สวัสดีครับ ผม ปรวัต พรเดชาพิพัฒ ฟลุ๊คครับ ((ชื่อ facebook ตามชื่อจริง )) ปัจจุบัน เรียนอยู่ ชั้น มัธยมศึกษา ปีที่ 5 จะขึ้น ม.6
คนอ้วนหลายๆคน แน่นอนครับ ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ไม่มีใครชอบเป็นที่น่ารังเกลียด โดยเฉพาะคนอ้วนดำแบบผม ตอนผมอ้วนเมื่อก่อนไม่มีใครมาสนใจ ในตัวผมเลย ดูเป็นคนไม่มีค่า
ไม่มีใครต้องการ ดูเป็นที่น่ารังเกลียดมาก ผมโดน เพื่อนหลายๆคน พูดกับผมเสมอ

ยกตัวอย่างเช่น
-อ้วนดำ -ทุเรศ หน้าตาน่าเกลียด (คำที่แรงกว่านี้มีสารพัดคำ ) อะไรประมาณนี้ คือแบบ มันก็น้อยใจ จนทำให้เรามีแรงผลักดัน

แม้กระทั่ง เรื่องความรัก
ไม่มีใครสนใจผมเลย  ผมเคยแอบชอบ ผญ คนนึง เพื่อนคนนึงกลับมาพูดกับผมว่า สงสารคนที่-แอบชอบวะ แล้วก็ขำด้วยน้ำเสียง สมเพศ (คือแบบเราน่ารังเกลียดขนาดนั้นหรอ)

นี้แหละครับคือเหตุผลที่ ผมเริ่ม ลดน้ำหนัก
ตอน ม.4ครับ ใช้เวลา 2ปี จาก 130 เหลือ 70 แต่ปัจจุบันก็ หนัก 80 แล้วเพราะเล่นกล้าม
อยากเป็น แรงบรรดาลใจ ให้เยาวชนไทยหันมาใส่ใจสุขภาพตัวเอง  ไม่ได้ใช้ยาลดความอ้วนใดๆนะครับ ผมเข้าฟิตเนส

วิธีออกกำลังกาย
1.วิ่ง ว่ายน้ำ โดดเชือก ( แนะนำให้วิ่ง ) เผาผลาญดีมาก
2.ยกเวท เล่นกล้าม

การกิน
1.ลดคาร์โบไฮเดรต ถามว่า ลดยังไง ยกตัวอย่าง เช่น คุณซื้อข้าวมา 1 จาน ให้กินข้าวแค่ 1 ใน 4 ของจานนั้น
คาร์โบไฮเดรต คือ แป้ง !! พวก ขนมปัง น้ำตาล บลาๆๆๆ
2.ไม่กินน้ำหวาน น้ำอัดลมทุกชนิด พูดง่ายๆ มีสิทธิกินแค่น้ำเปล่า แต่ถ้าใครฉลาดกิน พวก ชาอู่หลงอิชิตัน ไดเอทดีมาก
3.ไม่กินของทอดของผัดทุกชนิด (กินได้หมดแต่ต้องคุมแคลลอรี่ด้วย)

แรงบรรดาลใจในเวลาที่ท้อ
ผมจะนึกถึง เพื่อนสาวคนนึงที่ผมแอบชอบ ^___^ ชอบตั้งแต่ ม.1-ม.5 คือเค้าไม่สนผมเลยสักนิด ผมอยากให้เพื่อนผมคนนั้นหันมาสนใจในตัวผมบ้าง ผมคิดแบบนี้เสมอ เวลาออกกำลังกาย รวมถึงสังคมรอบข้างที่เวลาเห็นผมก็หัวเราะเยาะกลิ่นตัวเหม็นเป็นที่น่ารังเกลียดมากก

ปัจจุบัน