ขอสักระทู้อยากกล่าวคำขอบคุณแก่คุณหมอ หรือ เจ้าหน้าทีทางการแพทย์ทุกคนน่ะค่ะ
พอดี เรื่องของเรื่อง มีญาติห่างๆนะ เค้ามีแฟนเป็นหมอ ได้ข่าวว่าจะแต่งงานกัน
แต่พอเจอกันเมื่อตรุษจีน เธอบอกว่าเลิกกันแล้ว เพราะไม่ไหว หมอไม่มีเวลาให้เลย ทำแต่งาน
เราก็เลยเงียบ ไม่ได้พูดอะไร แอบเสียดายแทนนิดนึง แบบว่าเอ่อ มีแฟนเป็นถึงหมอนะ ใครๆก็อยากมีแฟนเป็นหมอ
เราคิดว่าญาติเราใจแคบไปไหม เคยไปดูหมอทำงานบ้างรึเปล่า แต่ของแบบนี้มันเรื่องส่วนตัวเค้า
ฟังแล้วได้แค่คิดในใจแทน ว่าทำไมหมอถึงไม่มีเวลาให้แฟน
พอเรามานั่งย้อนดู เราเป็นแม่ลูกเล็ก ที่เป็นธาลัสซีเมีย ป่วยบ่อย ครั้งหนักสุด ทั้งชักทั้งปอดบวม ไข้สูง
แบกลูกไปหาหมอกลางดึก พยาบาลต้องตามหมอเวร หมอเวรตามหมอใหญ่ ตี1ตี2 หมอก็มาตรวจลูกเรา ทั้งที่ไม่ได้หลับได้นอน
ลูกเรานอนโรงพยาบาล อาทิตย์กว่า หมอมาหาลูกเรา ทุกสามชั่วโมง ทั้งหมอ อาจารย์ หมอนักเรียน หมออินเทิร์น เอกท์เทิร์น
ทุกคนเอาใจใส่ลูกเราดีมาก ช่วงใหนหนักนี่ หมอแทบจะมาเฝ้า เดินเข้าเดินออก จนเราเกรงใจ กลัวหมอเหนื่อย
จนเรายังสงสัยว่า หมอมีเวลาไปนอนกันบ้างไหม ได้กลับบ้านไปหาครอบครัวรึเปล่า ไม่เลิกงานเหรอ
หชบางท่านอาจเพิ่งได้อยู่กลับครอบครัวพอถูกโทรตาม ก็ยังสละเวลามาดูแล คนไข้ ทั้งที่ไม่ใช่ญาติด้วยซ้ำ
แล้วคนไข้เยอะแยะ ไหนจะญาติ อีก วุ่นวายไปหมด กลางวันก็ต้องทำงาน กลางคืนถูกตามก็ต้องมา
เรารู้สึกว่า เป็นอาชีพที่เสียสละมากทั้งเวลา ทั้งกำลังกาย บางคนอาจไม่มีเวลาให้ครอบครัว หรือ คนรอบข้างเลยด้วยซ้ำ
เราเคยซื้อของมาฝากหมอ หมอก็ไม่อยากรับ บอกเกรงใจคนไข้ จนเราต้องยัดเยียดให้ ทั้งที่เป็นแค่ขนม ที่ไม่มีราคาอะไร
ตอนฝากครรภ์ เราอยากฝากพิเศษ พยาบาลบอก ฝากอาจารย์ใส่ชองห้าพันนะคะ อาจารย์ดูแลเรามา 9 เดือน
ตี 1 ตี 2 เป็นอะไรโทรไปอาจารย์รับสายตลอด พอวันคลอด สามีเอาซองกับกระเช้าผลไม้ไปฝาก
อาจารย์ยื่นซอง คืนมาให้ บอกเลี้ยงลูกต้องใช้เงินเยอะนะ เก็บไว้เถอะ เอาไว้ซื้อของให้ลูก ประทับใจมาก ทั้งที่ไม่ได้รู้จักกันเป็นพิเศษ
แต่แกพอรู้มาบ้าง ว่าเราไม่ค่อยมี แต่ที่เราขอฝากพิเศษ เพราะเรามีลูกยาก เลยกังวลอยากฝากดีดี
อีกครั้ง ก็ตอนลูกป่วย ลูกชัก พยาบาลรีบตามหมอ เราเห็นหมอวิ่งมา แต่ในกระเป๋าเสื้อกาวน์หมอ มีแซนวิชอยู่
คือ คงยังไม่ทันได้ทานอะไร ต้องวิ่งมาดูลูกเราก่อน ยืนดูลูกเราจนอาการดีขึ้น ถึงกลับ ไม่รู้ได้กินแซนด์วิชตอนไหน
เราอยากลอกว่าเรา ขอกราบขอบพระคุณงามๆ กับคุณหมอทุกท่าน รวมถึง เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทุกคน
ที่เสียสละเวลา มาเรียนหนัก มาทำงานหนักดูแลคนเจ็บไข้ บางครั้งก็เสี่ยงถูกฟ้อง หรือ ถูกด่าว่าจากญาติหรือคนไข้ที่ไม่เข้าใจ
เราแค่อยากให้กำลังใจคุณหมอ ให้มีแรงทำงานต่อไป เพราะบางครั้งอาชีพหมอ บางคนอาจต้องเสียแฟน เสียเวลาส่วนตัว ไม่ได้อยู่ใกล้ชิด
กับครอบครัว หรือคนที่รัก บางทีก็นอนไม่อิ่ม กินไม่อิ่ม ไม่ได้ดูหนัง ฟังเพลง หรือ กินนอนเป็นเวลาอย่างคนอื่นเขา
แต่แค่อยากให้รู้ว่า ในฐานะคนไข้ ฐานะญาติคนไข้ อย่างเรา ซาบซึ้งกับการเสียสละของคุณหมอมาก
และหากบางครั้งบางที เรามีของมาฝากคุณหมอเล็กน้อย ก็อยากให้รับไว้
เพราะเราไม่รู้จะตอบแทนคุณหมอยังไงเหมือนกัน
ขอบคุณจริงๆค่ะจากใจ
ขอสักกระทู้ ส่งผ่านคำขอบคุณ แด่คุณหมอทุกคน
พอดี เรื่องของเรื่อง มีญาติห่างๆนะ เค้ามีแฟนเป็นหมอ ได้ข่าวว่าจะแต่งงานกัน
แต่พอเจอกันเมื่อตรุษจีน เธอบอกว่าเลิกกันแล้ว เพราะไม่ไหว หมอไม่มีเวลาให้เลย ทำแต่งาน
เราก็เลยเงียบ ไม่ได้พูดอะไร แอบเสียดายแทนนิดนึง แบบว่าเอ่อ มีแฟนเป็นถึงหมอนะ ใครๆก็อยากมีแฟนเป็นหมอ
เราคิดว่าญาติเราใจแคบไปไหม เคยไปดูหมอทำงานบ้างรึเปล่า แต่ของแบบนี้มันเรื่องส่วนตัวเค้า
ฟังแล้วได้แค่คิดในใจแทน ว่าทำไมหมอถึงไม่มีเวลาให้แฟน
พอเรามานั่งย้อนดู เราเป็นแม่ลูกเล็ก ที่เป็นธาลัสซีเมีย ป่วยบ่อย ครั้งหนักสุด ทั้งชักทั้งปอดบวม ไข้สูง
แบกลูกไปหาหมอกลางดึก พยาบาลต้องตามหมอเวร หมอเวรตามหมอใหญ่ ตี1ตี2 หมอก็มาตรวจลูกเรา ทั้งที่ไม่ได้หลับได้นอน
ลูกเรานอนโรงพยาบาล อาทิตย์กว่า หมอมาหาลูกเรา ทุกสามชั่วโมง ทั้งหมอ อาจารย์ หมอนักเรียน หมออินเทิร์น เอกท์เทิร์น
ทุกคนเอาใจใส่ลูกเราดีมาก ช่วงใหนหนักนี่ หมอแทบจะมาเฝ้า เดินเข้าเดินออก จนเราเกรงใจ กลัวหมอเหนื่อย
จนเรายังสงสัยว่า หมอมีเวลาไปนอนกันบ้างไหม ได้กลับบ้านไปหาครอบครัวรึเปล่า ไม่เลิกงานเหรอ
หชบางท่านอาจเพิ่งได้อยู่กลับครอบครัวพอถูกโทรตาม ก็ยังสละเวลามาดูแล คนไข้ ทั้งที่ไม่ใช่ญาติด้วยซ้ำ
แล้วคนไข้เยอะแยะ ไหนจะญาติ อีก วุ่นวายไปหมด กลางวันก็ต้องทำงาน กลางคืนถูกตามก็ต้องมา
เรารู้สึกว่า เป็นอาชีพที่เสียสละมากทั้งเวลา ทั้งกำลังกาย บางคนอาจไม่มีเวลาให้ครอบครัว หรือ คนรอบข้างเลยด้วยซ้ำ
เราเคยซื้อของมาฝากหมอ หมอก็ไม่อยากรับ บอกเกรงใจคนไข้ จนเราต้องยัดเยียดให้ ทั้งที่เป็นแค่ขนม ที่ไม่มีราคาอะไร
ตอนฝากครรภ์ เราอยากฝากพิเศษ พยาบาลบอก ฝากอาจารย์ใส่ชองห้าพันนะคะ อาจารย์ดูแลเรามา 9 เดือน
ตี 1 ตี 2 เป็นอะไรโทรไปอาจารย์รับสายตลอด พอวันคลอด สามีเอาซองกับกระเช้าผลไม้ไปฝาก
อาจารย์ยื่นซอง คืนมาให้ บอกเลี้ยงลูกต้องใช้เงินเยอะนะ เก็บไว้เถอะ เอาไว้ซื้อของให้ลูก ประทับใจมาก ทั้งที่ไม่ได้รู้จักกันเป็นพิเศษ
แต่แกพอรู้มาบ้าง ว่าเราไม่ค่อยมี แต่ที่เราขอฝากพิเศษ เพราะเรามีลูกยาก เลยกังวลอยากฝากดีดี
อีกครั้ง ก็ตอนลูกป่วย ลูกชัก พยาบาลรีบตามหมอ เราเห็นหมอวิ่งมา แต่ในกระเป๋าเสื้อกาวน์หมอ มีแซนวิชอยู่
คือ คงยังไม่ทันได้ทานอะไร ต้องวิ่งมาดูลูกเราก่อน ยืนดูลูกเราจนอาการดีขึ้น ถึงกลับ ไม่รู้ได้กินแซนด์วิชตอนไหน
เราอยากลอกว่าเรา ขอกราบขอบพระคุณงามๆ กับคุณหมอทุกท่าน รวมถึง เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทุกคน
ที่เสียสละเวลา มาเรียนหนัก มาทำงานหนักดูแลคนเจ็บไข้ บางครั้งก็เสี่ยงถูกฟ้อง หรือ ถูกด่าว่าจากญาติหรือคนไข้ที่ไม่เข้าใจ
เราแค่อยากให้กำลังใจคุณหมอ ให้มีแรงทำงานต่อไป เพราะบางครั้งอาชีพหมอ บางคนอาจต้องเสียแฟน เสียเวลาส่วนตัว ไม่ได้อยู่ใกล้ชิด
กับครอบครัว หรือคนที่รัก บางทีก็นอนไม่อิ่ม กินไม่อิ่ม ไม่ได้ดูหนัง ฟังเพลง หรือ กินนอนเป็นเวลาอย่างคนอื่นเขา
แต่แค่อยากให้รู้ว่า ในฐานะคนไข้ ฐานะญาติคนไข้ อย่างเรา ซาบซึ้งกับการเสียสละของคุณหมอมาก
และหากบางครั้งบางที เรามีของมาฝากคุณหมอเล็กน้อย ก็อยากให้รับไว้
เพราะเราไม่รู้จะตอบแทนคุณหมอยังไงเหมือนกัน
ขอบคุณจริงๆค่ะจากใจ