**นิราศแม่สะเรียง** ภาค ๖

**นิราศแม่สะเรียง** ภาค ๖ (ชมกาดติ๊ด ตอน ๑)


(๑๐๙) ๐ โอ้เพียงฝันสะดุ้ง ภวังค์แพรว
อยากเตร็ดเตร่เดินแซว แกร่วก้อม
กลางเวียงใหม่แยกแถว แอ่วกาด ติ๊ดเฮย
รพิสาดเมฆล้อม หลบฟ้าพาไสวฯ

(๑๑๐) ๐ ชุมชนใหม่กาดนี้ กลางเวียง
ถนนโล่งไร้คู่เคียง คักค้า
ใจนึกหวั่นเศร้าเสียง ว้าเหว่
อยากเกี่ยวก้อยน้องหล้า ย่ำแคว้นแดนใจฯ

(๑๑๑) ๐ เยื้องย่างเดินบ่ายคล้อย บ่ายสาม
เหล่าแม่ค้าเล่าความ ลั่นเว้า
อันตลาดแห่งเขตขาม ปีสี่ แล้วนา
นักท่องเที่ยวเยือนเหย้า ขาดห้วงไยฤาฯ

(๑๑๒) ๐ คุยพลางคอเหี่ยวแห้ง กระหาย
น้ำมะตูมเฉิดฉาย แนะให้
ฤาน้ำกระเจี๊ยบสลาย เหงาดับ ใจแฮ
สดชื่นสองสิ่งไว้ ใฝ่ลิ้มรสนวลฯ

(๑๑๓) ๐ มองยลน้ำเก๊กห้อม เก๊กฮวย
ยามเก๊กซิมระรวย ผ่อนรั้ง
ใบบัวบกแก้นวย เขินหัก อกเนอ
แม้ชอกช้ำหยุดยั้ง ยอกล้ำลาโรยฯ

(๑๑๔) ๐ อันเป็งม้งส่งให้ ใจหวน
ชวนคิดไห้คร่ำครวญ โศกเศร้า
อาละหว่านับจวน จนเสน่ห์ แม่เฮย
หวานจับใจถึงเช้า ดั่งท้าวความแถลงฯ

(๑๑๕) ๐ แปลกขนมไข่ม้วน ชวนหิว
ทรงเครื่องอย่างเฉียดฉิว เฉลี่ยได้
แม่ค้าเคาะตะหลิว มองไข่ ใหญ่แฮ
ใจหวั่นเกรงแมลงให้ ซอกไซร้ชวดชิมฯ

(๑๑๖) ๐ ใคร่ลองชิมลูกชิ้น ปิ้งแพ
ปิ้งจากใจดวงแด แซ่ลิ้ม
ชวนคุยบ่อยหนอยแหม หมอบฟุบ หลับเนอ
หอมกลิ่นโชยชวนยิ้ม กลิ่นน้องกลอยสมรฯ

(๑๑๗) ๐ เมียงมองจ้องผักไม้ ผลมี
ล้วนหลากมากมายสี เจิดจ้า
ผลผลิตเกษตรพลี พานับ ถือเฮย
อยู่อย่างพอเพียงหล้า พิศแล้วภูมิใจฯ

(๑๑๘) ๐ ชวนชมชมพู่แท้ นวลถวิล
แดงเจิดจรัสผิน ถิ่นห้อง
ทรวดทรงทั่วยุพิน ยุรยาตร งามเอย
ใครใครอยากจับต้อง แตะล้วนชวนชิมฯ

(๑๑๙) ๐ ส้มสวยแผงแม่ค้า ยาใจ
ส้มสดแสนพิไล ผ่องแผ้ว
ห่อนให้หวั่นฤทัย คิดฮอด น้องเนอ
ชมเผื่อชวนเผือแล้ว ปอกส้มหฤหรรษ์ฯ

(๑๒๐) ๐ กระหายน้ำมะพร้าว พาหิว
กระชับจับแนวทิว เล็กน้อย
สอยน้ำมะพร้าวฉิว ฉ่ำชื่น กายเฮย
สี่ลูกไม่ถึงร้อย รสแจ้งกระจ่างสรรฯ

(๑๒๑) ๐ พุทราพาผ่องแท้ ทัดทรวง
รักสนุกทุกข์ล้นรวง ห่วงน้อง
ปองเพ็ญพักตร์รักลวง มนต์เสน่ห์ ใครฤา
พาสยบซบหอห้อง เฉี่ยวใกล้กลสวรรค์ฯ

(๑๒๒) ๐ กระเจี๊ยบเฉียบรสล้ำ คาหวาน
โลยี่สิบดวงมาลย์ มอบให้
ดลใจภักดิ์สะคราญ หวานเจี๊ยบ แท้เอย
ลองเลียบเคียงชิมได้ ขบเขี้ยวเสียวฟันฯ

(๑๒๓) ๐ พืชผักดาษดื่นล้วน งามตา
หลายผักจำนรรจา สุขพร้อม
เขียวเชียวผักบุ้งนา นองค่า ล้นแฮ
ผัดผักบุ้งไฟห้อม อยากลิ้มชิมหนฯ

(๑๒๔) ๐ กะเพราเราผ่องเผ้า เร้าใจ
สาบกลิ่นฉุนละไม ใคร่พ้อ
ใบก้านกิ่งเฉี่ยวใย ยวงเหมาะ
พายัพร้องกอมก้อ กับล้วนชวนหิวฯ

(๑๒๕) ๐ ดงดอกกะหล่ำช้ำ วิญญาน์
พันธุ์หนักเบากลางมา หม่นไหม้
ชอบอากาศหนาวพา ช้ำชอก ดอกเฮย
เห็นแม่ค้าพรมให้ ฉ่ำน้ำสาสมฯ

(๑๒๖) ๐ เขียวจัดนะคะน้า หวานกรอบ
ช่วยควบคุมทดสอบ วัดได้
บำรุงเลือดกระดูกยอบ หายแว่บ แท้ฤา
แรงแกร่งแคลเซียมไว้ ไล่น้ำตาลสนองฯ

(๑๒๗) ๐ ผักชีชี้น่าชื้น ชมรัก
ชีช่วยชี้นำภักดิ์ รักพ้อง
รู้ชาญชอบเชี่ยวชัก ชื่นนุช ฉ่ำเฮย
ปานแช่มชวนคืนคล้อง ชิดน้องนานไฉนฯ

(๑๒๘) ๐ ผักปวยเล้งเด่นล้ำ นำสมัย
แหล่มยอดอ่อนสะใจ เสิร์ฟน้อง
เน้นยอดผักผัดไสว หอยหมัก หอมนา
ผิวเปล่งปลั่งร่ำร้อง ผ่องแท้แลสวรรค์ฯ

(๑๒๙) ๐ อันกาดหอมย่อมรู้ ซึ้งทรวง
หอมบ่คลายสลายยวง ยับยั้ง
หอมกายแต่ใจหวง ฉาวโฉ่ เหม็นเฮย
ฝักใฝ่ใคร่ดึงรั้ง ผ่องแก้มดอมประสงค์ฯ ...
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่