ถ้าวันนั้น เราเพียงแต่หลงเชื่อนโยบาย 30 บาทรักษาทุกโรค เป็นโครงการที่ไม่มีทางทำได้ เป็น 30 บาทตายทุกโรค เราก็จะไม่มีโครงการที่ทำเพื่อคนยากคนจน ที่ไม่มีรัฐบาลไหนกล้ายกเลิก
ถ้าวันนั้น เราหลงเชื่อเรื่องกองทุนหมู่บ้านมีไว้แค่ให้คนซื้อมอเตอร์ไซด์ ซื้อโทรศัพท์มือถือ วันนี้เราคงไม่เห็นรัฐบาลต้องทุ่มเม็ดเงินมหาศาลเข้าไปหวังกระตุ้นเศรษฐกิจ
ถ้าวันนั้น เราหลงเชื่อเรื่องความไม่พร้อมที่จะสร้างสนามบินสุวรรณภูมิ วันนี้เราคงไม่มีสนามบินเพียงพอที่จะรองรับนักท่องเที่ยว ซึ่งเป็นรายได้หลักของประเทศ
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อเรื่องหวยบนดินเป็นเรื่องของการทุจริต เรื่องของการมัวเมาประชาชน วันนี้เราคงไม่ต้องขุดเอาหวยออนไลน์มาเพื่อแก้ปัญหาสลากกินแบ่งขายเกินราคา
ถ้าวันนั้น เราไม่เชื่อเรื่องการเป็นหนี้อีก 50 ปี หรือต้องรอให้ถนนดินลูกรังหมดประเทศเสียก่อน จึงจะปรับโครงสร้างคมนาคมได้ วันนี้เราคงไม่ต้องจ่ายเพิ่มอีก 1.1 ล้านล้านบาท
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อกับโครงการรับจำนำข้าวทำให้รัฐขาดทุนหลายแสนล้าน เราคงไม่ต้องแจกเงินและอัดฉีดเม็ดเงินหวังกระตุ้นเศรษฐกิจ เพราะกำลังซื้อระดับรากหญ้าหดหาย
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อเรื่องเกี่ยวกับด้านจริยธรรมเหนือกว่าด้านกฎหมาย เราคงไม่ต้องมีคนทำงานการเมืองที่จริยธรรมไม่ได้แตกต่างจากนักการเมือง แต่ยากที่จะตรวจสอบอย่างนี้
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อมีแต่นักการเมืองที่เข้ามาหวังกอบโกยเงินภาษีประชาชน เราคงไม่ได้เห็นคนดีๆที่มาจากการคัดสรรที่เอาแม้กระทั่งเงินเพียงหมื่นสองหมื่นเท่านั้นเอง
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อเรื่องการแก้ สว.ทั้งหมดให้มาจากการเลือกตั้งเป็นการล้มการปกครอง เราคงไม่ต้องหวั่นเกรงเรื่อง สว.ทั้งหมดมาจากการลากตั้ง และยังมีอำนาจเหนือรัฐบาลที่มาจากประชาชน
ถ้าวันนั้น เราเพียงแต่เชื่อเรื่องรัฐบาลหมดความชอบธรรม แล้วยุบสภาให้ประชาชนตัดสินกันใหม่จากการเลือกตั้ง เราคงไม่ต้องกังวลกับนายกฯคนนอกที่อาจจะเป็นการสืบทอดอำนาจ
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อเรื่ององค์กรอิสระต่างๆมากมายมีไว้เพื่อถ่วงดุล ตรวจสอบและอำนวยความยุติธรรม เราคงไม่ต้องเห็นองค์กรที่เลือกข้าง จนกลายเป็นคู่ขัดแย้งเสียเอง ทำให้ประชาชนแตกแยกยิ่งขึ้น
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อกับการแตกแยกเกิดจากคนดีกับคนชั่ว วันนี้เราคงไม่ได้เห็นคนดีกับคนดีต้องมาแตกแยกกัน เมื่อผลประโยชน์ขัดกัน
ถ้าวันนั้น เราเพียงแต่ยึดมั่นในกติกา ไม่หลงเชื่อเรื่องกติกาไม่เป็นธรรม จนพากันออกไปขัดขวางการเลือกตั้ง วันนี้เราคงไม่ต้องวิตกกังวลว่าเมื่อไหร่จะมีการเลือกตั้ง
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อเรื่องประชาธิปไตยไม่ใช่มีแค่การเลือกตั้ง หรือการเลือกตั้งเป็นเพียงพิธีกรรม วันนี้เราคงไม่ถูกต่างชาติบอยคอตสินค้าไทย จนทำให้การส่งออกมีปัญหา
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อประชานิยมเป็นแค่การซื้อเสียง เราคงไม่ต้องทุกข์ใจกับนโยบายต่างๆที่ไม่จำเป็นต้องรักษาฐานเสียง
และถ้าวันนั้น เราเพียงแต่ปล่อยให้ประชาธิปไตยเดินไปตามครรลอง ไม่หลงเชื่อกับการยุยงปลุกปั่น ต่อต้านรัฐบาลจากการเลือกตั้งในทุกมิติ วันนี้เราคงไม่ต้องพบกับเศรษฐกิจถดถอย กำลังซื้อหดหาย ต่างชาติถอนการลงทุน จนทำให้ประชาชนเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้าหรอกนะครับ
**********ถ้าวันนั้น*********ทวดเอง
ถ้าวันนั้น เราหลงเชื่อเรื่องกองทุนหมู่บ้านมีไว้แค่ให้คนซื้อมอเตอร์ไซด์ ซื้อโทรศัพท์มือถือ วันนี้เราคงไม่เห็นรัฐบาลต้องทุ่มเม็ดเงินมหาศาลเข้าไปหวังกระตุ้นเศรษฐกิจ
ถ้าวันนั้น เราหลงเชื่อเรื่องความไม่พร้อมที่จะสร้างสนามบินสุวรรณภูมิ วันนี้เราคงไม่มีสนามบินเพียงพอที่จะรองรับนักท่องเที่ยว ซึ่งเป็นรายได้หลักของประเทศ
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อเรื่องหวยบนดินเป็นเรื่องของการทุจริต เรื่องของการมัวเมาประชาชน วันนี้เราคงไม่ต้องขุดเอาหวยออนไลน์มาเพื่อแก้ปัญหาสลากกินแบ่งขายเกินราคา
ถ้าวันนั้น เราไม่เชื่อเรื่องการเป็นหนี้อีก 50 ปี หรือต้องรอให้ถนนดินลูกรังหมดประเทศเสียก่อน จึงจะปรับโครงสร้างคมนาคมได้ วันนี้เราคงไม่ต้องจ่ายเพิ่มอีก 1.1 ล้านล้านบาท
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อกับโครงการรับจำนำข้าวทำให้รัฐขาดทุนหลายแสนล้าน เราคงไม่ต้องแจกเงินและอัดฉีดเม็ดเงินหวังกระตุ้นเศรษฐกิจ เพราะกำลังซื้อระดับรากหญ้าหดหาย
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อเรื่องเกี่ยวกับด้านจริยธรรมเหนือกว่าด้านกฎหมาย เราคงไม่ต้องมีคนทำงานการเมืองที่จริยธรรมไม่ได้แตกต่างจากนักการเมือง แต่ยากที่จะตรวจสอบอย่างนี้
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อมีแต่นักการเมืองที่เข้ามาหวังกอบโกยเงินภาษีประชาชน เราคงไม่ได้เห็นคนดีๆที่มาจากการคัดสรรที่เอาแม้กระทั่งเงินเพียงหมื่นสองหมื่นเท่านั้นเอง
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อเรื่องการแก้ สว.ทั้งหมดให้มาจากการเลือกตั้งเป็นการล้มการปกครอง เราคงไม่ต้องหวั่นเกรงเรื่อง สว.ทั้งหมดมาจากการลากตั้ง และยังมีอำนาจเหนือรัฐบาลที่มาจากประชาชน
ถ้าวันนั้น เราเพียงแต่เชื่อเรื่องรัฐบาลหมดความชอบธรรม แล้วยุบสภาให้ประชาชนตัดสินกันใหม่จากการเลือกตั้ง เราคงไม่ต้องกังวลกับนายกฯคนนอกที่อาจจะเป็นการสืบทอดอำนาจ
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อเรื่ององค์กรอิสระต่างๆมากมายมีไว้เพื่อถ่วงดุล ตรวจสอบและอำนวยความยุติธรรม เราคงไม่ต้องเห็นองค์กรที่เลือกข้าง จนกลายเป็นคู่ขัดแย้งเสียเอง ทำให้ประชาชนแตกแยกยิ่งขึ้น
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อกับการแตกแยกเกิดจากคนดีกับคนชั่ว วันนี้เราคงไม่ได้เห็นคนดีกับคนดีต้องมาแตกแยกกัน เมื่อผลประโยชน์ขัดกัน
ถ้าวันนั้น เราเพียงแต่ยึดมั่นในกติกา ไม่หลงเชื่อเรื่องกติกาไม่เป็นธรรม จนพากันออกไปขัดขวางการเลือกตั้ง วันนี้เราคงไม่ต้องวิตกกังวลว่าเมื่อไหร่จะมีการเลือกตั้ง
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อเรื่องประชาธิปไตยไม่ใช่มีแค่การเลือกตั้ง หรือการเลือกตั้งเป็นเพียงพิธีกรรม วันนี้เราคงไม่ถูกต่างชาติบอยคอตสินค้าไทย จนทำให้การส่งออกมีปัญหา
ถ้าวันนั้น เราไม่หลงเชื่อประชานิยมเป็นแค่การซื้อเสียง เราคงไม่ต้องทุกข์ใจกับนโยบายต่างๆที่ไม่จำเป็นต้องรักษาฐานเสียง
และถ้าวันนั้น เราเพียงแต่ปล่อยให้ประชาธิปไตยเดินไปตามครรลอง ไม่หลงเชื่อกับการยุยงปลุกปั่น ต่อต้านรัฐบาลจากการเลือกตั้งในทุกมิติ วันนี้เราคงไม่ต้องพบกับเศรษฐกิจถดถอย กำลังซื้อหดหาย ต่างชาติถอนการลงทุน จนทำให้ประชาชนเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้าหรอกนะครับ