว่าแม่ทำไมไม่ทำตัวเหมือนคนอื่น ว่าทำไมไม่ทำตัวดีๆ แม่หนูก็จะเงียบไม่พูด ร้องไห้ตลอด
    แล้วพ่อก็ท้าหย่าแม่ให้หนูได้ยิน มาหลายสิบครั้งแล้วด้วย
   
หนูทำอะไรไม่ได้เลย พูดอะไรออกไปไม่ได้ ว่ากดดันแค่ไหนที่ต้องมารับฟังปัญหาของพวกเค้าแบบนี้ เรื่องที่เรามันไม่เกี่ยวทำไมหนูต้องเจ็บต้องเดือดร้อน
เค้าทะเลาะกันที ก็ลั่นไปทั้งบ้าน ไปทั้งซอย หนูพยายามแล้วที่จะไม่ฟัง พยายามไม่เก็บมาคิดเป็นปัญหาของตัวเอง
แต่พอเค้าทะเลาะกันทีไร หนูก็โดดเดี่ยว หนูพูดกับใครไม่ได้ พ่อ แม่ ไม่ได้สนใจความรู้สึกหนู ว่าหนูก็เสียใจ พ่อ แม่ ไม่คุยกับหนูเลย
หนูได้แต่ร้องไห้ในห้อง กดดัน เสียใจทำไมต้องทะเลาะกันบ่อยแบบนี้  หนูพยายามไม่พูดเก็บความรู้สึกไว้ อาย
ไม่กล้าระบายกับเพื่อน กลัวเพื่อนหาว่างี่เง่า ทุกวันนี้ปิดเทอม หนูเริ่มปิดหู ไม่ฟังเรื่องที่เค้าด่ากันทุกวัน
และหนูก็ใช้เวลานี้อ่านหนังสือเรียน อยากเรียนดีๆ เก่งๆ จะได้หลุดพ้นจากเรื่องพวกนี้บ้าง
หนูอยากฟังความรู้สึกทุกคนบ้างว่าหนูอ่อนไหวเกินไปกับเรื่องพวกนี้หรือเปล่า คนอื่นเวลาพ่อแม่ทะเลาะกันเป็นแบบหนูหรือเปล่า ?

ที่มาก็แค่ระบายค่ะ เจ็บมากกับความรู้สึกกดดันจนอธิบายไม่ถูก แต่หนูไม่คิดประชดชีวิตอะไรเลยนะคะ

ขอบคุณทุกคนที่รับฟังนะคะ