จริงๆ เราก็ไม่ได้นั่งอู้หรอกนะ เพราะเราต้องหาข้อมูลลูกค้าใหม่ๆให้มากที่สุด (มันต้องหาจากอินเตอร์เน็ตและไดเร็กทอรี่) แต่ก็ต้องมีหลบบ้างตามภาษาคนธรรมดาถ้าไม่ได้มากไปจนเขาเลิกจ้าง  งานที่ผมทำผมประสานงานหลายส่วนมาก ทั้งผลิต และบัญชี และขนส่ง รวมทั้งเลขานุการช่วยจองรถ ช่วงนี้ธุรกิจบริษัทกำลังไม่ค่อยดี บางทีผมไม่ได้ออกไปหาลูกค้าใหม่ๆ เพราะว่า สินค้าขายยากมากเพราะถูกคู่แข่งทางธุรกิจตีกระหน่ำต้อนรับซัมเมอร์ (สารดูดความชื้นจากวัสดุธรรมชาติ) ที่จริงแล้วระบบการขายตรงทางโทรศัพท์หรือเคาะประตูตามบ้านที่เคยใช้กันมันอาจจะไม่ได้ผลเสมอในยุคโลกาภิวัฒน์เช่นนี้) ผมถามมาจากเจ้านายคนสนิทว่าช่วงนี้ ผู้บริหารชอบถามว่าผมทำอะไร ออกไปข้างนอกทำไม ถ้าไม่ออกไปข้างนอกแล้วทำอะไรในออฟฟิต จริงๆผมพอเข้าใจว่ามุมมองของผู้บริหารคือ เราอาจจะใช้เวลาไม่มีประโยชน์ แต่เหตุผลลึกๆ พูดตรงๆ ทั้งออกและไม่ออกก็โดนเพ่งเล็ง หรือ ลาป่วยประมาณหกเดือนครั้งก็มีเรียกคุยมาตักเตือน วันเดียวนะและวันนั้นไม่ได้มีประชุมอะไรด่วน) บุคลิกผมเป็นคนประสานงานเก่ง ติดตามงานไม่มีพลาด และไม่มีพิษมีภัยมีแต่มิตร แต่อาจจะไม่ค่อยทันคนเพราะว่าบางคนอาจจะมาเอาเปรียบเรา บางทีอยู่แล้วไม่ค่อยมีความสุขเลย ทั้งๆที่เราทุ่มเททำงาน พยายามหาลูกค้า (อาจจะยากเพราะธุรกิจกำลังตาย) ประสานงานเรื่องซื้อของเข้าโรงงานต่างๆ นำเข้า ส่งออก ดูสต็อค บริษัทเราเล็กๆไม่ถึงสิบคน

ถ้าหน่วยธุรกิจที่เราอยู่ และองค์กรที่เราอยู่กำลังเป็นเช่นนี้ เราจะเลือกอยู่ต่อหรือลาออกดี