คือเรากับแฟนเราคบกันไม่นานหรอก บอกก่อนเลยว่า เรารักเค้าก่อนที่เราจะคบกับเค้าอีก #แต่เค้าขอเราเป็นแฟนนะ
คือเค้าจะเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูง อยากทำอะไรก็ทำ ทำแบบไม่คิดอ่ะ แล้วเราก็มานั่งเสียใจคนเดียว
เค้าเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจเราเลย เราเรียนอยู่นะ มีบางวันเราเลิกก่อนเค้าไรงี้ เราก็รอจนเค้าเลิก เป็น 2-3 ชม.เลยก็มี
แล้วพอเค้าเลิกแล้ว เค้าไม่บอกเราสักคำ เราก็โทรไปถามบอกว่าอยู่ไหน เค้าบอกว่าเค้าไปที่เรียนพิเศษแล้ว #แล้วที่เรารอมันคืออะไรวะ -0-
เรากับเค้าอยู่วงดนตรีเดียวกัน แต่เราเป็นนักดนตรี เค้าเป็นแดนเซอร์ เวลาออกงานไรงี้ก็ได้เจอกัน มันก็ดีตรงนี้แหละ
แต่เค้าไม่เคยสนใจเราเลย ถึงจะอยู่ใกล้กัน เค้าก็ไม่เคยคิดที่จะอยู่กับเรา เราคิดถึงเค้าเสมอ แต่เค้าไม่เคยคิดเลย
เวลาไม่เจอกันไรงี้ เรากับเค้าก็ไม่เคยคุยกันเลย จนมันชินชาไปแล้วอ่ะ คือไม่มีเค้าเราก็อยู่ได้ แต่เราทนเห็นหน้าเค้าไม่ได้อ่ะ
อยากบอกเลิกนะแต่เราบอกไม่ลงจริงๆอ่ะ คือเราอยู่ไม่ได้แน่ๆ ถ้าเรายังเห็นหน้าเค้าอ่ะ เพราะเราต้องเจอเค้าอีกนานเลย
เวลาเรามีความสุขก็โครตมีความสุขอ่ะ เวลาทุกข์มันก็ทุกข์มากๆ จนเราร้องเลยก็มี
เราอยากเลิกกับเค้านะ แต่เราคงทนไม่ได้แน่ๆอ่ะ T^T เราสับสนมากเลยตอนนี้
ตอนนี้เวลาเราเจอหน้าเค้า เราก็เฉยๆแล้วอ่ะ ถ้าเจอก็ดี ไม่เจอก็ไม่เห็นเป็นอะไร
เฮ้อออ .. สับสนมากอ่ะ มันชินชาไปเอง เพราะเค้าไม่เคยใส่ใจเราเลย แต่เรายังรักเค้าอยู่งะ T^T แถมต้องเจอหน้าเค้าเสมอด้วย