"ที่วงการภาพยนต์ไทยเป็นแบบนี้ก็เพราะคนไทยส่วนใหญ่ชอบดูอะไรที่เสพง่ายๆไม่ซับซ้อนไงละ"
ชุดคำพูดนี้มักจะปรากฏเมื่อมีการถกเถียงกันในเรื่อง ภาพยนต์ไทย ว่าืำไมหนังไทยมีแต่บทหนังอ่อนๆ ไม้ซับซ้อน ประกาศสิ่งที่ต้องการสื่ออกมาโต้งๆ production ไม่ดี ไม่มีการลงทุน ในเพจตามนักวิจาร์ณมักจะมีคำพูดนี้ขึ้นมาเมื่อมีคนพูดว่า หนังไทยห่วย.....แต่มันจะเป็นยังงั้นจริงหรือ? จริงอยู่ว่า หนังทำเงิน GTH หลายๆเรื่องนั้นบทหนังไม่มีอะไรเลย เป็นไปตามแพทเทิร์นเดิมๆเดาทางง่าย อย่างปรากฏการ์ณ แม่นากพระขโนง และอีกหลายๆเรื่อง แต่......ปัญหามันอยู่ที่รสนิยมคนดูจริงๆหรือ ? ซึ่งเหตุการ์ณบทอ่อนแต่กลายเป็นหนังทำเงิน ไม่ได้เกิดแค่หนังไทย แต่ยังเกิดกับหนัง hollywood ด้วยอย่างหนังหลายๆเรื่องของคุณ ไมเคิล เบย์ หรือหนังล่าสุดอย่าง 50 shade of gray แต่เมื่อดูสัดส่วนจากหนังทำเงินทั้งหมดแล้ว หนังที่มีบทดีกว่า โปรดักชั่นดีกว่า ก็มากกว่าอยู่ดี กลับกันกับวงการวงการหนังไทยที่หาหนังบทดียากมาก.....แต่คำพูดที่ว่าหนังที่บทดีซับซ้อน หักมุมขายในประเทศไทยไม่ได้นั้นผมขอยืนยันว่ามันไม่จริงเลย เอาสิผมขอท้าพนันเลยว่าในหนัง 10 อันดับขายดีในประเทศไทยนั้น เกินกว่าครึ่งเป็นหนังที่บทดี ซับซ้อน แฝงข้อคิด มี production ดี ไม่ใช่หนังที่เล่นประเด็นอย่างง่ายๆ เสพง่ายๆ เอาตลกเข้าว่าแบบไม่มีสาระอะไรเลย เพราะฉะนั้นปัญหาของวงการหนังไทยมันไม่ใช่อยู่ที่รสนิยมคนดูมันก็แค่คำพูดปลอบตัวเอง ของคนบางกลุ่มเท่านั้นที่ไม่ยอมรับว่าหนังของประเทศตัวเองนั้นห่วย!!!
ยอมรับเถอะครับว่า ผู้กำกับและคนเขียนบทไทยหลายๆคนนั้นยังมีฝีมือไม่พอ ไม่กล้าพอที่จะเสี่ยงทำอะไรใหม่ๆ และไม่มีชั้นเชิงในการทำให้"สาระ"ให้ "เสพง่าย" ไม่ฝีมือในการเปลี่ยน "ความซับซ้อน" ให้ "เข้าใจง่าย" หลายๆครั้งที่บทหนังไทยนั้นเล่นแต่อะไรง่ายๆไม่ซับซ้อนเพราะ ไม่มีฝีมือในการย่อยความซับซ้อนมีสาระให้เข้าใจง่าย อย่างผู้กำกับในตำนานหลายๆคนของ hollywood ซึ่งจะเจอหนังแบบนั้นในไทยน้อยมากๆ จนโดนกระแส "ความห่วย" ของหนังไทยส่วนใหญ่กลบไปหมด
ปัญหาของวงการหนังไทยหนังไทยไม่ใช่รสนิยมคนดู แต่เป็นการที่ขาดคนเขียนบทและผู้กำกับที่มีชั้นเชิงในการเล่าเรื่อง ทำบทที่มีสาระเข้าใจต่างหาก...
ปัญหาของวงการภาพยนตร์นั้นอยู่ที่รสนิยมคนดูส่วนใหญ่จริงหรือ???
ชุดคำพูดนี้มักจะปรากฏเมื่อมีการถกเถียงกันในเรื่อง ภาพยนต์ไทย ว่าืำไมหนังไทยมีแต่บทหนังอ่อนๆ ไม้ซับซ้อน ประกาศสิ่งที่ต้องการสื่ออกมาโต้งๆ production ไม่ดี ไม่มีการลงทุน ในเพจตามนักวิจาร์ณมักจะมีคำพูดนี้ขึ้นมาเมื่อมีคนพูดว่า หนังไทยห่วย.....แต่มันจะเป็นยังงั้นจริงหรือ? จริงอยู่ว่า หนังทำเงิน GTH หลายๆเรื่องนั้นบทหนังไม่มีอะไรเลย เป็นไปตามแพทเทิร์นเดิมๆเดาทางง่าย อย่างปรากฏการ์ณ แม่นากพระขโนง และอีกหลายๆเรื่อง แต่......ปัญหามันอยู่ที่รสนิยมคนดูจริงๆหรือ ? ซึ่งเหตุการ์ณบทอ่อนแต่กลายเป็นหนังทำเงิน ไม่ได้เกิดแค่หนังไทย แต่ยังเกิดกับหนัง hollywood ด้วยอย่างหนังหลายๆเรื่องของคุณ ไมเคิล เบย์ หรือหนังล่าสุดอย่าง 50 shade of gray แต่เมื่อดูสัดส่วนจากหนังทำเงินทั้งหมดแล้ว หนังที่มีบทดีกว่า โปรดักชั่นดีกว่า ก็มากกว่าอยู่ดี กลับกันกับวงการวงการหนังไทยที่หาหนังบทดียากมาก.....แต่คำพูดที่ว่าหนังที่บทดีซับซ้อน หักมุมขายในประเทศไทยไม่ได้นั้นผมขอยืนยันว่ามันไม่จริงเลย เอาสิผมขอท้าพนันเลยว่าในหนัง 10 อันดับขายดีในประเทศไทยนั้น เกินกว่าครึ่งเป็นหนังที่บทดี ซับซ้อน แฝงข้อคิด มี production ดี ไม่ใช่หนังที่เล่นประเด็นอย่างง่ายๆ เสพง่ายๆ เอาตลกเข้าว่าแบบไม่มีสาระอะไรเลย เพราะฉะนั้นปัญหาของวงการหนังไทยมันไม่ใช่อยู่ที่รสนิยมคนดูมันก็แค่คำพูดปลอบตัวเอง ของคนบางกลุ่มเท่านั้นที่ไม่ยอมรับว่าหนังของประเทศตัวเองนั้นห่วย!!!
ยอมรับเถอะครับว่า ผู้กำกับและคนเขียนบทไทยหลายๆคนนั้นยังมีฝีมือไม่พอ ไม่กล้าพอที่จะเสี่ยงทำอะไรใหม่ๆ และไม่มีชั้นเชิงในการทำให้"สาระ"ให้ "เสพง่าย" ไม่ฝีมือในการเปลี่ยน "ความซับซ้อน" ให้ "เข้าใจง่าย" หลายๆครั้งที่บทหนังไทยนั้นเล่นแต่อะไรง่ายๆไม่ซับซ้อนเพราะ ไม่มีฝีมือในการย่อยความซับซ้อนมีสาระให้เข้าใจง่าย อย่างผู้กำกับในตำนานหลายๆคนของ hollywood ซึ่งจะเจอหนังแบบนั้นในไทยน้อยมากๆ จนโดนกระแส "ความห่วย" ของหนังไทยส่วนใหญ่กลบไปหมด
ปัญหาของวงการหนังไทยหนังไทยไม่ใช่รสนิยมคนดู แต่เป็นการที่ขาดคนเขียนบทและผู้กำกับที่มีชั้นเชิงในการเล่าเรื่อง ทำบทที่มีสาระเข้าใจต่างหาก...