คือแบบว่า พยายามแล้วแต่มันไม่เวิร์ค ที่จะทำใจยอมรับอะค่ะ เค้ามีเพื่อนผู้หญิงเยอะ แล้วอัธยาศัยดี ก็ดูแคร์เรานะค่ะ แต่เราไม่สามารถเปลี่ยนใครได้ เราก็ไม่อยากเปลี่ยนตัวเองนะค่ะ เพราะอยากให้เค้ายอมรับที่เราเป็นเรา แต่เริ่มรู้สึกว่ามันงี่เง่าไปหน่อย แค่เราเห็นเค้าคุยหรืออยู่กับผู้หญิงอื่น ความคิดสกปรกๆก็เกิดขึ้น สุดท้ายก็นึกเสียใจไปเอง แล้วงอนอีก เดินหนีไม่อยากเจอ อยากถอยเพราะหากปล่อยไว้นานกลัวรักจนถอนตัวถอนตัวไม่ขึ้นและเชื่อทุกอย่างหากเค้ามีคนอื่นจริง เค้าก็ง้อนะ บอกว่าเราน่ารักเวลาหึง ไม่อยากให้เราโกรธ เค้าขอโทษตลอดหากทำให้เราคิดมาก แต่เค้าไม่อยากให้เราคิดเรื่องพวกนี้ เราพยายามเชื่อใจแล้วทำใจยอมรับ แต่พอถึงเวลาลงสนามจริง สิ่งที่คิดไว้ก็พังสลาย หน้าบึ้งหน้างอฟึดฟัดสะบัดก้นเดินหนี ไม่อยากเจอไม่อยากฟัง ทำไงดีค่ะ
เราถอยหลายครั้งแล้วเพราะกลัวจะเกลียดกันจนมองหน้ากันไม่ติด (ต้องเจอกันทุกวัน)เค้าดึงไว้แล้วบอกว่าไม่ต้องกลัวนะ ผมไม่ไปไหน บางครั้งเราก็นึกว่าไปเถอะ ให้เจ็บครั้งเดียวดีกว่าปล่อยให้มันคาราคาซังแบบนี้...  เค้ากักเราไว้เป็นตัวสำรองรึเปล่า?