ไม่ใช่ว่าผมจะ "อัธยาศัยดี"กว่าคนอื่น แต่พอเจอคน "ใจดำ" แล้วมันทำใจยากจริงๆ ครับ
คนใจดำในนิยามผม คือ เป็นคนที่เคยสนิทสนมมาก่อน คุยกันได้เกือบทุกเรื่อง ไปเที่ยวกัน ไปไหนต่อไหนกัน เคยสนิทกันมาก แต่เป็นเพื่อนนะครับ
แต่แล้ว
.
.
วันหนึ่ง ผมไปทำอะไรสักอย่างให้เขาไม่สบายใจ ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร อยู่ดีๆ เขาก็เลิกคุย ไม่แม้แต่มองหน้าผม ผมเข้าไปคุย ไปทัก ทำเหมือนผมเป็นก้อนหินไม่มีชีวิต
กรูก็ง้อแล้วทุกอย่าง แต่ไม่ถูกใจสักอย่าง ผมเครียดจริงๆ
แบบนี้ ผมควรทำยังไงดีครับ เสียดายความรู้สึกดีๆ ที่เคยมี เสียดายเสียงหัวเราะ และเสียดายเวลา
ทำอย่างไรกับคน "ใจดำ" ดีครับ
คนใจดำในนิยามผม คือ เป็นคนที่เคยสนิทสนมมาก่อน คุยกันได้เกือบทุกเรื่อง ไปเที่ยวกัน ไปไหนต่อไหนกัน เคยสนิทกันมาก แต่เป็นเพื่อนนะครับ
แต่แล้ว
.
.
วันหนึ่ง ผมไปทำอะไรสักอย่างให้เขาไม่สบายใจ ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร อยู่ดีๆ เขาก็เลิกคุย ไม่แม้แต่มองหน้าผม ผมเข้าไปคุย ไปทัก ทำเหมือนผมเป็นก้อนหินไม่มีชีวิต
กรูก็ง้อแล้วทุกอย่าง แต่ไม่ถูกใจสักอย่าง ผมเครียดจริงๆ
แบบนี้ ผมควรทำยังไงดีครับ เสียดายความรู้สึกดีๆ ที่เคยมี เสียดายเสียงหัวเราะ และเสียดายเวลา