แม่เราทำเกินไปรึป่าวคะคือวันนั้น(วันที่เกิดเรื่อง)เราเหนื่อยมากและเรานอนตื่นสายสักประมาน13:00แล้วเราไม่ได้ช่วยงานน้าน้าเราก็เลยบอกแม่เราพอตกเย็นมาแม่ก็ด่าเราสารพัด ขี้เกียจขนาดนี้อย่ามาอยู่บ้านกู ไปอย

ช่วงนี้ร้องไห้บ่อยมากเวลาโทรคุยกับแฟนช่วงนี้เราก็ชอบถามซ้ำๆว่าเธอจะทิ้งเค้ามั้ยเค้ากลัวเธอจะทิ้งเค้าแล้วก็ร้องไห้ออกมาแรกๆเขาก็ปลอบแหละแต่พอมาวันนี้เราถามแบบนั้นอีกเพราะกลัวที่ถามแบบนี้เพราะว่าเวลาเรา

ความรู้สึกที่อยากฆ่าคนมันเริ่มความรู้สึกเฉยชาเวลาพวกเขาที่พวกเจ็บหรือว่าเวลาพวกเขาเจอเหตุการณ์แย่ๆและบางทีก็สะใจที่พวกเขาทรมานกับที่พบเจอในชีวิตเพราะคิดอยู่ในใจว่านี่คือสิ่งที่พวกเขาควรได้รับกับสิ่งที

ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ คือเราเป็นซึมเศร้าเรียนอยู่มัธยม เราไม่เป็นตัวเองเลยค่ะเวลาไปโรงเรียน แล้วสังคมที่โรงเรียนคือแย่มาก เรารู้สึกเหนื่อยเวลาต้องไปเจอคนพวกนี้มากๆ เราต้องคอยฝืนให้ตัวเองเป็นคนอีกคนนึง ไ

เราเป็นมาพักใหญ่ๆแล้วค่ะน่าจะตั้งแต่2-3เดือนที่แล้ว รู้สึกหัวใจมันเจ็บแปล๊บแปล๊ปตลอด ทุกครั้งที่มีเวลาได้คิดทบทวน ก็จะมีความคิดที่ตัวเองรู้สึกด้อยค่าประหม่าและกังวลตลอดเวลาเลย รวมถึงเรื่องประสบการณ์ที