ผมมีอาการที่แบบเหม่อลอยอยู่บ่อยครั้งครับ
แบบจดจ้องสิ่งใดสิ่งหนึ่งนานๆ บางครั้งมีคนถามก็ได้ยินนะแต่ก็ไม่ตอบ แล้วมารู้สึกตัวทีหลัง
เวลาทำอะไรก็หยิบมาขึ้นมาทำ แต่ใจไม่อยู่กับสิ่งที่ทำ คิดไปเรื่องอื่น
และที่มันน่ากลัวคือมันเป็นตอนขับรถครับ อันนี้บ่อยมาก ขับๆอยู่ก็เหม่อลอยคิดอะไรไม่รู้
ส่วนเรื่องที่คิดมากก็เยอะครับ บางครั้งเรื่องไม่ควรคิดก็คิด เรื่องไม่น่าคิดก็เอามาคิด เช่น เรื่องเพื่อน ที่มีปัญหานิดหน่อยก็คิดไปไกลเองตลอด / เรื่องขับรถ พอไปจอดติดไปแดงทางแยก ก็คิดกลัวว่าจะมีอุบัติเหตุ / กังวลเรื่องอนาคตตัวเองมั่ง ครอบครัวมั่ง ..คือมันคิดไปไกลมากจริงๆ..
อีกอย่างเรียนช่วงนี้ก็ค่อนข้างจะเครียดด้วยแหละครับ เรียนไม่ค่อยหนัก แต่งานเยอะ และงานต้องคิดเยอะด้วย
เวลามีความรู้สึกแบบนี้ ผมทำงานไม่ได้เลย ต้องรอให้อารมณ์คงที่
แบบนี้จัดอยู่ในกลุ่ม "วิตกจริต" มั้ย? ไม่ชอบคำนี้เลยครับ
แต่ทำไมผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นอยู่ก็ไม่รู้.. เฮ้ออออ~
เหม่อลอย คิดมาก ..ทั้งวัน
แบบจดจ้องสิ่งใดสิ่งหนึ่งนานๆ บางครั้งมีคนถามก็ได้ยินนะแต่ก็ไม่ตอบ แล้วมารู้สึกตัวทีหลัง
เวลาทำอะไรก็หยิบมาขึ้นมาทำ แต่ใจไม่อยู่กับสิ่งที่ทำ คิดไปเรื่องอื่น
และที่มันน่ากลัวคือมันเป็นตอนขับรถครับ อันนี้บ่อยมาก ขับๆอยู่ก็เหม่อลอยคิดอะไรไม่รู้
ส่วนเรื่องที่คิดมากก็เยอะครับ บางครั้งเรื่องไม่ควรคิดก็คิด เรื่องไม่น่าคิดก็เอามาคิด เช่น เรื่องเพื่อน ที่มีปัญหานิดหน่อยก็คิดไปไกลเองตลอด / เรื่องขับรถ พอไปจอดติดไปแดงทางแยก ก็คิดกลัวว่าจะมีอุบัติเหตุ / กังวลเรื่องอนาคตตัวเองมั่ง ครอบครัวมั่ง ..คือมันคิดไปไกลมากจริงๆ..
อีกอย่างเรียนช่วงนี้ก็ค่อนข้างจะเครียดด้วยแหละครับ เรียนไม่ค่อยหนัก แต่งานเยอะ และงานต้องคิดเยอะด้วย
เวลามีความรู้สึกแบบนี้ ผมทำงานไม่ได้เลย ต้องรอให้อารมณ์คงที่
แบบนี้จัดอยู่ในกลุ่ม "วิตกจริต" มั้ย? ไม่ชอบคำนี้เลยครับ
แต่ทำไมผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นอยู่ก็ไม่รู้.. เฮ้ออออ~