ผมอยากจะแบ่งปันเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับ ครอบครัวผมและพึ่งจะปิดฉากไป
ด้วยความรู้สึก เบื่อหน่าย กับ การทำงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจ และกระบวนการยุติธรรมของเรา

ก่อนอื่นขอบอก ก่อนว่า ผมเป็นชาวบ้านธรรมดา ๆ ไม่มีความรู้ด้านกฎหมายใดๆ ทั้งสิ้น อาจมีบางอย่างที่
ผมไม่เข้าใจในกระบวนการทางกฎหมาย  สิ่งที่แชร์ ล้วนเป็นความคิดเห็นส่วนตัว ทั้งสิ้น
อาจจะเข้าใจถูกบ้าง ผิดบ้าง ต้องขออภัย

เข้าเรื่องเลยนะครับ  เอาแบบย่อๆ

ประมาณกลางเดือน ต.ค. ปีที่แล้ว ประมาณเที่ยงคืน บ้านผมโดนขโมยขึ้นบ้าน ในขณะที่ผมนั่งอยู่ในบ้าน
ตามรูปการณ์และลักณะของบ้านแล้ว ผมค่อนข้างมั่นใจว่า เป็นข้างบ้านที่ติดกันแน่นอน  และมีคนที่ผมสงสัย มากๆ อยู่ 1 คน
พอเรียกตำรวจมาคืนนั้น
ตำรวจที่มา 2 คน นั่งอยู่ในรถไม่ยอมลงมา 1 คน (กลิ่นเหล้าหึ่งมาก) ลงมาแค่คนเดียว กลิ่นเหล้าเบาบางไม่แรงเหมือนคนที่
อยู่ในรถ  ทั้งๆ ที่ผมได้ไปคุยกับบ้านที่ติดกันแล้ว ทางข้างบ้านยินดี ที่จะให้เข้าไปตรวจค้นได้
แต่ทางตำรวจ บอกเพียงแต่ว่า ทำอะไรไม่ได้ เข้าบ้านเค้าไม่ได้ ยามวิกาล
ผมเข้าใจนะครับ ตามกฎหมายอาจจะเป็นเช่นนั้น แต่นี่ทางเจ้าของบ้านเค้าอยู่ และอนุญาต แล้ว ทำไมถึง ไม่ได้
มาตรวจๆ เหมือนให้เสร็จๆ แล้วจะรีบกลับ
ต่อมาก็ได้ไปแจ้งความลงบันทึกประจำวันที่ สน. ..........  
น่าประทับใจมากครับ ตำรวจที่รับแจ้งความ นั่งดูหนังไป ลงบันทึก ประจำวันไป  😧

หลังจากนั้นก็ไม่มีความคืบหน้าใดๆ ประมาณเดือนนึง
แต่ผมค่อนข้างติดใจว่าต้องเป็นข้างบบ้านแน่นอน คนที่ผมสงสัย ก็เลยลงมือ สืบและกดดันด้วยวิธีต่างๆ ของผมเอง
จนคนร้ายยอมรับ สารภาพกับผม ว่า มันนี่แหละ ที่เป็นคนเข้ามาขโมย ของในบ้านผม เข้ามาประมาณ 3 ครั้ง
และก็คือ คนที่ผมสงสัยอยู่จริง ๆ  หลังจากนั้นผมเลย ให้เค้าเอาของและเงินมาคืน แล้วผมจะไม่เอาเรื่อง
ผมให้เวลา  ถึงสิ้นเดือน พ.ย. และยึดบัตรประชาชน กับถ่ายคลิป คำรับสารภาพไว้ เป็นหลักฐาน

แต่แล้วตามสันดานโจร มันก็ไม่ยอมเอามาคืน บ่ายเบี่ยง ตลอด จนผมตัดสินใจ เอาเรื่องมันละ
ผมเข้าไปพบเจ้าหน้าที่ พร้อมหลักฐานที่มี และยังมีพยานอีก คนที่เป็นข้างบ้านผม (เค้าอยู่ในวันที่มันมาสารภาพกับผม)
ปรากฎว่า  ทางตำรวจแจ้งว่า หลักฐานที่ผมมี ไม่สามารถ ทำอะไรได้เลย เอาผิดไม่ได้ 😡

ต้องเรียกผู้ต้องสงสัยมาพบและสอบสวน ก่อน
ตอนนั้นประมาณต้นเดือน ธ.ค.
แต่เจ้าหน้าที่ไม่เคยทำอะไรเลย  ผมต้องเป็นคน นัดทั้งโจร และ ตำรวจให้มาเจอกัน ต้องดำเนินการเองหมด
พอมาเจอกัน มันก็รับ สารภาพ กับตำรวจว่า มันนี่แหละ เป็นคนเอาไป  
จึงได้มีการประสานเพื่อขอชดใช้ ทรัพย์สินที่เอาไป มาคืน โดยผ่านทาง ร้อยเวรเจ้าของเรื่อง
ประมาณกลางเดือน ม.ค. ถึงจะได้คืนมาจนครบ
โดยที่ทุกครั้ง ผมเป็นคนติดต่อประสานงานเองทั้งหมด ทั้งกับโจร และ ทางร้อยเวร 😬

สุดท้ายผมก็แจ้งทางร้อยเวรว่า ผมคงต้องเอาเรื่องนะ ว่ากันไปตามกระบวนการ เพราะนี่คือ คดีอาญา มันยอมความกันไม่ได้
และ คดีค่อนข้างหนักเพราะถือว่า เข้ามายามวิกาล และเข้ามาหลายรอบ จะบอกว่า ไม่ตั้งใจ คงไม่ได้

และก็เหมือนเดิมตลอดวันนั้นจนถึง เมื่อวาน ทางร้อยเวรเงียบตลอด ไม่เคยมีความคืบหน้า และไม่ติดต่อ
เพื่อทำอะไร ทั้งสิ้น ทั้งๆที่รู้ตัวคนร้ายแล้ว และคนร้ายก็เข้ามาพบที่ สน. พร้อมทั้งยอมรับสารภาพแล้ว
แต่ก็ยังสามารถเดิน เข้สออก สน.ได้อย่างสบายๆ เหมือนบุคคลทั่วไป
กลับเป็นผมเองที่คอยทวงถามมาตลอด ว่า คืบหน้าอย่างไร จะดำเนินการต่ออย่างไร
จนเมื่อวานที่ ผมเข้าไปพบร้อยเวร และได้ข้อสรุปว่า  ปล่อยให้คดีนี้มันผ่านไป
เพราะ .....
หากจะดำเนินคดี ต้องส่งเรื่องฟ้องศาล และต้องไปขึ้นศาล กันทั้งหมด ทั้งทางเรา พยาน(พี่ข้างบ้าน)
ต้องเสียเวลา กันอีก ไม่ต่ำกว่า 2 เดือน กว่าจะรู้เรื่อง

ด้วยความที่ผมค่อนข้างจะเบื่อ กับการติดตามคดี มาตลอดด้วยตัวเองทั้งหมด สืบจนรู้ตัวคนร้ายเอง
นัดให้เข้ามาพบ และสารภาพกับ ตำรวจเอง หลักฐานและพยานมีครบ
แต่กลับ   ทำอะไรไม่ได้   ............
แต่ผมไม่ติดอะไรนะครับ เพราะนี่อาจจะเป็นขั้นตอนที่ถูกต้อง ของกระบวนการยุติธรรม

จนผมรู้สึกเบื่อหน่ายและคงปล่อยให้เรื่องนี้เงียบๆ ไปเอง
ก็ฝากเพื่อนๆ เอาไว้ว่า ถ้ามีเหตุการณ์ อะไรเกิดขึ้น ถ้าท่าน ไม่ใช่ดารา หรือ คนดังใดๆก็คงจะ
ได้ผลลัพธ์ ไม่ต่างจากผมเท่าไร
ยังไงอยู่กันด้วยความรอบคอบ นะครับ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนจริงๆ